Η γεμάτη μίσος αρπαγή της εξουσίας από τους Τραμπ-Μασκ

Μεθυσμένος από την επιστροφή του στο Λευκό Οίκο και την αυτοκρατορική εξουσία που τη συνοδεύει, ο Ντόναλντ Τραμπ πιστεύει ότι έχει λαϊκή εντολή να εφαρμόσει ολόκληρη την ακροδεξιά του ατζέντα. Και κινείται με ιλιγγιώδη ταχύτητα για να την εφαρμόσει σε όλα τα μέτωπα.

Σάρον Σμιθ | μετάφραση Πάνος Πέτρου

Αυτή η στρα­τη­γι­κή, που είναι σχε­δια­σμέ­νη για να οδη­γή­σει τους πολ­λούς στό­χους του Τραμπ σε ζα­λι­σμέ­νη πα­ρά­λυ­ση, είναι η ίδια που χρη­σι­μο­ποι­ή­θη­κε στην πρώ­του θη­τεία. Όπως είχε εξη­γή­σει ο επι­κε­φα­λής της κα­μπά­νιας του Τραμπ του 2016, ο Στιβ Μπά­νον: «Το μόνο που χρειά­ζε­ται να κά­νου­με είναι να πλημ­μυ­ρί­σου­με τη ζώνη [ΣτΜ: flood the zone, αθλη­τι­κός όρος που ση­μαί­νει την υπερ­φόρ­τω­ση ενός κρί­σι­μου μέ­ρους του γη­πέ­δου]. Κάθε μέρα τους χτυ­πά­με με τρία πράγ­μα­τα. Θα πια­στούν μόνο από το ένα και θα μπο­ρέ­σου­με να τα κά­νου­με όλα, μπαμ, μπαμ, μπαμ. Δεν θα μπο­ρέ­σουν ποτέ να συ­νέλ­θουν. Αλλά πρέ­πει να ξε­κι­νή­σου­με με την τα­χύ­τη­τα της κάνης του όπλου».

Όμως αυτήν τη φορά ο Τραμπ στο­χεύ­ει ψη­λό­τε­ρα και επέ­στρε­ψε στο Λευκό Οίκο με ένα κα­ταρ­τι­σμέ­νο σχέ­διο το οποίο θα διευ­κο­λυν­θεί από ένα δί­κτυο αν­θρώ­πων αφο­σιω­μέ­νων στην επι­χεί­ρη­ση «πλιά­τσι­κου»: Τους προ­σω­πι­κά επι­λεγ­μέ­νους διο­ρι­σμέ­νους υπουρ­γούς οι οποί­οι είχαν ήδη απο­δεί­ξει την αφο­σί­ω­σή τους στον Τραμπ και τις αυ­ταρ­χι­κές τά­σεις του –επει­δή της συμ­με­ρί­ζο­νται. Για πα­ρά­δειγ­μα, λίγες ώρες αφό­του  ορ­κί­στη­κε ως Γε­νι­κή Ει­σαγ­γε­λέ­ας, η Παμ Μπό­ντι ανα­κοί­νω­σε τη συ­γκρό­τη­ση μιας «Ομά­δας Ερ­γα­σί­ας για την Ερ­γα­λειο­ποί­η­ση», η οποία θα επα­νε­ξε­τά­σει και θα δρά­σει ενά­ντια στις λε­γό­με­νες « “πο­λι­τι­κο­ποι­η­μέ­νες” ενέρ­γειες όσων αξιω­μα­τού­χων διε­νέρ­γη­σαν ποι­νι­κές έρευ­νες κατά του Προ­έ­δρου Ντό­νταλ Τραμπ και σε Πο­λι­τεια­κό και σε Ομο­σπον­δια­κό επί­πε­δο».

