Διαρκείς πνιγμοί στο Αιγαίο με σφραγίδα κυβέρνησης-αντιπολίτευσης-ΕΕ

Στη σκιά της πανδημικής κρίσης συντελείται ένα διαρκές έγκλημα, το οποίο δυστυχώς δεν τυγχάνει δημοσιότητας.

Το Αι­γαίο, ει­δι­κά τις τε­λευ­ταί­ες ημέ­ρες του 2021, με­τα­τρά­πη­κε κυ­ριο­λε­κτι­κά σε έναν απέ­ρα­ντο υγρό τάφο, όπου χά­θη­κε το μέ­τρη­μα των αγνο­ού­με­νων και των πνιγ­μέ­νων προ­σφύ­γων. Η κυ­βέρ­νη­ση Μη­τσο­τά­κη σε συ­νερ­γα­σία με την ΕΕ, υλο­ποιούν τις πιο αντι­προ­σφυ­γι­κές πο­λι­τι­κές εμ­μέ­νο­ντας στο δόγμα, απο­τρο­πή-απώ­θη­ση-κα­τα­στο­λή, χωρίς να κου­νιέ­ται φύλλο.

Νικόλας Κολυτάς

Λί­στες θα­νά­του

Μόνο με­τα­ξύ 21 και 24 Δε­κεμ­βρί­ου, τριά­ντα άν­θρω­ποι πνί­γη­καν στα πα­γω­μέ­να νερά του Αι­γαί­ου. Ανά­με­σά τους βρέφη και παι­διά. Τα ναυά­για της Φο­λε­γάν­δρου, των Αντι­κυ­θή­ρων και της Πάρου, απο­τε­λούν μια ακόμη μαύρη κη­λί­δα στον μακρύ κα­τά­λο­γο νε­κρών προ­σφύ­γων που επι­χεί­ρη­σαν να φτά­σουν στην Ευ­ρώ­πη. Κι όμως, τα πα­ρα­πά­νω ντρο­πια­στι­κά πε­ρι­στα­τι­κά πέ­ρα­σαν στα «ψιλά» των ει­δή­σε­ων, καθώς την επι­και­ρό­τη­τα μο­νο­πώ­λη­σε ο στο­λι­σμός και φα­ντα­σμα­γο­ρι­κές εκ­δη­λώ­σεις του Κώστα Μπα­κο­γιάν­νη. Τη στιγ­μή που μι­λά­με συ­νε­χί­ζουν να υπάρ­χουν μη κα­τα­γε­γραμ­μέ­νοι νε­κροί πρό­σφυ­γες που συ­νε­χί­ζουν να αγνο­ού­νται, ενώ οι οι­κο­γέ­νειές τους που βρί­σκο­νται ήδη στην Ευ­ρώ­πη κα­ταγ­γέλ­λουν ότι οι ελ­λη­νι­κές αρχές δεν τους βοη­θούν να επι­κοι­νω­νή­σουν με όσους επι­βί­ω­σαν.

Μι­λά­με πάντα για τις ίδιες αρχές που ήδη στο ναυά­γιο της Πάρου, συ­νέ­λα­βαν τρεις δια­σω­θέ­ντες με την κα­τη­γο­ρία της πρό­κλη­σης ναυα­γί­ου και της αν­θρω­πο­κτο­νί­ας με δόλο. Βέ­βαια, πίσω από αυτές τις πρα­κτι­κές επί­δει­ξης ισχύ­ος απέ­να­ντι σε θα­λασ­σο­δαρ­μέ­νους πρό­σφυ­γες, επι­χει­ρεί­ται η από­κρυ­ψη των εγκλη­μα­τι­κών ευ­θυ­νών του ελ­λη­νι­κού λι­με­νι­κού και των διε­θνών αρχών που δρουν στα ελ­λη­νο­τουρ­κι­κά σύ­νο­ρα πα­ρα­βιά­ζο­ντας κάθε έν­νοια νο­μι­μό­τη­τας και προ­στα­σί­ας δι­καιω­μά­των. Τα αρ­μό­δια όρ­γα­να που υλο­ποιούν αυτές τις ρα­τσι­στι­κές και ξε­νο­φο­βι­κές πο­λι­τι­κές, όμως, δεν απο­τε­λούν τί­πο­τε άλλο από τον επι­χει­ρη­σια­κό βρα­χί­ο­να της κυ­βέρ­νη­σης και της ΕΕ στις θα­λάσ­σιες ζώνες έντο­νης προ­σφυ­γι­κής κί­νη­σης.

