Η χώρα «βράζει» από τον ιό και η κυβέρνηση σφυρίζει αδιάφορα

Άμεση ανάγκη για μέτρα ενίσχυσης του ΕΣΥ και προστασίας των εργαζομένων

Σχε­δόν δύο χρό­νια μετά την εμ­φά­νι­ση του κο­ρω­νοϊ­ού στην Ελ­λά­δα, και η χώρα δεί­χνει να βρί­σκε­ται και πάλι στο ση­μείο μηδέν. Η έκρη­ξη των κρου­σμά­των με την εί­σο­δο του νέου έτους, απλώς απο­τύ­πω­σε σε αριθ­μούς αυτό που πλέον βλέ­πει και ο πιο αδαής. Ότι, δη­λα­δή, η κυ­βέρ­νη­ση Μη­τσο­τά­κη ιε­ραρ­χεί την οι­κο­νο­μία ψη­λό­τε­ρα από την κοι­νω­νία, μη λαμ­βά­νο­ντας κα­νέ­να ου­σια­στι­κό μέτρο ενί­σχυ­σης της δη­μό­σιας υγεί­ας και ανά­σχε­σης της εξά­πλω­σης του ιού.

Νικόλας Κολυτάς

Έκρη­ξη κρου­σμά­των

Δεν έχει νόημα να μπού­με σε αριθ­μο­λο­γία όσον αφορά στα κρού­σμα­τα γιατί αυτά που λέμε σή­με­ρα, ίσως αύριο να δεί­χνουν αστεία σε σχέση με αυτά που πε­ρι­μέ­νου­με αύριο. Σί­γου­ρα όμως μπο­ρού­με να πούμε ότι η εκτό­ξευ­ση από τα πε­ρί­που 9000 κρού­σμα­τα στις 28/12 στα 40.000 κρού­σμα­τα πα­ρα­μο­νές πρω­το­χρο­νιάς, είναι κάτι το εξω­πραγ­μα­τι­κό. Και απ’ ότι φαί­νε­ται μέχρι τέλη Φλε­βά­ρη, η ιλιγ­γιώ­δης εξά­πλω­ση της παν­δη­μί­ας και της με­τάλ­λα­ξης Όμι­κρον θα έχει και συ­νέ­χεια. Κάπως έτσι, ενώ η κυ­βέρ­νη­ση όλο το προη­γού­με­νο διά­στη­μα διε­μή­νυε ότι όλα βαί­νουν καλώς πλα­σά­ρο­ντας ένα επί­πλα­στο υγειο­νο­μι­κό success story, το οποίο δήθεν θα εξα­σφά­λι­ζε την ομαλή λει­τουρ­γία της οι­κο­νο­μί­ας και της κοι­νω­νί­ας, οι ημέ­ρες των γιορ­τών με­τα­τρά­πη­καν σε εφιάλ­τη.

Η Αθήνα απο­τέ­λε­σε κυ­ριο­λε­κτι­κά μια υγειο­νο­μι­κή βόμβα. Ει­δι­κά στις πυ­κνο­κα­τοι­κη­μέ­νες και φτω­χές πε­ριο­χές του κέ­ντρου ση­μειώ­θη­κε μια πρω­το­φα­νής αύ­ξη­ση των κρου­σμά­των. Ο κό­σμος σχη­μά­τι­ζε τε­ρά­στιες ουρές έξω από φαρ­μα­κεία και δια­γνω­στι­κά κέ­ντρα προ­κει­μέ­νου να κάνει μο­ρια­κό έλεγ­χο και να σι­γου­ρευ­τεί ότι δε νοσεί. Την ίδια στιγ­μή ένα γερό κομ­μά­τι του μι­σθού εξα­νε­μι­ζό­ταν σε self tests και rapid tests, καθώς η πλατ­φόρ­μα για τη δω­ρε­άν πα­ρο­χή ατο­μι­κών δια­γνω­στι­κών είχε κα­ταρ­ρεύ­σει. Τα κρού­σμα­τα έφτα­σαν σε τέ­τοια επί­πε­δα που ο ΕΟΔΥ αδυ­να­τού­σε τόσο να τα κα­τα­γρά­ψει όσο και να δώσει επαρ­κείς οδη­γί­ες στους νο­σού­ντες. Πάνω σε αυτή τη βάση στή­θη­κε ένα πάρτι κερ­δο­φο­ρί­ας. Υπό τον πα­νι­κό και την ανά­γκη για άμεση διά­γνω­ση, πολ­λοί κα­τήγ­γει­λαν ότι ιδιω­τι­κά δια­γνω­στι­κά κέ­ντρα, τους χρέ­ω­σαν σχε­δόν τρι­πλή τιμή τον έλεγ­χο pcr αν ήθε­λαν να πά­ρουν έγκαι­ρα τα απο­τε­λέ­σμα­τα και όχι μετά από τρεις ημέ­ρες.

