Πανελλαδικό Συμβούλιο ΛΑΕ: Η άποψη και οι τροπολογίες του Κόκκινου Δικτύου

Πανελλαδικό Συμβούλιο ΛΑΕ: Η άποψη και οι τροπολογίες του Κόκκινου Δικτύου

  • |

Η σύ­γκλι­ση του Πα­νελ­λα­δι­κού Συμ­βου­λί­ου έγινε σε μια ση­μα­ντι­κή «στιγ­μή»: ενώ έχει ανοί­ξει η δη­μό­σια συ­ζή­τη­ση για την «επό­με­νη μέρα», μετά την τυ­πι­κή (και όχι πραγ­μα­τι­κή) λήξη του προ­γράμ­μα­τος του 3ου Μνη­μο­νί­ου τον Αύ­γου­στο του 2018. Σε συν­θή­κες όπου η συ­ζή­τη­ση για τα κα­θή­κο­ντα του κι­νή­μα­τος αντί­στα­σης ενά­ντια στις νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρες μνη­μο­νια­κές αντι­με­ταρ­ρυθ­μί­σεις συν­δέ­ε­ται άμεσα με τη συ­ζή­τη­ση για την αντι­με­τώ­πι­ση της ιμπε­ρια­λι­στι­κής πο­λι­τι­κής στην πε­ριο­χή, την αντι­με­τώ­πι­ση του κιν­δύ­νου των πο­λε­μι­κών «θερ­μών επει­σο­δί­ων», την αντι­με­τώ­πι­ση του «εσω­τε­ρι­κού» εθνι­κι­σμού και της επα­νε­νερ­γο­ποί­η­σης της ακρο­δε­ξιάς, ακόμα και των φα­σι­στι­κών «ταγ­μά­των εφό­δου».

Είναι φα­νε­ρό ότι μέσα από τη συ­ζή­τη­ση αυτή ανα­ζη­τού­νται και προ­ε­τοι­μά­ζο­νται οι όροι για την επό­με­νη πο­λι­τι­κή –ακόμα και εκλο­γι­κή–  ανα­μέ­τρη­ση, που θα κρί­νει πολλά για τις συν­θή­κες που θα αντι­με­τω­πί­σει ο κό­σμος μας στα επό­με­να χρό­νια.

Μπρο­στά σε αυτό το κα­θή­κον, το ΠΣ της ΛΑΕ επε­ξερ­γά­στη­κε ένα πρό­γραμ­μα δρά­σε­ων –που στη­ρί­ζε­ται στη σωστή επι­λο­γή της ανα­βάθ­μι­σης του «κοι­νω­νι­κού ζη­τή­μα­τος»– αλλά και την επα­νά­λη­ψη της έκ­κλη­σης για κοινή δράση και πο­λι­τι­κή συ­νερ­γα­σία των δυ­νά­με­ων της ρι­ζο­σπα­στι­κής Αρι­στε­ράς.

Η ΛΑΕ έχει απο­δεί­ξει στο μέ­τω­πο των πλει­στη­ρια­σμών ότι είναι ει­λι­κρι­νής σε αυτές τις επι­λο­γές και στο ΠΣ συ­ζη­τή­θη­κε με έμ­φα­ση η ανά­γκη για διεύ­ρυν­ση της αντί­στα­σης στις ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις, στην υπε­ρά­σπι­ση των δη­μό­σιων χώρων, στο αντι­ρα­τσι­στι­κό-αντι­φα­σι­στι­κό κί­νη­μα, αλλά και οι ανα­γκαί­ες πρω­το­βου­λί­ες για την προ­ώ­θη­ση της ενό­τη­τας στη δράση «από τα κάτω», ξε­κι­νώ­ντας από το αυ­το­διοι­κη­τι­κό-το­πι­κό πεδίο, τα ερ­γα­τι­κά-συν­δι­κα­λι­στι­κά σχή­μα­τα και τη νε­ο­λαία.

Σε αυτά τα ση­μεία, όπου υπάρ­χει με­γά­λος βαθ­μός συμ­φω­νί­ας, το Κόκ­κι­νο Δί­κτυο θα πα­ρα­μεί­νει στην πρώτη γραμ­μή της κοι­νής πάλης και θα συ­νε­χί­σου­με να στη­ρί­ζου­με τις προ­σπά­θειες συ­γκρό­τη­σης πο­λι­τι­κής συ­νερ­γα­σί­ας των δυ­νά­με­ων της ρι­ζο­σπα­στι­κής Αρι­στε­ράς ενό­ψει των ανα­με­τρή­σε­ων που έρ­χο­νται, επι­μέ­νο­ντας στην πρό­τα­ση για «με­τω­πι­κές» πρω­το­βου­λί­ες με­τα­ξύ των δυ­νά­με­ων της ΛΑΕ, της ΑΝΤΑΡ­ΣΥΑ και των άλλων δυ­νά­με­ων της ρι­ζο­σπα­στι­κής Αρι­στε­ράς που απο­σπά­στη­καν από τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ το 2016.

