Βαθμίδα φτωχοποίησης

Τον «εθνικός στόχο» της ανάκτησης της επενδυτικής βαθμίδας*, επικαλέστηκε ο Μητσοτάκης ως επίσημο λόγο για την προκήρυξη των εκλογών στις 21 Μάη, στο χθεσινό του διάγγελμα.

Όταν τα νοι­κο­κυ­ριά ασφυ­κτιούν από την ακρί­βεια, τους χα­μη­λούς μι­σθούς και το υψη­λό­τα­το κό­στος δα­νει­σμού, μόνο ως πρό­κλη­ση μπο­ρεί να δει κα­νείς την ανά­δει­ξη ενός στρα­τη­γι­κού στό­χου του κε­φα­λαί­ου και των αστι­κών κομ­μά­των, σε «εθνι­κή υπό­θε­ση».

Δια­ψεύ­δο­ντας την κυ­βερ­νη­τι­κή αι­σιο­δο­ξία, η 21η Απρι­λί­ου δεν ήταν τε­λι­κά η ημέρα για το «αντίο» στην κα­τη­γο­ρία των «σκου­πι­διών». Το αξιό­χρεο της Ελ­λά­δας εξα­κο­λου­θεί να αξιο­λο­γεί­ται ως «junk», αφού ο Standard & Poor’s δεν έδωσε προ­ε­κλο­γι­κά το δώρο μίας ανα­βάθ­μι­σης στην πο­λυ­πό­θη­τη επεν­δυ­τι­κή βαθ­μί­δα, ενώ ανα­βάθ­μι­σε τις προ­ο­πτι­κές του σε θε­τι­κές από στα­θε­ρές. Πρό­σφα­τα, και ο οίκος αξιο­λό­γη­σης Moody’s δια­τή­ρη­σε στα­θε­ρό το αξιό­χρεο στη βαθ­μί­δα Ba3. Ομοί­ως, ο οίκος DBRS κρά­τη­σε την Ελ­λά­δα ένα σκα­λο­πά­τι κάτω από την επεν­δυ­τι­κή βαθ­μί­δα, στην τε­λευ­ταία του αξιο­λό­γη­ση.

Η προ­ε­κλο­γι­κή αβε­βαιό­τη­τα, είναι προ­φα­νές ότι έπαι­ξε ρόλο στην μη από­κτη­ση επεν­δυ­τι­κής βαθ­μί­δας. Ή όπως το έθεσε ο Γ. Σουρ­νά­ρας, «η επεν­δυ­τι­κή βαθ­μί­δα θα κρι­θεί από τις προ­γραμ­μα­τι­κές δη­λώ­σεις της επό­με­νης κυ­βέρ­νη­σης». Για αυτό και η προει­δο­ποί­η­ση του S&P, ώστε να μην πα­ρεκ­κλί­νει η νέα κυ­βέρ­νη­ση από την πο­λι­τι­κή λι­τό­τη­τας, ιδιαί­τε­ρα όσο πα­ρα­μέ­νουν οι πλη­θω­ρι­στι­κές πιέ­σεις: «στις προ­βλέ­ψεις μας, υπο­θέ­του­με ότι η επό­με­νη κυ­βέρ­νη­ση θα συ­νε­χί­σει να επι­διώ­κει διαρ­θρω­τι­κές με­ταρ­ρυθ­μί­σεις». Με άλλα λόγια, νέος γύρος ακρί­βειας, πε­ρι­κο­πών και φο­ρο­λη­στεί­ας για τα ερ­γα­τι­κά-λαϊ­κά στρώ­μα­τα και -ταυ­τό­χρο­να- νέος γύρος με πα­ρο­χές, ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις, φθη­νό­τε­ρο δα­νει­σμό και λοιπά «δώρα» προς τους κα­πι­τα­λι­στές.

Η επεν­δυ­τι­κή βαθ­μί­δα θα είναι η επι­βρά­βευ­ση για τα μέτρα κοι­νω­νι­κής λε­η­λα­σί­ας και φτω­χο­ποί­η­σης των πολ­λών, η υλο­ποί­η­ση των οποί­ων απαι­τεί συν­θή­κες πο­λι­τι­κής στα­θε­ρό­τη­τας (όπως επι­κα­λού­νται διαρ­κώς ΝΔ, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και ΠΑΣΟΚ) και πι­θα­νό­τα­τα κά­ποιο κυ­βερ­νη­τι­κό σχήμα «ευ­ρύ­τε­ρης συ­νεν­νό­η­σης». Σε κάθε πε­ρί­πτω­ση, όποια κυ­βέρ­νη­ση και να προ­κύ­ψει, αυ­το­δύ­να­μη ή συ­νερ­γα­σί­ας, η πο­λι­τι­κή που θα ακο­λου­θή­σει δεν θα πρέ­πει να επι­βρα­δύ­νει τις αντι­με­ταρ­ρυθ­μί­σεις, δεν θα πρέ­πει να ανα­κό­ψει τις διευ­κο­λύν­σεις προς τον κό­σμος της επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τας και δεν θα πρέ­πει να επι­τρέ­ψει καμία φι­λο­λαϊ­κή πα­ρο­χή, πέρα από τα φι­λο­δω­ρή­μα­τα τύπου…pass. Και όλα αυτά όταν το 2024 επι­στρέ­φουν τα «μα­τω­μέ­να» πλε­ο­νά­σμα­τα, καθώς παύει η «χα­λά­ρω­ση» των δη­μο­σιο­νο­μι­κών κα­νό­νων της ΕΕ, που ίσχυαν λόγω παν­δη­μί­ας.  Όπως μά­λι­στα ανα­κοί­νω­σε η ΕΛ­ΣΤΑΤ, το 2022 έκλει­σε με πρω­το­γε­νές πλε­ό­να­σμα 0,1% του ΑΕΠ, απο­τέ­λε­σμα της εκτί­να­ξης των έμ­με­σων φόρων, κυ­ρί­ως των εσό­δων από το ΦΠΑ.

Μπρο­στά στην κα­θε­στω­τι­κή συ­ναί­νε­ση, που απει­λεί τις ζωές, το ει­σό­δη­μα, τη στέγη και τα δι­καιώ­μα­τα μας, χρειά­ζε­ται το στρα­τό­πε­δο των «από κάτω» να ανέ­βει βαθ­μί­δα. Με μα­ζι­κή αρι­στε­ρή αντι­πο­λί­τευ­ση. Και στην κάλπη, αλλά κυ­ρί­ως για νι­κη­φό­ρους αγώ­νες διεκ­δί­κη­σης την επό­με­νη μέρα, απέ­να­ντι στην αντερ­γα­τι­κή πο­λι­τι­κή που θα εφαρ­μό­σει η -όποια- νέα κυ­βέρ­νη­ση για λο­γα­ρια­σμό της κυ­ρί­αρ­χης τάξης.

 

*Ο όρος «επεν­δυ­τι­κή βαθ­μί­δα» αφορά στα ομό­λο­γα των κρα­τών τα οποία έχουν αξιο­λο­γη­θεί από τους διε­θνείς οί­κους ως ομό­λο­γα με επαρ­κή πι­στο­λη­πτι­κή ικα­νό­τη­τα, για τα οποία ο κίν­δυ­νος αθέ­τη­σης δεν είναι υψη­λός.

rproject.gr