Κυ­βερ­νη­τι­κές ευ­θύ­νες

Αλλά τι μπο­ρεί να πει κα­νείς όταν σύμ­φω­να με άρθρο του Δη­μή­τρη Αγ­γε­λί­δη στην ΕΦΣΥΝ, η κυ­βέρ­νη­ση δεν έχει δώσει ακόμη απα­ντή­σεις για το τι απέ­γι­ναν οι πε­ρί­που 25.000 «εξα­φα­νι­σμέ­νοι» και μη κα­τα­γε­γραμ­μέ­νοι πρό­σφυ­γες από τους συ­νο­λι­κά 29.000 που δια­σώ­θη­καν το 2021, αλλά ούτε και για τους 18.000 που δια­σώ­θη­καν αλλά δεν κα­τα­γρά­φη­καν στα νησιά το 2020. Αυτή τη στιγ­μή που μι­λά­με έχει στη­θεί μια ολό­κλη­ρη βιο­μη­χα­νία εξα­φά­νι­σης αν­θρώ­πων από επί­ση­μα κρα­τι­κά όρ­γα­να, χωρίς να ανοί­γει ρου­θού­νι. Αυτός είναι και ο λόγος που πλέον όσοι πρό­σφυ­γες επι­χει­ρούν να δια­φύ­γουν από την Τουρ­κία, επι­λέ­γουν να τρα­βή­ξουν το δύ­σκο­λο δρόμο της προ­σέγ­γι­σης των ιτα­λι­κών ακτών και όχι των ελ­λη­νι­κών, καθώς πολ­λοί από αυ­τούς σε προη­γού­με­νες προ­σπά­θειες να προ­σεγ­γί­σουν τα ελ­λη­νι­κά πα­ρά­λια, απω­θή­θη­καν από τις ελ­λη­νι­κές αρχές.

Όσοι πα­ρό­λα αυτά έχουν κα­τορ­θώ­σει να φτά­σουν στις ελ­λη­νι­κές ακτές και να μην «εξα­φα­νι­στούν» κάτω από απροσ­διό­ρι­στες συν­θή­κες, βιώ­νουν την απο­μό­νω­ση, την εξα­θλί­ω­ση και την εγκα­τά­λει­ψη που τους προ­σφέ­ρει απλό­χε­ρα ο Νότης Μη­τα­ρά­κης. Οι πρό­σφυ­γες αντι­με­τω­πί­ζο­νται ως πο­λί­τες β’ κα­τη­γο­ρί­ας, χωρίς να δια­σφα­λί­ζο­νται στοι­χειώ­δη δι­καιώ­μα­τά τους. Για πα­ρά­δειγ­μα στη δομή του Καρά Τεπέ στη Λέσβο, είναι χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό ότι με πρω­το­βου­λία του Υπουρ­γεί­ου Με­τα­να­στευ­τι­κής Πο­λι­τι­κής, το τρι­ή­με­ρο των Χρι­στου­γέν­νων και το τρι­ή­με­ρο της Πρω­το­χρο­νί­ας, επι­βλή­θη­κε άτυπη απα­γό­ρευ­ση της εξό­δου των προ­σφύ­γων από το καμπ, υπό το πρό­σχη­μα των κλει­στών κα­τα­στη­μά­των και των αυ­ξη­μέ­νων κρου­σμά­των της παν­δη­μί­ας. Πρό­κει­ται για τον ορι­σμό του «δύο μέτρα και δύο σταθ­μά» απέ­να­ντι σε αν­θρώ­πους που βιώ­νουν πολ­λα­πλές κα­τα­πιέ­σεις και θα έπρε­πε να τύ­χουν ιδιαί­τε­ρης και αυ­ξη­μέ­νης φρο­ντί­δας.

