Μια συναρπαστική και αποφασιστική βδομάδα για την ταξική πάλη στη Γαλλία

Τρίτη 7 Μάρτη, 7 π.μ.

Μετά από 3 εβδο­μά­δες σχε­τι­κής ηρε­μί­ας, όλες οι συν­δι­κα­λι­στι­κές ομο­σπον­δί­ες στη Γαλ­λία κά­λε­σαν τους ερ­γα­ζό­με­νους «να πα­ρα­λύ­σουν τη Γαλ­λία» την Τρίτη 7 Μάρτη. Κρί­σι­μοι κλά­δοι έχουν υπο­σχε­θεί τη συ­νέ­χεια των απερ­γιών και μετά από αυτήν τη μέρα. Ο αρι­στε­ρός ρι­ζο­σπά­στης ηγέ­της Ζαν-Λικ Με­λαν­σόν, μι­λώ­ντας σε μα­ζι­κές φοι­τη­τι­κές συ­νε­λεύ­σεις, τους ζητά να «μπλο­κά­ρουν ό,τι μπο­ρούν», ενώ κι­νη­το­ποιού­νται και οι μα­θη­τές. Ήδη από τις 6 Μάρτη, οι ερ­γα­ζό­με­νοι στον ηλε­κτρι­σμό απέ­κλειαν οδι­κούς κόμ­βους με τα φορ­τη­γά­κια τους και οι ερ­γα­ζό­με­νοι στους σταθ­μούς πυ­ρη­νι­κής ενέρ­γειας έκα­ναν τις μο­νά­δες να δου­λεύ­ουν στο μισό της ισχύς τους. Μια σειρά από πα­νε­πι­στή­μια και δρό­μοι απο­κλεί­στη­καν σή­με­ρα το πρωί της Τρί­της, ενώ σχε­διά­ζο­νται δια­δη­λώ­σεις σε 300 πό­λεις.

Τζον Μάλεν*

Η υπο­στή­ρι­ξη από την κοινή γνώμη είναι άνευ προη­γού­με­νου. Με του­λά­χι­στον το 70% του πλη­θυ­σμού να υπο­στη­ρί­ζει τις απερ­γί­ες και με μια ακόμα υψη­λό­τε­ρη υπο­στή­ρι­ξη στις ηλι­κί­ες κάτω των 60, ακόμα και τα με­γά­λα κα­νά­λια (επι­χει­ρώ­ντας να πα­ρα­μεί­νουν σε επαφή με το κοινό) βγά­ζουν στον αέρα ρι­ζο­σπά­στες συν­δι­κα­λι­στι­κούς εκ­προ­σώ­πους οι οποί­οι υπε­ρα­σπί­ζο­νται ανα­λυ­τι­κά την ανά­γκη για μια γε­νι­κή απερ­γία.

Το νο­μο­σχέ­διο του Μα­κρόν, που αυτήν τη στιγ­μή συ­ζη­τιέ­ται στη Βουλή, έχει δύο στό­χους. Πρώ­τον, να αυ­ξή­σει το όριο ηλι­κί­ας συ­ντα­ξιο­δό­τη­σης από τα 62 στα 64, και δεύ­τε­ρον να κα­ταρ­γή­σει διά­φο­ρες κα­λύ­τε­ρες κλα­δι­κές συμ­φω­νί­ες συ­ντα­ξιο­δό­τη­σης οι οποί­ες κα­τα­κτή­θη­καν με τα χρό­νια από τους ερ­γα­ζό­με­νους με τα ισχυ­ρό­τε­ρα συν­δι­κά­τα (ο Μα­κρόν τα απο­κα­λεί «ει­δι­κά κα­θε­στώ­τα»).

Πρό­κει­ται για τη με­ταρ­ρύθ­μι­ση που απο­τε­λεί τη ναυαρ­χί­δα του. Πολ­λοί μέιν­στριμ ανα­λυ­τές έχουν το­νί­σει ότι δεν υπάρ­χει οι­κο­νο­μι­κή ανά­γκη για αυτές τις αλ­λα­γές: Η Επι­τρο­πή για τη Συ­ντα­ξιο­δο­τι­κή Στρα­τη­γι­κή, που συ­γκρο­τή­θη­κε από την πρω­θυ­πουρ­γό, δη­λώ­νει ότι, παρά τη γή­ραν­ση του πλη­θυ­σμού, το πο­σο­στό του ΑΕΠ που απαι­τεί­ται για την κα­τα­βο­λή συ­ντά­ξε­ων θα πα­ρα­μεί­νει στα­θε­ρό για πολλά χρό­νια. Αλλά η ση­με­ρι­νή επί­θε­ση απο­τε­λεί έναν κα­θο­ρι­στι­κό συμ­βο­λι­σμό του ότι οι ερ­γα­ζό­με­νοι, κι όχι τα αφε­ντι­κά, θα πρέ­πει να πλη­ρώ­σουν για την οι­κο­νο­μι­κή κρίση και ότι η δη­μο­σιο­νο­μι­κή πο­λι­τι­κή του Μα­κρόν που συ­νί­στα­ται σε «δώρα για τους δι­σε­κα­τομ­μυ­ριού­χους» θα είναι ακόμα πιο γεν­ναιό­δω­ρη προς τους πλού­σιους στο μέλ­λον.

