Οι νεοναζί, οι επικίνδυνες τροπολογίες και η Αριστερά

Κε­κα­λυμ­μέ­νοι νε­ο­να­ζί

Ο νε­ο­να­ζί Ηλίας Κα­σι­διά­ρης και το κόμμα του είναι η χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό­τε­ρη πε­ρί­πτω­ση που έχει απα­σχο­λή­σει έντο­να το δη­μό­σιο διά­λο­γο στο παρά πέντε των εκλο­γών. Όμως προ­κύ­πτει το ερώ­τη­μα: Τώρα ξαφ­νι­κά ξε­φύ­τρω­σε ο Κα­σι­διά­ρης; Η απά­ντη­ση είναι γνω­στή. Ο Κα­σι­διά­ρης, αφού έδρα­σε ως ηγε­τι­κό στέ­λε­χος της νε­ο­να­ζι­στι­κής Χρυ­σής Αυγής για πάνω από μία δε­κα­πε­ντα­ε­τία, λίγο πριν την κα­τα­δι­κα­στι­κή από­φα­ση εις βάρος της, φρό­ντι­σε να δια­φο­ρο­ποι­η­θεί προ­κει­μέ­νου να σώσει το κε­φά­λι του και να εξα­σφα­λί­σει το πο­λι­τι­κό του μέλ­λον. Δια­βλέ­πο­ντας την από­φα­ση του δι­κα­στη­ρί­ου, αυ­το­νο­μή­θη­κε δη­μιουρ­γώ­ντας το πο­λι­τι­κό κόμμα «Έλ­λη­νες για την Πα­τρί­δα». Σε μια αλή­στου μνή­μης πο­λι­τι­κή δή­λω­ση, ο ξυ­ρι­σμέ­νος νε­ο­να­ζί, με άσπρους πλέον κρο­τά­φους, ακρι­βό κου­στού­μι, ήρεμο τόνο της φωνής και φόντο μια βι­βλιο­θή­κη, πα­ρου­σί­α­ζε ένα κόμμα που έλεγε τα ίδια με τη Χρυσή Αυγή αλλά με με­ταλ­λαγ­μέ­νη ρη­το­ρι­κή και φρα­σε­ο­λο­γία. Η κα­τα­δι­κα­στι­κή από­φα­ση εις βάρος του δεν απο­τέ­λε­σε τρο­χο­πέ­δη στα σχέ­διά του. Ο Κα­σι­διά­ρης συ­νέ­χι­σε ανε­νό­χλη­τος να προ­πα­γαν­δί­ζει τις ιδέες του μέσα από τη φυ­λα­κή. Η σε­λί­δα του στο δια­δί­κτυο συ­σπεί­ρω­σε όλο τον ακρο­δε­ξιό βούρ­κο και τα βί­ντεο με τις δη­λώ­σεις του συ­γκε­ντρώ­νουν δε­κά­δες χι­λιά­δες προ­βο­λές. Τη στιγ­μή που μέλη του αντι­φα­σι­στι­κού κι­νή­μα­τος και της Αρι­στε­ράς στο­χο­ποιού­νται με το πα­ρα­μι­κρό από την αστυ­νο­μία και μια σειρά κρα­τού­με­νοι στε­ρού­νται των πλέον αυ­το­νό­η­των δι­καιω­μά­των τους, ο Κα­σι­διά­ρης απο­λάμ­βα­νε ιδιαί­τε­ρη με­τα­χεί­ρι­ση μέσα στη φυ­λα­κή.