Κυ­βέρ­νη­ση απού­σα

Μπρο­στά σε αυτή την τε­ρα­τώ­δη κα­τά­στα­ση, η ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση ήταν απλός πα­ρα­τη­ρη­τής. Έβγα­ζε στα ΜΜΕ διά­φο­ρους συ­νερ­γα­ζό­με­νους επι­στή­μο­νες να δη­λώ­νουν ότι η τα­χύ­τη­τα της εξά­πλω­σης της με­τάλ­λα­ξης Όμι­κρον εξέ­πλη­ξε και τους ίδιους, χωρίς όμως να γί­νε­ται καμία ανα­φο­ρά στην κυ­βερ­νη­τι­κή στρα­τη­γι­κή και στα προ­λη­πτι­κά μέτρα που θα μπο­ρού­σαν να είχαν απο­τρέ­ψει τα εφιαλ­τι­κά σε­νά­ρια που ζούμε αυτή τη στιγ­μή γύρω μας. Είναι πραγ­μα­τι­κά προ­κλη­τι­κό, απέ­να­ντι σε μια κοι­νω­νία που βυ­θί­ζε­ται στη φτώ­χεια, στην εξα­θλί­ω­ση και στον υγειο­νο­μι­κό κίν­δυ­νο, ο πρω­θυ­πουρ­γός της να λεί­πει σε δια­κο­πές ενώ τα κρού­σμα­τα δε­κα­πλα­σιά­ζο­νται.

Είναι χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό ότι στις 27 Δε­κεμ­βρί­ου ο Κυ­ριά­κος Μη­τσο­τά­κης δή­λω­σε ότι «Τα πρώτα στοι­χεία δεί­χνουν ότι η νο­ση­ρό­τη­τα της με­τάλ­λα­ξης Όμι­κρον φαί­νε­ται να μην είναι τόσο έντο­νη, όπως της Δέλτα. Εμείς όμως, τώρα βγαί­νου­με από το τέ­ταρ­το κύμα της παν­δη­μί­ας. Θα πρέ­πει να εί­μα­στε προ­σε­κτι­κοί και να πά­ρου­με τα απα­ραί­τη­τα μέτρα που θα μας υπο­δεί­ξουν οι ει­δι­κοί». Μόλις τέσ­σε­ρις ημέ­ρες μετά η χώρα μέ­τρα­γε 40.000(!) κρού­σμα­τα, τα δη­μό­σια νο­σο­κο­μεία της βρί­σκο­νταν στα πρό­θυ­ρα κα­τάρ­ρευ­σης και η κοι­νω­νία στη­νό­ταν σε ουρές σε φαρ­μα­κεία για να δει αν νοσεί. Αλλά τι να πει κα­νείς για μια κυ­βέρ­νη­ση που δεν πήρε κα­νέ­να μέτρο ενί­σχυ­σης του ΕΣΥ. Μια κυ­βέρ­νη­ση που αντί να προ­χω­ρή­σει σε προ­σλή­ψεις υγειο­νο­μι­κών, απει­λεί με δια­θε­σι­μό­τη­τα και από­λυ­ση τους υπάρ­χο­ντες, που αντί να δώσει λεφτά για νέες ΜΕΘ, επεν­δύ­ει σε οπλι­κά συ­στή­μα­τα και πε­ρι­πο­λι­κά, που αντί να επι­τά­ξει άμεσα τις ιδιω­τι­κές δομές υγεί­ας, κάνει μαζί τους μπίζ­νες.

