Οι κρατούμενοι αντιδρούν στον Νέο Σωφρονιστικό Κώδικα!

Για πολλές δεκαετίες οι ελληνικές κυβερνήσεις επιτίθενται οργανωμένα και συντονισμένα στα δικαιώματα του κόσμου της εργασίας και της νεολαίας.

Κο­ρω­νί­δα αυτής της επί­θε­σης απο­τε­λούν τα μνη­μό­νια και οι πο­λι­τι­κές λι­τό­τη­τας που εφαρ­μό­ζο­νται με αμεί­ω­τη έντα­ση, πλήτ­το­ντας κα­το­χυ­ρω­μέ­να δι­καιώ­μα­τα και κε­κτη­μέ­να. Κατά τη διάρ­κεια εφαρ­μο­γής των μνη­μο­νί­ων οι κυ­βερ­νώ­ντες δεν δί­στα­σαν με έντε­χνες και με­θο­δευ­μέ­νες κι­νή­σεις να κα­τα­στρα­τη­γή­σουν και να υπο­νο­μεύ­σουν τη δη­μο­κρα­τία, στή­νο­ντας ένα κρά­τος έκτα­κτης ανά­γκης και μία διαρ­κή κα­τά­στα­ση εξαί­ρε­σης σε βάρος των υπο­τε­λών.

Έλενα Λεχρή-Κοτρώνη

Κι­νη­το­ποι­ή­σεις και εξε­γέρ­σεις στις φυ­λα­κές

Από τον πε­ρα­σμέ­νο Οκτώ­βριο, όπου κα­τα­τέ­θη­κε σε δη­μό­σια δια­βού­λευ­ση ο νέος σω­φρο­νι­στι­κός κώ­δι­κας, συ­ντε­λού­νται κι­νη­το­ποι­ή­σεις τόσο στις γυ­ναι­κεί­ες όσο και στις αν­δρι­κές πτέ­ρυ­γες των φυ­λα­κών όλης της χώρας. Κρα­τού­με­νοι και κρα­τού­με­νες σε κατά τό­πους φυ­λα­κές άρ­χι­σαν να κρα­τούν ανοι­χτούς τους προ­αύ­λιους χώ­ρους για χρο­νι­κό διά­στη­μα με­γα­λύ­τε­ρο του επι­τρε­πτού, ως έν­δει­ξη δια­μαρ­τυ­ρί­ας στα βα­σι­κά ση­μεία και μέτρα που θα επι­φέ­ρει ο νέος σω­φρο­νι­στι­κός κώ­δι­κας. Σκο­πός των κι­νη­το­ποι­ή­σε­ων αυτών είναι να δη­μιουρ­γη­θούν γέ­φυ­ρες επι­κοι­νω­νί­ας τόσο με το αγω­νι­ζό­με­νο κομ­μά­τι της κοι­νω­νί­ας που αντι­πα­λεύ­ει τον νέο σω­φρο­νι­στι­κό κώ­δι­κα της κυ­βέρ­νη­σης με ταυ­τό­χρο­νη ενη­μέ­ρω­ση του κό­σμου, όσο και η ανα­χαί­τι­ση και από­συρ­ση του επί­μα­χου νο­μο­σχε­δί­ου.

Με σύν­θη­μα «Μέσα στις φυ­λα­κές δεν υπάρ­χουν τέ­ρα­τα, αλλά άν­θρω­ποι», οι κρα­τού­με­νοι και οι κρα­τού­με­νες κα­τά­φε­ραν να ανα­δεί­ξουν την υπο­κρι­σία της κυ­βέρ­νη­σης και του υπουρ­γεί­ου δι­καιο­σύ­νης που προ­σπά­θη­σαν με τα­χεί­ες δια­δι­κα­σί­ες να πε­ρά­σουν το νέο σω­φρο­νι­στι­κό νο­μο­σχέ­διο. Οι κρα­τού­με­νοι/ες έδει­ξαν από την αρχή την πρό­θε­σή τους να αντι­πα­λέ­ψουν με όλες τους τις δυ­νά­μεις το νο­μο­σχέ­διο-έκτρω­μα της κυ­βέρ­νη­σης. Ση­μείο του αγώνα που συ­ντε­λεί­ται όλο αυτό το διά­στη­μα «εντός των τει­χών» απο­τε­λεί η εξέ­γερ­ση που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε στα τέλη Φε­βρουα­ρί­ου στις φυ­λα­κές Κο­ρυ­δαλ­λού.