Όμως, όπως φά­νη­κε στην αντι­με­τώ­πι­ση των εθνι­κι­στι­κών συλ­λα­λη­τη­ρί­ων για το Μα­κε­δο­νι­κό, αλλά και στο ακόμα πιο επι­κίν­δυ­νο ζή­τη­μα της αντι­με­τώ­πι­σης του ελ­λη­νο­τουρ­κι­κού αντα­γω­νι­σμού, πα­ρα­μέ­νει εξαι­ρε­τι­κά ση­μα­ντι­κό το ζή­τη­μα της πο­λι­τι­κής απά­ντη­σης της Αρι­στε­ράς τόσο απέ­να­ντι στη γραμ­μή των δυ­τι­κών ιμπε­ρια­λι­στι­κών δυ­νά­με­ων –των ΗΠΑ και της ΕΕ– όσο και απέ­να­ντι στη γραμ­μή της κυ­βέρ­νη­σης ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛ που αντα­να­κλά τις επι­λο­γές της ντό­πιας κυ­ρί­αρ­χης τάξης.

Σχε­τι­κά με τα ζη­τή­μα­τα αυτά, οι εκ­πρό­σω­ποι του Κόκ­κι­νου Δι­κτύ­ου στο ΠΣ της ΛΑΕ προ­τεί­να­με δύο βα­σι­κές τρο­πο­λο­γί­ες στο κεί­με­νο της πο­λι­τι­κής από­φα­σης, τρο­πο­λο­γί­ες που θε­ω­ρού­με ότι έχουν κε­ντρι­κή ση­μα­σία για την πο­λι­τι­κή της ΛΑΕ στις μέρες που έρ­χο­νται. Οι τρο­πο­λο­γί­ες μας δεν έγι­ναν δε­κτές από την πλειο­ψη­φία και οι εκ­πρό­σω­ποι του ΚΔ δεν υπερ­ψή­φι­σαν την πο­λι­τι­κή από­φα­ση του ΠΣ.

Οι τρο­πο­λο­γί­ες του ΚΔ ήταν οι εξής:

1. Για τον αντι­πο­λε­μι­κό-διε­θνι­στι­κό προ­σα­να­το­λι­σμό

“Η πο­λι­τι­κή των με­γά­λων ιμπε­ρια­λι­στι­κών δυ­νά­με­ων –των ΗΠΑ και της ΕΕ– για κυ­ριαρ­χία στα Βαλ­κά­νια και στην Ανατ. Με­σό­γειο ωθεί τις κυ­ρί­αρ­χες τά­ξεις στην πε­ριο­χή προς μιαν επι­κίν­δυ­νη κλι­μά­κω­ση του αντα­γω­νι­σμού με­τα­ξύ τους. Πρό­κει­ται για τη διεκ­δί­κη­ση του μέ­γι­στου εφι­κτού με­ρι­δί­ου στην οι­κο­νο­μι­κή-πο­λι­τι­κή-δι­πλω­μα­τι­κή ανα­κα­τα­νο­μή ισχύ­ος που επι­χει­ρεί­ται στην πε­ριο­χή, πάντα στα όρια της συ­νερ­γα­σί­ας με τις με­γά­λες ιμπε­ρια­λι­στι­κές δυ­νά­μεις και στα πε­ρι­θώ­ρια που αφή­νει η πο­λι­τι­κή των ΗΠΑ και της ΕΕ.

Αυτός ο αντα­γω­νι­σμός, που πα­ρα­δο­σια­κά υπήρ­χε στο οι­κο­νο­μι­κό-δι­πλω­μα­τι­κό πεδίο, σή­με­ρα κλι­μα­κώ­νε­ται στο πεδίο των εξο­πλι­σμών και των εκα­τέ­ρω­θεν προ­κλή­σε­ων, που φέρ­νουν το εν­δε­χό­με­νο στρα­τιω­τι­κών  «θερ­μών επει­σο­δί­ων» στην ημε­ρή­σια διά­τα­ξη.

Η Αρι­στε­ρά, και ει­δι­κό­τε­ρα η Ρι­ζο­σπα­στι­κή Αρι­στε­ρά, οφεί­λει να αντι­πα­λέ­ψει από σή­με­ρα αυτή την επι­κίν­δυ­νη προ­ο­πτι­κή, που απο­τε­λεί έναν σο­βα­ρό κίν­δυ­νο για τις κα­τα­κτή­σεις των ερ­γα­ζο­μέ­νων και το μεί­ζον αγαθό της ει­ρή­νης που είναι πο­λύ­τι­μο για όλους τους λαούς της πε­ριο­χής.