Το νο­μο­σχέ­διό του εγ­γυά­ται μια ιστο­ρι­κή σύ­γκρου­ση. Σε αντί­θε­ση με το σχέ­διο που προ­ώ­θη­σε πριν 3 χρό­νια, το οποίο μπήκε στο συρ­τά­ρι μετά από τε­ρά­στιες απερ­γί­ες, η ση­με­ρι­νή πρό­τα­ση είναι πολύ απλή -θα προ­σθέ­σει άλλα 2 χρό­νια στον ερ­γά­σι­μο βίο μας. Το προη­γού­με­νο σχέ­διό του, βα­σι­σμέ­νο σε ένα υπερ-σύν­θε­το σύ­στη­μα «πό­ντων», του επέ­τρε­πε να κάνει πα­ρα­χω­ρή­σεις για να δια­σω­θεί, αλλά το ση­με­ρι­νό νο­μο­σχέ­διο είναι άσπρο ή μαύρο: «Πότε θα μπο­ρείς να βγεις στη σύ­ντα­ξη;».

Αυτό προ­κά­λε­σε οργή πα­ντού. Η λι­γό­τε­ρο μα­χη­τι­κή συν­δι­κα­λι­στι­κή συ­νο­μο­σπον­δία, η CFDT, κά­λε­σε τα μέλη της στους σι­δη­ρο­δρό­μους να ψη­φί­σουν αν θα προ­χω­ρή­σουν σε ανα­νε­ώ­σι­μες απερ­γί­ες και μετά την Τρίτη. Το 80% ψή­φι­σε υπέρ!

Μετά από αρ­κε­τές συ­γκλο­νι­στι­κές μέρες δρά­σης, κά­ποιοι από τους υπουρ­γούς δεί­χνουν αρ­κε­τά φο­βι­σμέ­νοι. Ένας από αυ­τούς, ο Ολι­βιέ Βεράν, είπε: «Η πα­ρά­λυ­ση της Γαλ­λί­ας θα ρι­σκά­ρει μια οι­κο­λο­γι­κή κα­τα­στρο­φή, μια κα­τα­στρο­φή της αγρο­τι­κής πα­ρα­γω­γής, ακόμα και μια αν­θρω­πι­στι­κή κα­τα­στρο­φή. Αν στα­μα­τή­σει να δου­λεύ­ει η Γαλ­λία ση­μαί­νει κίν­δυ­νος για την υγεία των παι­διών μας και κίν­δυ­νος να χά­σου­με το τρένο του μέλ­λο­ντος». Εν τω με­τα­ξύ, ένας άλλος υπουρ­γός φαί­νε­ται πως έχασε όποια επαφή μπο­ρεί να δια­τη­ρού­σε με την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, δη­λώ­νο­ντας: «πρό­κει­ται για μια αρι­στε­ρή με­ταρ­ρύθ­μι­ση».

Συν­δι­κα­λι­στι­κές ηγε­σί­ες

Οι συν­δι­κα­λι­στι­κές ηγε­σί­ες στις διά­φο­ρες συ­νο­μο­σπον­δί­ες έχουν δια­φο­ρε­τι­κές στρα­τη­γι­κές, αλλά καμία τους δεν πα­ρέ­χει ένα επαρ­κές ηγε­τι­κό υπό­δειγ­μα. Πήραν τον ρίσκο να ανα­στεί­λουν κάθε δράση κατά τις 3 εβδο­μά­δες των σχο­λι­κών δια­κο­πών, χρη­σι­μο­ποιώ­ντας την δι­καιο­λο­γία ότι δεν θέ­λουν να απο­ξε­νώ­σουν το κοινό, πα­ρό­τι οι πε­ρισ­σό­τε­ροι Γάλ­λοι δεν αντέ­χουν οι­κο­νο­μι­κά να πάνε δια­κο­πές το Φλε­βά­ρη και ενώ το κί­νη­μα είναι στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα απί­στευ­τα δη­μο­φι­λές.