Η χώρα όχι μόνο δε βγήκε από την παν­δη­μία, αλλά τη βιώ­νει στη χει­ρό­τε­ρη μορφή της από το Μάρ­τιο του 2020. Έχουν με­σο­λα­βή­σει δύο χρό­νια κατά τα οποία αφε­νός δεν υπήρ­ξε καμία ου­σια­στι­κή χρη­μα­το­δό­τη­ση της δη­μό­σιας δω­ρε­άν υγεί­ας, αφε­τέ­ρου πάρ­θη­καν επαρ­κή μέτρα προ­κει­μέ­νου να μην πλη­γεί η του­ρι­στι­κή βιο­μη­χα­νία και η κερ­δο­φο­ρία του εγ­χώ­ριου επι­χει­ρείν. Κάπως έτσι στην ηγε­σία του πιο ση­μα­ντι­κού υπουρ­γεί­ου σε καιρό παν­δη­μί­ας, βρέ­θη­κε ένας Πλεύ­ρης, με ό,τι συ­νε­πά­γε­ται το όνομα αυτό. Τι στιγ­μή λοι­πόν, που πέ­ρυ­σι η χώρα βρι­σκό­ταν σε ολικό κλεί­δω­μα με εξω­φρε­νι­κά λι­γό­τε­ρα κρού­σμα­τα, τώρα με δε­κά­δες χι­λιά­δες μο­λύν­σεις πα­ρα­πά­νω, ο Υπουρ­γός Υγεί­ας απο­φά­σι­σε να… κλεί­σει η μου­σι­κή στην εστί­α­ση. Όλα αυτά ενώ δεν έχουν αυ­ξη­θεί τα δρο­μο­λό­για στα ΜΜΜ, ο κό­σμος συ­νω­στί­ζε­ται σε στά­σεις και λε­ω­φο­ρεία για να πάει στη δου­λειά του και τα αφε­ντι­κά ορ­γιά­ζουν ανα­γκά­ζο­ντας ερ­γα­ζό­με­νους, δια­γνω­σμέ­νους με τον ιό, να προ­σέρ­χο­νται στην ερ­γα­σία τους.

Υπο­τα­κτι­κός ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ

Αν αυτό δεν είναι συ­στη­μι­κός κα­νι­βα­λι­σμός τότε δεν ξέ­ρου­με τι είναι. Απέ­να­ντι σε αυτή την κα­τά­στα­ση, η αντι­πο­λί­τευ­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δεί­χνει πραγ­μα­τι­κά αστεία. Το κόμμα Τσί­πρα, όλο το προη­γού­με­νο διά­στη­μα, έπαι­ξε το χαρτί της σο­βα­ρής και υπεύ­θυ­νης αντι­πο­λί­τευ­σης σε βαθμό προ­κλη­τι­κό για την πλητ­τό­με­νη κοι­νω­νι­κή πλειο­ψη­φία. Έριξε ιδιαί­τε­ρο βάρος στην οι­κο­δό­μη­ση κλί­μα­τος εθνι­κής ενό­τη­τας προ­τεί­νο­ντας μά­λι­στα δια­κομ­μα­τι­κό υπουρ­γό Υγεί­ας κοι­νής απο­δο­χής(!). Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ αντί να εστιά­σει στην οι­κο­δό­μη­ση σχέ­σε­ων με την κοι­νω­νία, στην πο­λι­τι­κή έκ­φρα­ση της αγα­νά­κτη­σης των από κάτω, στην άσκη­ση κρι­τι­κής στα κυ­βερ­νη­τι­κά σχέ­δια, έσπευ­σε να επω­μι­στεί μέρος της ευ­θύ­νης.

