Στις 3 Φεβρουαρίου 2018, το ΚΚΕ έβγαλε μια βαρυσήμαντη Ανακοίνωση για της Εξελίξεις με την ΠΓΔΜ με την οποία το Κόμμα διαχωρίζεται εμμέσως πλην σαφώς από τη σταλινική προϊστορία του (1924 -1949).
- του Κώστα Λαμπρόπουλου |
| red line
Η Ανακοίνωση ακυρώνει την από το 1924 θέση του ΚΚΕ (3ο Έκτακτο Συνέδριο) και την από το 1934 θέση της Κομμουνιστικής / 3ης Διεθνούς (Απόφαση της Πολιτικής Γραμματείας της Εκτελεστικής Επιτροπής της 11ης Ιανουαρίου 1934) για την ύπαρξη ιδιαίτερου δηλαδή (μη βουλγαρικού και μη σερβικού) «Μακεδονικού Έθνους» στη Μακεδονία και, επομένως, απορρίπτει ως λανθασμένη την ιστορική πολιτική πρότασή του υπέρ της «Ενιαίας και Ανεξάρτητης Μακεδονίας» την τελευταία επικαιροποίηση της οποίας έκανε το 1949 (5η Ολομέλεια). Τέλος, συνεπαγωγικά δεν αποδέχεται τη νυν συνταγματική ονομασία της ΠΓΔΜ ως «Μακεδονίας» αλλά υποστηρίζει τον αποκλειστικά γεωγραφικό προσδιορισμό της ΠΓΔΜ εφόσον στο νέο όνομά της περιληφθεί ο όρος «Μακεδονία» ή παράγωγό του.
Για την αποφυγή περιττών παρεξηγήσεων παραθέτω αυτούσιο το σχετικό απόσπασμα από την Ανακοίνωση της 3ης Φεβρουαρίου 2018: «Το ΚΚΕ θεωρεί ότι το κυριότερο είναι η διασφάλιση των σχέσεων ειρηνικής συνεργασίας, διασφάλισης του απαραβίαστου των συνόρων των δύο χωρών, αλλαγή του Συντάγματος της γειτονικής χώρας, αποφυγή κάθε αλυτρωτικής προπαγάνδας.
Μόνο έτσι μπορεί να ακυρωθεί όλη εκείνη η βάση που στηρίζει την ανιστόρητη θεωρία περί «Μακεδονικού έθνους». Μόνο έτσι μπορεί να διασφαλισθεί ο αποκλειστικά γεωγραφικός προσδιορισμός, αν καταληχθεί ότι στο όνομα της γειτονικής χώρας θα περιλαμβάνεται ο όρος «Μακεδονία» ή παράγωγό του.»[i].
Επιγραμματικά, λοιπόν, δια μέσου της «Μακεδονίας» το ΚΚΕ εθνικοποιείται αποσταλινοποιούμενο, γίνεται εθνικό κόμμα από επιτόπιο πολιτικό όργανο της πάλαι ποτέ μοσχοβίτικής εργατικής γραφειοκρατίας (1924-1991) και επακόλουθα ορφανό μετασταλινικό κόμμα (1992-2018)!
Η νέα πορεία του ΚΚΕ θα εξαρτηθεί από τις λύσεις που οφείλει να ξαναδώσει σε δύο κολοσσιαία προβλήματα: α) τον τρόπο διαχείρισης της σοσιαλιστικής οικονομίας και β) την πολιτική δημοκρατία στο σοσιαλισμό.
Δεν γνωρίζω εάν το ΚΚΕ διαθέτει επαρκείς εσωτερικούς πόρους για να ανταπεξέλθει στα συνδυασμένα αυτά καθήκοντα. Νομίζω ότι δεν τους έχει. Αυτό, όμως, δεν είναι πρόβλημα. Η πρόσφατη εθνικοποίησή του Κόμματος οφείλει να είναι μεταβατικό στάδιο στην κοινωνικοποίησή του. Στην κοινωνία βρίσκονται άλλωστε οι πόροι για το σοσιαλισμό και όχι στα κόμματα (που τους διαχειρίζονται αναποτελεσματικά τουλάχιστον μέχρι τώρα) …
Σημειώσεις / Αναφορές
[i]http://www.kke.gr/anakoinoseis_grafeioy_typoy/anakoinosh_toy_kke_gia_tis_ekselikseis_me_thn_pgdm?morf=1
