Αποκαλυπτικό άρθρο του προέδρου της ΓΣΕΕ αναδεικνύει τη λεηλασία των πόρων του πρώην ΟΕΚ που κατήργησαν τα μνημόνια.
Γιατί η κυβέρνηση δεν αξιοποιεί τα κεφάλαια ύψους 1,5 δισ. ευρώ που μεταφέρθηκαν μετά τη μνημονιακή κατάργηση του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας στον τότε ΟΑΕΔ (σημερινή ΔΥΠΑ); Γιατί δεν αξιοποιείται αυτή η δεξαμενή αποθεματικών για την άσκηση μιας πραγματικής κοινωνικής στεγαστικής πολιτικής που θα βοηθήσει νέους, νέα ζευγάρια, αλλά και ανθρώπους που δεν δύνανται να σηκώσουν το βάρος των εξωπραγματικών ενοικίων, να έχουν πρόσβαση στο αναφαίρετο δικαίωμα της στέγασης;
Γιάννης Παναγόπουλος*
Αυτά τα ερωτήματα, όπως και το πραγματικό ύψος των αποθεματικών, αναδεικνύει ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γιάννης Παναγόπουλος, σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε στο KReport στις 24 Ιουλίου και αναδημοσιεύει σήμερα η «Εφ.Συν.», καθώς αποκαλύπτει τη μεγάλη υποκρισία και τα κροκοδείλια δάκρυα όσων αξιωματούχων μιλούν για κοινωνική στεγαστική πολιτική, τροφοδοτώντας την αγορά της στέγης με κίνητρα για να αυξάνονται συνεχώς οι τιμές.
Υπάρχουν πάνω από 1,5 δισ. ευρώ διαθέσιμα για κοινωνική κατοικία
Είναι πλέον κοινή η αντίληψη ότι η ακρίβεια -σε όλες τις εκφάνσεις της- αποτελεί το μείζον πρόβλημα των νοικοκυριών και η αντιμετώπισή της το μεγάλο «στοίχημα» των φορέων άσκησης οικονομικής πολιτικής. Μέχρι πρόσφατα η προσοχή εστιαζόταν σε τομείς προϊόντων και υπηρεσιών (τρόφιμα, ενέργεια, μεταφορές κ.ά.) που πλήττουν ευρεία τμήματα, ιδίως χαμηλών εισοδημάτων του πληθυσμού. Από την προσοχή πολλών διέφυγε το θέμα της έκρηξης των τιμών των ενοικίων πολλών δε μάλλον της μεγάλης ανόδου των τιμών αγοράς κατοικιών.
Τα φαινόμενα αυτά εντάθηκαν και θα εντείνονται και από πολιτικές επιλογές που άμεσα επηρεάζουν όπως π.χ. Golden Visa, Airbnb. Oχι μόνο οι μισθωτoί αλλά και η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών που δεν είναι κάτοχοι ιδιόκτητης κατοικίας και ΙΔΙΩΣ τα νέα ζευγάρια, αδυνατούν να ανταποκριθούν στις υπέρογκες δαπάνες για ενοίκια ή για την αγορά κατοικίας.
Οσο η κυβέρνηση δεν αντιλαμβάνεται την αναγκαιότητα να παρέμβει στην ολιγοπωλιακή και εν πολλοίς «καρτελοποιημένη αγορά», η ακρίβεια δεν θα τιθασεύεται. Αλλά και όσο συνεχίζει να παρεμβαίνει στο ζήτημα της στέγασης τροφοδοτώντας τη ζήτηση και όχι την προσφορά κατοικιών, οι δαπάνες για ενοίκια και αγορές κατοικιών θα τροφοδοτούν τη «φούσκα», η οποία με τη σειρά της θα φουντώνει την ακρίβεια.
Οσοι θέλουν να συμβάλουν στην αντιμετώπιση του ζητήματος ας μην ψάχνουν να «ανακαλύψουν την Αμερική». Μοντέλα προσφοράς κοινωνικής κατοικίας υπάρχουν σε όλη την Ευρώπη. Ιδίως αυτό της Αυστρίας και ειδικότερα της Βιέννης αποκαλύπτει πόσα σημαντικά μπορούν να πραγματοποιηθούν στη χώρα μας και μάλιστα μακριά από λογικές «γκέτο» που σε προηγούμενες δεκαετίες υπήρξαν.
Υπάρχουν δημόσιοι πόροι (σε χρήμα και γη), υπάρχει η δυνατότητα άντλησης πόρων από το RRF (Ταμείο Ανθεκτικότητας και Ανάκαμψης), όπως έκαναν η Ισπανία και η Πορτογαλία. Επισημαίνεται ότι οι απαιτούμενες παρεμβάσεις χρειάζεται να πραγματοποιηθούν με κανόνες και με τον συντονισμό και την ηγεσία ενός υπό δημόσιο έλεγχο φορέα ιδιωτών κατασκευαστών.
Και για να μη γίνει η γνωστή σπέκουλα με το «λεφτά υπάρχουν…» υπενθυμίζω ότι η διά μνημονιακού νόμου κατάργηση του ΟΕΚ (Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας) και της Εργατικής Εστίας και η συγχώνευσή τους στον τέως ΟΑΕΔ (νυν ΔΥΠΑ) έχει σήμερα στους σχετικούς λογαριασμούς σωρεύσει αποθεματικά άνω των 1,5 δισ. ευρώ. Πόροι που (φευ!) τροφοδοτούν προγράμματα που οδηγούν στην πληθωριστική έξαρση και στην αγορά – ενοικίαση κατοικίας.
*πρόεδρος της ΓΣΕΕ