Οι κρα­τού­με­νοι/ες  αντέ­δρα­σαν με οργή στη βίαιη επι­χεί­ρη­ση των ΕΚΑΜ για τη με­τα­γω­γή του Κ.Γιαγ­τζό­γλου και έκα­ναν δικό τους το αί­τη­μά του για με­τα­φο­ρά από τις φυ­λα­κές Λά­ρι­σας στις φυ­λα­κές Κο­ρυ­δαλ­λού. Ακόμη και αν εκ πρώ­της όψεως οι κα­τα­στά­σεις μοιά­ζουν ασύν­δε­τες, στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα ανα­δει­κνύ­ουν την αυ­ταρ­χι­κό­τη­τα της κρα­τι­κής κα­τα­στο­λής και του σω­φρο­νι­στι­κού συ­στή­μα­τος στην Ελ­λά­δα. Όπως ανα­δει­κνύ­ε­ται από κάθε επι­λο­γή της κυ­βέρ­νη­σης, ου­σια­στι­κός στό­χος όλης αυτής της προ­σπά­θειας είναι η φί­μω­ση της κοι­νω­νί­ας των  φυ­λα­κι­σμέ­νων και η επι­βο­λή ενός ολο­κλη­ρω­τι­κού μο­ντέ­λου που προ­κρί­νει τον «αφο­πλι­σμό» όλων εκεί­νων που είτε ατο­μι­κά είτε συλ­λο­γι­κά επι­λέ­γουν να αγω­νί­ζο­νται και να αντι­στέ­κο­νται ακόμα και σε συν­θή­κες εγκλει­σμού.

Ο Νέος Σω­φρο­νι­στι­κός Κώ­δι­κας

Παρά τις εξαγ­γε­λί­ες της Κυ­βέρ­νη­σης ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛ και του Υπουρ­γού Δι­καιο­σύ­νης για την εξυ­γί­αν­ση και βελ­τί­ω­ση των συν­θη­κών κρά­τη­σης που θα φέρει το νέο σω­φρο­νι­στι­κό νο­μο­σχέ­διο, η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα είναι τε­λεί­ως δια­φο­ρε­τι­κή. Ο νέος σω­φρο­νι­στι­κός κώ­δι­κας είναι το όχημα της βιαιό­τη­τας των πο­λι­τι­κών των νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρων κυ­βερ­νή­σε­ων και της αναλ­γη­σί­ας της αστι­κής δι­καιο­σύ­νης και των σω­φρο­νι­στι­κών λει­τουρ­γών. Το σω­φρο­νι­στι­κό νο­μο­σχέ­διο αλ­λά­ζει σε με­γά­λο βαθμό τις συν­θή­κες κρά­τη­σης, δη­μιουρ­γώ­ντας αντι­δρα­στι­κές τομές στο σω­φρο­νι­στι­κό σύ­στη­μα.

Πρώτο βα­σι­κό ση­μείο του νέου σω­φρο­νι­στι­κού κώ­δι­κα είναι η δη­μιουρ­γία ει­δι­κών συν­θη­κών κρά­τη­σης, η επα­να­φο­ρά των πτε­ρύ­γων τύπου Γ’ και ο δια­χω­ρι­σμός των κρα­του­μέ­νων. Με τον νέο σω­φρο­νι­στι­κό κώ­δι­κα ει­σά­γε­ται, με από­φα­ση του συμ­βου­λί­ου της φυ­λα­κής, η δυ­να­τό­τη­τα ύπαρ­ξης ει­δι­κών συν­θη­κών κρά­τη­σης για οποιον­δή­πο­τε κρα­τού­με­νο/η, εάν συ­ντρέ­χουν λόγοι που συν­δέ­ο­νται με την ασφά­λεια της χώρας ή τη δη­μό­σια τάξη ή την τάξη και την ασφά­λεια στα κα­τα­στή­μα­τα κρά­τη­σης (α.11 παρ.4). Προ­φα­νέ­στα­τα, σκο­πός του νο­μο­θέ­τη είναι να τρο­μο­κρα­τή­σει όσους/ες βρέ­θη­καν στη φυ­λα­κή, επει­δή αγω­νί­στη­καν ενά­ντια στο σύ­στη­μα και όχι όσους το υπη­ρε­τού­σαν επί χρό­νια και τώρα τυγ­χά­νουν ιδιαί­τε­ρης με­τα­χεί­ρι­σης μέσα στη φυ­λα­κή. Τα πα­ρα­δείγ­μα­τα είναι πολλά άλ­λω­στε για τις δια­φο­ρε­τι­κές συν­θή­κες εγκλει­σμού ανά­λο­γα με την τα­ξι­κή θέση του κρα­τού­με­νου/ης. Επί της ου­σί­ας ει­σά­γε­ται ο δια­χω­ρι­σμός των κρα­του­μέ­νων βάσει των α.187 και 187Α και δι­καιο­λο­γεί­ται η απο­μό­νω­σή τους σε ει­δι­κά δια­μορ­φω­μέ­νους χώ­ρους των αστυ­νο­μι­κών τμη­μά­των. Ο δια­χω­ρι­σμός που θα επι­βλη­θεί, πέρα από το ότι συ­νι­στά ξε­κά­θα­ρη πα­ρέκ­βα­ση από την έν­νο­μη κα­τά­στα­ση, επι­βάλ­λει εξω­φρε­νι­κούς δια­χω­ρι­σμούς. Για πα­ρά­δειγ­μα, ει­σά­γε­ται ο δια­χω­ρι­σμός των κρα­του­μέ­νων λόγω σε­ξουα­λι­κό­τη­τας, με απο­τέ­λε­σμα να κρα­τού­νται ομο­φυ­λό­φι­λοι μαζί με βια­στές!