Επί­σης, ήδη από από την πρώτη του θη­τεία, ο Τραμπ έχει γε­μί­σει τα ομο­σπον­δια­κά δι­κα­στή­ρια με διο­ρι­σμέ­νους από τον ίδιο αντι­δρα­στι­κούς οι οποί­οι είναι πρό­θυ­μοι να επι­κυ­ρώ­νουν και τυ­πι­κά την σα­ρω­τι­κή του επί­θε­ση στα δη­μο­κρα­τι­κά δι­καιώ­μα­τα. Σή­με­ρα έχει ξε­κι­νή­σει να εκ­δι­κεί­ται όσους θε­ω­ρεί ότι τον πρό­δω­σαν. Για πα­ρά­δειγ­μα, απαι­τεί να μάθει τα ονό­μα­τα όλων των ερ­γα­ζο­μέ­νων του FBI που συμ­με­τεί­χαν στις έρευ­νες για τα βίαια επει­σό­δια στο Κα­πι­τώ­λιο στις 6 Γε­νά­ρη του 2020. Πρό­σφα­τα έδωσε προ­ε­δρι­κή χάρη σε όσους συμ­με­τεί­χαν σε αυτά τα επει­σό­δια. Τώρα θέλει να απο­λυ­θούν όλοι όσοι συμ­με­τεί­χαν στις έρευ­νες ενα­ντί­ον τους.

Οι ενέρ­γειες του Τραμπ έχουν χα­ρα­κτη­ρι­στεί ως «πρα­ξι­κό­πη­μα» και ως «συ­νταγ­μα­τι­κή κρίση». Τέ­τοιες πε­ρι­γρα­φές δεν απο­τε­λούν θε­ω­ρί­ες συ­νω­μο­σί­ας αλλά προ­σπά­θειες να κα­τα­νο­ή­σου­με γε­γο­νό­τα που ξε­δι­πλώ­νο­νται σε πραγ­μα­τι­κό χρόνο. Αν και δεν είναι κα­θα­ρό το πώς ακρι­βώς μπο­ρού­με να χα­ρα­κτη­ρί­σου­με τις ενέρ­γειες του Τραμπ, είναι κα­θα­ρό ότι η έκ­βα­ση θα εξαρ­τη­θεί από το πόσο μα­κριά θα του επι­τρα­πεί να προ­χω­ρή­σει σε αυτόν τον κα­τα­στρο­φι­κό δρόμο.

Το όραμα του Τραμπ για τη Γάζα ως «Ρι­βιέ­ρα» της Μέσης Ανα­το­λής: Που θα πε­ρι­λαμ­βά­νει κι ένα πα­ρα­λια­κό θέ­ρε­τρο του Τραμπ;

Το σύν­θη­μα του Τραμπ είναι το «Πρώτα η Αμε­ρι­κή». Στις πρώ­τες εβδο­μά­δες τον εί­δα­με να με­το­νο­μά­ζει τον Κόλ­που του Με­ξι­κού σε Κόλπο της Αμε­ρι­κής, να βάζει στόχο να αγο­ρά­σει τη Γροι­λαν­δία και να «ανα­κτή­σει» τη Διώ­ρυ­γα του Πα­να­μά, να επι­βά­λει τι­μω­ρη­τι­κούς δα­σμούς σε εχθρούς και συμ­μά­χους των ΗΠΑ, που πε­ρι­λαμ­βά­νουν δα­σμούς 25% σε χά­λυ­βα και αλου­μί­νιο.

Το «Πρώτα η Αμε­ρι­κή» χρη­σι­μο­ποι­ή­θη­κε αρ­χι­κά από τον Τραμπ ως κρι­τι­κή σε υπερ­πό­ντιες επι­χει­ρή­σεις «οι­κο­δό­μη­σης χωρών» από την αμε­ρι­κα­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση. Αλλά όπως έχει κάνει ο ίδιος απο­λύ­τως ξε­κά­θα­ρο, οι νέες φι­λο­δο­ξί­ες του ξε­περ­νούν κατά πολύ την εσω­τε­ρι­κή πο­λι­τι­κή. Οι διε­θνείς του στό­χοι αδια­φο­ρούν εξί­σου με τους εσω­τε­ρι­κούς για τα νό­μι­μα όρια. Αλλά η πα­ρα­φου­σκω­μέ­νη ιδέα που έχει για τον εαυτό του και η στρα­τη­γι­κή «Σοκ και Δέος» που χρη­σι­μο­ποιεί τον έχουν πεί­σει ότι μπο­ρεί να τους υλο­ποι­ή­σει –ή του­λά­χι­στον να πε­τύ­χει εντυ­πω­σια­κές προ­ό­δους προς την επί­τευ­ξή τους– πριν μπο­ρέ­σει κα­νείς να τον εμπο­δί­σει.

