Κάθε ανακοίνωση της Τράπεζας της Ελλάδας (ΤτΕ) για την πορεία των τραπεζικών επιτοκίων επαναφέρει το ενδιαφέρον για τον «ελέφαντα στο δωμάτιο»: το σημαντικό «κούρεμα» της πραγματικής αξίας των καταθέσεων εξαιτίας του υψηλού πληθωρισμού.
Το «κούρεμα» δεν είναι στην ονομαστική τιμή, αλλά είναι τόσο πραγματικό όσο και η ακρίβεια στα είδη διατροφής, η αύξηση του ονομαστικού ΑΕΠ, η μείωση του δημόσιου χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ ή η πληθωριστική υπεραπόδοση των δημόσιων εσόδων – για τα οποία θριαμβολογεί η κυβέρνηση σε κάθε ευκαιρία.
Πάνος Κοσμάς
Ιδιαίτερα με τους μικροκαταθέτες το πρόβλημα είναι οξύτατο, αφού τα χαμηλά ποσά καταθέσεων σε συνδυασμό με τις πιεστικές άμεσες ανάγκες δεν παρέχουν την πολυτέλεια να «κλειδώσουν» τα χρήματά τους σε προθεσμιακές καταθέσεις και να πάρουν έτσι λίγο μεγαλύτερο επιτόκιο. Ακόμη όμως και αν είχαν αυτή τη δυνατότητα, το πολύ χαμηλό ύψος των καταθέσεών τους δεν θα εξασφάλιζε ουσιαστικά υψηλότερο επιτόκιο.
Σημειωτέον ότι η ομάδα των μικροκαταθετών είναι πολυπληθέστατη. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του ΤΜΕΔΕ, το 72,5% των καταθετών στις ελληνικές τράπεζες έχουν καταθέσεις έως 1.000 ευρώ.
Τι λένε λοιπόν όλοι αυτοί που άλλοτε έδιναν «μάχες» για να αποφευχθεί το «κούρεμα» των καταθέσεων; Οτι «το πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί με διοικητικά μέσα». Δεν λένε όμως πώς μπορεί να λυθεί. Οσο για τους μικροκαταθέτες, «δεν πά’ να κουρεύονται». Κάποιοι χάνουν, κάποιοι κερδίζουν. C’ est la vie…
efsyn.gr
