Κυπριακές εκλογές: Το αποτέλεσμα αναμενόμενο, οι αγώνες το ζητούμενο

Οι εκλογές για την ανάδειξη προέδρου της κυπριακής δημοκρατίας ολοκληρώθηκαν την περασμένη Κυριακή με νικητή τον αρχηγό του μεγαλύτερου δεξιού κόμματος, του Νίκου Αναστασιάδη και ηττημένο τον Σταύρο Μαλά που υποστηρίχθηκε από το ΑΚΕΛ. Το αποτέλεσμα ήταν μάλλον αναμενόμενο.

Θέμης Θεμιστοκλέους

Ανα­με­νό­με­νο για πολ­λούς και διά­φο­ρους λό­γους. Πρώ­τον γιατί ο Ν. Ανα­στα­σιά­δης είχε ξε­κι­νή­σει την προ­ε­κλο­γι­κή εκ­στρα­τεία από πέ­ρυ­σι τον Γε­νά­ρη ρί­χνο­ντας ο ίδιος τις δια­πραγ­μα­τεύ­σεις για το Κυ­πρια­κό στα βρά­χια, επι­λέ­γο­ντας μια εθνι­κι­στι­κή γραμ­μή μα­σκα­ρε­μέ­νη ως «πα­τριω­τι­κή», υπεύ­θυ­νη στάση. Με αυτό τον τρόπο ικα­νο­ποί­η­σε την ακρο­δε­ξιά πτέ­ρυ­γα του κόμ­μα­τός του, που είχε αρ­χί­σει να δια­μαρ­τύ­ρε­ται για τους χει­ρι­σμούς του στο Κυ­πρια­κό έως εκεί­νο το ση­μείο. Έπει­τα, η δε­ξα­με­νή από την οποία κυ­ρί­ως άντλη­σε σταυ­ρούς στο δεύ­τε­ρο γύρο ήταν από τα κόμ­μα­τα του «ακραί­ου κέ­ντρου» (ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, Αλ­λη­λεγ­γύη). Τα κόμ­μα­τα, δη­λα­δή, που στή­ρι­ξαν τον απορ­ρι­πτι­κό Νι­κό­λα Πα­πα­δό­που­λο, ο οποί­ος είχε κα­τέ­βει με σκλη­ρή εθνι­κι­στι­κή γραμ­μή και αμ­φι­σβη­τώ­ντας τη ΔΔΟ ως βάση συ­ζή­τη­σης στο κυ­πρια­κό. Στό­χος του τε­λευ­ταί­ου ήταν να δια­φο­ρο­ποι­η­θεί από τον Ανα­στα­σιά­δη και να διεκ­δι­κή­σει την προ­νο­μια­κή εκ­προ­σώ­πη­ση εκεί­νου του κομ­μα­τιού της ντό­πιας αστι­κής τάξης που βλέ­πει τα συμ­φέ­ρο­ντά της να εξυ­πη­ρε­τού­νται κα­λύ­τε­ρα μέσα από την στα­σι­μό­τη­τα και την πα­γί­ω­ση της τω­ρι­νής κα­τά­στα­σης στο εθνι­κό.

Μά­λι­στα, ο Ανα­στα­σιά­δης -ο οποί­ος δεν δί­στα­σε να χαϊ­δέ­ψει και τους ψη­φο­φό­ρους του ΕΛΑΜ τους απα­ντώ­ντας στο ερω­τη­μα­το­λό­γιο που έστει­λε το να­ζι­στι­κό μόρ­φω­μα στους υπο­ψη­φί­ους του 2ου γύ­ρου- φαί­νε­ται να ήταν τόσο σί­γου­ρος για την τε­λι­κή έκ­βα­ση των εκλο­γών που για πρώτη φορά δεν χρειά­στη­κε να συμ­μα­χή­σει ανοι­χτά με κα­νέ­να από τα κόμ­μα­τα που στή­ρι­ξαν κά­ποιον άλλο υπο­ψή­φιο στον πρώτο γύρο. Επι­πλέ­ον, είχε την ανοι­χτή υπο­στή­ρι­ξη του αρ­χιε­πι­σκό­που Κύ­πρου, ο οποί­ος πα­ρεμ­βαί­νει συ­στη­μα­τι­κά στα πο­λι­τι­κά πράγ­μα­τα του τόπου υπο­στη­ρί­ζο­ντας πάντα… τη Δεξιά του Κυ­ρί­ου.