Πώς μπο­ρού­με να ξε­χά­σου­με την πε­ρι­χα­ρή αντί­δρα­ση του Μπέν­τζα­μιν Νε­τα­νιά­χου στη συ­νέ­ντευ­ξη Τύπου όπου ο Τραμπ ανα­κοί­νω­σε ότι οι ΗΠΑ θα με­τα­τρέ­ψουν τη Γάζα σε «Ρι­βιέ­ρα της Μέσης Ανα­το­λής», αφού ανα­λά­βουν την ιδιο­κτη­σία της, όπως πε­ριέ­γρα­ψε ο Άνταμ Σιλς σε αυτή την ιστο­σε­λί­δα.

Μόνο να φα­ντα­στού­με μπο­ρού­με την ευ­φο­ρία που θα αι­σθάν­θη­κε ο Νε­τα­νιά­χου όταν στη συ­νέ­χεια ο Τραμπ διευ­κρί­νι­σε ότι οι Πα­λαι­στί­νιοι που θα φύ­γουν από τη Γάζα στη διάρ­κεια της ανοι­κο­δό­μη­σής της δεν θα έχουν δι­καί­ω­μα να επι­στρέ­ψουν, απη­χώ­ντας τις πο­λι­τι­κές του Σιω­νι­σμού κατά την Νάκ­μπα. Ο Τραμπ έχει απει­λή­σει να κα­τα­κρα­τή­σει δι­σε­κα­τομ­μύ­ρια δο­λά­ρια αμε­ρι­κα­νι­κής βο­ή­θειας στις γει­το­νι­κές Αί­γυ­πτο και Ιορ­δα­νία εφό­σον αρ­νη­θούν να απο­δε­χτούν την εξα­να­γκα­στι­κή με­τα­φο­ρά των 2,1 εκα­τομ­μυ­ρί­ων Πα­λαι­στι­νί­ων της Γάζας προ­κει­μέ­νου να διευ­κο­λυν­θεί η αρ­πα­γή της από τις ΗΠΑ. Έχει επί­σης εν­δια­φέ­ρον ότι ο Τραμπ πά­γω­σε την ισχύ ενός νόμου του 1977, του Νόμου περί Πρα­κτι­κών Δια­φθο­ράς στο Εξω­τε­ρι­κό, που απα­γο­ρεύ­ει στις ιδιω­τι­κές επι­χει­ρή­σεις να δω­ρο­δο­κούν ξέ­νους αξιω­μα­τού­χους.

Ορα­μα­τί­ζε­ται ο Τραμπ την κα­τα­σκευή ενός λα­μπε­ρού θέ­ρε­τρου που θα φέρει το όνομά του σε αυτή τη νέα «Ρι­βιέ­ρα της Μέσης Ανα­το­λής»; Αυτή η πι­θα­νό­τη­τα δεν πρέ­πει να απο­κλει­στεί, δε­δο­μέ­νου του ιστο­ρι­κού του ίδιου του Τραμπ.

