Το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών αποτελεί τεράστια πληγή στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία, ταυτόχρονα όμως και σημείο καμπής. Μοιάζει να είναι το «ώς εδώ και μη παρέκει» για τον τρόπο με τον οποίο βιώνουμε ο καθένας μας τον ρόλο του ως πολίτη και θέλουμε να πιστεύουμε ότι το ίδιο θα συμβεί και με τους Ελληνες πολιτικούς. Στην περίπτωση του παραιτηθέντος υπουργού Μεταφορών, Κώστα Καραμανλή, ωστόσο, δεν διαπιστώνουμε κάτι τέτοιο, τουλάχιστον προς το παρόν. Διαβάζω από κείμενο του kathimerini.gr: «Οσοι συζητούν μαζί του αποκομίζουν την εντύπωση ότι θέλει να κριθεί από τους πολίτες της ιδιαίτερης πατρίδας του…».
Κώστας Πετρωτός
Θα μπορούσα να συμφωνήσω μαζί του αν στην πολιτική παρουσία του από το 2019 και μετά κατείχε μόνο τον ρόλο του βουλευτή Σερρών και η δράση του, κατά βάση, αφορούσε ζητήματα της εκλογικής περιφέρειάς του. Ως επικεφαλής, όμως, ενός πολύ σημαντικού υπουργείου, πήρε αποφάσεις που αγγίζουν το σύνολο των πολιτών, ψηφοφόρων και μη, στην ελληνική επικράτεια, οπότε δεν είναι λάθος να θεωρεί ότι οι ψηφοφόροι των Σερρών θα κρίνουν το μέγεθος της ευθύνης του για την τραγωδία των Τεμπών και το συνολικό έργο του;
Προφανώς, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι έχει το δημοκρατικό δικαίωμα να επιλέξει να θέσει και πάλι υποψηφιότητα στις εκλογές και από τη στιγμή που το κάνει υπό τη σκέπη της Νέας Δημοκρατίας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η ηγεσία του κόμματος μάλλον προσπερνούν το ερώτημα που προηγήθηκε. Καταλήγουμε, λοιπόν, στην ετυμηγορία των ψηφοφόρων των Σερρών. Τι θα «πούνε» άραγε όταν πάνε στις κάλπες; Θυμίζουμε ότι το 2019 ο Κώστας Καραμανλής είχε συγκεντρώσει πάνω από 25.000 σταυρούς (τον επέλεξαν περίπου οι μισοί ψηφοφόροι της Ν.Δ. στον νομό).
efsyn.gr/
