Γενική Απεργία 9 Νοέμβρη: Οργανώνοντας τη μαζική συμμετοχή στους χώρους δουλειά

Η  επιστροφή στις συλλογικές συνήθειες του ενδοξότερου, από τη σημερινή κατάσταση, παρελθόντος στους χώρους δουλειάς είναι αναγκαία, είναι ευκαιρία και είναι ο τρόπος για να μαζικοποιηθεί η Γενική Απεργία της 9/11, με προοπτική συνέχειας.

Οι γε­νι­κές συ­νε­λεύ­σεις, οι πε­ριο­δεί­ες, οι εξορ­μή­σεις, οι ορ­γα­νω­μέ­νες συ­ζη­τή­σεις, η κι­νη­το­ποί­η­ση των ερ­γα­τι­κών τα­ξι­κών κι αρι­στε­ρών σχη­μά­των, η δια­τύ­πω­ση και συ­μπλή­ρω­ση των ιδιαί­τε­ρων αι­τη­μά­των διεκ­δί­κη­σης κάθε χώρου δου­λειάς, μπο­ρούν να συ­σπει­ρώ­σουν ένα κρί­σι­μο τμήμα ερ­γα­ζο­μέ­νων και να υπάρ­ξει «κλίμα απερ­γί­ας» και συμ­με­το­χής στις απερ­για­κές δια­δη­λώ­σεις με πανό πολ­λών σω­μα­τεί­ων, ομο­σπον­διών, συν­δι­κα­λι­στι­κών-ερ­γα­τι­κών κι­νή­σε­ων.

Κατερίνα Γιαννούλια

Ο κό­σμος της δου­λειάς, σε κάθε χώρο ερ­γα­σί­ας, βιώ­νει μια αφό­ρη­τη πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, που προ­σθέ­τει βάρη, πολύ πέρα από όσα δια­λύ­ουν τις ζωές των αν­θρώ­πων της ερ­γα­τι­κής τάξης στο κοι­νω­νι­κό επί­πε­δο. Ο κό­σμος μας λέει και ξα­να­λέ­ει «Δεν πάει άλλο» και «Φτά­νει πια», αλλά αυτό χρειά­ζε­ται συ­γκε­κρι­μέ­νες δρά­σεις για να γίνει πράξη και να έχει απο­τε­λέ­σμα­τα ερ­γα­τι­κής ανα­κού­φι­σης και στοι­χειώ­δους τα­ξι­κής δι­καιο­σύ­νης.

Το πε­τρέ­λαιο, η βεν­ζί­νη, η ενέρ­γεια, η εξω­φρε­νι­κή αι­σχρο­κερ­δής ακρί­βεια σε βα­σι­κά τρό­φι­μα και αγαθά, ο κίν­δυ­νος για την υγεία και τη ζωή των ερ­γα­ζο­μέ­νων, οι πλει­στη­ρια­σμοί  λαϊ­κών κα­τοι­κιών, συ­μπλη­ρώ­νο­νται από ασφυ­κτι­κές έως τρα­γι­κές συν­θή­κες στους χώ­ρους δου­λειάς. Υπο­στε­λέ­χω­ση, ΣΣΕ με το στα­γο­νό­με­τρο και χωρίς να εξα­σφα­λί­ζο­νται όροι κα­λύ­τε­ρων αμοι­βών και συν­θη­κών ερ­γα­σί­ας, ασυ­δο­σία των ερ­γο­δο­τών, ελα­στι­κές κι επι­σφα­λείς θέ­σεις, απο­λύ­σεις, ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις (με ΣΔΙΤ και οποιον­δή­πο­τε άλλο τρόπο), με­τα­φο­ρά ευ­θυ­νών και οι­κο­νο­μι­κών βαρών στις πλά­τες των ερ­γα­ζο­μέ­νων, κα­τάρ­γη­ση κάθε ερ­γα­τι­κού δι­καιώ­μα­τος, μι­σθοί πολύ κάτω από το βα­σι­κό κό­στος ζωής…