Γι’ αυτό η ΛΑΕ θα πάρει όλες τις ανα­γκαί­ες πρω­το­βου­λί­ες, μέσα στο μα­ζι­κό κί­νη­μα και στο πο­λι­τι­κό πεδίο, με στόχο:

* Να αντι­στα­θού­με στην πα­ρά­λο­γη κούρ­σα των εξο­πλι­σμών. Μέσα στις συν­θή­κες της πα­ρα­τε­τα­μέ­νης οι­κο­νο­μι­κής και κοι­νω­νι­κής κρί­σης, διεκ­δι­κού­με τη διά­θε­ση όλων των δια­θέ­σι­μων πόρων προς τις κοι­νω­νι­κές ανά­γκες και όχι προς τις αγο­ρές όπλων, σε σύ­γκρου­ση επί­σης με το σύ­νο­λο των πο­λι­τι­κών που οδη­γούν σε ενί­σχυ­ση του μι­λι­τα­ρι­σμού (αύ­ξη­ση θη­τεί­ας, στρά­τευ­ση γυ­ναι­κών, ενί­σχυ­ση επαγ­γελ­μα­τι­κών στρα­τιω­τι­κών μο­νά­δων κοκ).

* Να ανα­πτύ­ξου­με ένα πλατύ και ρι­ζο­σπα­στι­κό αντι­πο­λε­μι­κό κί­νη­μα, που θα πα­λεύ­ει ενά­ντια σε κάθε προ­ο­πτι­κή ένο­πλης σύ­γκρου­σης, θυ­μί­ζο­ντας ότι τα «θερμά επει­σό­δια» έχουν συχνά στην ιστο­ρία απο­δει­χτεί ανε­ξέ­λεγ­κτα, ανοί­γο­ντας την πόρτα στην τρέλα των πο­λύ­νε­κρων συ­γκρού­σε­ων.

* Να φρά­ξου­με το δρόμο στην ανά­πτυ­ξη των εθνι­κι­στι­κών ακρο­δε­ξιών, ακόμα και φα­σι­στι­κών δυ­νά­με­ων και αντι­λή­ψε­ων. Οι πρα­κτι­κές που ακο­λού­θη­σαν τα εθνι­κι­στι­κά συλ­λα­λη­τή­ρια για το «όνομα» της γει­το­νι­κής χώρας είναι μια προει­δο­ποί­η­ση που δεν πρέ­πει  να υπο­τι­μη­θεί.

* Να ανα­δεί­ξου­με τις τε­ρά­στιες ευ­θύ­νες της κυ­βέρ­νη­σης ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛΛ, που, πα­ράλ­λη­λα με την επι­βο­λή των νε­ο­φι­λε­λευ­θέ­ρων αντι­με­ταρ­ρυθ­μί­σε­ων του 3ου Μνη­μο­νί­ου, προ­ω­θεί μιαν από­λυ­τη ευ­θυ­γράμ­μι­ση με τον ιμπε­ρια­λι­σμό, ελ­πί­ζο­ντας τυ­χο­διω­κτι­κά στην κα­τα­γρα­φή «εθνι­κών επι­τυ­χιών», αδια­φο­ρώ­ντας για το κό­στος πάνω στις ερ­γα­τι­κές και λαϊ­κές δυ­νά­μεις και κα­ταρ­γώ­ντας κάθε «κόκ­κι­νη γραμ­μή» που έχει δη­μιουρ­γή­σει η αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κή και αντι­πο­λε­μι­κή πα­ρά­δο­ση της Αρι­στε­ράς και του λαϊ­κού κι­νή­μα­τος.”

 

2. Για την πο­λι­τι­κή των συμ­μα­χιών

“Στο κρί­σι­μο θέμα των συμ­μα­χιών, η πο­λι­τι­κή μας ξε­τυ­λί­γε­ται σε συν­θή­κες ου­σιω­δώς δια­φο­ρε­τι­κές από το 2015.

Στην Ελ­λά­δα και διε­θνώς έχει απο­δει­χτεί ότι υπάρ­χουν δια­φο­ρε­τι­κές εκ­δο­χές της «αντι­μνη­μο­νια­κής» πο­λι­τι­κής που φτά­νουν ακόμα και σε συ­ντη­ρη­τι­κές η και ακρο­δε­ξιές δυ­νά­μεις (π.χ. Ιτα­λία).