ΑΚΕΛ: Υπο­ψη­φιό­τη­τα ήττας

Ο ση­μα­ντι­κό­τε­ρος λόγος όμως για τον οποίο ο Ανα­στα­σιά­δης ήταν από την αρχή φα­βο­ρί και το γνώ­ρι­ζε ήταν διότι δεν υπήρ­χε στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα απο­φα­σι­στι­κή πρό­τα­ση από την Αρι­στε­ρά που να στη­ρί­ζε­ται στα ερ­γα­τι­κά στρώ­μα­τα και να στο­χεύ­ει στην αντι­με­τώ­πι­ση των συ­νε­πειών από την εφαρ­μο­γή των μνη­μο­νί­ων, αφε­νός, και μια ρι­ζο­σπα­στι­κή κα­τεύ­θυν­ση για τη λύση στο Κυ­πρια­κό, αφε­τέ­ρου. Η πρό­τα­ση Μαλά από την πλευ­ρά του ΑΚΕΛ, ενός «κε­ντρο­α­ρι­στε­ρού Μα­κρόν α λα κυ­πρια­κά», και η στρο­φή του μετά τον πρώτο γύρο σε πιο πα­τριω­τι­κή-συ­ντη­ρη­τι­κή ρη­το­ρι­κή προ­κει­μέ­νου να προ­σεγ­γί­σει ψη­φο­φό­ρους του ακραί­ου κέ­ντρου και ταυ­τό­χρο­να να μην τρο­μά­ξει τους προ­ο­δευ­τι­κούς αστούς (αντί για απεύ­θυν­ση στο ένα τρίτο των ψη­φο­φό­ρων που απεί­χαν στον πρώτο γύρο διότι δεν είχαν επι­λο­γή που να τους εκ­φρά­ζει), ήταν πρό­τα­ση ήττας. Ήταν, λοι­πόν, μια εκλο­γι­κή μάχη από την οποία απου­σί­α­ζε μια ου­σια­στι­κή εναλ­λα­κτι­κή λύ­ση-πρό­τα­ση από τα αρι­στε­ρά ενώ η Δεξιά εκ­προ­σω­πή­θη­κε σε όλες τις εκ­φάν­σεις.

Μετά από αυτή την εξέ­λι­ξη, ο δρό­μος γί­νε­ται ακόμα πιο δύ­σβα­τος για τους ερ­γα­ζό­με­νους και η προ­ο­πτι­κή για μια λύση του Κυ­πρια­κού που να εξα­σφα­λί­ζει την ει­ρη­νι­κή συ­νύ­παρ­ξη απο­μα­κρύ­νε­ται. Οι πο­λι­τι­κές λι­τό­τη­τας αλλά και οι επι­θε­τι­κοί σχε­δια­σμοί του κουαρ­τέ­του Κύ­προς-Ελ­λά­δα-Ισ­ρα­ήλ-Αί­γυ­πτος ανα­μέ­νε­ται να συ­νε­χι­στούν και να διευ­ρυν­θούν. Οι πα­τριω­τι­κές κο­ρό­νες και το φλερτ με τους φα­σί­στες που πήραν 5,6% στις εκλο­γές θα εντα­θούν. Μπρο­στά στις νέες συν­θή­κες, τα κα­θή­κο­ντα της Αρι­στε­ράς αυ­ξά­νο­νται. Το ΑΚΕΛ, παρ’ όλη την εκλο­γι­κή ήττα, θα συ­νε­χί­ζει να κοιτά προς κέ­ντρο και το κενό εκ­προ­σώ­πη­σης ενός με­γά­λου κομ­μα­τιού της κοι­νω­νί­ας θα με­γα­λώ­νει. Η αλή­θεια φυ­σι­κά είναι ότι κα­τά­φε­ρε να συ­σπει­ρώ­σει τη ορ­γα­νω­μέ­νη βάση του αλλά χωρίς να υπάρ­χει αντι­πρό­τα­ση από το χώρο της πέραν του ΑΚΕΛ Αρι­στε­ράς.

Αγώ­νες

Κλεί­νο­ντας, ίσως το μόνο θε­τι­κό από αυτήν την ανα­μέ­τρη­ση είναι ότι κα­τα­πο­ντί­στη­κε η σκλη­ρή γραμ­μή του Πα­πα­δό­που­λου για το Κυ­πρια­κό και πέ­ρα­σαν οι δύο υπο­ψή­φιοι που ανα­φέ­ρο­νται (πε­ρισ­σό­τε­ρο ή λι­γό­τε­ρο ει­λι­κρι­νά) στη λύση του κυ­πρια­κού στη βάση της ΔΔΟ. Αυτή η πρό­θε­ση μιας πλειο­ψη­φι­κής με­ρί­δας των Ελ­λη­νο­κυ­πρί­ων σε συν­δυα­σμό με τη με­γά­λη πο­ρεία ει­ρή­νης των Τουρ­κο­κυ­πρί­ων στους δρό­μους της βό­ρειας Λευ­κω­σί­ας ενά­ντια στο φα­σι­σμό αλλά και στις πο­λι­τι­κές του Ερ­ντο­γάν πριν από λίγες μέρες, μας δεί­χνουν το δρόμο για το πώς πρέ­πει να κι­νη­θεί η Αρι­στε­ρά χτί­ζο­ντας σχέ­σεις στην κοι­νω­νι­κή βάση των δύο κοι­νο­τή­των βρί­σκο­ντας ευ­και­ρί­ες για κοι­νούς αγώ­νες. Παρ’ όλο που το απο­τέ­λε­σμα των εκλο­γών ήταν ανα­με­νό­με­νο, η ελ­πί­δα για ένα κα­λύ­τε­ρο αύριο στη­ρί­ζε­ται στους αγώ­νες που θα πρέ­πει να δο­θούν από εδώ και πέρα και στους οποί­ους ο κό­σμος της αρι­στε­ράς θα πρέ­πει να δώσει τον παλμό.

/rproject.gr/