Οι απα­νω­τές κρί­σεις του κα­πι­τα­λι­σμού έχουν φορ­τω­θεί απο­κλει­στι­κά στην ερ­γα­ζό­με­νη κοι­νω­νία και η με­τα­φο­ρά πλού­του από τον ήδη εξα­ντλη­μέ­νο κόσμο της δου­λειάς συ­νε­χί­ζε­ται αυ­ξα­νό­με­νη, με κυ­νι­σμό, αγριό­τη­τα, αυ­ταρ­χι­σμό και κα­τα­στο­λή. Αυτά είναι αντι­λη­πτά από πολύ με­γά­λο μέρος των ερ­γα­ζο­μέ­νων. Η Γε­νι­κή Απερ­γία έρ­χε­ται να δώσει την ευ­και­ρία να πα­ρέμ­βει με κι­νη­το­ποι­ή­σεις ο κό­σμος της ερ­γα­σί­ας, διεκ­δι­κώ­ντας αυ­ξή­σεις σε μι­σθούς πάνω από τον πλη­θω­ρι­σμό, Συλ­λο­γι­κές Συμ­βά­σεις, λεφτά για τις κοι­νω­νι­κές ανά­γκες κι όχι για πο­λέ­μους, έλεγ­χο των τιμών, τέλος στην ακρί­βεια και τις ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις, κα­τάρ­γη­ση του ακραία αντερ­γα­τι­κού Νόμου Χα­τζη­δά­κη.

Η απερ­γία της 9 Νο­έμ­βρη, έχο­ντας προ­κη­ρυ­χθεί αρ­κε­τά νωρίς, δίνει τη δυ­να­τό­τη­τα κί­νη­σης στη βάση και με τη βάση των σω­μα­τεί­ων. Δίνει τη δυ­να­τό­τη­τα να μα­ζι­κο­ποι­η­θεί ώστε να μπο­ρέ­σουν να συ­νε­χί­σουν οι κι­νη­το­ποι­ή­σεις με νέα απερ­γία ή και με νέες κλα­δι­κές απερ­γί­ες/κι­νη­το­ποι­ή­σεις.

Ήδη, ανα­κοι­νώ­σεις –κα­λέ­σμα­τα στην απερ­γία της 9/11 και αφί­σες έχουν δη­μο­σιο­ποι­η­θεί από πλή­θος σω­μα­τεί­ων και ομο­σπον­διών και την ΑΔΕΔΥ (ΠΟΕ-ΟΤΑ, Ερ­γα­τι­κά Κέ­ντρα, OME κ.ά.).

Συ­νε­λεύ­σεις σε χώ­ρους δου­λειάς επι­χει­ρεί­ται να ορ­γα­νω­θούν από τα σω­μα­τεία με πλειο­ψη­φί­ες τα­ξι­κών δυ­νά­με­ων κυ­ρί­ως.

Και ενώ βρί­σκε­ται σε εξέ­λι­ξη και όξυν­ση ο αγώ­νας στη ΜΑ­ΛΑ­ΜΑ­ΤΙ­ΝΑ, συ­γκε­ντρώ­νο­ντας πλή­θος αλ­λη­λέγ­γυων δυ­νά­με­ων και συ­μπα­ρά­στα­ση από τον κόσμο της δου­λειάς, μέχρι τις 9 Νο­έμ­βρη, κι­νη­το­ποι­ή­σεις, στά­σεις ερ­γα­σί­ας, απερ­γί­ες έχουν προ­γραμ­μα­τι­στεί από αρ­κε­τά σω­μα­τεία κι ομο­σπον­δί­ες.