Ο σκιώ­δης πρό­ε­δρος του Τραμπ: Ίλον Μασκ

Ο Ντό­ναλντ Τραμπ βρήκε επι­τέ­λους το ταίρι του, στο πρό­σω­πο του εξί­σου μα­νια­κού ναρ­κισ­σι­στή Ίλον Μασκ. Γεν­νή­θη­καν και οι δύο μέσα σε πλού­σιες οι­κο­γέ­νειες και λα­τρεύ­ουν να συσ­σω­ρεύ­ουν χρήμα και εξου­σία. Μαζί σκο­πεύ­ουν να ανα­τρέ­ψουν την πο­λι­τι­κή και ίσως και τη συ­νταγ­μα­τι­κή τάξη πραγ­μά­των προ­κει­μέ­νου να ανα­πλά­σουν το αμε­ρι­κα­νι­κό κρά­τος με βάση τα δικά τους προ­σω­πι­κά συμ­φέ­ρο­ντα και προς την εξυ­πη­ρέ­τη­ση των δικών τους προ­σω­πι­κών κερ­δών.

Ο Τραμπ διό­ρι­σε τον Μασκ, πλου­σιό­τε­ρο άν­θρω­πο του κό­σμου (ο πρώ­τος του οποί­ου η αξία έφτα­σε τα 400 δισ. δο­λά­ρια) και με­γα­λύ­τε­ρο προ­ε­κλο­γι­κό δω­ρη­τή του ίδιου (250 εκατ. δο­λά­ρια), σε μια θολά χα­ρα­κτη­ρι­σμέ­νη θέση «ει­δι­κού κρα­τι­κού υπαλ­λή­λου» σε ένα νέο υπουρ­γείο που λέ­γε­ται «Υπουρ­γείο Κυ­βερ­νη­τι­κής Απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τας» (DOGE) –το οποίο φαι­νο­με­νι­κά έχει το κα­θή­κον να πε­τσο­κό­ψει τις λε­γό­με­νες «σπα­τά­λες» της κρα­τι­κής ομο­σπον­δια­κής γρα­φειο­κρα­τί­ας.

Ο Μασκ δεν έχει ψη­φι­στεί ποτέ από κα­νέ­ναν για να υπη­ρε­τή­σει σε οποιο­δή­πο­τε δη­μό­σιο αξί­ω­μα και έχει μη­δε­νι­κή εμπει­ρία σε οποια­δή­πο­τε πτυχή δια­κυ­βέρ­νη­σης. Οι εται­ρί­ες του, με­τα­ξύ των οποί­ων οι Tesla, SpaceX και X, έχουν συμ­βά­σεις με το αμε­ρι­κα­νι­κό κρά­τος που αξί­ζουν 20 δισ. δο­λά­ρια, σε μια ξε­κά­θα­ρη πε­ρί­πτω­ση σύ­γκρου­σης συμ­φε­ρό­ντων. Επί­σης έχει κα­τα­γρα­φεί εκτε­τα­μέ­να η υπο­στή­ρι­ξη του Μασκ σε ακρο­δε­ξιά κόμ­μα­τα –που πε­ρι­λαμ­βά­νει μια προ­ε­κλο­γι­κή ομι­λία υπέρ της AfD στη Γερ­μα­νία στις 25 Γε­νά­ρη– ενώ εμ­φα­νί­στη­κε να χαι­ρε­τά φα­σι­στι­κά κατά την ορ­κω­μο­σία του Τραμπ.

Ο Μασκ σή­με­ρα έχει ανα­λά­βει να πάρει το τσε­κού­ρι και να πε­λε­κή­σει το ομο­σπον­δια­κό κρά­τος με τη βο­ή­θεια μιας ομά­δας φα­να­τι­κών νερντ της τε­χνο­λο­γί­ας, οι οποί­οι πα­ρα­μέ­νουν σε γε­νι­κές γραμ­μές ανώ­νυ­μοι και οι οποί­οι υπο­λο­γί­ζε­ται ότι είναι με­τα­ξύ 19 και 25 χρο­νών. Έχουν απο­κτή­σει το πα­ρα­τσού­κλι «οι Μπρά­βοι», εξαι­τί­ας του ζήλου που δεί­χνουν στο να μπου­κά­ρουν σε κρα­τι­κές υπη­ρε­σί­ες προ­κει­μέ­νου να τις κλεί­σουν.

