Κράτος-εμπρηστής καίει τις ζωές μας και τα δάση

Κράτος-εμπρηστής καίει τις ζωές μας και τα δάση

  • |

Σε έναν πλανήτη που «φλέγεται» από την κλιματική κρίση, η κυβέρνηση παραπληροφορεί, χωρίς σχέδιο πρόληψης και καταστολής των πυρκαγιών.

Εδώ και δέκα μέρες στον Έβρο και τη Ρο­δό­πη μαί­νο­νται οι φλό­γες μιας κα­τα­στρο­φι­κής πυρ­κα­γιάς, ενώ οι εστί­ες φω­τιάς στην Πάρ­νη­θα και τη Βοιω­τία δεν έχουν σβή­σει ακόμα. Είχαν προη­γη­θεί η Ρόδος, η Εύ­βοια, η Μα­γνη­σία, η Κο­ριν­θία και άλλες πε­ριο­χές, με τα πύ­ρι­να μέ­τω­πα να κα­τα­καί­νε αν­θρώ­πους, ζώα, σπί­τια, καλ­λιέρ­γειες, ενώ πε­ρί­που 1,5 εκατ. στρέμ­μα­τα δα­σι­κών εκτά­σε­ων, έχουν γίνει στά­χτη μέχρι σή­με­ρα.

Σπύρος Αντωνίου

Παρά τα κυ­βερ­νη­τι­κά μυ­θεύ­μα­τα, περί «υβρι­δι­κού πο­λέ­μου» και με­τα­νά­στες εμπρη­στές (φέτος αντι­κα­τέ­στη­σαν τους…κλα­σι­κούς τούρ­κους «πρά­κτο­ρες», στις γνω­στές θε­ω­ρί­ες συ­νω­μο­σί­ας, αν και πάνω από 20 απαν­θρα­κώ­θη­καν), που το μόνο που κά­νουν είναι να ενι­σχύ­ουν την ακρο­δε­ξιά, οι υπαί­τιοι για το προ­δια­γε­γραμ­μέ­νο έγκλη­μα που επα­να­λαμ­βά­νε­ται κάθε κα­λο­καί­ρι είναι γνω­στοί.

Είναι η κυ­βέρ­νη­ση της ΝΔ (όπως και οι προη­γού­με­νες κυ­βερ­νή­σεις) που κρύ­βε­ται πίσω από το «112» και τις μα­ζι­κές εκ­κε­νώ­σεις. Μια κυ­βέρ­νη­ση, όπως και οι πε­ρισ­σό­τε­ρες δη­μο­τι­κές και πε­ρι­φε­ρεια­κές αρχές, που αδια­φο­ρούν πλή­ρως για τις ζωές μας, τα δάση, το πε­ρι­βάλ­λον, την κλι­μα­τι­κή αλ­λα­γή και την υπερ­θέρ­μαν­ση του πλα­νή­τη και νοιά­ζο­νται μόνο για τα συμ­φέ­ρο­ντα των κάθε εί­δους «επεν­δυ­τών» και την βα­θύ­τε­ρη εμπλο­κή του ελ­λη­νι­κού κρά­τους στα ιμπε­ρια­λι­στι­κά σχέ­δια του ΝΑΤΟ. Είναι αυτοί που άφη­σαν το δάσος της Δα­διάς με 5 δα­σι­κούς υπαλ­λή­λους και χωρίς αντι­πυ­ρι­κές ζώνες γλι­τώ­νο­ντας «πε­ριτ­τά» έξοδα. Κάπως έπρε­πε να πλη­ρω­θούν και τα δεί­πνα των Ζε­λέν­σκι και Μόντι…

Τα σε­νά­ρια για ύπαρ­ξη ορ­γα­νω­μέ­νου σχε­δί­ου εμπρη­σμών δεν επι­βε­βαιώ­θη­καν. Η πρώτη με­γά­λη πυρ­κα­γιά που τόσος μέρες μαί­νε­ται την Αλε­ξαν­δρού­πο­λη ξε­κί­νη­σε από κε­ραυ­νό, όπως η ίδια η Πυ­ρο­σβε­στι­κή ανα­κοί­νω­σε επί­ση­μα. Στην εκ­δο­χή του ατυ­χή­μα­τος συ­γκλί­νουν τα πρώτα στοι­χεία και για την πυρ­κα­γιά της Πάρ­νη­θας, καθώς η πρώτη σπίθα φαί­νε­ται να προ­ήλ­θε από κα­λώ­δια ηλε­κτρο­δό­τη­σης κοντά στη Μονή Κλει­στών.

