Editorial

Τσιγάρα

του Θωμά Γκόρπα ———————————– Μάταια κυνήγησα τα μάτια που ονειρεύονται στους άλλους τόπους. Πολλές φορές βρήκα την άκρη μα όσες τη βρήκα χάθηκα μαζί της. Είχαμε μια παρέα κάποτε τα πάντα είχαμε και τίποτα δεν είχαμε…

Ο Δούλος

του Μιχάλη Κατσαρού (Εικόνα: Δημήτρης Γέρος) ———————— Ο Δούλος πού δραπέτευσε έλεγε προσευχές στους φιλήσυχους πολίτες γονατίζοντας σε λιγδωμένα προσκέφαλα. Εγώ δέν ήλπιζα πως μπορεί να σωθεί. Οι χωροφύλακεςέχουν γερή όραση δε διαλύονται με αυταπάτες και ψυχοσάββατα. Τώρα αυτός που επέμενε…

Η μνήμη των ψιθύρων

του Λευτέρη Τηλιγάδα ———————————–—– Να τη σπουδάσουμε αυτή τη γραμματική των φθόγγων της σιωπής… Μόνο έτσι θα καταφέρουμε να μην μας βρει απαίδευτους η μυσταγωγία των χειλιών μας… Να κρατήσεις το κορμί σου ζεστό, να…

Τα μαύρα πουλιά

του Γιάννη Ποταμιάνου Τα μαύρα πουλιά ακονίζουν τα ράμφη τους στις βουνοκορφές σκάβουν με τα νύχια τους τις πεδιάδες Τα μαύρα πουλιά κοιτάζουν από ψηλά τις ανυπότακτες πόλεις πετάνε κρώζοντας στον γαλάζιο ουρανό και εφορμούν…

Ανάληψη

του Πάνου Κυπαρίσση Στα χαλάσματα πάλι στα κίτρινα φύλλα Κρεμασμένος ακόμη στον τοίχο ο καθρέφτης Η αντλία του νερού στα χορτάρια κι ο φούρνος ανοιγμένος ώς τα σωθικά του Ένα σημείωμα σκονισμένο Βασίλη Θέλει η…

Κανένας καθαρός

του Δημήτρη Χριστόπουλου (συνέντευξη) Στο σφαγείο πουλάνε ακόμα μπαλτάδες. Γκογκγκογκ! Θα τα γράψεις όλα! Ακούς; Με λένε Άλεν. Γεννήθηκα στη Βοσνία. Μπάσταρδος γόνος γέννας βίαιης. Μπαλτάδες οι λέξεις. «Πουστιά, φίλε, μεγάλη πουστιά να μην έχεις…

Οι σιωπές του Νοέμβρη

του Σπύρου Σιάτρα Δεν μιλάς πια για τον Νοέμβρη. Γιατί δεν μιλάς;… Να μιλήσει και να πει τι; Που κάθε Νοέμβρη που θυμόταν τον εαυτό του, μια πίκρα τον κυριεύει Παλαιότερα, μαζί με οργή, υπερηφάνεια…

Ανεπάρκεια

του Χρήστου Α. Μιχαήλ Αν στύβω τα ματόκλαδα κρυφά είναι γιατί τα σύννεφα δεν έσταξαν αλήθεια. Ποτέ μας την αλήθεια δεν κρατήσαμε αγκαλιά μόνο με χτύπους και παλμό με δίστιχα κι αναλωμένες ρίμες τη στείλαμε…

«Σονέτο Μάλλον Απαισιόδοξο»

του Νίκου Εγγονόπουλου Στην κοιλάδα με τους ροδώνες Το γυμνασμένο μάτι του τραμπούκου να διέκρινε άραγε των ροδόδενδρων την αρμονία; Όχι-όχι μιαν απέραντη ηθικολογία δεν θα βοηθήσει να κάνουμε καλλίτερο τον κόσμο. Να ελπίζης-να ελπίζης…

