Φοιτητικές Εκλογές ’17: Καμία έκπληξη – Αύξηση της αποχής – Κρατάει τις δυνάμεις της η Αριστερά

Στις φετινές κάλπες σε ΑΕΙ και ΤΕΙ προσήλθαν περίπου 5000 χιλιάδες φοιτητές/τριες λιγότεροι/ες από την περσινή χρονιά, κάτι που καυταδεικνύει με έντονο τρόπο την απαξίωση των φοιτητικών εκλογών στην πλειοψηφία του κόσμου που σπουδάζει.

Η σκλη­ρή εντα­τι­κο­ποί­η­ση της φοι­τη­τι­κής κα­θη­με­ρι­νό­τη­τας, οι δυ­σκο­λί­ες επι­βί­ω­σης λόγω της μνη­μο­νια­κής επί­θε­σης για την πλειο­ψη­φία των φοι­τη­τών/τριών σε συν­δυα­σμό με την αδυ­να­μία των δυ­νά­με­ων της ρι­ζο­σπα­στι­κής και αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κής αρι­στε­ράς να ζω­ντα­νέ­ψουν τους φοι­τη­τι­κούς συλ­λό­γους και να πο­λι­τι­κο­ποι­ή­σουν τη συ­ζή­τη­ση σε αυ­τούς (έστω και την τε­λευ­ταία στιγ­μή ανα­δει­κύ­ο­ντας την ανα­γκαιό­τη­τα για την πάλη ενά­ντια στα βάρ­βα­ρα μέτρα του τέ­ταρ­του μνη­μο­νί­ου) είναι η μία εκ των βα­σι­κών πα­ρα­μέ­τρων κα­τα­νό­η­σης της απο­χής. Η άλλη βα­σι­κή πα­ρά­με­τρος είναι η στάση και η πρα­κτι­κή των κα­θε­στω­τι­κών πα­ρα­τά­ξε­ων ΔΑΠ και ΠΑΣΠ (πολ­λές φορές συ­νε­πι­κου­ρού­με­νες από την ανοχή της ΠΚΣ) που προ­σπα­θούν συ­στη­μα­τι­κά να απο­νε­κρώ­σουν τους φοι­τη­τι­κούς συλ­λό­γους και να με­τρέ­ψουν τις φοι­τη­τι­κές εκλο­γές σε μία αντι­πα­ρά­θε­ση κομ­μα­τι­κών-εκλο­γι­κών μη­χα­νι­σμών απο­γυ­μνώ­νο­ντάς τες από το πραγ­μα­τι­κό τους πο­λι­τι­κό πε­ριε­χό­με­νο.

Η ΔΑΠ για άλλη μια χρο­νιά ήρθε πρώτη με πο­σο­στό πε­ρί­που 40% πα­ρου­σιά­ζο­ντας ελά­χι­στη άνοδο, δεύ­τε­ρη ήρθε η ΠΚΣ με πε­ρί­που 20% δια­τη­ρώ­ντας το περ­σι­νό της πο­σο­στό της ενώ τρίτη ήρθε η ΠΑΣΠ με μικρή άνοδο των πσο­στών της, κα­τα­γρά­φο­ντας πε­ρί­που 12%. Οι δυ­νά­μεις της κυ­βερ­νη­τι­κής νε­ο­λαί­ας (BLOCO) έμει­ναν κα­θη­λω­μέ­νες πε­ρί­που στο 1,5%, απο­δει­κνύ­ο­ντας ότι παρά τη χρη­σι­μο­ποί­η­ση της ομπρέ­λας της «ρι­ζο­σπα­στι­κής αρι­στε­ράς» είναι ταυ­τι­σμέ­νες με τις πο­λι­τι­κές των μνη­μο­νί­ων στα μάτια των φοι­τη­τών/τριών. Αυτό είναι ση­μα­ντι­κό και για έναν άλλο λόγο: δεί­χνει το δια­ζύ­γιο που έχουν πάρει οι δυ­νά­μεις του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και της νε­ο­λαί­ας του από τους νέους αν­θρώ­πους, μια ηλι­κια­κή κα­τη­γο­ρία στην οποία ο αντι­μνη­μο­νια­κός ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ πριν το κα­λο­καί­ρι του 2015 ήταν το δη­μο­φι­λέ­στε­ρο κόμμα.

