Μην ακούτε τους βρικόλακες που εκμεταλλεύονται την τραγωδία στο BondiBeach

Οι νεκροί έχουν μόνο μία αξία για αυτούς τους ανθρώπους: Τους χρησιμοποιούν για να δικαιολογήσουν την κατάκτηση της Γάζας από το Ισραήλ και το Παλαιστινιακό αίμα που με βεβαιότητα θα χυθεί ξανά. Και ανάθεμα στα γεγονότα.

Ντέιβ Ζίριν | μετάφραση Θάνος Λυκουργιάς

Με­γά­λω­σα ως μέλος μιας εβραϊ­κής οι­κο­γέ­νειας η οποία δεν γιόρ­τα­ζε τα Χρι­στού­γεν­να. Πολ­λές από τις εβραϊ­κές οι­κο­γέ­νειες της συ­να­γω­γής μας έκα­ναν κά­ποιες κο­σμι­κές «χει­ρο­νο­μί­ες» εορ­τα­σμού: δώρα κάτω από το δέ­ντρο ή μια βόλ­τα­στο Macy’s για να δουν τον Άγιο Βα­σί­λη (Στμ: η «πόλη του Αϊ – Βα­σί­λη/Santaland» στην πλα­τεία Macy’sστη Ν. Υόρκη). Αλλά όσον αφορά τα Χρι­στού­γεν­να, η όχι ιδιαί­τε­ρα θρή­σκα μη­τέ­ρα μου τρα­βού­σε δια­χω­ρι­στι­κή γραμ­μή: ούτε Ρού­ντολφ το ελα­φά­κι, ούτε κά­λα­ντα, ούτε χρι­στου­γεν­νιά­τι­κη χήνα (Στμ: πα­ρα­δο­σια­κό πιάτο στα οι­κο­γε­νεια­κά τρα­πέ­ζια, αντί­στοι­χο της γνω­στής γα­λο­πού­λας). Ας τα κά­νουν αυτά οι μη–εβραί­οι. Για εμάς ο Δε­κέμ­βριος ση­μαί­νει Χα­νου­κά (Στμ: 8ή­με­ρη εβραϊ­κή γιορ­τή, στην οποία τι­μά­ται η επα­νά­κτη­ση του Ναού του Σο­λο­μώ­ντα κατά τη διάρ­κεια της εξέ­γερ­σης των Μακ­κα­βαί­ων ενα­ντί­ον του πολύ ισχυ­ρό­τε­ρου στρα­τιω­τι­κά ελ­λη­νι­στι­κού βα­σι­λεί­ου των Σε­λευ­κι­δών τον 2ο αιώνα π.χ., το οποίο τους είχε υπο­χρε­ώ­σει στην τή­ρη­ση των δικών του εθί­μων).  Για τη μη­τέ­ρα μου, αυτές οι 8 ημέ­ρες απο­τε­λού­σαν μια ευ­γε­νή ασπί­δα ενά­ντια στη εξά­λει­ψη του πο­λι­τι­σμού μας. Σε μια εποχή πολύ πριν ο ηθο­ποιός Άνταμ­Σά­ντλερ με­τα­τρέ­ψει με τις ται­νί­ες του τη Χα­νου­κά στην πιο διά­ση­μη από τις γιορ­τές μας στον κόσμο των μη–εβραί­ων, συχνά δε­χό­μουν ερω­τή­σεις στο σχο­λείο για τα «εβραϊ­κά Χρι­στού­γεν­να».

Αυτός είναι ένας από τους λό­γους που κά­νουν την σφαγή Εβραί­ων στο Bondi Beach ακόμα πιο απο­τρό­παια: αυτά τα αντι­ση­μι­τι­κά τέ­ρα­τα επέ­λε­ξαν τη Χα­νου­κά, τη γιορ­τή που έχει συν­δέ­σει πε­ρισ­σό­τε­ρο από οποια­δή­πο­τε άλλη την εβραϊ­κή κουλ­τού­ρα με τον κόσμο –την ευ­γε­νή ασπί­δα της μη­τέ­ρας μου ενά­ντια στην εξά­λει­ψη της κουλ­τού­ρας μας– για να δια­πρά­ξουν μα­ζι­κές δο­λο­φο­νί­ες. Την ώρα που γρά­φο­νταν αυτές οι γραμ­μές, οι νε­κροί έχουν φτά­σει τους 15 και υπάρ­χουν 27 τραυ­μα­τί­ες. Με­τα­ξύ των τραυ­μα­τιών βρί­σκε­ται και ο Αχ­μέντ αλ Αχ­μέντ, ο ήρωας του Bondi Beach ο οποί­ος πά­λε­ψε και κα­τά­φε­ρε να αφο­πλί­σει έναν από τους επι­τι­θέ­με­νους.

