Γενναιόδωροι στο κεφάλαιο, μαχαίρι για τον κόσμο// του Αντώνη Νταβανέλου

Μητσοτάκης-Χατζηδάκης πετσοκόβουν τις συντάξεις χηρείας και αναπηρίας!

Πολ­λές φορές μια «μικρή» εί­δη­ση απο­κα­λύ­πτει με­γά­λες αλή­θειες.

Η από­φα­ση της κυ­βέρ­νη­σης να ενερ­γο­ποι­ή­σει μέσα σε αυτή τη δρα­μα­τι­κή συ­γκυ­ρία τις «προ­βλέ­ψεις» των μνη­μο­νια­κών ασφα­λι­στι­κών νόμων και να πε­ρι­κό­ψει δρα­στι­κά (μέχρι και κατά 268,8 ευρώ κατά μήνα) τις συ­ντά­ξεις χη­ρεί­ας και ανα­πη­ρί­ας, δη­λα­δή το ει­σό­δη­μα των ασθε­νέ­στε­ρων και πιο ευά­λω­των συ­ντα­ξιού­χων, λέει πολλά για το πραγ­μα­τι­κό πρό­γραμ­μα και το στρα­τη­γι­κό προ­σα­να­το­λι­σμό της κυ­βέρ­νη­σης Μη­τσο­τά­κη.

Επί­θε­ση στις συ­ντά­ξεις

Ο μέσος όρος των συ­ντά­ξε­ων θα­νά­του που πα­ρέ­χει ο ΕΦΚΑ στους/στις δι­καιού­χους είναι μόλις 438,15 ευρώ (μικτά!). Αυτό το μη­νιαίο «ει­σό­δη­μα» βάζει στο στό­χα­στρο η κυ­βέρ­νη­ση και από αυτή τη δε­ξα­με­νή επι­λέ­γει ο Χα­τζη­δά­κης να κάνει πε­ρι­κο­πές και να «εξοι­κο­νο­μή­σει πό­ρους». Πρό­κει­ται για τους αν­θρώ­πους που μέσα στα μνη­μο­νια­κά χρό­νια υπέ­στη­σαν 11 δια­δο­χι­κές πε­ρι­κο­πές στις συ­ντά­ξεις και οδη­γή­θη­καν –χωρίς καμιά εναλ­λα­κτι­κή καθώς βρί­σκο­νται σε προ­χω­ρη­μέ­νη ηλι­κία– σε μη­νιαίο ει­σό­δη­μα πεί­νας. Για αν­θρώ­πους που έχουν σή­με­ρα να αντι­με­τω­πί­σουν τη σκο­τει­νή απει­λή της παν­δη­μί­ας, το υψηλό κό­στος της «ατο­μι­κής ευ­θύ­νης», και το κύμα της ακρί­βειας που σα­ρώ­νει στα είδη πλα­τιάς-ανα­γκαί­ας λαϊ­κής κα­τα­νά­λω­σης. Πρό­κει­ται για ολο­φά­νε­ρο κοι­νω­νι­κό κα­νι­βα­λι­σμό.

