Ο κόσμος αρχίζει να μπαίνει σιγά σιγά στο καλοκαιρινό κλίμα και όλο λιγότερο ενδιαφέρεται για μια σειρά θεμάτων της επικαιρότητας. Κουρασμένος από τους συνεχείς αντιπερισπασμούς της κυβέρνησης, που με τη βοήθεια των προσφιλών της ΜΜΕ επιχειρεί να απομακρύνει τις συζητήσεις από την αποτυχημένη διαχείριση σειράς εξελίξεων με άμεσο ή έμμεσο αντίκτυπο στη ζωή του, κάνει σκέψεις για διακοπές και πού μπορεί να τις περάσει με… αξιοπρέπεια.
Μάνος Τσαλδάρης
Βρέθηκα την προηγούμενη εβδομάδα εκτός Αττικής σε γνωστό τουριστικό προορισμό όπου φτάνεις οδικώς και περίμενα πως θα δω γεμάτες τις παραλίες όπου συνήθως συνωστίζονταν εκδρομείς και τουρίστες. Οι ομπρέλες με τις ξαπλώστρες ήταν εκεί, τα τραπεζάκια έτοιμα και το προσωπικό να περιμένει όρθιο. Ολα ήταν στη θέση τους. Εκείνοι που δεν ήταν στην προβλεπόμενη θέση ήταν οι τουρίστες-πελάτες, με τους θαμώνες να περιορίζονται στους ντόπιους.
Η ακρίβεια (βενζίνη, τρόφιμα…) δεν ανέκοψε μόνο τις διακοπές, έστω και ολιγοήμερες, πολλών, αλλά και τη μονοήμερη εκδρομή, μια ανάσα από τον τόπο διαμονής τους, αφού όλα υπολογίζονται και το πορτοφόλι αδειάζει ξοδεύοντας στα εντελώς απαραίτητα.
Οποια είδηση και να παρακολουθούν έρχεται δευτερεύουσα, αφού το μείζον θέμα είναι ότι η οικογένεια δεν τα βγάζει πέρα, ότι οι ανατιμήσεις είναι ανεξέλεγκτες και το ίδιο και οι τιμές στα παραλιακά μαγαζιά. Αυτό που αντιπαρατίθεται στα 4 ευρώ του καφέ ή ενός παγωτού για το παιδί είναι το ψωμί των τριών ημερών. Τρομερό στη σκέψη, μα αληθινό στην ψωμιέρα – κι ας μας πουν κάποιοι ότι είναι λαϊκισμός. Οι σκέψεις, έτσι, για διακοπές μετατρέπονται σε εφιάλτη κι αυτός σε οργή που συσσωρεύεται.
efsyn.gr
