18ο Συνέδριο ΟΛΜΕ: Συνέδριο πόλωσης και ευθυνών της αριστεράς

18ο Συνέδριο ΟΛΜΕ: Συνέδριο πόλωσης και ευθυνών της αριστεράς

  • |

Νίκος Αναστασιάδης, Σάσα Χασάπη*

Το 18ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ έγινε σε μια περίοδο επίθεσης από την πλευρά της κυβέρνησης και του υπουργείου, στη δημόσια εκπαίδευση και στους εργαζόμενους σε αυτήν, αλλά και συστηματικών αγώνων (ειδική αγωγή, ΕΠΑΛ).

Πα­ρό­λο που η συ­ντη­ρη­τι­κή πα­ρά­τα­ξη της Δε­ξιάς (ΔΑΚΕ), χέ­ρι-χέ­ρι με την πα­ρά­τα­ξη του νέου κυ­βερ­νη­τι­κού συν­δι­κα­λι­σμού του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ (ΣΥΝΕΚ) προ­σπά­θη­σαν σε όλη τη διάρ­κεια του συ­νε­δρί­ου να υπο­στη­ρί­ξουν τις επι­λο­γές του υπουρ­γεί­ου και να ανα­τρέ­ψουν προη­γού­με­νες, ρι­ζο­σπα­στι­κές απο­φά­σεις του κλά­δου, αυτό δεν έγινε εφι­κτό.

Ο πο­λι­τι­κός και συν­δι­κα­λι­στι­κός κα­τή­φο­ρος της κυ­βερ­νη­τι­κής πα­ρά­τα­ξης των ΣΥΝΕΚ εκ­φρά­στη­κε μέσα από τη συ­ντε­ταγ­μέ­νη προ­σπά­θεια να ανα­τρα­πεί η άποψη του κλά­δου ενά­ντια στην «αξιο­λό­γη­ση» (και κατ΄ επέ­κτα­ση ενά­ντια στις απο­λύ­σεις), πράγ­μα που χάρη στην αντί­στα­ση σύσ­σω­μης της Αρι­στε­ράς του συ­νε­δρί­ου (και βέ­βαια των εκ­παι­δευ­τι­κών σε όλη τη χώρα που συμ­με­τεί­χαν το προη­γού­με­νο διά­στη­μα στην απερ­γία –αποχή) απε­τρά­πη.

Η άνο­δος και η πρω­τιά της συ­ντη­ρη­τι­κής πα­ρά­τα­ξης ΔΑΚΕ της έδωσε τον αέρα να επι­τε­θεί σε όλες τις ρι­ζο­σπα­στι­κές απο­φά­σεις («αξιο­λό­γη­ση», μα­θη­τεία), αλλά και να κάνει ιδε­ο­λο­γι­κή επί­θε­ση σε όλη την Αρι­στε­ρά. Στε­λέ­χη της χα­ρα­κτή­ρι­σαν τις πα­ρα­τά­ξεις της Αρι­στε­ράς «μειο­ψη­φί­ες της κοι­νω­νί­ας» και ακρο­δε­ξιοί της ΧΑ (μέσα στη ΔΑΚΕ) τόλ­μη­σαν να το­πο­θε­τη­θούν στο συ­νέ­δριο ενά­ντια σε με­τα­νά­στες και ομο­φυ­λό­φι­λους και «υπέρ του 95% των Ελ­λή­νων που είναι χρι­στια­νοί ορ­θό­δο­ξοι».

Oι ΣΥ­ΝΕΚ-ΔΑ­ΚΕ συ­ντε­ταγ­μέ­να μπλό­κα­ραν, επί­σης, τη δυ­να­τό­τη­τα του συ­νε­δρί­ου να πάρει αγω­νι­στι­κές απο­φά­σεις για τους ανα­πλη­ρω­τές και τα ΕΠΑΛ, κα­ταρ­γώ­ντας ου­σια­στι­κά την επι­τρο­πή ψη­φι­σμά­των του συ­νε­δρί­ου.

Η Αρι­στε­ρά (ΠΑ­ΡΕΜ­ΒΑ­ΣΕΙΣ-ΠΑ­ΜΕ-ΑΡΕΝ-ΚΚΕ-μλ,ΟΚΔΕ) που έχει την ηγε­μο­νία στον κλάδο της εκ­παί­δευ­σης, δια­τή­ρη­σε δυ­νά­μεις και έδωσε (ξε­χω­ρι­στά η κάθε πα­ρά­τα­ξη από την πλευ­ρά της) τη μάχη το συ­νέ­δριο να έχει αρι­στε­ρό, ρι­ζο­σπα­στι­κό, αγω­νι­στι­κό πρό­ση­μο.