Ένα σπά­νιο ενω­τι­κό κά­λε­σμα από όλα τα συν­δι­κά­τα έριξε το σύν­θη­μα «Πα­ρα­λύ­ου­με τη Γαλ­λία στις 7 Μάρτη». Η ηγε­σία της λι­γό­τε­ρο μα­χη­τι­κής CFDT δη­λώ­νει ρητά ότι δεν πρό­κει­ται για γε­νι­κή απερ­γία (και εστιά­ζει στην ελ­πί­δα ότι θα κλεί­σουν τα μα­γα­ζιά εκεί­νη τη μέρα). Η πιο μα­χη­τι­κή CGT καλεί τους ερ­γα­ζό­με­νους να κά­νουν συ­νε­λεύ­σεις την επό­με­νη μέρα σε κάθε χώρο δου­λειάς για να ψη­φί­σουν «ανα­νε­ώ­σι­μες απερ­γί­ες». Η δη­μο­τι­κό­τη­τα του αγώνα θα επέ­τρε­πε στις συν­δι­κα­λι­στι­κές ηγε­σί­ες να κα­λέ­σουν σε απε­ριό­ρι­στη γε­νι­κή απερ­γία, αλλά τους εμπο­δί­ζει η στάση τους ως επαγ­γελ­μα­τί­ες δια­πραγ­μα­τευ­τές. Ο Φιλίπ Μαρ­τί­νεζ, επι­κε­φα­λής της CGT πα­νε­θνι­κά, έφτα­σε να κάνει κρι­τι­κή σε βου­λευ­τές της ρι­ζο­σπα­στι­κής Αρι­στε­ράς ότι το πα­ρα­κά­νουν με την πα­ρε­μπό­δι­ση του κοι­νο­βου­λευ­τι­κού «δια­λό­γου» πάνω στην επί­θε­ση [του Μα­κρόν]!

Ευ­τυ­χώς, κά­ποιες ομο­σπον­δί­ες σε συ­γκε­κρι­μέ­νους κλά­δους, υπό την πίεση της βάσης τους, είναι πιο απο­φα­σι­σμέ­νες. Έχουν ήδη ανα­κοι­νω­θεί ανα­νε­ώ­σι­μες απερ­γί­ες (που συ­νή­θως ψη­φί­ζο­νται σε μα­ζι­κές συ­νε­λεύ­σεις κάθε μία ή δύο μέρες) στους σι­δη­ρο­δρό­μους, στο μετρό του Πα­ρι­σιού, στα λι­μά­νια, στα χη­μι­κά ερ­γο­στά­σια, στην απο­κο­μι­δή απορ­ριμ­μά­των και στους ερ­γα­ζό­με­νους σε κα­τα­στή­μα­τα. Οι ερ­γα­ζό­με­νοι στον ηλε­κτρι­σμό και οι ερ­γά­τες στα δι­υ­λι­στή­ρια ξε­κί­νη­σαν την απερ­γία τους μια μέρα πριν [την γε­νι­κή κι­νη­το­ποί­η­ση της 7ης Μάρτη]. Και αυτός ο κα­τά­λο­γος με­γα­λώ­νει από λίγο κάθε 1-2 ώρες.

Αρι­στε­ρές ορ­γα­νώ­σεις

Οι με­γά­λες ορ­γα­νώ­σεις της ρι­ζο­σπα­στι­κής Αρι­στε­ράς, και ιδιαί­τε­ρα η Ανυ­πό­τα­κτη Γαλ­λία, ρί­χτη­καν μέσα στη μάχη. Πα­ράλ­λη­λα με τις αντι­πα­ρα­θέ­σεις μέσα στη Βουλή, οι βου­λευ­τές της Α.Γ. ορ­γα­νώ­νουν εκ­δη­λώ­σεις σε πα­νε­πι­στή­μια και δια­κι­νούν αφί­σες και αυ­το­κόλ­λη­τα που δη­λώ­νουν «Μέχρι να απο­συρ­θεί η συ­ντα­ξιο­δό­τη­ση στα 64, ΜΠΛΟ­ΚΑ­ΡΟΥ­ΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ»  και «Αλ­λη­λεγ­γύη με τους απερ­γούς: Δώστε χρή­μα­τα στα απερ­για­κά τα­μεία!». Οι ακτι­βι­στές της Α.Γ. βγά­ζουν αφί­σες αλ­λη­λεγ­γύ­ης για να μπουν στις βι­τρί­νες των κα­τα­στη­μά­των. Ένας συ­ντη­ρη­τι­κός πο­λι­τι­κός ανα­κοί­νω­σε χθες ότι κάνει μή­νυ­ση στον Λουί Μπο­γιάρ, βου­λευ­τή της ΑΓ, «για υπο­κί­νη­ση βίας».