Και τώρα, οι πιο ανή­θι­κοι άν­θρω­ποι του κό­σμου μας εξη­γούν, χωρίς καμία υπο­στή­ρι­ξη, το γιατί συ­νέ­βη αυτό και κα­τα­λή­γουν σε “μη­νύ­σι­μα” συ­μπε­ρά­σμα­τα, προ­τού μπο­ρέ­σου­με καν να μά­θου­με οτι­δή­πο­τε σχε­τι­κά με τα κί­νη­τρα των δρα­στών. Συ­γκε­κρι­μέ­να, συν­δέ­ουν τη βία που ασκή­θη­κε με την υπο­στή­ρι­ξη της Πα­λαι­στί­νης.  Οι νε­κροί έχουν μόνο μία αξία για αυ­τούς τους αν­θρώ­πους: Τους χρη­σι­μο­ποιούν για να δι­καιο­λο­γή­σουν την κα­τά­κτη­ση της Γάζας από το Ισ­ρα­ήλ και το Πα­λαι­στι­νια­κό αίμα που με βε­βαιό­τη­τα θα χυθεί ξανά. Και ανά­θε­μα στα γε­γο­νό­τα.

Όπως ήταν ανα­με­νό­με­νο, στον από­η­χο του Bondi Beach, oΝε­τα­νιά­χου έσπα­σε κάθε ρεκόρ τα­χύ­τη­τας εύ­ρε­σης μιας κά­με­ρας, ώστε να στα­θεί μπρο­στά της και να κα­το­νο­μά­σει ως υπεύ­θυ­νη για τη σφαγή την ανα­γνώ­ρι­ση Πα­λαι­στι­νια­κού κρά­τους από την Αυ­στρα­λια­νή Κυ­βέρ­νη­ση. Ο Μπρετ Στή­βενς των New York Times δη­μο­σί­ευ­σε ένα άρθρο το επό­με­νο πρωί -ενώ όλοι οι υπό­λοι­ποι βρι­σκό­μα­σταν ακόμα σε σοκ- στο οποίο έδωσε τον τίτλο «Το Bondi Beach είναι η πραγ­μα­τι­κή ει­κό­να του συν­θή­μα­τος “Πα­γκο­σμιο­ποι­ή­στε την Ιντι­φά­ντα”». Ο Ντέ­η­βιντ Φραμ έπρα­ξε αντί­στοι­χα με το άρθρο του στο The Atlantic, το οποίο τι­τλο­φο­ρού­νταν «Η Ιντι­φά­ντα ήρθε στο BondiBeach».

Μη κα­τα­πί­νε­τε τις μα­λα­κί­ες τους. Εκ­με­ταλ­λεύ­ο­νται τους νε­κρούς μας. Συν­δέ­ουν την τρα­γω­δία με το δικό τους εθνι­κι­στι­κό σχέ­διο για ίδιο όφε­λος. Είναι αδί­στα­κτοι στην εκ­πο­μπή του μη­νύ­μα­τος πως το να στέ­κε­ται κα­νείς στο πλευ­ρό της απει­λού­με­νης με αφα­νι­σμό Πα­λαι­στί­νης ση­μαί­νει συ­νε­νο­χή σε αυτή την κτη­νω­δία, κάτι που απο­τε­λεί τε­ρα­τώ­δες ψέμα.

