Οι επτά, magnificent τηλεοπτικές άδειες

Γιάννης Νικολόπουλος

Ο αριθμός επτά θεωρείται από τα αρχαία χρόνια, ως αριθμός σημαντικός, ιερός, με βαθύ, συμβολικό μήνυμα και αντίκτυπο.

Από την Πα­λαιά Δια­θή­κη (πχ, οι επτά πλη­γές του Φαραώ), στην Ελ­λά­δα των επτά σοφών, των επτά θαυ­μά­των, των επτά, Αρ­γεί­ων στρα­τη­γών μπρο­στά στις πύλες της Θήβας και τη Ρώμη «την Επτά­λο­φον», το επτά συ­μπύ­κνω­νε κατά τη δι­δα­σκα­λία του Πυ­θα­γό­ρα, την τάξη και την αρ­μο­νία του σύ­μπα­ντος. Μια τάξη που μπο­ρού­σε να επι­βλη­θεί και με τη δύ­να­μη των όπλων, στην πα­γκό­σμια τέχνη του 20ου αιώνα, τον κι­νη­μα­το­γρά­φο, όταν ο Κου­ρο­σά­βα διά­λε­γε τους «Επτά Σα­μου­ράι» του και οι αμε­ρι­κα­νοί σκη­νο­θέ­τες με­τέ­φε­ραν το δράμα των απρο­στά­τευ­των χω­ρι­κών, στη χρυσή εποχή του γου­έ­στερν, πρώτα στην κλε­πτο­κρα­τι­κή πα­ρα­με­θό­ριο με το Με­ξι­κό και έπει­τα στον χωρίς σύ­νο­ρα εκ­με­ταλ­λευ­τι­κό κόσμο της ανα­το­λής του κα­πι­τα­λι­σμού στη Δύση των πιο­νιέ­ρων, των βε­τε­ρά­νων του Εμ­φυ­λί­ου, των πε­ρι­πλα­νώ­με­νων ρε­μα­λιών κάθε φυλής και ταυ­τό­τη­τας και των μι­σθο­φό­ρων.

 

Φαρ-Ου­έστ επι­κρα­τεί χωρίς αμ­φι­βο­λία και στη ρα­διο­τη­λε­ό­ρα­ση. Σε αυτό το ασύ­δο­το, κα­τα­πα­τη­μέ­νο και λε­η­λα­τη­μέ­νο τοπίο των ρα­διο­τη­λε­ο­πτι­κών συ­χνο­τή­των και με χα­ρα­κτη­ρι­στι­κή κα­θυ­στέ­ρη­ση έπει­τα από τα περ­σι­νά μπά­χα­λα, με το επι­κοι­νω­νια­κό σόου της κυ­βέρ­νη­σης, τις γο­να­το­γρα­φί­ες και κα­κο­γρα­φί­ες σε νό­μους και δια­γω­νι­σμούς και το ΣτΕ σε ρόλο συ­νταγ­μα­τι­κού θε­μα­το­φύ­λα­κα με­ρι­κής απα­σχό­λη­σης, το ΕΣΡ απε­φάν­θη χθες ότι επτά πρέ­πει να είναι και οι τη­λε­ο­πτι­κές άδειες (γε­νι­κού πε­ριε­χο­μέ­νου και πα­νελ­λα­δι­κής εμ­βέ­λειας). Τάδε έφα ΕΣΡ, προ­φα­νώς υπο­λο­γί­ζο­ντας ότι ο αριθ­μός θα φέρει τάξη και αρ­μο­νία-τά­ξη και αρ­μο­νία ανά­με­σα στις αντι­μα­χό­με­νες, πο­λι­τι­κές πλευ­ρές (και εντός του ΕΣΡ) εν­δε­χο­μέ­νως, στην (ιδιω­τι­κή) τη­λε­ό­ρα­ση, μάλ­λον πε­ρισ­σό­τε­ρο χάος και «αίμα στην αρένα» κο­μί­ζει.