Για να προ­χω­ρή­σει σε αυτό το θε­ά­ρε­στο σχέ­διο, ο «σού­περ­μαν» Χα­τζη­δά­κης ενερ­γο­ποιεί ένα ασφα­λι­στι­κό πρα­ξι­κό­πη­μα, που πρέ­πει να λει­τουρ­γή­σει ως προει­δο­ποι­η­τι­κός συ­να­γερ­μός για το μέλ­λον που επι­φυ­λάσ­σουν σε ευ­ρύ­τε­ρες ομά­δες συ­ντα­ξιού­χων. Είναι γνω­στό ότι στο δη­μό­σιο ασφα­λι­στι­κό σύ­στη­μα η θε­με­λιώ­δης μο­νά­δας υπο­λο­γι­σμών είναι η σύ­ντα­ξη, που κα­το­χυ­ρώ­νε­ται από τις ει­σφο­ρές του κάθε δι­καιού­χου. Ο Χα­τζη­δά­κης σή­με­ρα λέει ότι θε­με­λιώ­δης μο­νά­δα είναι ο/η δι­καιού­χος και ότι ο κα­θέ­νας/κα­θε­μιά δι­καιού­ται να ει­σπράτ­τει μόνο μια φορά το τμήμα της σύ­ντα­ξης που ο νόμος Κα­τρού­γκα­λου ονό­μα­σε «εθνι­κή σύ­ντα­ξη». Ανοί­γει έτσι το δρόμο στις πε­ρι­πτώ­σεις «δι­πλής» σύ­ντα­ξης (συ­νη­θέ­στε­ρα στην επί­μα­χη από­φα­ση σύ­ντα­ξης ανα­πη­ρί­ας και σύ­ντα­ξης χη­ρεί­ας) ο/η δι­καιού­χος να χάνει το τμήμα της «εθνι­κής» που αντι­στοι­χεί στη δεύ­τε­ρη σύ­ντα­ξή του! Έτσι συ­ντα­ξιο­δο­τι­κές προσ­δο­κί­ες που κα­το­χυ­ρώ­θη­καν από ει­σφο­ρές δε­κα­ε­τιών, μέσα σε μια νύχτα γρά­φο­νται στο σφουγ­γά­ρι… Δεν χρειά­ζε­ται με­γά­λη προ­νοη­τι­κό­τη­τα για να κα­τα­λά­βει κα­νείς ότι με τέ­τοιες «εξυ­πνά­δες» θα βρε­θούν σε κίν­δυ­νο πολ­λές άλλες δι­κλεί­δες του ασφα­λι­στι­κού συ­στή­μα­τος, οδη­γώ­ντας εκα­το­ντά­δες χι­λιά­δες αν­θρώ­πους στο κα­τώ­τα­το επί­πε­δο πα­ρο­χών. Γι’ αυτό οι συ­ντα­ξιού­χοι αλλά και όλο το ερ­γα­τι­κό κί­νη­μα, θα πρέ­πει να θε­ω­ρή­σουν αυτή την απα­ρά­δε­κτη από­φα­ση ως πρό­κλη­ση για γε­νι­κευ­μέ­νη μάχη.

Είναι αλή­θεια ότι αυτές τις δυ­να­τό­τη­τες για πε­ρι­κο­πές άνοι­ξε ο νόμος Κα­τρού­γκα­λου, της κυ­βέρ­νη­σης ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛ που, αντα­πο­κρι­νό­με­νη στις απαι­τή­σεις και προ­βλέ­ψεις της τρόι­κας, δέ­χθη­κε να δια­σπά­σει την ως τα τότε ενιαία οντό­τη­τα της σύ­ντα­ξης σε τμή­μα­τα: στην «εθνι­κή» (τάχα προ­νοια­κού χα­ρα­κτή­ρα) και στην «αντα­πο­δο­τι­κή» (αυτήν που, τάχα, μόνο κα­το­χυ­ρώ­νουν οι κα­τα­βλη­θεί­σες ει­σφο­ρές). Είναι ένα ακόμα πα­ρά­δειγ­μα για τις συ­νέ­πειες της μνη­μο­νια­κής προ­σαρ­μο­γής του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, που σή­με­ρα αξιο­ποιούν οι βε­ρι­τάμπλ νε­ο­φι­λε­λέ της ΝΔ. Πα­ρό­λα αυτά, οι ευ­θύ­νες για την ενερ­γο­ποί­η­ση αυτής της απο­λύ­τως ανάλ­γη­της δυ­να­τό­τη­τας πε­ρι­κο­πών, βα­ρύ­νουν πλέον τους Μη­τσο­τά­κη-Χα­τζη­δά­κη.

