Θανασης Μανιφαβας

Μικρές ιστορίες για μια χαμένη όραση

Οι ιστορίες αυτές «είναι μια προσπάθεια χαρτογράφησης της λαϊκής ψυχής, όπως αυτή αναδείχνεται ανόθευτα και αυθόρμητα στις απλές στιγμές της καθημερινότητας. Είναι όλες αληθινά περιστατικά» και αφιερώνονται από τον συγγραφέα τους «στων ανώνυμων το αθόρυβο διάβα πάνω στη γη».

Ο Ρεματιανός | του Θανάση Μανιφάβα

Η φυσική αναπηρία του εβδομηντάρη καφετζή (ήταν κουτσός), δεν τον εμπόδιζε να είναι εύθυμος και αεικίνητος. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά έχοντας μια υψηλή αίσθηση του χιούμορ, διασκέδαζε τους πάντες με όμορφο και κόσμιο και…

Ο τελευταίος μυλωνάς | του Θανάση Μανιφάβα

Σε μια περιήγησή μου στον ορεινό Βάλτο, ο συνοδός μου, μόλις φτάσαμε στην κορυφή ενός λόφου, σταμάτησε για να θαυμάσουμε τη θέα. Στα πόδια μας απλωνόταν μια γραφικότατη ποταμιά του Θανάση Μανιφάβα – Βλέπεις στο…

Μην ψηλώσεις άλλο | του Θανάση Μανιφάβα

Για την μικρή κοινωνία ενός χωριού, ένας γάμος αποτελεί σημαντικό γεγονός· πάνω απ’ όλα είναι μια σημαντική ευκαιρία να ξανασυναντηθούν αγαπημένα πρόσωπα, που έχουν  καιρό να ιδωθούν. του Θανάση Μανιφάβα Αρχηγός της γενιάς του γαμπρού…

Τα νεύρα της πέτρας | του Θανάση Μανιφάβα

O μπάρμπα-Μίχος με καμάρι μου έδειχνε τον τοίχο που είχε χτίσει στον περίβολο του σπιτιού του. Κι όταν έλεγε ότι έχτισε, κυριολεκτούσε. Θαυμάσιος μάστορας ο ίδιος, απόμαχος πια, τον είχε χτίσει μόνος του. Και περισσότερο…

Χαϊδεύω τη λύρα του | του Θανάση Μανιφάβα

Τα μαθήματα λύρας με τον μεγάλο Κώστα Μουντάκη βρίσκονταν στον πέμπτο μήνα. Μόλις τελείωσε το μάθημα, πλησιάσαμε τον δάσκαλο και του ανακοινώσαμε ότι ο πιο αγαπημένος του μαθητής ήταν υποχρεωμένος να σταματήσει τα μαθήματα γιατί…

Σε φιλοξένησαν τα μάτια μου | του Θανάση Μανιφάβα

Ένα καλοκαίρι των φοιτητικών μου χρόνων, αποφάσισα να επισκεφθώ τη γενέτειρά μου (τον ορεινό Βάλτο), σε μια προσπάθεια να ξανασυνδεθώ με τις ρίζες μου, μετά από δεκαετή απουσία. του Θανάση Μανιφάβα Ανάμεσα στους άλλους ήθελα…

Φιλιόντουσαν οι ψυχές μας | του Θανάση Μανιφάβα

Πρώτος ξάδερφος ενός φίλου μου Κρητικού, χτύπησε πέφτοντας σε ένα γκρεμό και μεταφέρθηκε για νοσηλεία στην Αθήνα. Όταν συνήλθε μετά από αρκετές μέρες, τον επισκεφτήκαμε στο νοσοκομείο. Οι περισσότερες κουβέντες του στρέφονται γύρω από μια…

Θα σωπάσουμε μαζί | του Θανάση Μανιφάβα

Φορτωμένος από τις καθημερινές μικροέγνοιες του βιοπορισμού κατευθύνθηκα σ’ ένα κρητικό στέκι για μια ρακή. του Θανάση Μανιφάβα -Η ρακή, είπε ο ταβερνιάρης, κερασμένη από τον μπάρμπα – Γιάννη, ταυτόχρονα όμως μου έκλεισε το μάτι…

Μαχαίρι για άντρες | του Θανάση Μανιφάβα

Ο άντρας στάθηκε για αρκετή ώρα κοιτώντας τα μαχαίρια που υπήρχαν στην προθήκη του μαχαιροποιείου. Τέλος ξεπέρασε το δισταγμό του, άνοιξε την πόρτα και μπήκε μέσα. Ο μαγαζάτορας ανταπέδωσε τον χαιρετισμό ευγενικά αλλά χωρίς τη…

Γιατί, άμα τη σφάξω, θα βλέπει; | του Θανάση Μανιφάβα

Ένα Αυγουστιάτικο απόγευμα ο Μιχάλης επιστρέφοντας από την καθημερινή πολύωρη βόλτα του στο δάσος, έμεινε για λίγο στο καφενείο του χωριού. Ο καφετζής, παρατηρητικότατος, πρόσεξε αμέσως ότι ο Μιχάλης στο γυμνό του μπράτσο φορούσε ένα…

Όσο ζει, να πίνει μόνος του

Στο παλιό Κρητικό στέκι υπήρχαν μόνο δύο γεροντάκια. Μόλις κάθισα σ’ ένα  τραπέζι, ο ένας γέροντας απευθύνθηκε στον ταβερνιάρη. του Θανάση Μανιφάβα -Κέρασε το παλικάρι ένα κρασί. Ξέροντας τις συνήθειες των Κρητικών πήρα το ποτήρι…

[Το τριαντάφυλλο] 

Μια μέρα οι μαθητές του ραβίνου Νάχμαν του παραπονέθηκαν – Αγαπημένε ραβί, γιατί δεν μιλάς κι εσύ όπως ο ραβίνος Σαδίκ, ν’ αραδιάζεις μεγάλες ιδέες,  να οικοδομείς μεγάλες θεωρίες, να σε ακούν συνεπαρμένοι, με ανοιχτό…

Μικρές ιστορίες για μια χαμένη όραση | του Θανάση Μανιφάβα

Από αυτή την Πέμπτη (3 Αυγούστου 2017)  και κάθε Πέμπτη από δω και στο εξής, το red line agrinio θα δημοσιεύει, έως εξαντλήσεως, τις  «Μικρές Ιστορίες για μια χαμένη όραση», του Θανάση Μανιφάβα. Οι ιστορίες αυτές «είναι μια προσπάθεια χαρτογράφησης…

Εκτρωφείο Λαγων Καρφής Ευαγγελος