 

Η πρώτη εντυ­πω­σια­κή πα­ρα­τή­ρη­ση σε σχέση με τον αριθ­μό έχει να κάνει με την (συμ­πτω­μα­τι­κή…) ταύ­τι­ση του με τους περ­σι­νούς μνη­στή­ρες της πρώ­της φάσης (εδώ το σχε­τι­κό κεί­με­νο από το rproject).

 

Το ΕΣΡ δεί­χνει να μην θέλει να αφή­σει κα­νέ­ναν πα­ρα­πο­νε­μέ­νο από τους επι­χει­ρη­μα­τί­ες, τους εφο­πλι­στές και τους κα­να­λάρ­χες, που είχαν εκ­δη­λώ­σει τότε το εν­δια­φέ­ρον τους για μια τη­λε­ο­πτι­κή άδεια και ανε­ξάρ­τη­τα μά­λι­στα αν με­τέ­πει­τα είχαν απορ­ρι­φθεί ή απο­τύ­χει να την πά­ρουν. Και σε αυτή την από­φα­ση (του ΕΣΡ) έχουν λη­φθεί επι­λε­κτι­κά υπόψη και ορι­σμέ­να, νέα δε­δο­μέ­να και κυ­ρί­ως τε­τε­λε­σμέ­να. Όπως για πα­ρά­δειγ­μα, ότι Μα­ρι­νά­κης και Σαβ­βί­δης έχουν βάλει ήδη γερό πόδι στο Μέ­γκα-άρα, ο σταθ­μός που πέ­ρυ­σι «πή­γαι­νε λου­κέ­το», φέτος πρέ­πει να μεί­νει ανοι­κτός και με τη βούλα λόγω των εξε­λί­ξε­ων, των πλει­στη­ρια­σμών και των αγο­ρα­πω­λη­σιών και κυ­ρί­ως των συμ­φε­ρό­ντων των δύο επι­χει­ρη­μα­τιών, η συ­γκα­τοί­κη­ση των οποί­ων, προ­σω­ρι­νή, πραγ­μα­τι­κή ή ει­κο­νι­κή, προ­βλέ­πε­ται δύ­σκο­λη.

 

Το γε­γο­νός βέ­βαια ότι την ίδια στιγ­μή Σκάι, Σταρ και Action24 έχουν μπλε­χτεί σε ένα πε­ρί­ερ­γο γαϊ­τα­νά­κι, όπου ο πρώ­τος με­τα­φέ­ρει τον ενη­με­ρω­τι­κό τομέα του στις εγκα­τα­στά­σεις του δεύ­τε­ρου, ενώ πα­ρέ­χει ταυ­τό­χρο­να πρό­γραμ­μα στον τρίτο, ενό­ψει των γε­νι­κών ανα­κα­τα­τά­ξε­ων στον Όμιλο Αλα­φού­ζου, που οδεύ­ει πρόσω ολο­τα­χώς στην εκτε­τα­μέ­νη «ρια­λι­το­ποί­η­ση», έπει­τα από την ανέλ­πι­στη, εμπο­ρι­κή, δια­φη­μι­στι­κή και τη­λε­ο­πτι­κή επι­τυ­χία του Survivor, δεν φαί­νε­ται να απα­σχό­λη­σε ούτε ξώ­φαλ­τσα το ΕΣΡ. Αλή­θεια, πόσο «σύν­νο­μη» και «συ­νταγ­μα­τι­κή» είναι μια κα­τά­στα­ση οι­κειο­ποί­η­σης συ­χνο­τή­των και εγκα­τα­στά­σε­ων, αλ­λη­λο­δα­νει­σμού πα­ρα­γω­γών και προ­σω­πι­κού, νε­φε­λώ­δους «συ­νερ­γα­σί­ας» με επί­κε­ντρο πάντα το Φά­λη­ρο, που σύ­ντο­μα θα δη­λώ­νει διεύ­θυν­ση στην Κάτω Κη­φι­σιά;

 

