Οι 5.000 διαδηλωτές, όσοι μετείχαν προχθές στην πορεία διαμαρτυρίας με οικολογικό ερέθισμα, δεν είναι λίγοι, ούτε όμως και πολλοί. Δεν πρόκειται για σπορά πανικού αλλά αν το τμήμα του πληθυσμού μας, αυτό που διαμορφώνει τους ρυθμούς της καθημερινότητας, διέθετε τη σχετική εγρήγορση, αυτήν που συνεπάγεται η συνειδητοποίηση της παρατεινόμενης άλωσης του φυσικού περιβάλλοντος και των ζωτικών κινδύνων της, θα ήταν περισσότεροι παρόντες. «Και τι θα πετύχαιναν;» ρώτησες. Οι πολίτες-κάτοχοι συνείδησης ναι μεν συχνά δεν καρπώνονται οφέλη από την υπεύθυνη προσωπική στάση ζωής αλλά τουλάχιστον δεν είναι εύκολα θύματα, απαντώ.
Σπύρος Τσάμης
«Ελεύθερα βουνά, χωρίς αιολικά» ήταν το κύριο σύνθημα. Υποβάλλω στον εαυτό μου τη βεβαιότητα πως όσοι ύψωσαν τη φωνή τους δεν είναι από εκείνους που βλέπω δίπλα μου Νοέμβριο ή Δεκέμβριο μήνα να βλέπουν φωτεινό καλοκαιρινό ήλιο, θερμοκρασία αντιστρόφως ανάλογη με την εποχή του χειμώνα, και να γελούν αυτάρεσκα αντί να μελαγχολούν για την εκτροπή του κλίματος. Ειλικρινά όμως, αν κάποιος από όλους αυτούς, τους κοινώς καλοπερασάκηδες, μου πει «από εμένα περιμένεις; Και όχι από τις εταιρείες, όσες άκουσα πως εμποδίζουν την προσπάθεια για το κλίμα;», θα του πω «δίκιο έχεις, αλλά αν όλοι αυτοί ήξεραν πως έχουν δίπλα τους ενεργούς πολίτες με κατάρτιση, έστω με ενδιαφέρον να μάθουν, ίσως άλλαζαν τακτική, σίγουρα δεν θα άφηναν την αδηφάγο στάση τους να καλπάζει».
Βοούν οι διεθνείς αναφορές πως εταιρείες ορυκτών καυσίμων και συναφείς ρυπογόνες βιομηχανίες στις «ανεπτυγμένες» (αναγκαία τα εισαγωγικά, η ανάπτυξη έχει άλλον ορισμό-περιεχόμενο!) χώρες, στην προ ημερών σύνοδο στο Μπακού μέσω του οικείου «μαύρου χρήματος», «εμποδίζουν τη διεθνή συνεννόηση, αποκλείουν ακτιβιστές, επιδιώκουν σύνταξη πολύπλοκων νομοθετικών κειμένων για την ανατροπή της φθίνουσας πορείας του κλίματος» («Guardian», 22/11)
https://www.efsyn.gr/stiles/ano-kato/456684_sympraxi-yper-tis-klimatikis-ektropis
Σχόλια (0)