Αντί­θε­τα, είναι δε­δο­μέ­νες οι εγκλη­μα­τι­κές κυ­βερ­νη­τι­κές ευ­θύ­νες, τόσο για τα δε­κά­δες θύ­μα­τα και τις σο­βα­ρές ζη­μιές σε πε­ριου­σί­ες, όσο και για την κα­τα­στρο­φή σπά­νιων οι­κο­συ­στη­μά­των. Αντι­πυ­ρι­κή προ­στα­σία ση­μαί­νει προ­σλή­ψεις στη Δα­σι­κή Υπη­ρε­σία, ση­μαί­νει ανα­βαθ­μι­σμέ­νο μο­ντέ­λο απο­τε­λε­σμα­τι­κής πρό­λη­ψης, με υπο­δο­μές και σύγ­χρο­να μέσα. Πολλά οχή­μα­τα της πυ­ρο­σβε­στι­κής ξε­περ­νούν την δε­κα­ε­τία και εμ­φα­νί­ζουν διαρ­κώς βλά­βες, υπάρ­χουν αε­ρο­πλά­να με 35+ χρό­νια πτή­σης (όπως αυτό που κα­τέ­πε­σε φέτος στην Εύ­βοια), τα κενά στο προ­σω­πι­κό της Πυ­ρο­σβε­στι­κής ξε­περ­νούν τις 4.000. Ση­μαί­νει προ­στα­σία των κα­μέ­νων δα­σι­κών εκτά­σε­ων μέχρι να επα­νέλ­θει το δάσος και άμε­σες πα­ρεμ­βά­σεις για την αντι­πλημ­μυ­ρι­κή προ­στα­σία. Και φυ­σι­κά πρό­νοια για όλους/ες τους πλητ­τό­με­νους/ες, με τις ανα­γκαί­ες απο­ζη­μιώ­σεις και ενι­σχύ­σεις.

Κλι­μα­τι­κή κρίση

Οι κυ­βερ­νή­σεις τα τε­λευ­ταία χρό­νια επι­κα­λού­νται την κλι­μα­τι­κή κρίση απλά για να δι­καιο­λο­γή­σουν τις δικές τους ανε­πάρ­κειες και την απρο­θυ­μί­ας τους να πα­ρέ­χουν χρη­μα­το­δό­τη­ση που θα στή­ρι­ζε έναν απο­τε­λε­σμα­τι­κό σχε­δια­σμό πρό­λη­ψης και πυ­ρό­σβε­σης. Λεφτά βέ­βαια για φρε­γά­τες και απάν­θρω­πα μέτρα απο­τρο­πής της με­τα­νά­στευ­σης, βρί­σκο­νται πάντα. Δεν έχου­με μια φύση που μας εκ­δι­κεί­ται γε­νι­κώς. Μπρο­στά μας ξε­δι­πλώ­νο­νται οι τρα­γι­κές συ­νέ­πειες του νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρου κα­πι­τα­λι­σμού που θε­ω­ρεί το πε­ρι­βάλ­λον πεδίο κερ­δο­φο­ρί­ας και μόνο.

Οι καύ­σω­νες που «ψή­νουν» τον πλα­νή­τη εμ­φα­νί­ζο­νται συ­χνό­τε­ρα και έχουν με­γα­λύ­τε­ρη διάρ­κεια εξαι­τί­ας της κλι­μα­τι­κής κρί­σης, δη­μιουρ­γώ­ντας τις συν­θή­κες για τις με­γα-πυρ­κα­γιές (megafires) που με­τα­τρέ­πουν σε στά­χτη εκα­τομ­μύ­ρια στρέμ­μα­τα σε όλο τον κόσμο, όπως πχ στον Κα­να­δά.