20 Οκτώ­βρη: πα­νυ­γειο­νο­μι­κή απερ­γία (ΟΕΝ­ΓΕ-ΠΟ­Ε­ΔΗΝ), για την πραγ­μα­τι­κή «ενί­σχυ­ση» του ΕΣΥ. Καθώς η κυ­βέρ­νη­ση αντί να μο­νι­μο­ποι­ή­σει τους επι­κου­ρι­κούς, ξανά – «προ­σλαμ­βά­νο­νται» οι επι­κου­ρι­κοί και οι συμ­βα­σιού­χοι που λήγει η σύμ­βα­σή τους, «προ­σλαμ­βά­νο­νται» συ­ντα­ξιού­χοι για­τροί. Συ­νε­χί­ζο­νται οι με­τα­κι­νή­σεις. Κύμα πα­ραι­τή­σε­ων εξαι­τί­ας της εντα­τι­κο­ποί­η­σης, της κα­κο­πλη­ρω­μέ­νης δου­λειάς, των απλή­ρω­των εφη­με­ριών. Συ­ντα­ξιο­δο­τή­σεις που δεν ανα­πλη­ρώ­νο­νται. Ολό­κλη­ρα τμή­μα­τα και κλι­νι­κές οδη­γού­νται σε ξαφ­νι­κό θά­να­το, πολλά από τα οποία προ­σφέ­ρουν εξει­δι­κευ­μέ­νες υπη­ρε­σί­ες. Η κυ­βέρ­νη­ση έχει στα σκα­ριά νο­μο­σχέ­διο για τη δευ­τε­ρο­βάθ­μια πε­ρί­θαλ­ψη που δια­λύ­ει ότι έχει απο­μεί­νει από το δι­καί­ω­μα των ασθε­νών στη δω­ρε­άν υγεία.

13 Οκτώ­βρη: στάση ερ­γα­σί­ας ΕΜ­ΔΥ­ΔΑΣ & ΠΟ­ΓΕ­ΔΥ, για να αντι­με­τω­πι­στεί το θέμα με το αυ­ξη­μέ­νο κό­στος των Εκτός Έδρας με­τα­κι­νή­σε­ων, που αυτή τη στιγ­μή χρη­μα­το­δο­τού­νται από την τσέπη των ερ­γα­ζο­μέ­νων, για να επι­στρέ­ψει το «χα­μέ­νο» κλι­μά­κιο της διε­τί­ας 2016-17 που η προη­γού­με­νη κυ­βέρ­νη­ση αφαί­ρε­σε, για να ανα­γνω­ρι­στεί το integrated master των σπου­δών των κλά­δων κι άλλες μι­σθο­λο­γι­κές αδι­κί­ες που υφί­στα­νται στους χώ­ρους αυ­τούς.

5 Οκτώ­βρη: 24ωρη απερ­γία στον ΕΟΠΥΥ, για τη συρ­ρί­κνω­ση των πε­ρι­φε­ρεια­κών δομών του, με τη με­τα­τρο­πή 14 Πε­ρι­φε­ρεια­κών Διευ­θύν­σε­ων (ΠΕΔΙ) σε Αυ­το­τε­λή Τμή­μα­τα, την κα­τάρ­γη­ση συ­νο­λι­κά 107 Τμη­μά­των στην συ­ντρι­πτι­κή πλειο­ψη­φία των ΠΕΔΙ και το κλεί­σι­μο 5 απο­κε­ντρω­μέ­νων γρα­φεί­ων, που απο­τυ­πώ­νουν τη σαφή κα­τεύ­θυν­ση απο­δυ­νά­μω­σης του Ορ­γα­νι­σμού και ορι­στι­κής υπο­βάθ­μι­σης του έργου του και της προ­σφο­ράς στους ασφα­λι­σμέ­νους. Έτσι ερ­μη­νεύ­ε­ται ο πε­ριο­ρι­σμός της πα­ρου­σί­ας του ΕΟΠΥΥ σε όλους τους νο­μούς της χώρας!

5 Οκτώ­βρη: συλ­λα­λη­τή­ριο συ­ντα­ξιού­χων, κατά του κυ­βερ­νη­τι­κού εμπαιγ­μού.