Πολ­λοί Εβραί­οι, με­τα­ξύ των οποί­ων και εγώ, κραυ­γά­ζα­με με όλη μας τη δύ­να­μη εδώ και καιρό πως ο Ιου­δαϊ­σμός και ο Σιω­νι­σμός είναι δύο δια­φο­ρε­τι­κά σετ ιδεών. Ο Ιου­δαϊ­σμός είναι μια θρη­σκεία με 5.000 χρό­νια ιστο­ρί­ας. Ο Σιω­νι­σμός είναι μια επε­κτα­τι­κή, ρα­τσι­στι­κή ιδε­ο­λο­γία υπο­στή­ρι­ξης ενός κρά­τους που έχει «ζήσει» λι­γό­τε­ρα χρό­νια από την (Στμ: εβραϊ­κής κα­τα­γω­γής ηθο­ποιό) Γκόλ­ντι Χόουν. Έχου­με ισχυ­ρι­στεί ότι στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα είναι πράξη αντι­ση­μι­τι­σμού το να συγ­χέ­εις τα δύο με­τα­ξύ τους, υπο­νο­ώ­ντας ότι το να είναι κα­νείς εβραί­ος πι­στός ση­μαί­νει να υπο­στη­ρί­ζει την ισο­πέ­δω­ση της Γάζας και τη μα­ζι­κή δο­λο­φο­νία παι­διών.

Οι αντί­πα­λοί μας σε αυτό τον αγώνα να κα­θο­ρί­σου­με την κουλ­τού­ρα και την θρη­σκεία μας είναι κο­λοσ­σιαί­ου με­γέ­θους: η ισχύς και των δύο πο­λι­τι­κών κομ­μά­των στις ΗΠΑ, ορ­γα­νώ­σεις όπως η AIPAC (Στμ American Israel Public Affairs Committee– πα­νί­σχυ­ρο λόμπι προ­ώ­θη­σης των ισ­ραη­λι­νών συμ­φε­ρό­ντων στο πο­λι­τι­κό σύ­στη­μα των ΗΠΑ), ένα πα­νε­πι­στη­μια­κό σύ­στη­μα που ταυ­τί­ζει την υπο­στή­ρι­ξη στην Πα­λαι­στί­νη με τον αντι­ση­μι­τι­σμό και η συ­στη­μα­τι­κή επί­θε­ση που εξα­πο­λύ­ουν από τα ΜΜΕ άν­θρω­ποι όπως ο Ντέι­βιντ Έλι­σον και ο Μπάρι Βάις (Στμ: CEO της Paramount Skydance και αρ­χι­συ­ντά­κτης του CBS News αντί­στοι­χα) απο­κλει­στι­κά για να ξε­πλέ­νο­νται τα εγκλή­μα­τα του Ισ­ρα­ήλ.

Αυτό που απέ­δει­ξε η σφαγή στο Bondi Beach είναι ότι, ταυ­τί­ζο­ντας την ύπαρ­ξή μας με τη δική τους, αυτοί οι άν­θρω­ποι και αυτές οι ορ­γα­νώ­σεις έχουν κα­τα­στή­σει τη ζωή για τους Εβραί­ους ανά τον κόσμο πολύ λι­γό­τε­ρο ασφα­λή. Αν όντως οι δρά­στες στην πα­ρα­λία έβα­λαν στο στό­χα­στρο Εβραί­ους ως αντί­ποι­να για τη συ­νε­χι­ζό­με­νη γε­νο­κτο­νία στη Γάζα, τότε είναι όλοι αυτοί οι βρι­κό­λα­κες που έκα­ναν πραγ­μα­τι­κό­τη­τα έναν φόβο που μοι­ρά­ζο­νται πολ­λοί Εβραί­οι: ότι θα υπάρ­ξουν άν­θρω­ποι που θα ζη­τή­σουν αντεκ­δί­κη­ση για τις πρά­ξεις εγκλη­μα­τιών πο­λέ­μου όπως ο Μπέν­τζα­μιν Νε­τα­νιά­χου.