Η πο­λι­τι­κή μας σή­με­ρα, συ­νυ­πο­λο­γί­ζο­ντας τις δια­κη­ρύ­ξεις της ΛΑΕ για την «επα­νί­δρυ­ση» μιας μα­ζι­κής Αρι­στε­ράς στον 21ο αιώνα, οφεί­λει να έχει ως επι­δί­ω­ξη τη συ­γκρό­τη­ση με­τώ­που της Ρι­ζο­σπα­στι­κής Αρι­στε­ράς. Με­τώ­που στο κί­νη­μα και στις αντι­στά­σεις, με στόχο την κλι­μά­κω­ση των αγώ­νων. Όμως, επί­σης, με­τώ­που στο πο­λί­τι­κο πεδίο, στον πο­λι­τι­κό αγώνα, με άμεσο στόχο την πο­λι­τι­κή συ­νερ­γα­σία –που πε­ρι­λαμ­βά­νει την εκλο­γι­κή συ­νερ­γα­σία– του μέ­γι­στου δυ­να­τού τμή­μα­τος των δυ­νά­με­ων της Ρι­ζο­σπα­στι­κής Αρι­στε­ράς.

Στην κα­τεύ­θυν­ση αύτη, το ΠΣ εγκρί­νει τις πρω­το­βου­λί­ες της ΠΓ, τόσο ως προς την απεύ­θυν­σή της, όσο και ως προς την ιε­ράρ­χη­ση των προ­σκλή­σε­ων, που σωστά άρ­χι­σαν με την επι­δί­ω­ξη συ­νά­ντη­σης με την ΑΝΤΑΡ­ΣΥΑ και τις άλλες ρι­ζο­σπα­στι­κές δυ­νά­μεις που απο­σπά­στη­καν από τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ το 2015 (Δι­κτύ­ω­ση Ρι­ζο­σπα­στι­κής Αρι­στε­ράς, ΑΡΚ, ΟΝΡΑ κ.ά.).

Στη ση­με­ρι­νή συ­γκυ­ρία, υπό το βάρος απα­ντή­σε­ων που κα­θο­ρί­στη­καν από λο­γι­κές σε­χτα­ρι­σμού και μι­κροη­γε­μο­νι­σμού, το ΠΣ δη­λώ­νει ότι η ΛΑΕ θα επι­μεί­νει στην κα­τεύ­θυν­ση αύτη. Το ΠΣ καλεί όλες τις ορ­γα­νώ­σεις της ΛΑΕ να ανα­λά­βουν και να στη­ρί­ξουν τις ανα­γκαί­ες πρω­το­βου­λί­ες από τα κάτω –στα μέ­τω­πα των πλει­στη­ρια­σμών, της αντί­στα­σης στις ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις, το αυ­το­διοι­κη­τι­κό, σε το­πι­κό πεδίο, στα ερ­γα­τι­κά συν­δι­κα­λι­στι­κά σχή­μα­τα, στη νε­ο­λαία κοκ– θέ­το­ντας συν­δυα­σμέ­να τα ζη­τή­μα­τα της ενό­τη­τας στη δράση με την ανα­γκαία  συ­νερ­γα­σία στο πο­λι­τι­κό πεδίο.

Εκτι­μά­με ότι η πο­λι­τι­κή συ­σπεί­ρω­ση των αγω­νι­στών/στιών της Αρι­στε­ράς, ξε­κι­νώ­ντας από τους αγώ­νες και προ­χω­ρώ­ντας στα ζη­τή­μα­τα του ανα­γκαί­ου πο­λι­τι­κού «με­τώ­που», είναι η δύ­να­μη που μπο­ρεί να βοη­θή­σει κα­τα­λυ­τι­κά στο ξε­πέ­ρα­σμα του στεί­ρου σε­χτα­ρι­σμού που, στις ση­με­ρι­νές συν­θή­κες, ισο­δυ­να­μεί με την πα­θη­τι­κή πα­ραί­τη­ση από κε­ντρι­κά πο­λι­τι­κά κα­θή­κο­ντα και υπο­χρε­ώ­σεις.”

Η κα­τεύ­θυν­ση της από­φα­σης του ΠΣ της ΛΑΕ δίνει τη δυ­να­τό­τη­τα για κλι­μά­κω­ση της κοι­νής πάλης, όπως και για τη διεκ­δί­κη­ση της ανα­γκαί­ας με­τω­πι­κής προ­σπά­θειας των δυ­νά­με­ων της ρι­ζο­σπα­στι­κής Αρι­στε­ράς. Σε αυτή την κα­τεύ­θυν­ση θα συ­νε­χί­σου­με την κοινή προ­σπά­θεια, θε­ω­ρώ­ντας ότι οι πο­λι­τι­κές εξε­λί­ξεις, αλλά και οι εμπει­ρί­ες των αγω­νι­στών-στριών της ΛΑΕ, θα δώ­σουν τις ευ­και­ρί­ες για ένα κα­λύ­τε­ρο ξε­κα­θά­ρι­σμα της πο­λι­τι­κής γραμ­μής, που θε­ω­ρού­με ότι εξα­κο­λου­θεί να είναι ανα­γκαίο

rproject.gr