Ασφαλή δίοδο για τους πρόσφυγες εδώ και τώρα!

Στη σκιά του πολέμου, της ενεργειακής κρίσης, του πληθωρισμού και της πανδημίας, εκατομμύρια άνθρωποι, που κυριολεκτικά δεν έχουν τίποτα πέρα από τα σώματά τους να υπερασπιστούν, επιχειρούν να φτάσουν στην Ευρώπη προκειμένου να ζήσουν με αξιοπρέπεια. Η Ελλάδα έχοντας αναλάβει το ρόλο του συνοριοφύλακα, φέρει την ευθύνη για τον θάνατο πολλών εκατοντάδων προσφύγων.

Νικόλας Κολυτάς

Σε­νά­ρια και αλή­θειες

Έχου­με γρά­ψει επα­νει­λημ­μέ­νως από τα φύλλα της εφη­με­ρί­δας για το πώς το ελ­λη­νι­κό κρά­τος έχει με­τα­τρέ­ψει σε δόγμα το τρί­πτυ­χο «κα­τα­στο­λή-απώ­θη­ση-απέ­λα­ση», για το πώς οι επα­να­προ­ω­θή­σεις έχουν γίνει το modus operandi των ελ­λη­νι­κών αρχών και για το πώς έχει εξα­σφα­λι­στεί η σιωπή ή ακόμη και η πα­ρα­πλη­ρο­φό­ρη­ση των ΜΜΕ απέ­να­ντι στα όσα συμ­βαί­νουν γύρω από το προ­σφυ­γι­κό ζή­τη­μα. Τε­ρά­στιοι αριθ­μοί προ­σφύ­γων είτε έχουν χάσει τη ζωή τους στον Έβρο και στο Αι­γαίο, είτε έχουν επα­να­προ­ω­θη­θεί αντι­με­τω­πί­ζο­ντας φυ­λα­κές και διώ­ξεις, είτε έχουν βρε­θεί επί μήνες εγκλω­βι­σμέ­νοι στα ελ­λη­νι­κά νησιά, χωρίς στοι­χειω­δώς επαρ­κείς συν­θή­κες δια­βί­ω­σης. Αυτά κατά και­ρούς έχουν κα­τα­γρα­φεί από διε­θνείς ορ­γα­νι­σμούς για τα αν­θρώ­πι­να δι­καιώ­μα­τα, από αντι­ρα­τσι­στι­κές συλ­λο­γι­κό­τη­τες, από την Ύπατη Αρ­μο­στεία του ΟΗΕ για τους πρό­σφυ­γες, αλλά ακόμη και από το δι­κα­στή­ριο της ΕΕ που έχει τι­μω­ρή­σει το ελ­λη­νι­κό κρά­τος.

Πέρα όμως από τις με­μο­νω­μέ­νες προ­σπά­θειες προ­σέγ­γι­σης της Ευ­ρώ­πης, υπάρ­χουν και άλλες πιο συλ­λο­γι­κές. Μέσα στο Σε­πτέμ­βριο έγινε τε­ρά­στιος ντό­ρος για «χι­λιά­δες Σύ­ρους» που «κα­τευ­θυ­νό­με­νοι από την Τουρ­κία», επι­χει­ρούν να προ­σεγ­γί­σουν τα ελ­λη­νι­κά σύ­νο­ρα στον Έβρο, στο πλαί­σιο ενός υβρι­δι­κού πο­λέ­μου που επι­χει­ρεί η τε­λευ­ταία ενα­ντί­ον της Ελ­λά­δας. Πρό­κει­ται για ένα εύ­κο­λο και βο­λι­κό σε­νά­ριο, το οποίο στο πλαί­σιο ενός δια­χε­ό­με­νου αντι­τουρ­κι­σμού, εξυ­πη­ρε­τεί το αφή­γη­μα Μη­τσο­τά­κη, συ­σπει­ρώ­νο­ντας τα εθνι­κά ακρο­α­τή­ρια και απο­προ­σα­να­το­λί­ζο­ντας συ­νο­λι­κά την κε­ντρι­κή πο­λι­τι­κή συ­ζή­τη­ση. Η όλη κου­βέ­ντα υπο­χώ­ρη­σε όσο γρά­φο­νται αυτές οι γραμ­μές, καθώς μέχρι στιγ­μής δεν έχει πα­ρα­τη­ρη­θεί κά­ποια μα­ζι­κή κί­νη­ση στον Έβρο.