3 Σεπτεμβρίου 2017

του Λευτέρη Τηλιγάδα ——————–————–— Είναι φορές, που ξυπνάμε τρομαγμένοι μέσα στη νύχτα απ’ τους σεισμούς, που κουνούν τα ετοιμόρροπα σπίτια μας. Ξεθάβουμε βιαστικά τους σκελετούς των νεκρών μας από τα χρονοντούλαπα της πιο άγονης δόξας…

Γκρεμός χώρου και χρόνου γωνία

του Πέτρος Γκολίτσης ——————–————– Ι Ποιος με γεννά; Ποιος με εκτελεί με στήνει στα έξι μέτρα Κάθετα μια ζωή μια ρίζα που έχω σπάσει σε γκρεμό κρέμομαι βαθύ κι ας μην υπάρχει πάνω κάτω ΙΙ…

Άδεια λέξη

του Γιώργου Αλισάνογλου ——————–————–——- Σαν τη συνοχή των ονείρων Σαν άγριο ξέσπασμα Σαν στόματα που τρίβονται αναμεταξύ τους… Γυρεύω μια λέξη που θα με ενώσει Και θα βγούνε σαν σύνθημα οι φόβοι απ’ τις ακάθαρτες…

Ο σωστός χρόνος

του Αλέξανδρου Βλαχιώτη ——————–————–——- Έμαθα να περιμένω, τον χρόνο το σωστό. Τον κατάλληλο συγχρονισμό. Απορώ, γιατί δε φάνηκε ακόμη. Τρώω λίγα πρέπει για δεκατιανό. Μαγειρεύω στερεότυπα για μεσημεριανό. Το βράδυ ξαπλώνω στα μη, μαξιλάρι τα…

Μπάσταρδη ώρα του μεσημεριού

του Πέτρου Γκολίτση ——————–————– Έχεις και εσύ τη μουσική σου μπάσταρδη ώρα του μεσημεριού με τα τζιτζίκια μες στα δάχτυλα και με τα πτώματα του Αιγαίου να ανθίζουν σαν πιράνχας να σκίζουν τα μαύρα της…

Πρόβα

του Γιάννη Βαρβέρη ——————–————- Ζούμε καλά σ’ αυτό το απόμερο νεκροταφείο. Στους ευάερους τάφους κάνουμε πρόβες ξαπλωμένοι ενώ φυσάει από παντού ζωή και μας γεμίζει νιάτα. Όταν τελειώνει η πρόβα σηκωνόμαστε γεμάτοι αισιοδοξία και δύναμη.…

Aφρός

του Ανδρέα Εμπειρίκου ——————–—————– Είναι οι πόθοι μιναρέδες στυλωμένοι Λάμψεις του μουεζίνη στην κορφή τους Φωτοβολίδες των κραυγών της οικουμένης Πυγολαμπίδες σε συρτάρια κορασίδων Που κατοικούν σε ακρογιαλιές μέσα σ’ επαύλεις Και τρέχουν με ποδήλατα…

Ένα πετυχημένο ποίημα

του Κωστή Γκιμοσούλη ——————–—————– Να γράψεις ένα πετυχημένο ποίημα δεν σημαίνει απαραίτητα πως είσαι κάτι παραπάνω από τους άλλους. Ούτε άμα γράψεις ένα πετυχημένο ποίημα σημαίνει αναγκαστικά πως έχει κότσια. Κότσια έχουν οι πυροτεχνουργοί οι…

Πολυκατοικία

του Γ. Θ. Βαφόπουλου ——————–—————- «Πολιτεία βυθισμένη στη νύχτα. Κοιμητήρι μ’ αλλεπάλληλους πολυόροφους τάφους νεκρών, που ροχαλίζουν.» Η Πολιτεία, «Το δάπεδο»   Στην πολυκατοικία μας τούτη, οι δικοί μας νεκροί δε ροχαλίζουν μονάχα. Έχουν το…

λ

της Ελένης Αλεξίου ——————–———— Όταν δεν σ’ έχω ένα κορίτσι τραμπαλίζεται αδέξια στο ταυ της τυραννίας. Εν ώρα κοινής ακινησίας λικνίζεται επιδεικτικά σε σιδερένια κούνια αγκαλιά. Το μεσημέρι τρίζει σκοινί τεντωμένο που «έξω απ’ το…