Νέο σχέδιο νόμου για την προστασία της εργοδοτικής αυθαιρεσίας

Μετά την “προώθηση της ανάπτυξης” (νόμος Βρούτση), την “προστασία της εργασίας” (νόμος Χατζηδάκη), έρχονται και οι “διαφανείς και προβλέψιμοι όροι εργασίας” ως η προτεραιότητα του νέου Υπουργού Εργασίας Αδωνι Γεωργιάδη και του δικού του Σχέδιου Νόμου.

Κοινό χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό και των τριών νο­μο­θε­τη­μά­των, η προ­σαρ­μο­γή της ερ­γα­τι­κής νο­μο­θε­σί­ας στις ανά­γκες της επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τας και στις “σύγ­χρο­νες” με­θό­δους πα­ρα­γω­γής. Και στα­θε­ρή δι­καιο­λο­γη­τι­κή βάση όλων των ρυθ­μί­σε­ων, η προ­σαρ­μο­γή στο “ευ­ρω­παι­κό κε­κτη­μέ­νο” και η υιο­θέ­τη­ση των “βέλ­τι­στων ευ­ρω­παι­κών πρα­κτι­κών”. Φυ­σι­κά, η σύ­γκρι­ση που υπο­νο­εί­ται εδώ  είναι με­τα­ξύ Ευ­ρώ­πης και …αφρι­κα­νι­κών ή ασια­τι­κών χωρών. Και αυτή που πάντα πα­ρα­λεί­πε­ται είναι η σύ­γκρι­ση με­τα­ξύ των ερ­γα­σια­κών συν­θη­κών στην Ευ­ρώ­πη σή­με­ρα, με αυτές πριν από 20,30 και 40 χρό­νια στην “αμαρ­τω­λή” πε­ρί­ο­δο του κρα­ταιού άλ­λο­τε κρά­τους πρό­νοιας. 

Νίκος Μποσινάκος

Αυτή τη φορά η αφορ­μή είναι η εν­σω­μά­τω­ση κοι­νο­τι­κής οδη­γί­ας, στην οποία ανα­φέ­ρε­ται ρητά ότι “δεν θα πρέ­πει να χρη­σι­μο­ποιεί­ται ως βάση για την κα­θιέ­ρω­ση συμ­βά­σε­ων μη­δε­νι­κών ωρών ερ­γα­σί­ας ή άλλων πα­ρό­μοιων συμ­βά­σε­ων ερ­γα­σί­ας». Και όμως, η κο­ρω­νί­δα του νο­μο­σχε­δί­ου είναι ακρι­βώς αυτό!  Συ­γκε­κρι­μέ­να, με το άρθρο 10, ει­σά­γο­νται οι συμ­βά­σεις μη­δε­νι­κών ωρών ή κατά πα­ραγ­γε­λία με τον ευ­φά­ντα­στο τίτλο «Ελά­χι­στη προ­βλε­ψι­μό­τη­τα της ερ­γα­σί­ας – Προ­στα­τευ­τι­κά μέτρα» . Πρό­κει­ται για ευ­έ­λι­κτες μορ­φές απα­σχό­λη­σης που κα­θι­στούν την ερ­γα­σία επι­σφα­λή αλλά και απρό­βλε­πτη, καθώς δεν θα ανα­φέ­ρουν συ­γκε­κρι­μέ­νο ωρά­ριο και τόπο ερ­γα­σί­ας. Η ελά­χι­στη προ­βλε­ψι­μό­τη­τα της ερ­γα­σί­ας ισο­δυ­να­μεί με απρό­βλε­πτη ζωή για τους ερ­γα­ζό­με­νους, προ­σαρ­μο­σμέ­νη στις ανά­γκες της επι­χεί­ρη­σης. Μο­να­δι­κή «προ­στα­σία των ερ­γα­ζο­μέ­νων», ένα sms του ερ­γο­δό­τη 24 ώρες πριν την ανά­λη­ψη της ερ­γα­σί­ας! Ο προ­γραμ­μα­τι­σμός της προ­σω­πι­κής και οι­κο­γε­νεια­κής ζωής των ερ­γα­ζο­μέ­νων γί­νε­ται λά­στι­χο στο βωμό του κα­λύ­τε­ρου προ­γραμ­μα­τι­σμού της πα­ρα­γω­γι­κής δια­δι­κα­σί­ας.