Η απερ­γία-απο­χή των εκ­παι­δευ­τι­κών της ΔΟΕ από την ατο­μι­κή αξιο­λό­γη­ση και οι  κι­νη­το­ποι­ή­σεις ενά­ντια στις e-ψη­φο­φο­ρί­ες για τα υπη­ρε­σια­κά των εκ­παι­δευ­τι­κών, συ­νε­χί­ζουν ένα μα­ζι­κό­τα­το αγώνα ενά­ντια στους νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρους σχε­δια­σμούς της Κε­ρα­μέ­ως και της κυ­βέρ­νη­σης, που ενώ δια­λύ­ουν τη δη­μό­σια παι­δεία, επι­χει­ρούν να με­τα­κυ­λή­σουν την ευ­θύ­νη στους εκ­παι­δευ­τι­κούς, τους οποί­ους σέρ­νουν στα δι­κα­στή­ρια κάθε λίγο, για να κάμ­ψουν τις αντι­στά­σεις τους, που όμως, επι­μέ­νουν!

Ο ανα­βρα­σμός κι η αγα­νά­κτη­ση που επι­κρα­τεί στους χώ­ρους δου­λειάς είναι έκ­δη­λος και κα­ρα­δο­κεί. Το στοί­χη­μα είναι να με­τα­τρα­πεί σε απερ­για­κό αγώνα. Οι επι­μέ­ρους κι­νη­το­ποι­ή­σεις και το κλίμα στον κόσμο της ερ­γα­σί­ας δεί­χνουν προ­ο­πτι­κή αξιο­ποι­ή­σι­μη τόσο για τις 9/11, όσο και για πα­ρα­πέ­ρα.

Ερ­γα­τι­κές συ­σκέ­ψεις προ­ε­τοι­μα­σί­ας και συ­ντο­νι­σμού πραγ­μα­το­ποιού­νται και αυτές θα έχουν να ανα­με­τρη­θούν με μια δια­φο­ρε­τι­κή, συ­σπει­ρω­τι­κή προ­σπά­θεια, προ­κει­μέ­νου να βρε­θούν πολ­λές και πολ­λοί στο δρόμο στη Γε­νι­κή Απερ­γία της 9 Νο­έμ­βρη, να στεί­λουν μή­νυ­μα στην κυ­βέρ­νη­ση, το σύ­στη­μα κι όλο το πο­λι­τι­κό δυ­να­μι­κό που ευ­θυ­γραμ­μί­ζε­ται εν πολ­λοίς με τις επι­λο­γές του, ότι θα αντι­στα­θού­με και θα διεκ­δι­κή­σου­με, δεν θα πε­ρι­μέ­νου­με άλλο και δεν θα ανε­χθού­με οι πλού­σιοι να θη­σαυ­ρί­ζουν πε­ρισ­σό­τε­ρο από τους πε­νι­χρούς μι­σθούς μας και να κερ­δο­σκο­πούν από τις βα­σι­κές αν­θρώ­πι­νες ανά­γκες, δια­κιν­δυ­νεύ­ο­ντας τις ίδιες τις ζωές μας.

Οι απερ­για­κές συ­γκε­ντρώ­σεις που έχουν ανα­κοι­νω­θεί θα πλαι­σιω­θούν από πολύ κόσμο, όπως φαί­νε­ται μέχρι τώρα. Στο δρόμο, που μετά από πολύ καιρό θα βρε­θεί το ερ­γα­τι­κό κί­νη­μα, το βα­σι­κό μέ­τρη­μα θα γίνει στο σύ­νο­λο που θα απερ­γή­σει και θα δια­δη­λώ­σει, στην εμ­φά­νι­ση πολ­λών πανό σω­μα­τεί­ων και ερ­γα­τι­κών συλ­λο­γι­κο­τή­των, ώστε η συ­γκέ­ντρω­ση δυ­νά­με­ων να συ­νε­χί­σει στα σω­μα­τεία και να δη­μιουρ­γή­σει το επό­με­νο βήμα, είτε κε­ντρι­κά, με νέα απερ­γία (πχ για τον προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό), είτε κλα­δι­κά (για τους άπει­ρους λό­γους που έχουν με­γά­λοι και ση­μα­ντι­κοί κλά­δοι να πα­λέ­ψουν), είτε για με­γά­λα θέ­μα­τα που επη­ρε­ά­ζουν κα­θο­ρι­στι­κά τις ζωές των αν­θρώ­πων της τάξης μας (αντι­πο­λε­μι­κά, φε­μι­νι­στι­κά, αντι­ρα­τσι­στι­κά).

rproject.gr