Σε μιά περιπέτεια του Λούκυ Λουκ, ο πιο αδίστακτος από τη συμμορία των αδελφών Ντάλτον βάζει υποψηφιότητα για δήμαρχος σε μια πολίχνη της Άγριας Δύσης. Ακουμπάει λοιπόν το χέρι στο περίστροφο και απευθύνεται στους ψηφοφόρους με καθησυχαστική πυγμή: Σας υπόσχομαι ότι θα είμαι βίαιος, άδικος και κακός!
Εννοείται πως ανάλογες στιβαρές προγραμματικές δηλώσεις αποφεύγονται στην εξημερωμένη Δύση μα η πολιτική τους υποτείνουσα παραμένει, ως προς την ουσία του πράγματος, ίδια και απαράλλαχτη. Οι σύγχρονοι συμμορίτες έχουν βέβαια περισσότερο τακτ.
Ηρακλής Λογοθέτης
Η βία οφείλει να είναι έννομη, η αδικία θεσμοθετημένη και το κακό να εμφανίζεται ως δυναμική απόκριση στο χειρότερο. Το ευρύ κοινό, ανασφαλές και παραδαρμένο από τα κύματα ενός διαρκούς εκφοβισμού, είναι φιλακόλουθο των ισχυρών και ελάχιστα ενδιαφέρεται εάν το πρόσημο της ισχύος είναι θετικό ή αρνητικό.
Ακόμα κι όταν ασκείται προς όφελος της πλουτοκρατικής ολιγαρχίας, η δύναμη συνιστά αυταξία. Μπροστά της το πλήθος γονατίζει με θρησκευτική ευλάβεια. Όπως καταμαρτυρεί η άνοδος της ακροδεξιάς σε ολόκληρη την Ευρώπη, ο τσαλαπατημένος άνθρωπος δεν εμπιστεύεται τους συμπαθείς πολιτικούς αλλά, όσο τουλάχιστον δεν διακρίνει άλλη προοπτική, προτιμά έστω και μετά δυσθυμίας τους αχαλίνωτα βουλιμικούς στους οποίους και αναγνωρίζει σιωπηρά προνομιακή θέση στη διαφθορά και την ασυδοσία.
Το μέτωπο απέναντι στον αυταρχισμό συνεπώς δεν έχει καμία πιθανότητα επιτυχίας εφόσον περιορίζεται σε αφελή δικαιωματισμό, μειοψηφικούς εναγκαλισμούς και διαδηλώσεις αστικής φιλανθρωπίας. Η βουλιμία των ολίγων μπορεί βέβαια να υπερνικηθεί από τη βούληση των πολλών. Αρκεί όσοι επιθυμούν να την εκφράσουν ν’ αφήσουν στην άκρη τις ιδεολογικές τους παρωπίδες, ν’ ακούσουν τι πράγματι αποζητά ο κόσμος και να δείξουν εξίσου αποφασισμένοι με τους αντιπάλους τους στη διαρκή, μαχητική υπεράσπιση του δικαίου έναντι του χρήματος.