Αστι­κή υπο­κρι­σία

Κάπως έτσι, δια­νύ­σα­με μια τριε­τία, κατά την οποία, το ηγε­τι­κό στέ­λε­χος μιας εγκλη­μα­τι­κής ορ­γά­νω­σης, φό­ρε­σε άλλο κομ­μα­τι­κό κο­στού­μι για να εξυ­πη­ρε­τή­σει τον ίδιο εγκλη­μα­τι­κό πο­λι­τι­κό σκοπό. Τον Μάη του 2021 ει­σή­χθη­κε το άρθρο 92 του ν.4804/2021. Αυτή η ρύθ­μι­ση απέ­κλειε μεν τους κα­τα­δι­κα­σθέ­ντες για αδι­κή­μα­τα όπως αυτά της Χρυ­σής Αυγής από τη συμ­με­το­χή σε εκλο­γές, εφό­σον όμως είναι πρό­ε­δροι, αρ­χη­γοί ή νό­μι­μοι εκ­πρό­σω­ποι των κομ­μά­των τους. Αυτή η τρο­πο­ποί­η­ση, ου­σια­στι­κά άνοι­ξε το δρόμο στον Κα­σι­διά­ρη και στον κάθε Κα­σι­διά­ρη, να αλ­λά­ξει κομ­μα­τι­κό κο­στού­μι και να επα­νεμ­φα­νι­στεί στην πο­λι­τι­κή αρένα βά­ζο­ντας ει­κο­νι­κές ηγε­σί­ες στο νέο πο­λι­τι­κό του σχη­μα­τι­σμό.

Στο παρά πέντε των εκλο­γών, η κυ­βέρ­νη­ση «θυ­μή­θη­κε» να ενερ­γο­ποι­η­θεί, με το βλέμ­μα στη διευ­κό­λυν­ση της αυ­το­δυ­να­μί­ας της στις ερ­χό­με­νες κάλ­πες. Η ΝΔ επι­χει­ρεί να μπλο­κά­ρει την κά­θο­δο του Κα­σι­διά­ρη στις εκλο­γές, ει­σά­γο­ντας προς ψή­φι­ση μια νέα τρο­πο­λο­γία που είναι επι­κίν­δυ­νη και προ­βλη­μα­τι­κή. Η τρο­πο­λο­γία αυτή θέτει ως προ­ϋ­πό­θε­ση εκλο­γι­κής ανα­κή­ρυ­ξης «η ορ­γά­νω­ση και η δράση του κόμ­μα­τος να εξυ­πη­ρε­τεί την ελεύ­θε­ρη λει­τουρ­γία του δη­μο­κρα­τι­κού πο­λι­τεύ­μα­τος», κατά το πε­ριε­χό­με­νο του άρ­θρου 29 του Συ­ντάγ­μα­τος. Όπως ση­μειώ­νει ο συ­νή­γο­ρος πο­λι­τι­κής αγω­γής στη δίκη της Χρυ­σής Αυγής, Θα­νά­σης Κα­μπα­γιάν­νης, «η τρο­πο­λο­γία δίνει την εξου­σία στον Άρειο Πάγο να προ­χω­ρά σε ου­σια­στι­κό έλεγ­χο των προ­γραμ­μά­των, των δια­κη­ρύ­ξε­ων και των σκο­πών πο­λι­τι­κών κομ­μά­των που κα­ταρ­τί­ζουν εκλο­γι­κούς συν­δυα­σμούς». Η νο­μο­θέ­τη­ση της εξου­σί­ας του Αρεί­ου Πάγου να προ­βαί­νει από τον τυ­πι­κό σε ου­σια­στι­κό πλέον έλεγ­χο ανοί­γει έναν επι­κίν­δυ­νο δρόμο, καθώς η δι­κα­στι­κή εξου­σία απο­κτά τη δυ­να­τό­τη­τα να αξιο­λο­γεί το πο­λι­τι­κό και ιδε­ο­λο­γι­κό πλαί­σιο των κομ­μά­των που ανα­με­τρώ­νται στην πο­λι­τι­κή και εκλο­γι­κή αρένα.