Τον πε­ρα­σμέ­νο Ιού­λιο, στο πυ­κνο­κα­τοι­κη­μέ­νο Φοί­νιξ, την πρω­τεύ­ου­σα της Αρι­ζό­νας, η θερ­μο­κρα­σία πα­ρέ­μει­νε πάνω από 43°C επί 31 συ­νε­χό­με­νες μέρες. Ο Ιού­λιος του 2023 κα­τε­γρά­φη επί­ση­μα ως ο θερ­μό­τε­ρος μήνας στην ιστο­ρία της αν­θρω­πό­τη­τας από την ευ­ρω­παϊ­κή υπη­ρε­σία Copernicus. Στην Ελ­λά­δα, ο δε­κα­πεν­θή­με­ρος καύ­σω­νας που ξε­κί­νη­σε στις 12 και ολο­κλη­ρώ­θη­κε στις 26 Ιου­λί­ου, είναι ο με­γα­λύ­τε­ρος σε διάρ­κεια που έχει κα­τα­γρα­φεί στη χώρα, σύμ­φω­να με το Εθνι­κό Αστε­ρο­σκο­πείο Αθη­νών. Τον φε­τι­νό Ιού­λιο, εκτός από την ατμό­σφαι­ρα, ση­μειώ­θη­καν θερ­μο­κρα­σί­ες-ρε­κόρ και στην επι­φά­νεια των θα­λασ­σών. Πέρα από τις επι­πτώ­σεις στην τρο­φι­κή αλυ­σί­δα, οι ωκε­α­νοί είναι ένας ση­μα­ντι­κός ρυθ­μι­στής του κλί­μα­τος, που πα­ρά­γουν το μισό οξυ­γό­νο της Γης.

Η επι­μο­νή στις εξο­ρύ­ξεις υδρο­γο­ναν­θρά­κων και τη χρήση ορυ­κτών καυ­σί­μων, οι ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις των ελεύ­θε­ρων χώρων και η αχα­λί­νω­τη εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση του πε­ρι­βάλ­λο­ντος, θυ­σιά­ζει το μέλ­λον του πλα­νή­τη στο όνομα της κα­πι­τα­λι­στι­κής ανά­πτυ­ξης. Κραυ­γα­λέο πα­ρά­δειγ­μα είναι η κα­τα­στρο­φή στο Μάουι της Χα­βά­ης με τους εκα­το­ντά­δες νε­κρούς, τους χι­λιά­δες άστε­γους και μια ολο­σχε­ρώς κα­μέ­νη γη, που πριν γίνει ξερή και ευά­λω­τη στη φωτιά από την πο­λυ­ε­τή-λη­στρι­κή εκ­με­τάλ­λευ­ση πα­νί­σχυ­ρων εται­ριών, απο­τε­λού­σε έναν τρο­πι­κό πα­ρά­δει­σο για τους αυ­τό­χθο­νες.

Στην πε­ριο­χή της Με­σο­γεί­ου τα στοι­χεία δεί­χνουν ότι η πε­ρί­ο­δος των πυρ­κα­γιών ξε­κι­νά πια νω­ρί­τε­ρα και στη διάρ­κειά της καί­γο­νται με­γα­λύ­τε­ρες εκτά­σεις. Αυτό συμ­βαί­νει επει­δή η ακραία ζέστη ξε­ραί­νει τη βλά­στη­ση, που με­τα­τρέ­πε­ται σε καύ­σι­μη ύλη έτοι­μη να ανα­φλε­γεί ή να με­τα­δώ­σει τη φωτιά.

Στην Πε­ρι­φέ­ρεια Ατ­τι­κής η επι­φά­νεια των δα­σι­κών εκτά­σε­ων είναι πε­ρί­που 1.230.000 στρέμ­μα­τα και τα τε­λευ­ταία 7 χρό­νια έχουν καεί 405.000 στρέμ­μα­τα δά­σους, δη­λα­δή το 33% της επι­φά­νειας των δασών. Η επι­δεί­νω­ση της κα­τά­στα­σης στην Ατ­τι­κή που χάνει τους πρά­σι­νους «πνεύ­μο­νές» της, είναι δε­δο­μέ­νη. Όμως στο Ελ­λη­νι­κό, αντί για ένα Μη­τρο­πο­λι­τι­κό Πάρκο που θα συ­νέ­βα­λε κα­θο­ρι­στι­κά στη μεί­ω­ση της θερ­μο­κρα­σί­ας κατά τους κα­λο­και­ρι­νούς μήνες, χτί­ζε­ται μια φα­ρα­ω­νι­κή τσι­με­ντού­πο­λη για τους πλού­σιους.  Το ίδιο «ανί­κα­νο» κρά­τος στις φω­τιές και τις πλημ­μύ­ρες, είναι το ίδιο που ορ­γα­νώ­νει «πρά­σι­νες» μπίζ­νες σε προ­στα­τευό­με­νες δα­σι­κές εκτά­σεις και την απο­στο­λή όπλων στην Ου­κρα­νία.