Η αρ­θρο­γρά­φος των New York Times, Μορίν Ντό­ουντ πε­ριέ­γρα­ψε με­ρι­κούς από τους Μπρά­βους: «Ένας 19χρο­νος που χρη­σι­μο­ποιεί το ιντερ­νε­τι­κό ψευ­δώ­νυ­μο “Με­γά­λα Αρ­χί­δια” και είχε νω­ρί­τε­ρα εκ­διω­χθεί από την πρα­κτι­κή του άσκη­ση σε εται­ρία επει­δή διέρ­ρευ­σε εται­ρι­κά μυ­στι­κά. Ένας 25χρο­νος που είχε εκ­διω­χθεί επει­δή έκανε ρα­τσι­στι­κές αναρ­τή­σεις. Είχε γρά­ψει στο Χ, “Ήμουν ρα­τσι­στής πριν γίνει κουλ”, “Και να με πλη­ρώ­σεις δεν πα­ντρεύ­ο­μαι άτομο άλλης εθνι­κό­τη­τας” και “Να κα­νο­νι­κο­ποι­ή­σου­με το μίσος για τους Ιν­διά­νους”. Αλλά ο αντι­πρό­ε­δρος Τζέι Ντι Βανς, τον βο­ή­θη­σε να πάρει πίσω τη δου­λειά του».

Ο «Γκάρ­ντιαν» πε­ριέ­γρα­ψε το DOGE ως εξής:

«Στη διάρ­κεια όλου αυτού του χάους, ο Μασκ χαί­ρε­ται να κάνει αναρ­τή­σεις στο Χ, την σο­σιαλ­μι­ντια­κή πλατ­φόρ­μα της ιδιο­κτη­σί­ας του. Κα­τη­γό­ρη­σε την USAID ως διε­φθαρ­μέ­νη, ως “εγκλη­μα­τι­κή ορ­γά­νω­ση” και ως “ρι­ζο­σπα­στι­κή αρι­στε­ρή πο­λι­τι­κή επι­χεί­ρη­ση ψυ­χο­λο­γι­κού πο­λέ­μου”, χωρίς να δίνει κα­νέ­να στοι­χείο. Γιατί; Σε ένα τουίτ εξή­γη­σε ότι απλώς εκτε­λεί τις εντο­λές του Τραμπ: “Το μόνο που έκανε το DOGE ήταν να ελέγ­ξει ποιοι ομο­σπον­δια­κοί ορ­γα­νι­σμοί πα­ρα­βιά­ζουν πε­ρισ­σό­τε­ρο τα εκτε­λε­στι­κά δια­τάγ­μα­τα του Προ­έ­δρου των Ηνω­μέ­νων Πο­λι­τειών. Απο­δεί­χθη­κε ότι ήταν η USAID, οπότε εστιά­σα­με σε αυτήν”. Δή­λω­σε ότι “ήρθε η ώρα της να πε­θά­νει”.

Ο Μασκ επί­σης υπο­νό­η­σε ότι η ενα­ντί­ω­ση στην ομάδα του θα τι­μω­ρη­θεί, ανα­δη­μο­σιεύ­ο­ντας μια επι­στο­λή που του έστει­λε ο διο­ρι­σμέ­νος από τον Τραμπ ομο­σπον­δια­κός ει­σαγ­γε­λέ­ας της Ουά­σινγ­κτον, στην οποία υπο­σχό­ταν ότι θα ασκή­σει “κάθε νο­μι­κή ενέρ­γεια ενα­ντί­ον οποιου­δή­πο­τε εμπο­δί­σει το έργο σου ή απει­λή­σει τους αν­θρώ­πους σου”.