Ακρί­βεια

Ασφα­λώς αυτό το φαι­νό­με­νο κοι­νω­νι­κού κα­νι­βα­λι­σμού δεν είναι απο­μο­νω­μέ­νο. Η κυ­βέρ­νη­ση αρ­νεί­ται πει­σμα­τι­κά κάθε πο­λι­τι­κή πα­ρέμ­βα­ση με στόχο τον έλεγ­χο των τιμών σε κρί­σι­μα αγαθά (πχ στο κό­στος των τεστς που έχει ήδη γίνει δυ­σβά­στα­χτο, ή στις τιμές των βα­σι­κών τρο­φί­μων που έχουν «ξε­φύ­γει»).

Τα μέτρα στή­ρι­ξης των λαϊ­κών νοι­κο­κυ­ριών απέ­να­ντι στην πρω­το­φα­νή ακρί­βεια στην ενέρ­γεια, απο­δεί­χθη­καν κρύο ανέκ­δο­το και μά­λι­στα στη μέση του χει­μώ­να και σε συν­θή­κες παν­δη­μί­ας. Οι «αυ­ξή­σεις» στον κα­τώ­τα­το μισθό δεν μπο­ρούν ούτε καν να χα­ρα­κτη­ρι­στούν φι­λο­δώ­ρη­μα, όταν ο πλη­θω­ρι­σμός προ­σεγ­γί­ζει επι­σή­μως το 5%. Και αυτά όταν οι πρώ­τες «πα­ρη­γο­ρη­τι­κές» δη­λώ­σεις ότι ο πλη­θω­ρι­σμός και η ακρί­βεια είναι πα­ρο­δι­κά προ­βλή­μα­τα, ανα­τι­κα­θί­στα­νται πλέον από εκτι­μή­σεις των διε­θνών «θε­σμών» ότι πρό­κει­ται για εν­δη­μι­κά φαι­νό­με­να που θα μας συ­ντρο­φεύ­ουν σε μακρά πε­ρί­ο­δο.

Είναι ολο­φά­νε­ρο ότι γί­νε­ται ανα­γκαία και επι­τα­κτι­κή η πάλη για την επι­βο­λή ενός έκτα­κτου «προ­γράμ­μα­τος» κοι­νω­νι­κής ανα­κού­φι­σης που στο κέ­ντρο του οφεί­λει να έχει τα αι­τή­μα­τα για ου­σια­στι­κές αυ­ξή­σεις στους μι­σθούς και στις συ­ντά­ξεις, αλλά και μια με­γά­λη ενί­σχυ­ση της χρη­μα­το­δό­τη­σης των κοι­νω­νι­κών δα­πα­νών.

Όμως, τη στιγ­μή που η κυ­βέρ­νη­ση στέ­κε­ται απο­λύ­τως αδιά­φο­ρη απέ­να­ντι σε αυτά τα προ­βλή­μα­τα, ταυ­τό­χρο­να υιο­θε­τεί απο­λύ­τως δια­φο­ρε­τι­κή στάση όταν ασχο­λεί­ται με τα ζη­τή­μα­τα των κα­πι­τα­λι­στών και των πλου­σί­ων.