Όλη αυτή η τρα­γι­κή εν­σω­μά­τω­ση στο σύ­στη­μα και η πα­ρο­χή δια­πι­στευ­τη­ρί­ων ότι δεν απο­τε­λεί ένα «επι­κίν­δυ­νο» κόμμα, τον έχει θέσει εκτός δη­μό­σιας συ­ζή­τη­σης. Η ξαφ­νι­κή αλ­λα­γή στά­σης υπό το βάρος των εξε­λί­ξε­ων και της συ­σπεί­ρω­σης του ΚΙΝΑΛ, που ώθησε τον Τσί­πρα να ζη­τή­σει εκλο­γές δεν πεί­θει ούτε τον τε­λευ­ταίο ψη­φο­φό­ρο του για το αγνό της πρό­θε­σης. Πάνω στις πλά­τες των κα­τα­κρε­ουρ­γη­μέ­νων από την παν­δη­μι­κή και οι­κο­νο­μι­κή κρίση, στή­νε­ται ένα επι­κοι­νω­νια­κό πάρτι κυ­βέρ­νη­σης-αντι­πο­λί­τευ­σης χωρίς κα­νέ­να ου­σια­στι­κό επί­δι­κο, χωρίς να τί­θε­νται σε πρώτο πλάνο οι ανά­γκες της κοι­νω­νί­ας για αξιο­πρε­πή δη­μό­σια υγεία. Τη στιγ­μή που μέχρι και συ­ντη­ρη­τι­κές δε­ξιές εφη­με­ρί­δες ασκούν δρι­μεία κρι­τι­κή στον Μη­τσο­τά­κη για την πο­λι­τι­κή του, ο Αλέ­ξης Τσί­πρας δια­γρά­φει τον Κου­ρου­πλή, όχι επει­δή κά­πο­τε φω­το­γρα­φή­θη­κε με τον Αμ­βρό­σιο, ούτε επει­δή προ­ω­θεί την πα­λαιο­πα­σο­κι­κή λο­γι­κή στο κόμμα του, αλλά επει­δή ανέ­δει­ξε με οξύ λόγο το γε­γο­νός ότι η κυ­βέρ­νη­ση πέ­τα­ξε στον κά­λα­θο των αχρή­στων την πε­ρι­βό­η­τη έρευ­να Λύ­τρα-Τσιό­δρα.

Ανα­γκαία μέτρα

Η κα­τά­στα­ση που δια­μορ­φώ­νε­ται δεί­χνει να έχει φτά­σει σε ένα ορια­κό ση­μείο. Η τα­χύ­τα­τη με­τάλ­λα­ξη και εξά­πλω­ση του ιού, η τρα­γι­κή κυ­βερ­νη­τι­κή δια­χεί­ρι­ση, τα κο­ρά­κια της αγο­ράς που κερ­δο­φο­ρούν πάνω στον πόνο και οι υγειο­νο­μι­κοί που κρού­ουν τον κώ­δω­να του κιν­δύ­νου για όσα έρ­χο­νται, δεν μπο­ρούν να αφή­νουν ανε­πη­ρέ­α­στο τον κόσμο του κι­νή­μα­τος και την Αρι­στε­ρά. Το αί­τη­μα για ου­σια­στι­κή ενί­σχυ­ση του ΕΣΥ πρέ­πει να γίνει κε­ντρι­κό το επό­με­νο διά­στη­μα. Η Αρι­στε­ρά που ανα­φέ­ρε­ται στον κόσμο της και όχι στις κυ­βερ­νη­τι­κές κα­ρέ­κλες πρέ­πει να θέσει επί τά­πη­τος το ζή­τη­μα των προ­σλή­ψε­ων για­τρών και υγειο­νο­μι­κού προ­σω­πι­κού στα δη­μό­σια νο­σο­κο­μεία, την ανά­γκη δα­πά­νης χρη­μά­των σε δη­μιουρ­γία νέων ΜΕΘ, την προ­τε­ραιό­τη­τα στην επί­τα­ξη όλων των ιδιω­τι­κών δομών που κερ­δο­σκο­πούν πάνω στην παν­δη­μία. Όπως έδει­ξε και η έρευ­να Λύ­τρα-Τσιό­δρα, μόνο ένα ισχυ­ρό ΕΣΥ μπο­ρεί να σώσει ζωές. Όσο η απά­ντη­ση της κυ­βέρ­νη­σης σε όσα βιώ­νου­με είναι οι αστεί­οι ατο­μι­κοί πε­ριο­ρι­σμοί και όχι η έμπρα­κτη στή­ρι­ξη του συ­στή­μα­τος υγεί­ας, τόσο θα μετρά την απο­τυ­χία της σε φέ­ρε­τρα.