Πα­ρό­λα αυτά, κο­ρυ­φαία αστι­κή ελ­λη­νι­κή εφη­με­ρί­δα επι­κοι­νώ­νη­σε με τους επι­κε­φα­λής αυτού του «κα­ρα­βα­νιού του φωτός» όπως το ονο­μά­ζουν οι ίδιοι. Σε αυτή την επι­κοι­νω­νία, οι πρό­σφυ­γες δια­βε­βαί­ω­σαν ότι δεν υπάρ­χει καμία τουρ­κι­κή εμπλο­κή το­νί­ζο­ντας ότι ανα­ζη­τούν «μια αξιο­πρε­πή ζωή και ένα ασφα­λές μέλ­λον» για εκεί­νους και τα παι­διά τους». Υπο­στή­ρι­ξαν ότι η αφορ­μή για το κά­λε­σμα είναι οι απε­λά­σεις Σύρων προ­σφύ­γων από την Τουρ­κία και το πρό­γραμ­μα εθε­λο­ντι­κού επα­να­πα­τρι­σμού που σχε­διά­ζε­ται από τις τουρ­κι­κές αρχές. Πολ­λοί από εκεί­νους ανή­κουν στην αντι­πο­λί­τευ­ση κατά του Άσαντ και θε­ω­ρούν ότι επι­στρέ­φο­ντάς τους στη Συρία η Τουρ­κία, θα βρε­θούν στο έλεος του κα­θε­στώ­τος. Συ­νε­πώς το όποιο κα­ρα­βά­νι, δεν θα είναι μια ει­σβο­λή στα ελ­λη­νι­κά σύ­νο­ρα, αλλά μια προ­σπά­θεια επι­βί­ω­σης απέ­να­ντι στην απει­λή της φυ­λα­κής και του θα­νά­του.

Πα­ντός εί­δους πο­λι­τι­κή υπο­κρι­σία

Ενώ συμ­βαί­νουν όλα τα πα­ρα­πά­νω, ο Υπουρ­γός Με­τα­νά­στευ­σης και Ασύ­λου, Νότης Μη­τα­ρά­κης, ο οποί­ος μά­λι­στα πρό­σφα­τα έκανε guest εμ­φά­νι­ση σε ελ­λη­νι­κό σί­ριαλ της τη­λε­ό­ρα­σης, παί­ζο­ντας ανε­πι­τυ­χώς τον… εαυτό του, έσπευ­σε κατά δή­λω­σή του να ενη­με­ρώ­σει για την επι­κεί­με­νη μα­ζι­κή εί­σο­δο προ­σφύ­γων στην ελ­λη­νι­κή επι­κρά­τεια, την Ευ­ρω­παϊ­κή Ένωση και την αρ­μό­δια επί­τρο­πο Με­τα­νά­στευ­σης, την Ύπατη Αρ­μο­στεία του ΟΗΕ, τον Διε­θνή Ορ­γα­νι­σμό Με­τα­νά­στευ­σης, την αρ­μό­δια επι­τρο­πή του Ευ­ρω­παϊ­κού Κοι­νο­βου­λί­ου και πρω­τί­στως τη Frontex και την ελ­λη­νι­κή αστυ­νο­μία. Στη συ­νέ­χεια υιο­θέ­τη­σε πλή­ρως τη γραμ­μή της αξιο­ποί­η­σης του αντι­τουρ­κι­σμού γύρω από το προ­σφυ­γι­κό ζή­τη­μα το­νί­ζο­ντας ότι «υπάρ­χει μια προ­σπά­θεια στην Τουρ­κία για την ερ­γα­λειο­ποί­η­ση του με­τα­να­στευ­τι­κού, ενώ την ίδια ώρα προ­σπα­θούν να διώ­ξουν με­τα­νά­στες λόγω των δικών τους οι­κο­νο­μι­κών προ­βλη­μά­των». Αντί η κυ­βέρ­νη­ση να εξα­σφα­λί­σει ασφα­λείς διό­δους για τους πρό­σφυ­γες, να πιέ­σει ώστε να ανοί­ξουν τα σύ­νο­ρα στην Ευ­ρώ­πη, υιο­θε­τεί σε­νά­ρια για υβρι­δι­κές απει­λές, σχέ­δια απο­στα­θε­ρο­ποί­η­σης και ει­σβο­λές στα σύ­νο­ρα.

