Τι να ψηφίσω στις εκλογές;

Τι να ψηφίσω στις εκλογές;

  • |

Οι εκλογές της 20ης Σεπτέμβρη έχουν μια ιδιαιτερότητα, μοναδική στα μεταπολιτευτικά εκλογικά χρονικά: αποτελούν συνέχεια, το Β’ Γύρο, των εκλογών της 25ης Γενάρη. Ειδικότερα, οι εκλογές του Γενάρη είχαν ένα και μοναδικό κυβερνητικό ζητούμενο: να αποσαφηνίσουν εάν «ευρώ» και «μνημόνιο» είναι ή όχι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.

του Κώστα Λαμπρόπουλου | ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ - ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ | red line 

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ-κ.α. που προέκυψε από αυτές τις απάντησε θετικά και έφερε το καταληκτικό αποτέλεσμα που έφερε: προσωρινή παραμονή στο ευρώ με μνημόνιο και ανοικτό το θέμα της αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους.

Οι εκλογές του Σεπτέμβρη έχουν ένα και μοναδικό ζητούμενο: τη συγκεκριμενοποίηση του κυβερνητικού σχήματος εφαρμογής του κυβερνητικά υπογεγραμμένου και κοινοβουλευτικά ψηφισμένου ευρωσικού μνημονίου.

Με την οπτική μιας ενιαίας εκλογικής διαδικασίας σε δύο διαδοχικές φάσεις, η στάση του εκλογικού σώματος στις εκλογές του Σεπτέμβρη συνδέεται ισχυρά –τουλάχιστον λογικά- με την στάση του στις εκλογές του Γενάρη διαμορφώνοντας τυπικά ανιχνεύσιμες «ορθολογικές» ψηφοδοτικές ροπές. Η «ορθολογικότητα» αφορά, βεβαίως, τη συνέπεια μεταξύ της εκλογικής στάσης στον Α’ και το Β’ γύρο με όρους ατομικής κοινωνικής συν-υπευθυνότητας.

Συγκεκριμένα:

Όσοι εκ των ψηφοφόρων των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ-κ.α. στις εκλογές του Γενάρη είναι «ικανοποιημένοι» από το αποτέλεσμα που πέτυχε η συγκυβέρνηση οφείλουν να ξαναψηφίσουν το κόμμα που είχαν ψηφίσει το Γενάρη. Εάν «δεν είναι ικανοποιημένοι» οφείλουν να ψηφίσουν τη ΛΑΕ καθότι αυτή συνιστά τον μοναδικό οργανωμένο πολιτικό χώρο έκφρασης της σχετικής δυσαρέσκειας / διατύπωσης εναλλακτικής πρότασης.

Βεβαίως, στην ομάδα των «ικανοποιημένων» από το αποτέλεσμα της συγκυβερνητικής πολιτικής οι οποίοι το Γενάρη είχαν ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ-κ.α. περιλαμβάνεται –τουλάχιστον τυπικά- και μια υποομάδα που «δεν είναι ικανοποιημένη» από τον τρόπο άσκησης της κρατικής εξουσίας κρίνοντας ότι η συγκυβέρνηση παρουσίασε «απαράδεκτη διαχειριστική ανεπάρκεια».

Η υποομάδα αυτή μπορεί δικαιολογημένα να ψηφίσει ένα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης –πρακτικά- τους επαγγελματίες της άσκησης της κρατικής εξουσίας, δηλαδή ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ. Θα πρέπει, ωστόσο, να σταθμίσει επιπλέον τις ταξικές συνεπαγωγές και τις κοινωνικές επιπτώσεις τους που θα επιφέρει η επιζητούμενη «βελτιστοποίηση της κρατικής διαχείρισης».

Όσοι ψήφισαν κόμματα της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, ΚΚΕ, ΧΑ) δεν έχουν κατ’ αρχήν λόγο να διαφοροποιήσουν την ψήφο τους στις εκλογές του Σεπτέμβρη έναντι εκείνης του Γενάρη.

Βεβαίως, στους ψηφοφόρους αυτούς συμπεριλαμβάνεται –τουλάχιστον τυπικά- και μια υποομάδα που θεωρεί ότι το δοσμένο πια ευρωσικό μνημόνιο θα εφαρμοστεί “ανθρωπινότερα”, με μεγαλύτερη “κοινωνική ευαισθησία”, από μια κυβέρνηση με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ απ’ ότι μια κυβέρνηση με κορμό τη ΝΔ και συμπαραστάτη το ΠΑΣΟΚ.

Η υποομάδα αυτή μπορεί δικαιολογημένα να ψηφίσει το ΣΥΡΙΖΑ. Θα πρέπει, ωστόσο, να σταθμίσει επιπλέον την προφανή γι’ αυτή την ομάδα ψηφοφόρων αντίρροπη χαμηλή διαχειριστική δεξιότητα μιας κυβέρνησης με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ.

Οι ψηφοφόροι των κομμάτων / οργανώσεων / μετώπων που δεν εκπροσωπούνται στη Βουλή δεν έχουν παρά να ακολουθήσουν τις πολιτικές των ηγεσιών τους εφόσον συμφωνούν με αυτές. Εάν διαφωνούν, μπορούν να ψηφίσουν ΛΑΕ εφόσον η ηγεσία προτείνει τη μη συμμετοχή σ’ αυτή ή ΚΚΕ / ΑΝΤΑΡΣΥΑ εφόσον η ηγεσία προτείνει τη συμμετοχή στη ΛΑΕ.

Οι πολίτες εκείνοι που στις παρούσες εκλογές είναι πραγματικά “ελεύθεροι” να ψηφίσουν ότι θέλουν –με τα όποια κριτήρια θεσπίσουν και τις όποιες σταθμίσεις τους θέσουν- είναι όσοι στις εκλογές του Γενάρη απείχαν ή ψήφισαν «άκυρο» / «λευκό». Τι θα ψηφίσουν αυτοί οι “οικείοι άγνωστοι” του εκλογικού σώματος; Η ψήφος τους θα δώσει και την πρωτιά στην κάλπη.

Με άλλα λόγια, η Ελλάδα για μια ακόμα φορά στην ιστορία της πορεύεται στο άγνωστο με βάρκα την όποια ελπίδα γεννάει η σιωπή της εκτεταμένης πολιτικής αποχής και οι ασύμμετρες προμηθεϊκές εμμονές των επίδοξων φωνών της …