Φαι­δρή αντι­πο­λί­τευ­ση

Την ίδια στιγ­μή, ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ επι­χει­ρεί ενα­γω­νί­ως να σώσει την όποια αρι­στε­ρό­στρο­φη υπό­λη­ψή του εστιά­ζο­ντας στο ζή­τη­μα του προ­σφυ­γι­κού. Ο τρό­πος που το κάνει όμως φα­νε­ρώ­νει την πλήρη με­τάλ­λα­ξή του σε ένα κόμμα που καμία σχέση δεν έχει ακόμη και με την πιο light εκ­δο­χή του αρι­στε­ρού αν­θρω­πι­σμού. Στην ανα­κοί­νω­ση που εξέ­δω­σε με αφορ­μή τα πρό­σφα­τα ναυά­για ανα­φέ­ρει ότι «η κυ­βέρ­νη­ση Μη­τσο­τά­κη έχει επι­τρέ­ψει στους δια­κι­νη­τές να κι­νού­νται ανε­νό­χλη­τοι», ενώ στη συ­νέ­χεια την καλεί «να επι­στρέ­ψει στις επι­τα­γές του Διε­θνούς Δι­καί­ου διεκ­δι­κώ­ντας μια κοινή Ευ­ρω­παϊ­κή πο­λι­τι­κή» που θα «στα­μα­τή­σει επι­τέ­λους να εκ­θέ­τει την Ελ­λά­δα διε­θνώς».

Τι μας λέει δη­λα­δή ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ; Ότι οι πνιγ­μοί στο Αι­γαίο είναι η συ­νέ­πεια της ανε­ξέ­λεγ­κτης δρά­σης των δια­κι­νη­τών και όχι της νέας επτα­σφρά­γι­στης «Ευ­ρώ­πης Φρού­ριο» που οι­κο­δο­μεί­ται πάνω στο δόγμα των απω­θή­σε­ων και των πα­ρά­νο­μων επα­να­προ­ω­θή­σε­ων. Ότι η απά­ντη­ση βρί­σκε­ται στην εφαρ­μο­γής μιας κοι­νής ευ­ρω­παϊ­κής πο­λι­τι­κής και όχι στην ανα­τρο­πή της υπάρ­χου­σας ευ­ρω­παϊ­κής πο­λι­τι­κής. Ότι εκτί­θε­ται η χώρα σε ένα πλαί­σιο εθνι­κής αφή­γη­σης και όχι η κυ­βέρ­νη­ση σε ένα πλαί­σιο πο­λι­τι­κής ευ­θύ­νης. Μι­λά­με για τον ορι­σμό της αντί­φα­σης. Όλα αυτά όμως δεν απο­τε­λούν κε­ραυ­νό εν αι­θρία. Απο­τε­λούν τη φυ­σι­κή συ­νέ­χεια της εγκλη­μα­τι­κής δια­χεί­ρι­σης του προ­σφυ­γι­κού την πε­ρί­ο­δο 2015-2019.