Η πα­ρου­σία, πρώτη φορά της ΑΡΕΝ σε συ­νέ­δριο της ομο­σπον­δί­ας, που κα­τα­γρά­φη­κε στη ρι­ζο­σπα­στι­κή Αρι­στε­ρά, συ­νέ­βα­λε στον πα­ρα­πά­νω προ­σα­να­το­λι­σμό. Η ΑΡι­στε­ρή ΕΝό­τη­τα είναι η πα­ρά­τα­ξη που συμ­με­τέ­χου­με και προ­ήλ­θε από το δια­χω­ρι­σμό με τις ΣΥΝΕΚ, μετά την προ­δο­σία του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ το 2015 και πα­λεύ­ει για ενω­τι­κή και μα­ζι­κή δράση, χωρίς εκ­πτώ­σεις στη ρι­ζοσ­σπα­στι­κή πο­λι­τι­κή, αντέ­χο­ντας στις πιέ­σεις και συ­σπει­ρώ­νο­ντας αγω­νι­στές.

Η πρό­σκλη­ση για ενό­τη­τα της ρι­ζο­σπα­στι­κής Αρι­στε­ράς που αρ­νή­θη­καν οι συ­να­γω­νι­στές των ΠΑ­ΡΕΜ­ΒΑ­ΣΕ­ΩΝ για άλλη μια φορά, δεν έγινε εφι­κτή μέσα στο συ­νέ­δριο.

Η εμ­μο­νι­κή άρ­νη­ση της πλειο­ψη­φί­ας των ΠΑ­ΡΕΜ­ΒΑ­ΣΕ­ΩΝ για συ­μπό­ρευ­ση με οποιο­δή­πο­τε τμήμα της ρι­ζο­σπα­στι­κής Αρι­στε­ράς, με παι­δα­ριώ­δη προ­σχή­μα­τα, δη­λώ­νει κα­θα­ρή πια από­συρ­ση από κάθε προ­σπά­θεια ανα­σύ­ντα­ξης κι επα­νεμ­φά­νι­σης ενός απει­λη­τι­κού ερ­γα­τι­κού κι­νή­μα­τος και προ­σφέ­ρει στο σύ­στη­μα αντί­στοι­χα «δώρα» με αυτά του ΠΑ­ΜΕ-ΚΚΕ (το οποίο κα­τη­γο­ρούν, αλλά γιατί;;;), δί­νο­ντας εντέ­λει ανοχή και χρο­νι­κή αντο­χή στην κυ­βέρ­νη­ση.

Τα απο­τε­λέ­σμα­τα του σε­χτα­ρι­σμού και της πο­λι­τι­κής της κα­τα­γρα­φής των αρι­στε­ρών σχη­μά­των, αντί για πραγ­μα­τι­κή πα­ρέμ­βα­ση στο κί­νη­μα, θα τα ξα­να­δού­με το επό­με­νο διά­στη­μα, δυ­στυ­χώς και στην ΟΛΜΕ, όπως τα ζούμε ήδη, στην ΑΔΕΔΥ. Οι ευ­θύ­νες είναι ορα­τές και οι δι­καιο­λο­γί­ες έχουν τε­λειώ­σει προ πολ­λού.

Παρ’ όλα αυτά, από την πλευ­ρά μας, μπρο­στά στη λαί­λα­πα που έρ­χε­ται από Σε­πτέμ­βρη στην εκ­παί­δευ­ση, απέ­να­ντι σε μια ομο­σπον­δία που θα στη­ρί­ζει ακόμα πιο πιστά τις επι­θέ­σεις στο δη­μό­σιο σχο­λείο, θα επι­μεί­νου­με στην  ανά­γκη και την προ­σπά­θεια να εκ­φρα­στεί ένα μέ­τω­πο της συν­δι­κα­λι­στι­κής και πο­λι­τι­κής Αρι­στε­ράς, που μέσα από κοι­νές πρω­το­βου­λί­ες, θα αντι­στέ­κε­ται και θα υπε­ρα­σπί­ζει τις κα­τα­κτή­σεις του κλά­δου.

 

*Ο Νίκος Ανα­στα­σιά­δης είναι σύ­νε­δρος της ΑΡΕΝ, Β΄ ΕΛΜΕ Θεσ­σα­λο­νί­κης, η Σάσα Χα­σά­πη είναι ΑΡΕΝ, Α’ ΕΛΜΕ Πει­ραιά

rproject.gr