Εκτός όμως από την ενί­σχυ­ση του ΕΣΥ χρειά­ζο­νται και πρό­σθε­τα μέτρα που συν­δέ­ο­νται όχι μόνο με το πώς κά­ποιος νο­ση­λεύ­ε­ται σε καιρό παν­δη­μί­ας, αλλά και πώς ζει. Είναι προ­κλη­τι­κό μετά τα όσα έγι­ναν τις προη­γού­με­νες ημέ­ρες να μη χο­ρη­γού­νται δω­ρε­άν pcr tests στους πο­λί­τες και να μην επι­χει­ρεί­ται μια επαρ­κής χαρ­το­γρά­φη­ση της παν­δη­μι­κής εξά­πλω­σης στη χώρα. Είναι επί­σης προ­κλη­τι­κό να δί­νε­ται οδη­γία ότι αρκεί μια διά­γνω­ση rapid test και ότι η κα­ρα­ντί­να για έναν νο­σού­ντα μειώ­νε­ται σε πέντε ημέ­ρες, μπας και αυτός επι­στρέ­ψει νω­ρί­τε­ρα στη δου­λειά. Όλα αυτά ενώ, οι άδειες λόγω κό­βιντ μέ­νουν απλή­ρω­τες, ή όσοι νο­σούν ανα­γκά­ζο­νται από τα αφε­ντι­κά να προ­σέλ­θουν στην ερ­γα­σία τους. Οι χώροι ερ­γα­σί­ας, τα ΜΜΜ και τα σχο­λεία με­τα­τρέ­πο­νται σε εστί­ες υπερ­με­τά­δο­σης, αλλά ο Πλεύ­ρης κλεί­νει τη μου­σι­κή στην εστί­α­ση και συ­νι­στά τη χρήση δι­πλής μά­σκας.

Όλη αυτή η κα­τά­στα­ση θα έδει­χνε αστεία αν δεν ήταν τρα­γι­κά επι­κίν­δυ­νη. Το ορ­γα­νω­μέ­νο κί­νη­μα και η αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κή Αρι­στε­ρά, πρέ­πει να βρουν τις μί­νι­μουμ συμ­φω­νί­ες γύρω από ένα πρό­γραμ­μα αι­τη­μά­των και διεκ­δι­κή­σε­ων που θα συ­σπει­ρώ­νει το μά­ξι­μουμ του κό­σμου που αρ­νεί­ται την κο­ροϊ­δία και θέλει να πάρει τη ζωή του πίσω. Με αιχ­μές την πραγ­μα­τι­κή ενί­σχυ­ση του ΕΣΥ και την έμπρα­κτη στή­ρι­ξη των ερ­γα­ζο­μέ­νων μπρο­στά στην παν­δη­μι­κή και οι­κο­νο­μι­κή λαί­λα­πα, ο κό­σμος του αγώνα και της δου­λειάς πρέ­πει να θέσει τους όρους του στην αντι­με­τώ­πι­ση της βά­ναυ­σης συν­θή­κης που βιώ­νει, πριν να είναι απελ­πι­στι­κά αργά.