Κάπως έτσι, το κόμμα Τσί­πρα έχει χάσει τε­λεί­ως την μπάλα κά­νο­ντας αντι­πο­λί­τευ­ση στον άλ­λο­τε κυ­βερ­νη­τι­κό του εαυτό! Μετά τις πρό­σφα­τες τρα­γω­δί­ες στο Αι­γαίο, ο βου­λευ­τής του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Νίκος Φίλης, δή­λω­σε ότι οι ευ­ρω­παϊ­κές χώρες «στη­ρί­ζο­νται στην “Κοινή Δή­λω­ση Ε.Ε. – Τουρ­κί­ας” για να παρ­κά­ρουν τους ανε­πι­θύ­μη­τους έξω από τα ευ­ρω­παϊ­κά σύ­νο­ρα». Μόνο που την κοινή δή­λω­ση ΕΕ-Τουρ­κί­ας το 2016, ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ τη στή­ρι­ξε και την έφερε στην Ελ­λά­δα, σε μια προ­σπά­θεια να ανα­κό­ψει τις μα­ζι­κές προ­σφυ­γι­κές ροές του 2015! Μι­λά­με για τον ορι­σμό της πο­λι­τι­κής δι­πο­λι­κής δια­τα­ρα­χής, η οποία δυ­στυ­χώς αντα­να­κλά­ται πάνω σε λί­στες νε­κρών προ­σφύ­γων.

Ρι­ζο­σπα­στι­κή απά­ντη­ση

Είναι ντρο­πή, αυτή τη στιγ­μή, ο μόνος τρό­πος ει­σό­δου στην ευ­ρω­παϊ­κή επι­κρά­τεια για τους πρό­σφυ­γες που βρί­σκο­νται εγκλω­βι­σμέ­νοι στην Τουρ­κία, να είναι τα τερ­τί­πια των δια­κι­νη­τών. Είναι ντρο­πή οι κυ­βερ­νή­σεις εκα­τέ­ρω­θεν των συ­νό­ρων του Αι­γαί­ου να επι­δί­δο­νται σε μια απελ­πι­στι­κή επίρ­ρι­ψη ευ­θυ­νών η μία στην άλλη, χρη­σι­μο­ποιώ­ντας τους πρό­σφυ­γες ως πιό­νια για τα γε­ω­πο­λι­τι­κά τους παι­χνί­δια. Είναι ντρο­πή η κυ­βέρ­νη­ση Μη­τσο­τά­κη να εγκλη­μα­τεί απρο­κά­λυ­πτα και κα­νέ­νας να μη λέει τί­πο­τα. Έπρε­πε να βρε­θεί μια Ολ­λαν­δή με ένα κόκ­κι­νο κα­πέ­λο για να τον εκ­θέ­σει σε επί­πε­δο μα­ζι­κής απή­χη­σης.

Οι ελ­λη­νι­κές κρα­τι­κές αρχές δρουν ως μα­ντρό­σκυ­λο της ΕΕ που δεν αφή­νει να πε­ρά­σει ούτε μύγα από τα σύ­νο­ρά τους. Απέ­να­ντι σε όλα αυτά η ορ­γα­νω­μέ­νη Αρι­στε­ρά, οι αντι­ρα­τσι­στι­κές συλ­λο­γι­κό­τη­τες, οι με­τα­να­στευ­τι­κές ορ­γα­νώ­σεις και οι επί­ση­μοι και ανε­πί­ση­μοι κι­νη­μα­τι­κοί φο­ρείς, πρέ­πει να βά­λουν φρένο στον ρα­τσι­στι­κό κα­τή­φο­ρο της κυ­βέρ­νη­σης και της ΕΕ. Το αί­τη­μα για ανοι­χτά σύ­νο­ρα, για δια­σφά­λι­ση ασφα­λών δρό­μων διέ­λευ­σης προς την Ευ­ρώ­πη, για ανοι­χτά κέ­ντρα φι­λο­ξε­νί­ας, για μα­ζι­κές χο­ρη­γή­σεις ασύ­λου και για αύ­ξη­ση των πα­ρο­χών προς όσους ανα­ζη­τούν μια κα­λύ­τε­ρη ζωή, δεν είναι πλέον ένα ακόμη μπου­λε­τά­κι σε μια προ­κή­ρυ­ξη, αλλά ένα ζή­τη­μα ζωής και θα­νά­του.

rproject.gr/