Η αλή­θεια είναι όμως ότι τα δείγ­μα­τα της κυ­βέρ­νη­σης Μη­τσο­τά­κη είναι σαφή ως προς τις προ­σφυ­γι­κές της πο­λι­τι­κές που εδρά­ζο­νται στον ωμό ρα­τσι­σμό και την ξε­νο­φο­βία. Αυτός όμως που ήταν πραγ­μα­τι­κά απο­κα­λυ­πτι­κός ήταν ο Αλέ­ξης Τσί­πρας κατά την το­πο­θέ­τη­σή του στη ΔΕΘ. Δεν ισχυ­ρι­ζό­μα­στε σε καμία πε­ρί­πτω­ση ότι ο πυ­ρή­νας των πο­λι­τι­κών του Τσί­πρα διέ­φε­ρε ση­μα­ντι­κά από αυτό που βιώ­νου­με σή­με­ρα. Η συμ­φω­νία ΕΕ-Τουρ­κί­ας, το ΝΑΤΟ στο Αι­γαίο και η με­τα­τρο­πή της Ελ­λά­δας από χώρα τράν­ζιτ σε απο­θή­κη ψυχών, κα­τορ­θώ­μα­τα της κυ­βέρ­νη­σής του ήταν. Όμως του­λά­χι­στον σε επί­πε­δο δη­μό­σιου λόγου ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ επε­δί­ω­κε να έχει ένα πιο αν­θρω­πι­στι­κό προ­φίλ για πολ­λούς και διά­φο­ρους λό­γους. Αυτό φαί­νε­ται πως αλ­λά­ζει καθώς τα δια­πι­στευ­τή­ρια που πρέ­πει να δώσει για να επα­νέλ­θει στον πρω­θυ­πουρ­γι­κό θώκο είναι πολλά.

Τι είπε λοι­πόν κατά λέξη ο Αλέ­ξης Τσί­πρας για τους πρό­σφυ­γες στη ΔΕΘ; «Νο­μί­ζω, όμως, ότι η λύση θα είναι, όπως η Ευ­ρώ­πη τους λέει «δεν περ­νά­τε», να τους πούμε ότι δεν περ­νά­τε στην Ευ­ρώ­πη, πράγ­μα­τι. Γιατί η Ευ­ρώ­πη έχει κλεί­σει τα σύ­νο­ρα. Αλλά, εάν έρ­θε­τε εδώ, θα ξέ­ρε­τε ότι έχετε δύο επι­λο­γές: Ή να γυ­ρί­σε­τε πίσω, ή να εντα­χθεί­τε με τους όρους που το ελ­λη­νι­κό κρά­τος προ­βλέ­πει να εντα­χθεί­τε. Που ση­μαί­νει να μπεί­τε σε μια πα­ρα­γω­γι­κή δια­δι­κα­σία, που ση­μαί­νει η ερει­πω­μέ­νη ύπαι­θρος να απο­κτή­σει ερ­γά­τες γης, που ση­μαί­νει ότι δε θα κά­θε­στε για να σας δί­νου­με επι­δό­μα­τα μέχρι να βρεί­τε τον τρόπο να φτά­σε­τε στην Ευ­ρώ­πη με δια­κι­νη­τές». Με λίγα λόγια και απλά, ή θα γί­νε­τε βορά εκ­με­τάλ­λευ­σης στην ελ­λη­νι­κή ύπαι­θρο, όπως οι ερ­γά­τες γης στη Μα­νω­λά­δα, ή να πάτε σπί­τια σας. Μι­λά­με για τον ορι­σμό του πο­λι­τι­κού ξε­πε­σμού. Πριν δέκα χρό­νια όταν ο γνω­στός τρο­βα­δού­ρος Διο­νύ­σης Σαβ­βό­που­λος είχε προ­τεί­νει το απί­στευ­το, να πάνε οι πρό­σφυ­γες να ζή­σουν ως ερ­γά­τες γης σε ερει­πω­μέ­να νησιά και βρα­χο­νη­σί­δες, σύσ­σω­μος ο τότε ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ είχε αντι­δρά­σει. Σή­με­ρα αυτό είναι η επί­ση­μη γραμ­μή του.