Δεύ­τε­ρο ση­μείο άξιο ανα­φο­ράς είναι η θε­σμο­θέ­τη­ση και νο­μι­μο­ποί­η­ση της βίας στους κρα­του­μέ­νους από τους σω­φρο­νι­στι­κούς υπαλ­λή­λους (α.63 παρ.1). Έτσι για πρώτη φορά θε­σμο­θε­τεί­ται η χρήση βίας κατά των κρα­του­μέ­νων. Ση­μείο τρίτο απο­τε­λεί η πα­γί­ω­ση της εξου­σια­στι­κής θέσης του ει­σαγ­γε­λέα. Σε διά­σπαρ­τα ση­μεία του νέου σω­φρο­νι­στι­κού κώ­δι­κα ει­σά­γε­ται ο δια­χω­ρι­σμός των κρα­του­μέ­νων και η κα­τάρ­γη­ση των ίσων δι­καιω­μά­των τους. Η χο­ρή­γη­ση των αδειών για τους κρα­τού­με­νους θα εμπί­πτει πλέον στις υπε­ρε­ξου­σί­ες του εκά­στο­τε ει­σαγ­γε­λέα, ο οποί­ος θα υπά­γει τις αι­τή­σεις χο­ρή­γη­σης αδειών σε κα­θε­στώς «ει­δι­κών» κρι­τη­ρί­ων και ελέγ­χου και θα πα­ρέ­χει την εκά­στο­τε άδεια ανά­λο­γα με την κρίση του. Επι­πλέ­ον οι τα­κτι­κές και εκ­παι­δευ­τι­κές άδειες, εφό­σον αυτές χο­ρη­γη­θούν, θα συ­νο­δεύ­ο­νται από όρους κατ’ οίκον πε­ριο­ρι­σμού και επι­τή­ρη­σης με ηλε­κτρο­νι­κό βρα­χιό­λι.

Τέ­ταρ­το ση­μείο είναι το άρθρο που αφορά στις κρα­τού­με­νες μη­τέ­ρες. Με τον νέο σω­φρο­νι­στι­κό κώ­δι­κα παύει να είναι δε­δο­μέ­νο ότι τα παι­διά μέχρι τριών ετών θα πα­ρα­μέ­νουν με την κρα­τού­με­νη μη­τέ­ρα τους. Αυτό, όπως και τα ζη­τή­μα­τα επι­μέ­λειας σε πε­ρι­πτώ­σεις που η μη­τέ­ρα-κρα­τού­με­νη εκτί­ει ποινή άνω των δέκα ετών, θα εξαρ­τά­ται από τη δι­κα­στι­κή κρίση. Ση­μείο πέμ­πτο είναι η διά­τα­ξη που επα­να­φέ­ρει τον κολ­πι­κό έλεγ­χο στις κρα­τού­με­νες (α.21παρ.7), ο οποί­ος είναι ανα­με­νό­με­νο ότι θα πραγ­μα­το­ποιεί­ται από όποιον έχει βάρ­δια. Ση­μείο έκτο είναι ο έλεγ­χος της επι­κοι­νω­νί­ας των κρα­του­μέ­νων (α.51) και το «φα­κέ­λω­μα» των κοι­νω­νι­κών τους επα­φών. Ση­μείο έβδο­μο είναι η μεί­ω­ση των τε­τρα­γω­νι­κών μέ­τρων που αντι­στοι­χούν σε κάθε κρα­τού­με­νο/η. Ση­μείο όγδοο είναι η θε­σμο­θέ­τη­ση του βα­σα­νι­στη­ρί­ου της υπο­χρε­ω­τι­κής σί­τι­σης για τους απερ­γούς πεί­νας (α29 και 31).