Στη συ­νέ­χεια η προ­τει­νό­με­νη ρύθ­μι­ση, το­νί­ζει ότι «για την αξιο­λό­γη­ση της συν­δρο­μής της προ­ϋ­πό­θε­σης αυτής λαμ­βά­νε­ται, ιδίως, υπό­ψιν τυχόν κα­τα­δί­κη μελών του κόμ­μα­τος ή της πραγ­μα­τι­κής ηγε­σί­ας του στα αδι­κή­μα­τα του προη­γού­με­νου εδα­φί­ου». Αυτό σύμ­φω­να με τον Κώστα Πα­πα­δά­κη, επί­σης συ­νή­γο­ρο πο­λι­τι­κής αγω­γής στη δίκη της Χρυ­σής Αυγής, ενι­σχύ­ει τη θε­σμο­ποί­η­ση της απα­γό­ρευ­σης με φρο­νη­μα­τι­κά κρι­τή­ρια καθώς η απα­γό­ρευ­ση δεν προ­κύ­πτει δε­σμευ­τι­κά από την κα­τα­δί­κη για αδι­κή­μα­τα, η οποία είναι απλώς ένας πα­ρά­γο­ντας που «λαμ­βά­νε­ται υπό­ψιν».

Με λίγα λόγια υπάρ­χει με­τα­κύ­λη­ση εξου­σί­ας στον Άρειο Πάγο, καθώς ο τε­λευ­ταί­ος κα­λεί­ται να αξιο­λο­γή­σει -με άγνω­στα κρι­τή­ρια- το κατά πόσον ένας πο­λι­τι­κός σχη­μα­τι­σμός μέσα από τις θέ­σεις του και τη λει­τουρ­γία του, εξυ­πη­ρε­τεί τη λει­τουρ­γία του δη­μο­κρα­τι­κού πο­λι­τεύ­μα­τος. Αξί­ζει να ση­μειω­θεί ότι επ’ αυτού αντί­στοι­χα προ­βλή­μα­τα έχει και η τρο­πο­λο­γία που έχει φέρει ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στη βουλή.

Θε­σμι­κή και κι­νη­μα­τι­κή θω­ρά­κι­ση

Μπρο­στά στη συ­ζή­τη­ση που έχει ανοί­ξει η ρι­ζο­σπα­στι­κή Αρι­στε­ρά πρέ­πει να πάρει θέση χωρίς από τη μία να απα­ξιώ­νει την ση­μα­σία μιας αντι­φα­σι­στι­κής νο­μο­θε­σί­ας, ούτε από την άλλη να εν­σω­μα­τώ­νε­ται στη θε­σμι­κή θω­ρά­κι­ση που προ­ω­θεί ο αστι­σμός σε όλες τις εκ­φάν­σεις του. Ο μπού­σου­λας θα πρέ­πει να είναι τα συ­μπε­ρά­σμα­τα από την πο­λυ­ε­τή αντι­φα­σι­στι­κή πάλη της προη­γού­με­νης δε­κα­ε­τί­ας που είχε ως απο­τέ­λε­σμα τόσο την πο­λι­τι­κή ήττα και υπο­χώ­ρη­ση της Χρυ­σής Αυγής όσο και την κα­τα­δί­κη της. Μια πο­λυ­ε­πί­πε­δη πάλη που σφυ­ρο­κο­πού­σε πολ­λα­πλώς τους φα­σί­στες, έχο­ντας ως κοινή αφε­τη­ρία τη μα­ζι­κό­τη­τα, την ενό­τη­τα και τον ρι­ζο­σπα­στι­σμό. Πάνω σε αυτή την εμπει­ρία πρέ­πει να πα­τή­σου­με για να χα­ρά­ξου­με γραμ­μές στις νέες προ­κλή­σεις που ανοί­γο­νται απέ­να­ντι στους Κα­σι­διά­ρη­δες.