Ανά­γκη απά­ντη­σης

Δεν ξέ­ρου­με αν αυτό το «κα­ρα­βά­νι του φωτός» ξε­κί­νη­σε, προ­χω­ρά­ει και αν θα φτά­σει ποτέ στην Ελ­λά­δα. Ξέ­ρου­με, όμως σί­γου­ρα ότι χι­λιά­δες άν­θρω­ποι ανα­ζη­τούν την ελ­πί­δα. Δεν τη ζη­τια­νεύ­ουν. Τη διεκ­δι­κούν. Και καλά κά­νουν. Πριν λίγο καιρό όταν ένα αντί­στοι­χο κα­ρα­βά­νι επι­χει­ρού­σε να πε­ρά­σει τα σύ­νο­ρα από το Με­ξι­κό στις ΗΠΑ, η πλειο­ψη­φία του κό­σμου και των μέσων ήταν ενά­ντια στη σκλη­ρή κυ­βέρ­νη­ση Τραμπ που έκλει­νε την πόρτα σε φτω­χούς και αβο­ή­θη­τους αν­θρώ­πους. Σή­με­ρα που οι φτω­χοί και οι αβο­ή­θη­τοι έχουν φτά­σει στην πόρτα μας, εμείς αρ­χί­ζου­με να απο­κτού­με τη χω­ρί­στρα του Τραμπ στο κε­φά­λι μας. Αλλά ως γνω­στόν, όσο πιο μα­κριά γί­νο­νται βα­ναυ­σό­τη­τες, τόσο πιο φι­λάν­θρω­ποι εί­μα­στε. Όταν αυτές οι βα­ναυ­σό­τη­τες γί­νο­νται στη χώρα μας, ζυ­γί­ζου­με το «εθνι­κό συμ­φέ­ρον», γι­νό­μα­στε ρε­α­λι­στές και κα­τα­λή­γου­με με αίμα στα χέρια.

Το αντι­ρα­τσι­στι­κό κί­νη­μα και η Αρι­στε­ρά, πρέ­πει να αντι­δρά­σουν απέ­να­ντι σε αυτό το διαρ­κές έγκλη­μα. Η κα­τά­στα­ση στη Μέση Ανα­το­λή ανα­ζω­πυ­ρώ­νε­ται. Νέα κύ­μα­τα προ­σφύ­γων εν­δε­χο­μέ­νως να γεν­νη­θούν. Η κα­τά­στα­ση στο Ιράν είναι εν­δει­κτι­κή. Το προ­σφυ­γι­κό ζή­τη­μα δεν είναι ένα πρό­βλη­μα που λύ­νε­ται με κλει­στά σύ­νο­ρα, αλλά ένα δια­χρο­νι­κό φαι­νό­με­νο που αντι­με­τω­πί­ζε­ται με εξα­σφά­λι­ση διό­δων. Στην πα­γκό­σμια ιστο­ρία ποτέ οι άν­θρω­ποι δε στα­μά­τη­σαν να με­τα­κι­νού­νται. Ει­δι­κά όταν βρί­σκο­νταν μπρο­στά στο θά­να­το ή τη φυ­λα­κή. Είναι χρέος της Αρι­στε­ράς να επα­να­φέ­ρει με τους δι­κούς της όρους το ζή­τη­μα στη δη­μό­σια συ­ζή­τη­ση. Είναι κα­θή­κον του κι­νή­μα­τος αλ­λη­λεγ­γύ­ης να γκρε­μί­σει τα τείχη που ση­κώ­νουν οι θε­σμι­κοί και εξω­θε­σμι­κοί εθνι­κι­σμοί. Μόνο έτσι μπο­ρού­με να ελ­πί­ζου­με σε έναν κόσμο που αντί για θά­να­το θα προ­σφέ­ρει ζωή.

Η ακρο­δε­ξιά, το νέο κο­στού­μι της και τα κα­θή­κο­ντά μας
Στη σκιά της διε­θνούς ανό­δου της ακρο­δε­ξιάς, οι εγ­χώ­ριοι εκ­πρό­σω­ποί της προ­σαρ­μό­ζο­νται, ανα­συ­γκρο­τού­νται και επα­να­το­πο­θε­τού­νται στο πο­λι­τι­κό σκη­νι­κό. Οι πάσης φύ­σε­ως εθνι­κι­στές και ρα­τσι­στές φο­ρούν το σο­βα­ρό προ­σω­πείο της επί­ση­μης αστι­κής πο­λι­τι­κής και μέσα από τα ακρι­βά κο­στού­μια τους, ξε­στο­μί­ζουν με ευ­πρέ­πεια ό,τι έλε­γαν επί τόσα χρό­νια οι νε­ο­να­ζί της Χρυ­σής Αυγής.