Τα ψη­φο­δέλ­τια της Αρι­στε­ρής Ανα­τρε­πτι­κής Συ­νερ­γα­σί­ας (ΕΑ­ΑΚ-ΑΡΕΝ-ΑΡ­ΔΙΝ) κα­τέ­γρα­ψαν ένα πο­σο­στό γύρω στο 7.5% όπως και τα ψη­φο­δέλ­τια των ΕΑΑΚ στις σχο­λές όπου συ­γκε­κρι­μέ­νες δυ­νά­μεις επέ­λε­ξαν την «κα­θα­ρή αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κή» εκλο­γι­κή κα­τα­γρα­φή, δια­τη­ρώ­ντας τα περ­σι­νά πο­σο­στά. Και εδώ ακρι­βώς εντο­πί­ζε­ται το απο­τέ­λε­σμα της πο­λι­τι­κής αδυ­να­μί­ας της ρι­ζο­σπα­στι­κής αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κής Αρι­στε­ράς να μπει σφήνα στις κα­θε­στω­τι­κές πα­ρα­τά­ξεις και να δη­μιουρ­γή­σει έναν μα­ζι­κό αρι­στε­ρό πόλο που θα μπο­ρεί να κο­ντρα­ρι­στεί κα­ταρ­χήν με τα μνη­μό­νια, την κυ­βέρ­νη­ση, την νε­ο­φι­λέ­λευ­θε­ρη εκ­παι­δευ­τι­κή ανα­διάρ­θρω­ση αλλά και με την κα­κο­χρο­νι­σμέ­νη πρω­τιά της ΔΑΠ και ταυ­τό­χρο­να να απο­μο­νώ­σει το σε­χτα­ρι­στι­κό και κομ­μα­τι­κό συν­δι­κα­λι­σμό της ΠΚΣ (και της ΚΝΕ) που δεν κάνει τί­πο­τα άλλο από το να βάζει το λι­θα­ρά­κι της στην απο­νέ­κρω­ση των συλ­λό­γων παρά τη ρι­ζο­σπα­στι­κή ρη­το­ρι­κή που υιο­θε­τεί. Δεν είναι το άθροι­σμα των πο­σο­στών των δύο πα­ρα­πά­νω ψη­φο­δελ­τί­ων, αλλά η δυ­να­μι­κή που μπο­ρεί να έχει μια δια­δι­κα­σία δη­μιουρ­γί­ας -επι­τέ­λους!- ενός κοι­νού δι­κτύ­ου αρι­στε­ρών σχη­μά­των πα­νελ­λα­δι­κά από τις δυ­νά­μεις των ΕΑΑΚ, της ΑΡΕΝ και του ΑΡΔΙΝ και η δυ­να­τό­τη­τα να κι­νη­το­ποι­η­θεί ένα πολύ ση­μα­ντι­κό δυ­να­μι­κό μέσα στους φοι­τη­τι­κούς συλ­λό­γους που επι­μέ­νει να «κοι­τά­ει» αρι­στε­ρά. Ως Κόκ­κι­νο Δί­κτυο στις σχο­λές έχου­με πάρει πρω­το­βου­λί­ες σε αυτή την κα­τεύ­θυν­ση και θα συ­νε­χί­σου­με με όλες μας τις δυ­νά­μεις να οι­κο­δο­μού­με τις συν­θή­κες και τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις για την υλο­ποί­η­ση αυτής της πο­λι­τι­κής προ­ο­πτι­κής.

rproject.gr