Τα αποτελέσματα των εκλογών της 21ης Μαΐου αποτέλεσαν πολιτικό σοκ. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επέδρασαν. Η κατοχή και η διαχείριση του κρατικού μηχανισμού, αλλά και η υποστήριξη της Ν.Δ. από όλα τα κέντρα εξουσίας και τα ΜΜΕ που καλλιέργησαν ένα κλίμα φόβου και εξωράισαν την κυβερνητική πολιτική.
Οι πόροι από τα ευρωπαϊκά κονδύλια και η χαλάρωση των περιορισμών του δημοσιονομικού πλαισίου της ΟΝΕ, που αξιοποιήθηκαν από τη Ν.Δ. για να διευρύνει το εκλογικό της μπλοκ. Ωφέλησαν κυρίως την ολιγαρχία και τα εύπορα στρώματα, όμως συνέβαλαν στη διείσδυση της Ν.Δ. και στα χαμηλότερα στρώματα. Ολη αυτή η περίοδος αναιμικής ανάπτυξης μετά την υπερδεκαετή κρίση οδήγησε ένα τμήμα των ψηφοφόρων να επιλέξουν την «κανονικότητα».
Μαριάννα Τσίχλη*
Για τη μεγάλη υποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ τη βασική ευθύνη φέρει η πολιτική της ηγεσίας του ήδη από το 2015. Μετατοπιζόμενη προς έναν «φανταστικό μεσαίο χώρο» έχανε τις όποιες αναφορές στις εργαζόμενες τάξεις, που διατήρησε ακόμα και στις εκλογές του 2019. Από την άλλη πλευρά το ΠΑΣΟΚ, ένα κόμμα πλήρως ελεγχόμενο από τα κέντρα εξουσίας, δεν μπορεί να αποτελέσει αντιπολιτευτικό πόλο στη Ν.Δ.
Το εκλογικό αποτέλεσμα είναι αρνητικό και για το ΜέΡΑ 25-Συμμαχία για τη Ρήξη. Σίγουρα υπήρξαν ελλείμματα, αστοχίες και λάθη. Ομως στη μεγάλη εικόνα το εκλογικό αποτέλεσμα καθορίστηκε από την οξύτατη επίθεση από το σύνολο των ΜΜΕ, τη Ν.Δ., αλλά και την αξιωματική αντιπολίτευση και το ΠΑΣΟΚ. Με αποκλεισμούς, αλλά κυρίως με διαστρέβλωση, δαιμονοποίηση, με σχέδιο απονομιμοποίησης στελεχών, την ίδια ώρα που άλλα αριστερά ή «αντισυστημικά» εγχειρήματα και κόμματα όχι απλώς δεν στοχοποιήθηκαν, αλλά ενίοτε πριμοδοτήθηκαν από τους μηχανισμούς αυτούς. Και αυτό γιατί προσπάθησε να συνδέσει τον απόηχο των αντιμνημονιακών αγώνων με μια σύγχρονη πρόταση ανατροπής των συσχετισμών.
Τα αποτελέσματα έκριναν ποια θα είναι η επόμενη κυβέρνηση. Οσο πιο ισχυρή η πλειοψηφία της, τόσο θα διευκολυνθεί το «έργο» της. Τα δείγματα γραφής της νέας περιόδου δόθηκαν ήδη στο Πέραμα, στην Κοζάνη, στη Θεσσαλονίκη.
Δύο είναι τα πραγματικά διακυβεύματα αυτών των εκλογών. Αν θα έχουμε ισχυρή ή αδύναμη κυβέρνηση της Ν.Δ. και αν θα υπάρχει στη Βουλή η φωνή της αγωνιστικής αντιπολίτευσης που μπορεί να επιδράσει για μια συνολικότερη αναδιάταξη στην Αριστερά. Το ΜέΡΑ25-Συμμαχία για τη Ρήξη απέδειξε τη συμβολή του. Με ουσιαστικό κοινοβουλευτικό έργο, αναδεικνύοντας ζητήματα που δεν τέθηκαν από κανέναν άλλο, για το περιβάλλον, για τα δικαιώματα. Με πραγματική παρουσία στους αγώνες, στο κίνημα της νεολαίας, στους χώρους εργασίας, στα πολύμορφα κινήματα.
Με τη σθεναρή άρνηση να αποδεχτεί ότι δεν υπάρχει εναλλακτική, με προτάσεις λύσεων στα μεγάλα και δομικά προβλήματα. Με πολυφωνία και επιμονή στην ενότητα της Αριστεράς. Γιατί πραγματική αντιπολίτευση δεν μπορεί να γίνει από όσους έχουν αποδεχτεί τη νεοφιλελεύθερη «κανονικότητα». Αλλά δεν μπορεί να γίνει ούτε από μονοπρόσωπα εγχειρήματα χωρίς πολιτικές θέσεις, συμμετοχή στους αγώνες και ασαφές πολιτικό πρόσημο, ούτε από μοναχικές πορείες και την παραπομπή των λύσεων στον σοσιαλισμό και την επανάσταση.
Μόνο η είσοδος περισσότερων κομμάτων της Αριστεράς στη Βουλή μπορεί να αμφισβητήσει την ισχυρή αυτοδυναμία της Ν.Δ. Αντίθετα, καμία επίδραση δεν έχει με το παρόν εκλογικό σύστημα και συσχετισμό η ενίσχυση ή μη της μείζονος και της ελάσσονος αντιπολίτευσης. Η ίδια η Ν.Δ. το αντιλαμβάνεται, για αυτό ήδη ξεκίνησε το αφήγημα της αστάθειας και των τρίτων εκλογών.
Στις 25 Ιουνίου δεν δίνουμε μια μάχη για το ΜέΡΑ25-Συμμαχία για τη Ρήξη. Δίνουμε μια μάχη για την Αριστερά και τους αγώνες. Απέναντι σε αυτούς τους συσχετισμούς το ερώτημα που απευθύνουμε είναι απλό. Θέλεις αυτή η φωνή να είναι στη Βουλή; Είναι στο χέρι σου.
*Υποψήφια βουλεύτρια ΜέΡΑ25-Συμμαχία για τη Ρήξη στην Α’ Αθήνας
efsyn.gr