Το Σχέ­διο Νόμου νο­μι­μο­ποιεί την 6ή­με­ρη απα­σχό­λη­ση σε επι­χει­ρή­σεις συ­νε­χούς λει­τουρ­γί­ας (βάρ­διες) και αφή­νει διά­πλα­τα ανοι­κτό το πα­ρά­θυ­ρο για την επέ­κτα­ση της και σε επι­χει­ρή­σεις που δεν είναι από τη φύση τους συ­νε­χούς λει­τουρ­γί­ας. Νο­μι­μο­ποιεί την ερ­γα­σία σε πολ­λούς ερ­γο­δό­τες με το σύ­νο­λο των ορών ερ­γα­σί­ας να φτά­νει έως και 13 ώρες, διότι όπως μας είπε ο Υπουρ­γός , “αυτό επι­θυ­μεί ο/η ερ­γα­ζό­με­νος/η για να αυ­ξή­σει το ει­σό­δη­μά του/της” , δηλ. τους χα­μη­λό­τε­ρους πα­νευ­ρω­παι­κά μι­σθούς.

Ολα αυτα, τη στιγ­μή που κάθε χρόνο η ερ­γα­σια­κή κα­τά­στα­ση σε χώ­ρους (πχ εστιά­ση) και πε­ριο­χές (πχ νη­σιω­τι­κή χώρα) χει­ρο­τε­ρεύ­ει , με τους ερ­γα­ζό­με­νους να δου­λέ­υουν 12-15 ώρες, να πλη­ρώ­νο­νται με τον ελά­χι­στο μισθό για τις 8 και να τε­λεί­ω­νουν τις σεζόν χωρίς καν χρή­μα­τα για το πλοιο της επι­στρο­φής…

Επι­πλέ­ον, νο­μι­μο­ποιεί την αυ­θαι­ρε­σία και πα­ρα­βα­τι­κό­τη­τα των ερ­γο­δο­τών και ακυ­ρώ­νει το ελεγ­κτι­κό έργο των Επι­θε­ω­ρη­τών Ερ­γα­σί­ας. Αντι να επι­βάλ­λει άμεσα την εφαρ­μο­γή της ψη­φια­κής κάρ­τας ερ­γα­σιας (η πλή­ρης εφαρ­μο­γή της οποί­ας με­τα­φέ­ρε­ται στις κα­λέν­δες), πα­ρα­κα­λά­ει τους ερ­γο­δό­τες να την ει­σά­γουν με αντάλ­λαγ­μα την απαλ­λα­γή από την υπο­χρέ­ω­ση να προ­δη­λώ­νουν στο Π/Σ Ερ­γά­νη τις αλ­λα­γές ή την τρο­πο­ποί­η­ση του ωρα­ρί­ου ερ­γα­σί­ας ή της ορ­γά­νω­σης του χρό­νου ερ­γα­σί­ας ή της υπε­ρω­ρια­κής απα­σχό­λη­σης. Σε κάθε πε­ρί­πτω­ση, απο­σιω­πά­ται το γε­γο­νός ότι είτε με ψη­φια­κή κάρτα ερ­γα­σί­ας είτε χωρίς αυτήν, η πα­ρα­βα­τι­κό­τη­τα εντο­πί­ζε­ται μόνο με συ­χνούς επι­τό­πιους ελέγ­χους από Επι­θε­ω­ρη­τές Ερ­γα­σί­ας με αυ­ξη­μέ­νες αρ­μο­διό­τη­τες, άμεση πρό­σβα­ση στα δε­δο­μέ­να. Κάτι που απο­τε­λεί όνει­ρο θε­ρι­νής νυ­κτός για την υπο­στε­λε­χω­μέ­νη και απα­ξιω­μέ­νη Επι­θε­ώ­ρη­ση Ερ­γα­σί­ας.