Επι­πλέ­ον, πίσω από τους ισχυ­ρι­σμούς τους βρί­σκε­ται μια ακόμα πιο με­γά­λη στρα­τη­γι­κή: αν μπο­ρέ­σου­με να πι­στέ­ψου­με ότι η επί­θε­ση στη Γάζα και ο σφα­για­σμός οι­κο­γε­νειών θα μπο­ρού­σε όντως να απο­τρέ­ψει επι­θέ­σεις όπως αυτή του Bondi Beach –μια εντε­λώς ανορ­θο­λο­γι­κή πρό­τα­ση– τότε μπο­ρού­με να κά­τσου­με σιω­πη­λοί καθώς ο Νε­τα­νιά­χου σπάει την εκ­κε­χει­ρία, όπως έκανε το πε­ρα­σμέ­νο Σαβ­βα­το­κύ­ρια­κο (Στμ το άρθρο γρά­φτη­κε στις 16/12). Η συ­γκε­κρι­μέ­νη πα­ρα­βί­α­ση της εκε­χει­ρί­ας, σύμ­φω­να με το ει­δη­σε­ο­γρα­φι­κό site Axios, κα­τά­φε­ρε να τσα­ντί­σει ακόμα και το Λευκό Οίκο. Συ­νε­πώς, ο Νε­τα­νιά­χου πρέ­πει να είναι εν­θου­σια­σμέ­νος που επι­στρέ­φει στην αγα­πη­μέ­νη του θέση: να εξα­πο­λύ­ει λι­βέ­λους αί­μα­τος ενα­ντί­ον των πο­λι­τι­κών του αντι­πά­λων. Μοιά­ζει σαν να είναι κα­τευ­θυ­ντή­ρια πο­λι­τι­κή αρχή του Νε­τα­νιά­χου το να επι­βε­βαιώ­σει το ρητό του Βολ­τέ­ρου ότι «εκεί­νοι που μπο­ρούν να σε κά­νουν να πι­στέ­ψεις πα­ρα­λο­γι­σμούς, μπο­ρούν να σε κά­νουν να δια­πρά­ξεις θη­ριω­δί­ες».

Ενώ εκεί­νοι που αντι­στέ­κο­νται στα εγκλή­μα­τα πο­λέ­μου εξι­σώ­νο­νται με φο­νιά­δες, οι Χρι­στια­νοί Σιω­νι­στές -και ας μη ξε­χνά­με, υπάρ­χουν πε­ρισ­σό­τε­ροι Χρι­στια­νοί Σιω­νι­στές στις ΗΠΑ από το σύ­νο­λο του Εβραϊ­κού πλη­θυ­σμού πα­γκο­σμί­ως– συ­νε­χί­ζουν να γί­νο­νται δε­κτοί στις αγκα­λιές ορ­γα­νώ­σε­ων όπως η Anti-Defamation League(Στμ: Λίγκα κατά της δυ­σφή­μι­σης, ορ­γά­νω­ση που συ­στά­θη­κε με σκοπό την κα­τα­πο­λέ­μη­ση του αντι­ση­μι­τι­σμού και άλλων μορ­φών δια­κρί­σε­ων, αλλά πρα­κτι­κά λει­τουρ­γεί ως λόμπι των ισ­ραη­λι­νών θέ­σε­ων) και να προ­ω­θού­νται από οπορ­του­νι­στι­κά όρνεα όπως ο Μπάρι Βάις. Πρό­κει­ται για αν­θρώ­πους -που έχουν φω­λιά­σει στους δια­δρό­μους του Λευ­κού Οίκου επί Τραμπ- οι οποί­οι λα­τρεύ­ουν το Ισ­ρα­ήλ και μι­σούν τους Εβραί­ους. Το να βλέ­πεις τον Βάις να με­τα­τρέ­πει το CBS, τον οίκο που έχτι­σε ο (Στμ: εμ­βλη­μα­τι­κός δη­μο­σιο­γρά­φος) Έντουαρντ Μά­ρο­ου, σε ένα βόθρο από θε­ω­ρί­ες συ­νο­μω­σί­ας σαν εκεί­νες που προ­ω­θού­σε ο (Στμ δο­λο­φο­νη­μέ­νος πρό­σφα­τα ακρο­δε­ξιός influencer) Τσάρ­λι Κερκ είναι σαν να βλέ­πεις κά­ποιον πρό­θυ­μο να βε­βη­λώ­νει το δι­καί­ω­μα των πο­λι­τών να γνω­ρί­ζουν την αλή­θεια προ­κει­μέ­νου να εξυ­πη­ρε­τη­θούν αλ­λό­τριοι σκο­ποί. Για τον Βάις απο­τε­λεί μια συμ­φω­νία με το Διά­βο­λο. Κα­λύ­τε­ρα να είσαι βα­σι­λιάς κι ας είναι στην Κό­λα­ση.