Συ­νει­δη­τό έγκλη­μα

Παρά τις κυ­βερ­νη­τι­κές με­γα­λο­στο­μί­ες που θα ακου­στούν με­θαύ­ριο στη βουλή (όπως και το 2021 μετά τις φω­τιές στην Βό­ρεια Εύ­βοια) είναι εμ­φα­νές ότι βα­δί­ζου­με σε κα­λο­καί­ρια πυρ­κα­γιών, ακραί­ων εκ­δη­λώ­σε­ων καύ­σω­να και των δρα­μα­τι­κών συ­νε­πειών τους. Το «επι­χεί­ρη­μα» της κλι­μα­τι­κής κρί­σης που θα αξιο­ποι­ή­σει ο Μη­τσο­τά­κης, δεν αρκεί για να υπεκ­φύ­γει. Αντί­θε­τα φω­τί­ζει κα­θα­ρό­τε­ρα την προ­κλη­τι­κή αδια­φο­ρία των «αλη­τή­ριων» κυ­βερ­νώ­ντων και το δια­χρο­νι­κό πο­λι­τι­κό έγκλη­μα. Γιατί αν γνω­ρί­ζεις προ­κα­τα­βο­λι­κά την απει­λή και δεν κά­νεις κάτι για να την απο­τρέ­ψεις, είσαι διπλά ένο­χος. Και αν στις προ­τά­σεις σου είναι η «πα­ρα­χώ­ρη­ση της δια­χεί­ρι­σης των δασών σε ιδιώ­τες», επι­τεί­νεις συ­νει­δη­τά το πρό­βλη­μα, μιας και είναι γνω­στό πώς οι κα­πι­τα­λι­στές δεν θέ­λουν και δεν μπο­ρούν να προ­σφέ­ρουν καμία πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κή προ­στα­σία. Γιατί απλού­στα­τα, δεν είναι κερ­δο­φό­ρο για το κε­φά­λαιο να επεν­δύ­ει στον πε­ριο­ρι­σμό της κλι­μα­τι­κής αλ­λα­γής.

Πα­ρό­λο που υπάρ­χουν ση­μα­ντι­κές με­ρί­δες των «από πάνω», που πρι­μο­δο­τούν την «πρά­σι­νη ανά­πτυ­ξη», ο βα­σι­κός προ­σα­να­το­λι­σμός του κε­φα­λαί­ου πα­ρα­μέ­νει προ­ση­λω­μέ­νος στις πα­ρα­δο­σια­κές μορ­φές ενέρ­γειας. Ανά­λυ­ση του Διε­θνούς Νο­μι­σμα­τι­κού Τα­μεί­ου, που δη­μο­σιο­ποι­ή­θη­κε νω­ρί­τε­ρα αυτήν την εβδο­μά­δα, απο­κά­λυ­ψε ότι οι κυ­βερ­νή­σεις επι­δό­τη­σαν πέ­ρυ­σι πα­γκο­σμί­ως τα ορυ­κτά καύ­σι­μα με ρυθμό…13 εκα­τομ­μυ­ρί­ων δο­λα­ρί­ων το λεπτό! Οι συ­νο­λι­κές επι­δο­τή­σεις που δό­θη­καν στο πε­τρέ­λαιο, το φυ­σι­κό αέριο και τον άν­θρα­κα ανήλ­θαν το 2022 στα 7 τρισ. δο­λά­ρια, ποσό ίσο με το 7% του πα­γκό­σμιου ΑΕΠ και δι­πλά­σιο από αυτό που ξο­δεύ­ει η υφή­λιος για την παι­δεία.

Στα πολ­λα­πλά αδιέ­ξο­δα του ση­με­ρι­νού κα­πι­τα­λι­σμού έρ­χε­ται να προ­στε­θεί και ο σο­βα­ρό­τα­τος κίν­δυ­νος της οι­κο­λο­γι­κής κα­τάρ­ρευ­σης. Χωρίς την ανα­τρο­πή του υπάρ­χο­ντος πα­ρα­γω­γι­κού και κα­τα­να­λω­τι­κού μο­ντέ­λου, που θα είναι απε­λευ­θε­ρω­μέ­νο από τις επι­τα­γές της πα­ρα­γω­γής κέρ­δους, δεν μπο­ρού­με να μι­λά­με για πρά­σι­νες πο­λι­τι­κές, κλι­μα­τι­κή δι­καιο­σύ­νη και υπε­ρά­σπι­ση του πλα­νή­τη. Και αυτή είναι η δική μας υπαρ­ξια­κή μάχη, για την οποία δεν υπάρ­χει χρό­νος ανα­μο­νής.

/rproject.gr/