Συσ­σω­μα­τώ­σεις της άκρας δε­ξιάς εμ­φα­νί­ζο­νται με τα­χύ­τη­τα φωτός στο ελ­λη­νι­κό πο­λι­τι­κό σκη­νι­κό. Και αυτό είναι ένα δείγ­μα ότι μπο­ρεί να τε­λειώ­σα­με με τη Χρυσή Αυγή, όμως με την ιδε­ο­λο­γία της και την πρα­κτι­κή της έχου­με ανοι­χτούς λο­γα­ρια­σμούς. Όσο βα­θαί­νει η κρίση και η ρι­ζο­σπα­στι­κή Αρι­στε­ρά, αδυ­να­τεί να συν­δε­θεί και να εκ­φρά­σει την ερ­γα­τι­κή τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώ­μα­τα, τόσο τα πιο σκλη­ρο­πυ­ρη­νι­κά τμή­μα­τα της δε­ξιάς θα βρί­σκουν διό­δους προ­κει­μέ­νου να κα­νο­νι­κο­ποιούν στο δη­μό­σιο λόγο το ρα­τσι­σμό, την ξε­νο­φο­βία, το σε­ξι­σμό και την υπο­τα­γή στη δύ­να­μη του χρή­μα­τος. Εν­δει­κτι­κό πα­ρά­δειγ­μα είναι η πρό­σφα­τη συ­νε­δρί­α­ση στη δίκη της Χρυ­σής Αυγής όπου οι φα­σί­στες έκα­ναν πο­λι­τι­κή πα­σα­ρέ­λα. Ο Κα­σι­διά­ρης κρά­τα­γε τρι­κά­κι του κόμ­μα­τός του και χα­μο­γε­λού­σε στην κά­με­ρα τη στιγ­μή που οι οπα­δοί του τον χαι­ρε­τού­σαν υψώ­νο­ντας το χέρι σε ορθή γωνία. Ο πα­τέ­ρας του ση­με­ρι­νού Υπουρ­γού Υγεί­ας και δι­κη­γό­ρος του Γιάν­νη Λαγού χαι­ρε­τού­σε τους θαυ­μα­στές του επί­σης με τον ίδιο «αρ­χαιο­ελ­λη­νι­κό χαι­ρε­τι­σμό». Όλα αυτά μπρο­στά στα μάτια της Μά­γδας Φύσσα και την απρα­γία της αστυ­νο­μί­ας.

Η Με­λό­νι, η Λεπέν και ο Όρ­μπαν έχουν άξιους θαυ­μα­στές στην Ελ­λά­δα. Και αυτό απο­τυ­πώ­νε­ται στη νέα χαρ­το­γρά­φη­ση της άκρας δε­ξιάς. Το πρω­το­πα­λί­κα­ρο των νε­ο­να­ζί της Χρυ­σής Αυγής, Ηλίας Κα­σι­διά­ρης, τα έσπα­σε με τον φύρερ του γιατί υπο­στή­ρι­ξε ότι η Χρυσή Αυγή θα έπρε­πε να αλ­λά­ξει όνομα και να σο­βα­ρέ­ψει ακο­λου­θώ­ντας ένα τρα­μπι­κό πρό­τυ­πο άσκη­σης πο­λι­τι­κής. Κάπως έτσι δη­μιουρ­γή­θη­καν οι «Έλ­λη­νες για την Πα­τρί­δα», με τον Κα­σι­διά­ρη να φο­ρά­ει κο­στού­μι. Ο Λαγός προ­κει­μέ­νου να απο­στα­σιο­ποι­η­θεί από την εγκλη­μα­τι­κή ορ­γά­νω­ση ίδρυ­σε την «Ε.ΛΑ.ΣΥΝ.», θέ­το­ντας στους κόλ­πους της τον πα­τέ­ρα Πλεύ­ρη, σε μια προ­σπά­θεια εξα­σφά­λι­σης θε­σμι­κής κά­λυ­ψης. Ο Βε­λό­που­λος εκ­προ­σω­πεί το άλ­λο­τε πα­τριω­τι­κό-κιτς του ΛΑ.ΟΣ. και ισορ­ρο­πεί με­τα­ξύ που­τι­νι­σμού και κλει­σί­μα­τος του μα­τιού στα δεξιά της ΝΔ. Ο Τζή­με­ρος με τον Κρα­νι­διώ­τη, αφού έδιω­ξαν τον Μπο­γδά­νο συ­νε­χί­ζουν την «Εθνι­κή Δη­μιουρ­γία», ένα κράμα εθνι­κι­σμού και σκλη­ρού νε­ο­φι­λε­λευ­θε­ρι­σμού. Ο Μπο­γδά­νος αφού διε­γρά­φη ως… «κρα­τι­στής» από την Εθνι­κή Δη­μιουρ­γία, ίδρυ­σε το κόμμα ΠΑΤΡΙ.Δ.Α. μαζί με την Αφρο­δί­τη Λα­τι­νο­πού­λου, ένα κόμμα που μισεί τους με­τα­νά­στες, τους ομο­φυ­λό­φι­λους, τους πάσης φύ­σε­ως «μη κα­νο­νι­κούς».