Εν τω με­τα­ξύ, τα ονό­μα­τα των νε­κρών στο Bondi Beach έχουν αρ­χί­σει να βγαί­νουν στη δη­μο­σιό­τη­τα. Αξί­ζει να δια­βά­σου­με κάθε ιστο­ρία. Να μά­θου­με για αν­θρώ­πους όπως ο επι­ζών του Ολο­καυ­τώ­μα­τος Αλε­ξά­ντερ Κλά­η­τμαν, που πέ­θα­νε προ­στα­τεύ­ο­ντας με το σώμα του από τις σφαί­ρες τη σύ­ζυ­γό του Λα­ρί­σα, επί­σης επι­ζώ­σα του Ολο­καυ­τώ­μα­τος. Ας νιώ­σου­με κάθε μια από αυτές τις τρα­γω­δί­ες. Να το κά­νου­με για εκεί­νους. Και να το κά­νου­με και για τους Πα­λαι­στί­νιους, οι οποί­οι δεν είναι ανώ­νυ­μες στα­τι­στι­κές αλλά άν­θρω­ποι άξιοι να ανα­γνω­ρι­στούν κι εκεί­νοι και οι προ­σω­πι­κές ιστο­ρί­ες τους και η προ­σω­πι­κή μνήμη κα­θε­νός και κα­θε­μιάς τους.

Σας πα­ρα­κα­λώ να θυ­μά­στε ότι, πάνω από όλα, υπάρ­χουν δύο πλευ­ρές. Η μία είναι αφο­σιω­μέ­νη στο να βάλει τέλος στον εθι­σμό του πλα­νή­τη μας στο μίσος, τη βία και την άσκο­πη αι­μα­το­χυ­σία. Η άλλη στέ­κε­ται στο πλευ­ρό μιας ρα­τσι­στι­κής αί­ρε­σης θα­νά­του, πρό­θυ­μη να δι­καιο­λο­γή­σει τα εγκλή­μα­τά της μετά από κάθε βίαιη τρα­γω­δία –τρα­γω­δί­ες που υπο­κι­νούν μέσω της αφο­σί­ω­σής τους στην εθνο­κά­θαρ­ση.

Χωρίς καμία αμ­φι­βο­λία, στο μήνα που έρ­χε­ται ο Νε­τα­νιά­χου θα ανα­φερ­θεί στην ιστο­ρία της Χα­νου­κά ως το μύθο μιας θαρ­ρα­λέ­ας μειο­νό­τη­τας, που κα­τά­φε­ρε να νι­κή­σει με θαυ­μα­τουρ­γό τρόπο τους βί­αιους ει­σβο­λείς. Θα ντύ­σει την ιστο­ρία του με τα πτώ­μα­τα της πα­ρα­λί­ας, λέ­γο­ντας ότι οι Ισ­ραη­λι­νοί είναι οι Μακ­κα­βαί­οι που νι­κούν παρά τις αντι­ξο­ό­τη­τες.

Πρό­κει­ται για ψέμα. Οι Μακ­κα­βαί­οι του 2025 είναι εκεί­νοι που στέ­κο­νται ενά­ντια σε ένα κύμα που πε­ρι­λαμ­βά­νει όχι μόνο την ισ­ραη­λι­νή στρα­τιω­τι­κή δύ­να­μη, αλλά και όλο το αμε­ρι­κα­νι­κό κρά­τος, με­γά­λο μέρος των κυ­ρί­αρ­χων μέσων ενη­μέ­ρω­σης και όλους εκεί­νους που επι­διώ­κουν να εκ­με­ταλ­λευ­τούν την τρα­γω­δία της Bondi Beach. Εμείς, όχι αυτοί, εί­μα­στε οι πε­ρή­φα­νοι Μακ­κα­βαί­οι, που αγω­νι­ζό­μα­στε ενά­ντια σε μια δια­φο­ρε­τι­κή πο­λι­τι­σμι­κή εξά­λει­ψη από αυτή που φο­βό­ταν η μη­τέ­ρα μου.

Δεν είναι οι Χρι­στια­νοί με τα στο­λί­δια και την εορ­τα­στι­κή χαρά που προ­σπα­θούν να εξα­λεί­ψουν την ταυ­τό­τη­τά μας. Είναι οι Σιω­νι­στές που έχουν ανα­λά­βει να λε­ρώ­σουν την όμορ­φη θρη­σκεία μας με το στίγ­μα της γε­νο­κτο­νί­ας και να μας εμπο­δί­σουν να απο­τρέ­ψου­με την επα­νά­λη­ψη ενός Bondi Beach.

https://rproject.gr/article/min-akoyte-toys-vrikolakes-poy-ekmetalleyontai-tin-tragodia-sto-bondibeach