Όλα για τους κα­πι­τα­λι­στές

Την ώρα που βάζει χέρι στις συ­ντά­ξεις χη­ρεί­ας και ανα­πη­ρί­ας, δη­λώ­νει απο­φα­σι­σμέ­νη να επι­τα­χύ­νει την πο­λι­τι­κή φο­ρο­ε­λα­φρύν­σε­ων και μεί­ω­σης των ερ­γο­δο­τι­κών ει­σφο­ρών που υπο­σχέ­θη­κε στους «ανα­ξιο­πα­θού­ντες» κα­πι­τα­λι­στές. Το εκλο­γι­κό σχέ­διο του Μη­τσο­τά­κη θα πάρει, λέει, σο­βα­ρά υπόψη τη «δια­χεί­ρι­ση πόρων» του Τα­μεί­ου Ανά­καμ­ψης που από το δεύ­τε­ρο εξά­μη­νο του 2022 θα αρ­χί­σουν να φτά­νουν στα τα­μεία των επι­χει­ρή­σε­ων. Ει­δι­κά στους το­μείς της «πρά­σι­νης με­τά­βα­σης» και της «ψη­φια­κής οι­κο­νο­μί­ας», πέρα από τα θα­λασ­σο­δά­νεια και τις επι­χο­ρη­γή­σεις κάθε εί­δους, η επι­δό­τη­ση της «απα­σχο­λη­σι­μό­τη­τας» θα φτά­νει στο 100% των μι­σθών και των ερ­γο­δο­τι­κών ει­σφο­ρών. Και ο κρα­τι­κός προ­ϋ­πο­λο­γι­σμός προ­βλέ­πει μια βροχή δισεκ. ευρώ για τους εξο­πλι­σμούς, μια διαρ­κή αύ­ξη­ση των δη­μό­σιων πόρων που θα δια­τε­θούν προς τους διε­θνείς εμπό­ρους όπλων, αλλά και στις δε­κά­δες ντό­πιες Α.Ε. που τα τε­λευ­ταία χρό­νια πολ­λα­πλα­σιά­ζο­νται στον τομέα πα­ρα­γω­γής και εμπο­ρί­ας οπλι­κών συ­στη­μά­των.

Έχου­με απέ­να­ντί μας μια κυ­βέρ­νη­ση που αξιο­ποιεί κάθε ευ­και­ρία για να πε­ρι­κό­ψει πό­ρους που αφο­ρούν τις ανά­γκες της με­γά­λης κοι­νω­νι­κής πλειο­ψη­φί­ας. Που, ταυ­τό­χρο­να, αξιο­ποιεί κάθε ευ­και­ρία για να προ­σα­να­το­λί­σει όλο και πε­ρισ­σό­τε­ρους δη­μό­σιους πό­ρους προς την ικα­νο­ποί­η­ση των αι­τη­μά­των του «κό­σμου του επι­χει­ρείν», ακόμα και αν πρό­κει­ται γα αι­τή­μα­τα πα­ρά­λο­γα, για αι­τή­μα­τα σε σύ­γκρου­ση με τη γε­νι­κή αί­σθη­ση δι­καί­ου μέσα σε τούτη τη δύ­σκο­λη συ­γκυ­ρία.

Ανα­τρο­πή

Αυτές οι δύο όψεις της κυ­βερ­νη­τι­κής πο­λι­τι­κής είναι αλ­λη­λέν­δε­τες, είναι άρ­ρη­κτα συν­δε­δε­μέ­νες με­τα­ξύ τους. Και μια τέ­τοια κυ­βέρ­νη­ση δεν μπο­ρεί και δεν πρέ­πει να αντι­με­τω­πι­στεί με άλλη μέ­θο­δο, παρά με τη μέ­θο­δο της ανα­τρο­πής. Η αδυ­να­μία του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ να ανα­λά­βει αυτό το κα­θή­κον, είναι συν­δε­δε­μέ­νη με τα πε­πραγ­μέ­να του ως κυ­βέρ­νη­ση, όπως απο­δει­κνύ­ε­ται και από την υπό­θε­ση του νόμου Κα­τρού­γκα­λου. Το πο­λι­τι­κό κενό που δη­μιουρ­γεί­ται έτσι, μπο­ρεί να κα­λυ­φθεί μόνο με τη με­γα­λύ­τε­ρη ενερ­γο­ποί­η­ση του κό­σμου από τα κάτω, που –για άλλη μια φορά– κα­λεί­ται από τη συ­γκυ­ρία να ανα­τρέ­ψει μια αντι­δρα­στι­κή και δο­λο­φο­νι­κά επι­κίν­δυ­νη κυ­βέρ­νη­ση.

/rproject.gr