Η εξί­σω­ση των προ­στί­μων για υπο­δη­λω­μέ­νη και αδή­λω­τη ερ­γα­σία (στα 10.500€) απο­τε­λεί ου­σια­στι­κά κί­νη­τρο για τους ερ­γο­δό­τες να επι­στρέ­ψουν στην αδή­λω­τη ερ­γα­σία, αφού το ρίσκο της κύ­ρω­σης (πού λόγω λίγων ελέγ­χων είναι μικρό) είναι ίδιο και στις δυο πε­ρι­πτώ­σεις και το οι­κο­νο­μι­κό όφε­λος της πλή­ρως αδή­λω­της ερ­γα­σί­ας με­γα­λύ­τε­ρο από αυτό της υπο­δη­λω­μέ­νης. Είναι σαν να λέμε ότι το πρό­στι­μο για την μη έκ­δο­ση από­δει­ξης ορί­ζε­ται στο ίδιο ύψος με το προ­στι­μο για την έκ­δο­ση από­δει­ξης με χα­μη­λό­τε­ρο ποσό από την πραγ­μα­τι­κή συ­ναλ­λα­γή.

Επί­θε­ση στα συν­δι­κα­λι­στι­κά δι­καιώ­μα­τα

Φυ­σι­κά, δεν λεί­πουν από το νο­μο­σχέ­διο και οι «βελ­τιώ­σεις» του ν. Χα­τζη­δά­κη ανα­φο­ρι­κά με την επί­θε­ση στα συν­δι­κα­λι­στι­κά δι­καιώ­μα­τα των ερ­γα­ζο­μέ­νων. Με το φόβο της επα­νά­λη­ψης μα­ζι­κών απερ­γιών διαρ­κεί­ας, όπως αυτής στην Μα­λα­μα­τί­να, ποι­νι­κο­ποιεί­ται η πε­ρι­φρού­ρη­ση της απερ­γί­ας και ει­σά­γε­ται ποινή φυ­λά­κι­σης του­λά­χι­στον 6 μηνών για όποιον “εμπο­δί­ζει την ελεύ­θε­ρη και ανε­μπό­δι­στη προ­σέ­λευ­ση ή απο­χώ­ρη­ση από την ερ­γα­σία ή ασκεί σω­μα­τι­κή ή ψυ­χο­λο­γι­κή βία (!!!) σε βάρος ερ­γα­ζο­μέ­νων ή συμ­με­τέ­χει σε κα­τά­λη­ψη χώρων κατά τη διάρ­κεια της απερ­γί­ας ή ανε­ξαρ­τή­τως αυτής”.

Επι­πλέ­ον, με το άρθρο 28 κα­ταρ­γεί­ται η πρου­πό­θε­ση του γρα­πτού αι­τή­μα­τος του ερ­γα­ζο­μέ­νου για την διευ­θέ­τη­ση του χρό­νου ερ­γα­σί­ας και την κα­τα­στρα­τή­γη­ση του 8ωρου, αφαι­ρώ­ντας το τε­λευ­ταίο φύλλο συκής από το επι­χεί­ρη­μα ότι μια τέ­τοια διευ­θέ­τη­ση εξυ­πη­ρε­τεί τις ανά­γκες των ερ­γα­ζο­μέ­νων (που με βάση το αλή­στου μνή­μης πα­ρά­δειγ­μα Χα­τζη­δά­κη, μα­ζεύ­ουν ρεπό για να πάνε για λιο­μά­ζω­μα!).