Διά­φο­ρα άλλα πο­λι­τι­κά κι­νή­μα­τα επι­χει­ρούν να ανα­πλη­ρώ­σουν τους δι­σταγ­μούς των συν­δι­κα­λι­στι­κών ηγε­σιών. Καθώς η Τε­τάρ­τη 8 Μάρτη είναι η Πα­γκό­σμια Μέρα των Δι­καιω­μά­των της Γυ­ναί­κας, φε­μι­νι­στι­κές ορ­γα­νώ­σεις και άλλες κα­λούν να συ­νε­χί­σουν οι απερ­γί­ες και εκεί­νη την ημέρα για να ανα­δει­χθεί η ει­δι­κή ζημιά που προ­κα­λεί το νέο νο­μο­σχέ­διο στις γυ­ναί­κες (που συχνά απο­σύ­ρο­νται για χρό­νια από την απα­σχό­λη­ση για να με­γα­λώ­σουν τα παι­διά). Όταν αυτή η ιδέα έγινε δη­μο­φι­λής, ακο­λού­θη­σαν οι φοι­τη­τι­κές και νε­ο­λαι­ί­στι­κες ορ­γα­νώ­σεις που κά­λε­σαν από κοι­νού σε μια μέρα δρά­σης για τις συ­ντά­ξεις την Πέμ­πτη 9 Μάρτη. Ελ­πί­ζου­με ότι αυτές οι πρω­το­βου­λί­ες θα συμ­βά­λουν στη δια­μόρ­φω­ση μιας αστα­μά­τη­της δυ­να­μι­κής.

Και μετά;

Ο Μα­κρόν ελ­πί­ζει ότι μόλις ψη­φι­στεί στη βουλή το τρο­πο­λο­γη­μέ­νο κεί­με­νο, το κί­νη­μα θα σβή­σει. Δεν είναι αυτή η πιο πι­θα­νή έκ­βα­ση, αλλά ασφα­λώς χρεια­ζό­μα­στε στρα­τη­γι­κή σκέψη για το πώς μπο­ρού­με να νι­κή­σου­με. Πολ­λοί από τους πιο ρι­ζο­σπά­στες αγω­νι­στές σωστά το­νί­ζουν την ανά­γκη της αυ­τό­νο­μης κι­νη­το­ποί­η­σης της βάσης, αλλά πα­ρα­με­λούν την ανα­φο­ρά στις πα­νε­θνι­κές πο­λι­τι­κές δυ­νά­μεις. Αυτό θα μπο­ρού­σε να απο­δει­χθεί επι­κίν­δυ­νο: Αν ο Μα­κρόν προ­τι­μή­σει να δια­λύ­σει τη Βουλή από το να υπο­χω­ρή­σει, το ζή­τη­μα μιας πα­νε­θνι­κής μα­ζι­κής πο­λι­τι­κής ορ­γά­νω­σης και το πώς θα υπο­στη­ρί­ξου­με τη ρι­ζο­σπα­στι­κή Αρι­στε­ρά προ­ω­θώ­ντας αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κές πο­λι­τι­κές, θα γίνει κε­ντρι­κό. Ο υπουρ­γός Απα­σχό­λη­σης, Ολι­βιέ Ντου­σόπ, είπε την πε­ρα­σμέ­νη εβδο­μά­δα ότι βρί­σκει την Μαρίν Λεπέν των φα­σι­στών «να δεί­χνει με­γα­λύ­τε­ρο σε­βα­σμό στους θε­σμούς μας» σε σχέση με την Ανυ­πό­τα­κτη Γαλ­λία. Τέ­τοιες δη­λώ­σεις μπο­ρεί να απο­τε­λούν ση­μά­δι τρο­μα­κτι­κών μελ­λο­ντι­κών συμ­μα­χιών.

*Αντι­κα­πι­τα­λι­στής ακτι­βι­στής που ζει στην πε­ριο­χή του Πα­ρι­σιού και υπο­στη­ρι­κτές της Ανυ­πό­τα­κτης Γαλ­λί­ας. Το σάιτ του είναι το randombolshevik.org. 

rproject.gr