Στο θε­σμι­κό πεδίο, υπάρ­χει η πρό­τα­ση των συ­νη­γό­ρων πο­λι­τι­κής αγω­γής στη δική της Χρυ­σής Αυγής που πρέ­πει να ει­σα­κου­σθεί και να υπο­στη­ρι­χθεί από τη ρι­ζο­σπα­στι­κή Αρι­στε­ρά. Το θε­σμι­κό φρένο απέ­να­ντι στους νε­ο­να­ζί θα πρέ­πει να πα­τή­σει στον ση­μα­ντι­κό­τε­ρο καρπό της πο­λύ­χρο­νης δι­κα­στι­κής προ­σπά­θειας, που δεν είναι άλλος από την πρω­τό­δι­κη κα­τα­δι­κα­στι­κή από­φα­ση του Τρι­με­λούς Εφε­τεί­ου Κα­κουρ­γη­μά­των Αθη­νών. Συ­νε­πώς, σύμ­φω­να με τον Θα­νά­ση Κα­μπα­γιάν­νη, θα πρέ­πει να απο­κλεί­ο­νται από τη συμ­με­το­χή στις εκλο­γές κόμ­μα­τα των οποί­ων η ηγε­σία έχει κα­τα­δι­κα­σθεί για τα εγκλή­μα­τα των άρ­θρων 187 και 187Α του Ποι­νι­κού Κώ­δι­κα, καθώς και συ­να­σπι­σμοί κομ­μά­των στους οποί­ους συμ­με­τέ­χει τέ­τοιο κόμμα ή συν­δυα­σμοί ανε­ξαρ­τή­των στους οποί­ους συμ­με­τέ­χει τέ­τοιο φυ­σι­κό πρό­σω­πο. Ο απο­κλει­σμός αυτός όμως θα πρέ­πει να επι­βλη­θεί εφό­σον οι πρά­ξεις των ως άνω φυ­σι­κών προ­σώ­πων τε­λέ­σθη­καν στο πλαί­σιο δρά­σης κόμ­μα­τος που δι­ηύ­θυ­ναν ή εκ­προ­σώ­πη­σαν ή στο όνομα αυτού, με κί­νη­τρο να­ζι­στι­κό ή ρα­τσι­στι­κό.

Δυ­στυ­χώς, για μια ακόμη φορά βρι­σκό­μα­στε σε μια προ­σχη­μα­τι­κή και επι­κοι­νω­νια­κή αντι­πα­ρά­θε­ση ανά­με­σα σε κυ­βέρ­νη­ση και αξιω­μα­τι­κή αντι­πο­λί­τευ­ση. Στα τέσ­σε­ρα χρό­νια της δια­κυ­βέρ­νη­σης Μη­τσο­τά­κη η ακρο­δε­ξιά ατζέ­ντα έχει κα­νο­νι­κο­ποι­η­θεί δί­νο­ντας χώρο ακόμη και στον φυ­λα­κι­σμέ­νο Κα­σι­διά­ρη να κάνει πο­λι­τι­κή προ­πα­γάν­δα και συ­σπει­ρώ­σει το ακρο­α­τή­ριό του. Λίγες εβδο­μά­δες πριν τις εκλο­γές, το αστι­κό πο­λι­τι­κό σύ­στη­μα επι­χει­ρεί τε­λευ­ταία στιγ­μή να φρε­νά­ρει την εκλο­γι­κή κά­θο­δο των νε­ο­να­ζί, κα­θα­ρά για λό­γους ψη­φο­θη­ρι­κούς και όχι λόγω αντι­φα­σι­στι­κών ευαι­σθη­σιών. Ακόμα και αυτό, το κάνει πα­ρα­μέ­νο­ντας στο έδα­φος της θε­ω­ρί­ας των «δύο άκρων», ανοί­γο­ντας επι­κίν­δυ­νους δρό­μους -προς το παρόν ιδε­ο­λο­γι­κά, αλλά αύριο ίσως και πο­λι­τι­κά/«πρα­κτι­κά». Απέ­να­ντι σε αυτό το δυ­σοί­ω­νο πο­λι­τι­κό τοπίο, η ρι­ζο­σπα­στι­κή Αρι­στε­ρά πρέ­πει να δυ­να­μώ­σει ακόμη πε­ρισ­σό­τε­ρο, για να φρά­ξει το δρόμο στην ακρο­δε­ξιά, αλλά και να στα­θεί απο­τε­λε­σμα­τι­κά απέ­να­ντι σε κάθε από­πει­ρα πε­ραι­τέ­ρω σκλή­ρυν­σης του πο­λι­τι­κού κα­θε­στώ­τος.

project.gr/