Το δεύ­τε­ρο αξιο­ση­μεί­ω­το στοι­χείο είναι ότι φθά­σα­με πάλι στη μέση του κα­λο­και­ριού, προ­κει­μέ­νου να «ρυθ­μι­στεί» το θέμα των κα­να­λιών. Τεί­νει να γίνει κυ­βερ­νη­τι­κή και κρα­τι­κή συ­νή­θεια για δεύ­τε­ρο συ­νε­χό­με­νο κα­λο­καί­ρι, ο τρό­πος, η μέ­θο­δος και η κα­τά­λη­ξη του σί­ριαλ «τη­λε­ο­πτι­κές άδειες» να δρο­μο­λο­γού­ντα σε συν­θή­κες όπου η κοινή γνώμη μάλ­λον άλλα έχει στο μυαλό της (από τους φό­ρους έως τις δια­κο­πές) και το θέμα των αδειών θα πε­ρά­σει λίγο στη ζούλα και χωρίς πολ­λά-πολ­λά, ει­δι­κά αν ο πραγ­μα­τι­κός στό­χος πια και με τις ευ­λο­γί­ες της ανε­ξάρ­τη­της αρχής είναι να τερ­μα­τι­στεί ο αλ­λη­λο­σπα­ραγ­μός και όλοι να αδειο­δο­τη­θούν ήσυχα, ήρεμα και απλά-ακό­μη και ο Κα­λο­γρί­τσας ή ο Βαρ­δι­νο­γιάν­νης, εφό­σον εκ­δη­λώ­σουν ξανά εν­δια­φέ­ρον.

 

Και εδώ υπάρ­χει το τρίτο αξιο­ση­μεί­ω­το στοι­χείο. Το ΕΣΡ ανα­βάλ­λει για επό­με­νη από­φα­σή του, το πως, το πότε και κυ­ρί­ως το πόσο της αδειο­δό­τη­σης, αν και με τα πα­ρα­πά­νω δε­δο­μέ­να και τις ποι­κί­λες εν­δεί­ξεις, δια­γω­νι­σμός όπως ο περ­σι­νός δεν θα διε­ξα­χθεί. Αντί­θε­τα, το ΕΣΡ θα ορί­σει μια τιμή, ένα τί­μη­μα και για τις επτά άδειες και όποιος «τα σκά­σει» θα πάρει και την άδεια. Για το ύψος αυτού του τι­μή­μα­τος, κάθε πρό­βλε­ψη θα ήταν πα­ρα­κιν­δυ­νευ­μέ­νη, αλλά προ­σω­πι­κά θα υπο­λό­γι­ζα κάτι ανά­με­σα στην περ­σι­νή πλειο­δο­τι­κή προ­σφο­ρά του Σκάι (45 εκα­τομ­μύ­ρια) και τις μι­κρές προ­σφο­ρές της πλευ­ράς Βαρ­δι­νο­γιάν­νη (11 εκα­τομ­μύ­ρια ευρώ).

 

Τέλος, αξιο­ση­μεί­ω­τη αν και δεν προ­κα­λεί πια κά­ποια εντύ­πω­ση, ήταν η αυ­το­α­πο­θε­ω­τι­κή εμ­φά­νι­ση στην ΕΡΤ από τον αρ­μό­διο υπουρ­γό Ψη­φια­κής Πο­λι­τι­κής, Τη­λε­πι­κοι­νω­νιών και ΜΜΕ, Νίκο Παππά, που δή­λω­σε (ξανά μανά και για πολ­λο­στή φορά…) δι­καιω­μέ­νος από την από­φα­ση του ΕΣΡ, επει­δή δήθεν «παρά τις αι­τιά­σεις της ΝΔ και της υπό­λοι­πης αντι­πο­λί­τευ­σης, απο­δεί­χθη­κε ότι ο αριθ­μός των αδειών δεν είναι απε­ριό­ρι­στος». Ότι το ΕΣΡ πέ­τα­ξε στον κά­λα­θο των αχρή­στων τις πε­ρι­βό­η­τες «γνω­μο­δο­τή­σεις» του Ιν­στι­τού­του της Φλω­ρε­ντί­ας για τις τέσ­σε­ρις άδειες ή τις αστεί­ες και από­λυ­τα ανα­λη­θείς εκτι­μή­σεις του συ­νό­λου των κυ­βερ­νη­τι­κών στε­λε­χών πότε για τον «κλει­στό αριθ­μό 4» που υπα­γο­ρεύ­ει η τε­χνο­λο­γία και έπει­τα για τον ίδιο «κλει­στό αριθ­μό» που επι­τάσ­σει η κα­τά­στα­ση στην (ιδιω­τι­κή) δια­φή­μι­ση μάλ­λον είναι ψιλά γράμ­μα­τα για την άθλια, υπουρ­γι­κή θη­τεία του εν λόγω.

