Εχω εναποθέσει τις τελευταίες μου ελπίδες στα «έξυπνα» φαρμακεία. Μήπως και προμηθευτούν το φάρμακο που μου συστήνει εδώ και μέρες η σοφή φίλη, όταν της λέω ότι ο Αύγουστος στην Αθήνα με μελαγχολεί. Ποιο είναι το φάρμακο; Το «τόπο στη χαρά». Εχω ψάξει σε όλα τα φαρμακεία αλλά κι αυτό, όπως και τόσα άλλα, είναι σε έλλειψη.
Χριστίνα Κοψίνη
Επομένως, συνεχίζω να μελαγχολώ. Γιατί η Αθήνα τον Αύγουστο δεν είναι ωραία. Eιδικά αν πρέπει να διασχίζεις κάθε μέρα το κέντρο για τις ανάγκες της εργασίας. Εκτός κι αν κάποιος γοητεύεται με τους ανοιχτούς κάδους που ζέχνουν και δεν ενοχλείται από τις παγίδες των κατεστραμμένων πεζοδρομίων που παραμονεύουν σε κάθε βήμα μας για ένα στραμπούληγμα, ένα διάστρεμμα. Και καλά να χτυπήσεις μόνο το πόδι. Δύο έχουμε, θα μείνουμε με το ένα. Αν, όμως, πέσεις μπρούμυτα γιατί δεν είδες εγκαίρως την ανασηκωμένη τσιμεντόπλακα, τι κάνεις; Να λοιπόν ένας σοβαρός λόγος για να μην αφαιρείστε με τον καταγάλανο αθηναϊκό ουρανό όταν βαδίζετε και να κοιτάτε μόνο κάτω. Χαμηλά. Οσο πιο χαμηλά γίνεται.
Θα πείτε, μα Αθήνα δεν είναι μόνο το κέντρο. Βεβαίως, είναι και η Αχαρνών, η Ομόνοια και οι πέριξ δρόμοι, όπως π.χ. η Σατωβριάνδου που, αν την επισκεφτείς για χ λόγους, νομίζεις ότι αναβιώνουν οι «Αθλιοι» του Ουγκό σε νέα έκδοση. Ναι, είναι και το Κολωνάκι, η Βουκουρεστίου, τα Εξάρχεια, το Κουκάκι, ο Νέος Κόσμος, το Παγκράτι. Και σε όλες αυτές τις γειτονιές υπάρχουν και οι όμορφες πινελιές. Ενας θερινός κινηματογράφος, μια υπαίθρια μουσικός στην Αρεοπαγίτου το σούρουπο που αραιώνουν οι ορδές των τουριστών. Πινελιές σκόρπιες, αποσπασματικές, μεμονωμένες που δεν μεταβάλλουν τη μεγάλη, γκρίζα εικόνα.
Οχι, δεν είναι υπερβολικό το συμπέρασμα του Economist που ανέδειξε την Αθήνα ως την πλέον αβίωτη πρωτεύουσα της δυτικής Ευρώπης.
Ισως γι’ αυτό τον λόγο ο νέος δήμαρχος, ο κ. Δούκας, κατάλαβε εγκαίρως κι έβαλε πλώρη για τη μεγάλη πολιτική σκηνή. Τι κι αν του εναπόθεσαν τις ελπίδες τους οι απογοητευμένοι Αθηναίοι; Τι κι αν πίστεψαν ότι είναι διαφορετικός; Κι έπειτα μου λέει η Ουρανία ότι, αν πάρω το φάρμακο, θα τα δω αλλιώς. Μα όταν ακόμη κι ο νέος δήμαρχος τα βλέπει αλλιώς, τι μπορεί να μου κάνει το «τόπο στη χαρά»;
https://www.efsyn.gr/stiles/ano-kato/442558_topo-sti-hara