Όλο το πα­ρα­πά­νω πα­ρα­λη­ρη­μα­τι­κό εθνι­κι­στι­κό τουρ­λου­μπού­κι δεν κα­τέ­βη­κε από τον ου­ρα­νό. Είναι το από­το­κο αφε­νός της κρί­σης ενός συ­στή­μα­τος που ψά­χνει σκλη­ρές εφε­δρεί­ες, αφε­τέ­ρου το γέν­νη­μα ενός διε­θνούς ρεύ­μα­τος της άκρας δε­ξιάς, που ελ­λεί­ψει αρι­στε­ρής αντι­πρό­τα­σης από τα κάτω, και χρε­ο­κο­πί­ας του αστι­σμού από τα πάνω, επι­χει­ρεί να θε­με­λιώ­σει την πα­ρου­σία του θε­σμι­κά και νό­μι­μα. Τους με­τα­νά­στες δε θα τους δέρ­νει το τάδε μέλος μιας ακρο­δε­ξιάς γκρού­πας αλλά η αστυ­νο­μία και η Frontex. Τα μέλη της LGBTQI κοι­νό­τη­τας δε θα τα κυ­νη­γά­ει μόνο ο ακρο­δε­ξιός εσμός αλλά η ίδια η κρα­τι­κή πο­λι­τι­κή στε­ρώ­ντας τους βα­σι­κά δι­καιώ­μα­τα. Τους ερ­γα­τι­κούς αγώ­νες δε θα τους πνί­γει μόνο η αστυ­νο­μία και η απερ­γο­σπα­σία αλλά ο ίδιος ο νόμος. Πρό­κει­ται πραγ­μα­τι­κά για ένα εφιαλ­τι­κό σε­νά­ριο.

Απέ­να­ντι σε αυτή την κα­τρα­κύ­λα η ρι­ζο­σπα­στι­κή Αρι­στε­ρά πρέ­πει να απα­ντή­σει. Πρέ­πει να βρει τις μί­νι­μουμ συμ­φω­νί­ες που θα προσ­δώ­σουν το μά­ξι­μουμ των δυ­να­το­τή­των σε επί­πε­δο αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κής και αντι­φα­σι­στι­κής πο­λι­τι­κής. Πρέ­πει να μην αφή­σει το με­ταλ­λαγ­μέ­νο φίδι να ρι­ζώ­σει σε γει­το­νιές, χώ­ρους δου­λειάς, σχο­λεία και σχο­λές. Δεν είναι εύ­κο­λο, αλλά είναι από­λυ­τα ανα­γκαίο. Μόνο έτσι στη βαθιά κρίση του αστι­σμού, στον πό­λε­μο και το ρα­τσι­σμό, θα απα­ντή­σου­με μα­ζι­κά ενω­τι­κά και ρι­ζο­σπα­στι­κά, και όχι με το κε­φά­λι σκυμ­μέ­νο και ητ­τη­μέ­νο. Μόνο έτσι μπο­ρού­με να τσα­κί­σου­με το τέρας που γεν­νιέ­ται.

/rproject.gr