της Χριστίνας Σουλτανίδου
Τα “πρωτοπαλίκαρα” της Ελληνικής Βουλής! Ο ένας, βουλευτής ενός κόμματος που υπερασπίζεται υποτίθεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, ο οποίος, αφού θα έχωνε δυο μέτρα κάτω από το έδαφος δημοσιογράφο όταν ήταν Υπουργός και δεν κουνήθηκε φύλλο στο ΣΥΡΙΖΑ, αφού έχει βρίσει κόσμο και κοσμάκη, συνέχισε την ιδιαίτερα ψευτομαγκοαλανιάρικη “πολιτική” αντιπαράθεση με το απίστευτο “βουλώστε το” στη γυναίκα, βουλευτή της Ν.Δ. Συρεγγέλα, υπερασπιζόμενος δήθεν τους ανασφάλιστους.
Ποιος; ο άνθρωπος που ψήφισε με τα δυο χέρια το νόμο Κατρούγκαλου, που οδήγησε στον Καιάδα εκατομμύρια ασφαλισμένους! Τονίζω το γυναίκα, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ θα το έκανε σημαία αυτό, αν είχαν γίνει αντίστροφα τα γεγονότα. Ο άλλος, το αστέρι του πολιτικού ρινγκ (αλλά και των πολιτικών μεταγραφών), ο εξίσου φωνακλάς, άγριος και επιθετικός, το κουτσαβάκι ο Άδωνις, του απάντησε με ένα “γενναίο” και ευγενικότατο ΟΥΣΤ στη Βουλή, έτσι, για να τιμήσει τα παντελόνια που φοράει και να δείξει (σε όσους δεν το κατάλαβαν), ότι αστέρια σαν τον Πολάκη υπάρχουν και στη Ν.Δ.
Παράλληλα, του έκανε και σφοδρή κριτική για τη συμπεριφορά του απέναντι στην κα Συρεγγέλα, υπερασπιζόμενος παράλληλα με σθένος, τη ρύθμιση της Ν.Δ. για τους ανασφάλιστους. Όταν όμως μαλώνουν σαν κοκόρια τα βατράχια στο βάλτο, ποιος θα κάνει τον κόπο να αναλογιστεί για ποιο λόγο μαλώνουν; Η εικόνα και το βρισίδι είναι τόσο “δυνατά”, που σκεπάζουν κάθε περιεχόμενο και ουσία. Άλλωστε, αυτό επιδιώκουν και τα δυο σαϊνια του συστήματος.
Δε μπορώ να μην αναφερθώ και στο τρίτο “πρωτοπαλίκαρο”, αυτόν ντε, που παρέμβηκε με τέτοιο επιθετικό, αντιδεοντολογικό, ανάρμοστο κτλ. τρόπο στον υπάλληλο στο αεροδρόμιο, γιατί είχε την απαίτηση να περιμένει την αφεντιά του η αεροπορική πτήση, μιας και θεωρεί ότι είναι εκλεκτός, αφού είναι βουλευτής και ο υπάλληλος πρέπει να ακολουθήσει τις δικές του οδηγίες και όχι της υπηρεσίας του! Βλέπω ότι προχθές απέσυρε τη μήνυση που είχε καταθέσει ο υπάλληλος, μετά, σύμφωνα με τη δήλωσή του, την ειλικρινή συγνώμη του κ. Αυγενάκη. Μια συγνώμη και μάλιστα ειλικρινή, που μάλλον μόνον αυτός την κατάλαβε, γιατί εμείς δεν αντιληφθήκαμε κάτι τέτοιο.
Να υποθέσω ότι αξιολόγησε ο υπάλληλος την ειλικρινή συγνώμη του κ. Αυγενάκη, αφού υπέστη “πειστικό” πρεσάρισμα επί εννιά μέρες;; Να το υποθέσω! Να στενοχωρηθώ που δεν άντεξε την πίεση ο υπάλληλος; Να στενοχωρηθώ, γιατί θέλει νάχεις και λίγα κουράγια απέναντι σ΄ αυτήν την καφρίλα και να υπερασπίζεσαι μέχρι τέλους την αξιοπρέπειά σου, όταν μάλιστα σου την τσαλακώνουν τόσο άσχημα και απροκάλυπτα.
Δεν έχω απαίτηση να φθάσει κάποιος στο “θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία” του Κάλβου, αν και η ιστορία μας αυτό μας διδάσκει, ότι με αρετή και τόλμη μόνο μπορείς να διεκδικείς την ελευθερία σου. Όπου, για να μην ξεχνάμε κιόλας, η λέξη «ἐλευθερία» προκύπτει από το αρχαίο «παρά τό ἐλεύθειν ὅπου ἐρᾶ τίς», δηλαδή «να πηγαίνει κάποιος εκεί όπου αγαπάει/επιθυμεί». «Ελευθερία» λοιπόν είναι, σύμφωνα με την ετυμολογία της λέξεως, το να πράττεις εν γένει σύμφωνα με ό,τι σου γεννά έρωτα στην ψυχή σου.
Κλείνοντας τις θερινές αυτές σκέψεις μου, με αφορμή τα πρόσφατα αυτά γεγονότα της ντροπής, αναρωτιέμαι, όταν επιστρέφουν το βράδι σπίτι τους και βλέπουν αυτήν την εικόνα τους στις ειδήσεις, είναι ευχαριστημένοι οι εν λόγω “κύριοι”; Γιατί αν είναι ευχαριστημένοι, που μάλλον αυτό συμβαίνει, τότε είναι πολύ, πολύ άρρωστο το κλίμα στη Βουλή, αφού η βία, τουλάχιστον η λεκτική, δεν πολλαπλασιάζεται ταχύτατα μόνο στα σπίτια των ελλήνων και στους εργασιακούς χώρους, αλλά και στη Βουλή και στον τηλεοπτικό πολιτικό διάλογο και δε βλέπω να παίρνονται μέτρα για να σταματήσει το επικίνδυνο αυτό φαινόμενο.
Γιατί όσο και να γίνεται συνειδητά από πλευράς τους για να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο από τα πραγματικά προβλήματα και να τους δώσει ψηφαλάκια από μερικές χιλιάδες πολύ οργισμένους συμπολίτες μας, δεν παύει να μολύνει την κοινωνική συμπεριφορά σαν ιός που πολλαπλασιάζεται επικίνδυνα και να λειτουργεί ως ιδιαίτερα αρνητικό παράδειγμα, ιδιαίτερα σε όσους έχουν αναγάγει την τηλεόραση σε λαϊκό εκπαιδευτήριο.
Μια υγιής αντίδραση, εκτός από την καθημερινή στηλίτευσή τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι προφανώς να μην εκλεγούν ξανά στη Βουλή. Να δώσουμε τη θέση τους, που τη μαγάρισαν, σε ανθρώπους με αξιοπρέπεια και σεβασμό σε εμάς, που μας εκπροσωπούν και για τους οποίους νομοθετούν. Λέω τώρα…..