Το νο­μο­σχέ­διο πε­ρι­λαμ­βά­νει και κά­ποιες φαι­νο­με­νι­κά θε­τι­κές προ­βλέ­ψεις. Πιο “φι­λό­δο­ξη” η δια­δι­κα­σία έντα­ξης της πρω­το­βου­λί­ας REBRAIN στο ΠΣ ΕΡ­ΓΑ­ΝΗ. Η πρω­το­βου­λία αυτή υφί­στα­ται στο Υπουρ­γείο Ερ­γα­σιας από το 2019 και υπο­τί­θε­ται ότι απο­τε­λεί μια δια­δι­κα­σία σύ­ζευ­ξης υψηλά ει­δι­κε­μέ­νων στε­λε­χών που έχουν φύγει από τη χώρα με εγ­χώ­ριες επι­χει­ρή­σεις που ανα­ζη­τούν τέ­τοια στε­λέ­χη. Τα 4 προη­γού­με­να χρό­νια έχουν πραγ­μα­το­ποι­η­θεί πο­λυά­ριθ­μες εκ­δη­λώ­σεις, συ­νέ­δρια, πα­ρου­σί­α­σεις, συ­νε­στιά­σεις κλπ για την προ­βο­λή της ενέρ­γειας. Το απο­τέ­λε­σμα: 1 πρό­σλη­ψη! Φυ­σι­κά, η έντα­ξη της πλατ­φόρ­μας (που υπάρ­χει ήδη και φυ­σι­κά έχει πλη­ρω­θεί αδρά ) στο ΠΣ ΕΡ­ΓΑ­ΝΗ συ­νε­πά­γε­ται επι­πλέ­ον κό­στος (αμοι­βή της ανα­δό­χου εται­ρί­ας) και νέα συ­νέ­δρια, συ­να­ντή­σεις κλπ κλπ.

Απέ­να­ντι σε αυτή τη νέα επί­θε­ση του κρά­τους και των ερ­γο­δο­τών , οι ερ­γα­ζό­με­νοι/ες έχουν μο­να­δι­κό αλλά ισχυ­ρό όπλο τα σω­μα­τεία και τους συλ­λό­γους τους. Με αυτό το όπλο θα πρέ­πει να δοθεί η μάχη για την υπε­ρά­σπι­ση των συλ­λο­γι­κών συμ­βά­σε­ων ερ­γα­σί­ας και την προ­στα­σία των ερ­γα­σια­κών δι­καιω­μά­των τους. Φυ­σι­κά για να αξιο­ποι­η­θεί αυτό το όπλο, θα πρέ­πει να ορ­γα­νω­θεί άμεσα και συ­ντο­νι­σμέ­να ο αγώ­νας για την απο­τρο­πή ψή­φι­σης και εφαρ­μο­γής του συ­γκε­κρι­μέ­νου εκτρώ­μα­τος.

Είναι προ­φα­νές ότι αν σιω­πή­σου­με και σε αυτό το χτύ­πη­μα των δι­καιω­μά­των των ερ­γα­ζο­μέ­νων, θα κλη­θού­με να ερ­γα­στού­με σε ένα ολο­έ­να και πιο δυ­στο­πι­κό ερ­γα­σια­κό τοπίο. Είναι στο χέρι μας να στα­μα­τή­σου­με αυτόν τον κα­τή­φο­ρο και να υπε­ρα­σπί­σου­με δι­καιώ­μα­τα και κα­τα­κτή­σεις γε­νε­ών, οι­κο­δο­μώ­ντας ένα κα­λύ­τε­ρο μέλ­λον. Με αρχή το συλ­λα­λη­τή­ριο της ΔΕΘ θα πρέ­πει να απα­ντή­σου­με μα­χη­τι­κά, αγω­νι­στι­κά και ασυμ­βί­βα­στα στην νέα επί­θε­ση που εξα­πο­λύ­ει η Κυ­βέρ­νη­ση και η ερ­γο­δο­σία κατά των ερ­γα­ζο­μέ­νων.

/rproject.gr