 

Πα­ρε­μπι­πτό­ντως, ο υπουρ­γός επι­χεί­ρη­σε να ψελ­λί­σει κάτι και περί… κα­τα­πο­λέ­μη­σης της ανερ­γί­ας(!) στον κλάδο, επει­δή δήθεν τα νέα, επτά κα­νά­λια θα συμ­μορ­φω­θούν σε έναν μό­νι­μο αριθ­μό απα­σχο­λου­μέ­νων που αγ­γί­ζει τους 400 για τον κάθε σταθ­μό-κα­ρα­μπι­νά­το ψέμα όπως έχου­με απο­κα­λύ­ψει σε πα­λιό­τε­ρα κεί­με­να εδώ στο rproject. Και αυτά, όταν όπως ήδη πε­ρι­γρά­ψα­με ο Σκάι «δα­νεί­ζει» πρό­γραμ­μα και προ­σω­πι­κό στο Action24,το Σταρ προ­χω­ρά σε απο­λύ­σεις τε­χνι­κών και μο­νο­με­ρείς, δυ­σμε­νείς με­τα­βο­λές συμ­βά­σε­ων και ερ­γα­σια­κής θέσης και στο Μέγκα αγνο­ούν τόσο το χρώμα του χρή­μα­τος όσο και το τι μέλ­λει γε­νέ­σθαι με την ερ­γα­σια­κή τους κα­τά­στα­ση, αφού πχ ο Μα­ρι­νά­κης έχει ανα­λά­βει το σύ­νο­λο του ΔΟΛ και επο­μέ­νως και τη με­το­χι­κή και διοι­κη­τι­κή του συμ­με­το­χή στο Μέγκα, «ελεύ­θε­ρο βαρών» και επο­μέ­νως, πλή­ρως απαλ­λαγ­μέ­νος να απα­σχο­λή­σει το υφι­στά­με­νο, ερ­γα­τι­κό δυ­να­μι­κό στο κα­νά­λι της Με­σο­γεί­ων.

 

Επτά, λοι­πόν οι άδειες-επτά άδειες όχι για επτά νομά σε ένα δωμά, όπως έγρα­φε ο Άκης Πάνου, αλλά για επτά «νο­μα­ταί­ους» και «νοι­κο­κυ­ραί­ους», που θα κα­τα­λά­βουν και θα πε­ρι­φρά­ξουν τις κα­τα­πα­τη­μέ­νες εκτά­σεις των τη­λε­ο­πτι­κών συ­χνο­τή­των, με την άδεια, τη σφρα­γί­δα και τη συ­νταγ­μα­τι­κό­τη­τα του ΕΣΡ-όπως οι πι­στο­λά­δες και οι μι­σθο­φό­ροι στο Φαρ-Ου­έστ απο­λάμ­βα­ναν την προ­στα­σία της Ουά­σιγ­κτον, αφού πρώτα είχαν κλέ­ψει το σύ­μπαν, είχαν δια­φθεί­ρει τις αγρο­τι­κές κοι­νό­τη­τες, είχαν εξο­ντώ­σει τους Ιν­διά­νους και είχαν κα­τα­πα­τή­σει τις εκτά­σεις της αμε­ρι­κα­νι­κής Δύσης.

rproject.gr