Η ασυ­δο­σία των κα­πι­τα­λι­στών γεν­νά­ει τις πα­γκό­σμιες με­ταλ­λά­ξεις
Σε αντί­θε­ση με τον Μάρ­τιο του 2020, σή­με­ρα η πα­γκό­σμια επι­στη­μο­νι­κή κοι­νό­τη­τα δια­θέ­τει εμ­βό­λια, tests, πρω­τό­κολ­λα, μά­σκες και έρευ­νες πάνω στην εξέ­λι­ξη του ιού. Οποιοσ­δή­πο­τε νο­ή­μων άν­θρω­πος θα έλεγε ότι η αν­θρω­πό­τη­τα είναι πλή­ρως θω­ρα­κι­σμέ­νη απέ­να­ντι στην παν­δη­μία. Κι όμως αυτό δε συμ­βαί­νει. Γιατί; Γιατί κά­ποιοι είναι πιο προ­νο­μιού­χοι από κά­ποιους άλ­λους.

Οι ΗΠΑ, η ΕΕ, η Βρε­τα­νία και ο Κα­να­δάς φρό­ντι­σαν από την πρώτη στιγ­μή να εξα­σφα­λί­σουν το 96% των δό­σε­ων Pfizer και Moderna, μόλις αυτά βγή­καν στην αγορά, στε­ρώ­ντας την πρό­σβα­ση σε φτω­χό­τε­ρα κράτη ή και ολό­κλη­ρες ηπεί­ρους. Όσο λοι­πόν η πλού­σια Δύση κά­λυ­πτε τα νώτα της, ο υπό­λοι­πος πλα­νή­της βού­λια­ζε στον κίν­δυ­νο.

Πα­ρό­τι οι επι­στή­μο­νες στη Νότια Αφρι­κή προει­δο­ποιού­σαν από πολύ νωρίς για την εμ­φά­νι­ση μιας επι­κίν­δυ­νης νέας με­τάλ­λα­ξης στα μέσα του πε­ρα­σμέ­νου Νο­εμ­βρί­ου, η Pfizer και η Moderna, είχαν πα­ρα­δώ­σει λι­γό­τε­ρο από το 1% των συ­νο­λι­κών προ­μη­θειών τους σε χώρες χα­μη­λού ει­σο­δή­μα­τος. Είναι εν­δει­κτι­κό ότι η Νότια Αφρι­κή έχει πο­σο­στό εμ­βο­λια­σμού μόλις 26%. Και αυτό μά­λι­στα είναι υψηλό για μια αφρι­κα­νι­κή χώρα, αν σκε­φτεί κα­νείς ότι σε ολό­κλη­ρη την Αφρι­κή μόλις το 7,5% των αν­θρώ­πων είναι πλή­ρως εμ­βο­λια­σμέ­νο.

Όμως η κα­πι­τα­λι­στι­κή ασυ­δο­σία, δεν πε­ριο­ρί­στη­κε μόνο στη στέ­ρη­ση ση­μα­ντι­κής πο­σό­τη­τας εμ­βο­λί­ων στον τρίτο κόσμο, αλλά ξε­δι­πλώ­θη­κε και στο κομ­μά­τι της μη άρσης της πα­τέ­ντας στην πα­ρα­γω­γή εμ­βο­λί­ων, γε­γο­νός που δεν επέ­τρε­ψε σε φτω­χό­τε­ρα κράτη να πα­ρά­ξουν το εμ­βό­λιο προ­κει­μέ­νου να κα­λύ­ψουν τις ανά­γκες τους. Με αυτόν τον τρόπο, η συ­ντρι­πτι­κή πλειο­νό­τη­τα του πλα­νή­τη συ­νέ­χι­σε να μένει απρο­στά­τευ­τη ένα­ντι του ιού, είτε λόγω των αι­σχρά χα­μη­λών πο­σο­στών εμ­βο­λια­σμού, είτε μέσω της εξάρ­τη­σης από τα λι­γό­τε­ρο απο­τε­λε­σμα­τι­κά εμ­βό­λια.

Χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά ανα­φέ­ρου­με ότι, εκτός από τα Pfizer και Moderna που χρη­σι­μο­ποιούν προηγ­μέ­νη τε­χνο­λο­γία mRNA, όλα τα άλλα εμ­βό­λια, συ­μπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων των AstraZeneca, Johnson & Johnson και Sinopharm/Sinovac, έχουν ελά­χι­στη ή κα­θό­λου επί­δρα­ση στην πρό­λη­ψη της μό­λυν­σης από το Omicron. Αυτό είναι σκέτη κα­τα­στρο­φή για χώρες στη Λα­τι­νι­κή Αμε­ρι­κή και την Ασία που έχουν βα­σι­στεί σχε­δόν απο­κλει­στι­κά σε αυτά τα εμ­βό­λια. Μέσα από την απλη­στία και την ανι­κα­νό­τη­τά τους, οι ηγέ­τες των ισχυ­ρών κα­πι­τα­λι­στι­κών κρα­τών απέ­τυ­χαν εντε­λώς να ελα­χι­στο­ποι­ή­σουν τον θά­να­το και την κα­τα­στρο­φή που προ­κά­λε­σε ο Covid.

Η υπο­τα­γή τους στις απαι­τή­σεις των με­γά­λων επι­χει­ρή­σε­ων προ­κει­μέ­νου να επα­νεκ­κι­νή­σουν την οι­κο­νο­μία και να με­γι­στο­ποι­ή­σουν τα κέρδη τους, τους οδή­γη­σε σε ελ­λι­πή και μη ορ­θο­λο­γι­κά μέτρα που σκορ­πί­ζουν το θά­να­το, αντί να τον απο­τρέ­πουν. Είναι εν­δει­κτι­κό ότι στις ΗΠΑ, το κέ­ντρο του πα­γκό­σμιου κα­πι­τα­λι­σμού, πε­ρισ­σό­τε­ροι Αμε­ρι­κα­νοί έχουν πε­θά­νει από Covid το 2021 επί Μπάι­ντεν παρά το 2020 επί Τραμπ. Και αυτό γιατί πα­ρό­τι ο Μπάι­ντεν ψέλ­λι­σε δι­στα­κτι­κά κάτι για την ανά­γκη άρσης της πα­τέ­ντας στα εμ­βό­λια, δεν έκανε τί­πο­τα σε αυτή την κα­τεύ­θυν­ση, δί­νο­ντας συ­νέ­χεια σε αυτό τον κύκλο διε­θνούς ανι­σό­τη­τας που γεν­νά­ει νέες με­ταλ­λά­ξεις και θά­να­το.

Αντί­στοι­χα η Ευ­ρώ­πη επι­λέ­γει να έχει προ­τε­ραιό­τη­τα στην άφιξη των νέων εμ­βο­λί­ων και φαρ­μά­κων, αδια­φο­ρώ­ντας για το τι συμ­βαί­νει στον υπό­λοι­πο κόσμο, ενώ πα­ράλ­λη­λα κλεί­νει τα σύ­νο­ρά της και κα­λύ­πτει τον υφέρ­πο­ντα ρα­τσι­σμό της με υγειο­νο­μι­κά άλ­λο­θι. Μόνο που οι ευ­ρω­παί­οι δεν κιν­δυ­νεύ­ουν από τους πρό­σφυ­γες και τους κάθε λογής κυ­νη­γη­μέ­νους, αλλά από τις εγκλη­μα­τι­κές πο­λι­τι­κές των κυ­βερ­νή­σε­ών τους. Όσο νω­ρί­τε­ρα το κα­τα­λά­βου­με, τόσο το κα­λύ­τε­ρο για όλους μας.

rproject.gr