Για την απά­ντη­σή μας

Αν προ­σπα­θού­σα­με να ορί­σου­με τι είναι η φυ­λα­κή και το σύ­στη­μα σω­φρο­νι­σμού μέσα σε ένα αυ­ταρ­χι­κό αστι­κό πλαί­σιο, θα λέ­γα­με ότι είναι η εγκλη­μα­το­ποί­η­ση της φτώ­χειας, της με­τα­νά­στευ­σης, της πε­ρι­θω­ριο­ποί­η­σης, των αντι­στά­σε­ων και των ιδεών. Ο σω­φρο­νι­στι­κός κώ­δι­κας δεν είναι το μο­να­δι­κό πα­ρά­δειγ­μα της επί­θε­σης και ούτε μπο­ρεί να ανα­λυ­θεί εν­δε­λε­χώς μο­νά­χα μέσα από ένα άρθρο. Σε και­ρούς  κοι­νω­νι­κής εξα­θλί­ω­σης και οι­κο­νο­μι­κών κρί­σε­ων το κρά­τος επι­διώ­κει την ισο­πέ­δω­ση των αντι­στά­σε­ων και των κοι­νω­νι­κών αγώ­νων. Και ξε­κι­νά από τους κρα­τού­με­νους.

Η σκλή­ρυν­ση της πο­λι­τι­κής της κυ­βέρ­νη­σης μέσα από το νέο σω­φρο­νι­στι­κό νο­μο­σχέ­διο δεν είναι μία απλή εκτρο­πή από την εφαρ­μο­γή των νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρων επι­λο­γών. Είναι ανα­πό­σπα­στο τμήμα των πο­λι­τι­κών που υπη­ρε­τού­νται μέσα στα χρό­νια των μνη­μο­νί­ων, που ανα­δει­κνύ­ο­νται από τα κα­θε­στω­τι­κά ΜΜΕ και υπο­στη­ρί­ζο­νται από τη συ­ντη­ρη­τι­κή δεξιά, ώστε να λά­βουν δια­στά­σεις κοι­νω­νι­κής απο­δο­χής.

Με τον νέο σω­φρο­νι­στι­κό κώ­δι­κα θε­σμο­θε­τεί­ται η αυ­στη­ρο­ποί­η­ση της κα­τα­στο­λής και η εντα­τι­κο­ποί­η­ση του ελέγ­χου μέσα στις φυ­λα­κές, ενώ πα­ράλ­λη­λα επι­διώ­κε­ται να με­τα­φερ­θεί αυτό το κλίμα και σε κοι­νω­νι­κό επί­πε­δο μέσα από την πα­ρα­γω­γή κα­νό­νων που στο­χεύ­ουν στην πει­θάρ­χη­ση και υπο­τα­γή των αν­θρώ­πων μέσα από την ποι­νι­κο­ποί­η­ση των αγώ­νων και τις διώ­ξεις αγω­νι­στών και αγω­νι­στριών. Η ει­κό­να συ­μπλη­ρώ­νε­ται στα­δια­κά και κα­τα­λή­γου­με σή­με­ρα να «δια­πραγ­μα­τευό­μα­στε» το δι­καί­ω­μά μας στις κι­νη­το­ποι­ή­σεις, τις απερ­γί­ες, τις δια­δη­λώ­σεις.

Ο αγώ­νας λοι­πόν ενά­ντια στον νέο σω­φρο­νι­στι­κό κώ­δι­κα είναι ένας αγώ­νας που αφορά όλο το κί­νη­μα. Η Αρι­στε­ρά οφεί­λει να μπει σε αυτή τη μάχη, να υπε­ρα­σπι­στεί τα αι­τή­μα­τα των κρα­του­μέ­νων και να αντι­πα­λέ­ψει το νέο σω­φρο­νι­στι­κό νο­μο­σχέ­διο. Ο αγώ­νας που έχου­με να δώ­σου­με είναι συ­νο­λι­κός ενά­ντια στα μνη­μό­νια και τις πο­λι­τι­κές λι­τό­τη­τας, την κα­τα­στο­λή των αγώ­νων, την πε­ρι­στο­λή των δι­καιω­μά­των μας.

rproject.gr