Το Δε­κέμ­βρη, ο Τραμπ προει­δο­ποί­η­σε τους βου­λευ­τές του Ρε­που­μπλι­κα­νι­κού Κόμ­μα­τος ότι φτιά­χνει μια “λίστα με κακά παι­διά” στην οποία θα συ­μπε­ρι­λά­βει τα μέλη που δια­φο­ρο­ποιού­νται από την ατζέ­ντα του Τραμπ. Λίγο μετά τη μέρα των εκλο­γών δε­σμεύ­τη­κε ότι η προ­σω­πι­κή του επι­τρο­πή πο­λι­τι­κής δρά­σης θα “παί­ξει ση­μα­ντι­κό ρόλο στις προ­κρι­μα­τι­κές εκλο­γές” της επό­με­νης χρο­νιάς [όπου θα επι­λε­γούν οι υπο­ψή­φιοι βου­λευ­τές του κόμ­μα­τος]».

Ποιος χρειά­ζε­ται το Κο­γκρέ­σο;

Το Σύ­νταγ­μα των ΗΠΑ προ­βλέ­πει τρεις βρα­χί­ο­νες της κρα­τι­κής εξου­σί­ας: Την εκτε­λε­στι­κή (πρό­ε­δρος), τη δι­κα­στι­κή (δι­κα­στή­ρια) και τη νο­μο­θε­τι­κή (Κο­γκρέ­σο). Μόνο τα μέλη του Κο­γκρέ­σου έχουν τη Συ­νταγ­μα­τι­κή εξου­σία να ορί­σουν τις κρα­τι­κές ομο­σπον­δια­κές δα­πά­νες.

Ο Τραμπ και ο Μασκ έχουν από κοι­νού πα­ρα­κάμ­ψει τη δια­δι­κα­σία λήψης απο­φά­σε­ων από το Κο­γκρέ­σο, κα­ταρ­γώ­ντας ή κό­βο­ντας τη χρη­μα­το­δό­τη­ση σε ολό­κλη­ρες υπη­ρε­σί­ες με μια υπο­γρα­φή, πε­τσο­κό­βο­ντας θέ­σεις ερ­γα­σί­ες στο ομο­σπον­δια­κό κρά­τος και στις δη­μό­σιες υπη­ρε­σί­ες. Για πα­ρά­δειγ­μα, η USAID είχε δη­μιουρ­γη­θεί από το Κο­γκρέ­σο και μόνο αυτό έχει τη νό­μι­μη εξου­σία να τη δια­λύ­σει. Επι­πλέ­ον, αν και λει­τουρ­γεί ως βρα­χί­ο­νας του αμε­ρι­κα­νι­κού ιμπε­ρια­λι­σμού, η USAID επί­σης πα­ρέ­χει αν­θρω­πι­στι­κή βο­ή­θεια σε εκα­τομ­μύ­ρια αν­θρώ­πους σε όλο τον πλα­νή­τη που στη­ρί­ζο­νται σε αυτήν για να επι­βιώ­σουν.

Ο Μασκ χρη­σι­μο­ποιεί την εξα­γο­ρά του Twitter (που με­το­νό­μα­σε σε «Χ») ως μο­ντέ­λο για τη «συρ­ρί­κνω­ση» της ομο­σπον­δια­κής κυ­βέρ­νη­σης. Το email που έστει­λε στους ομο­σπον­δια­κούς υπαλ­λή­λους για να τους προ­τεί­νει να πα­ραι­τη­θούν (μάλ­λον πριν απο­λυ­θούν) είχε ως τίτλο «Μπρο­στά στο Σταυ­ρο­δρό­μι». Είναι ο ίδιος τί­τλος που χρη­σι­μο­ποί­η­σε το 2022 πριν απο­λύ­σει το 80% του ερ­γα­τι­κού δυ­να­μι­κού του Twitter.

Σύμ­φω­να με τους Financial Times:

«Αν και απο­τε­λούν ένα ανα­σχη­μα­τι­σμέ­νο πα­ρα­κλά­δι του Λευ­κού Οίκου, οι αξιω­μα­τού­χοι του DOGE έχουν εγκα­τα­στα­θεί σε όλο το ομο­σπον­δια­κό κρά­τος: Στο υπουρ­γείο Οι­κο­νο­μι­κών, στο υπουρ­γείο Εξω­τε­ρι­κών, στο υπουρ­γείο Υγεί­ας, στην Ομο­σπον­δια­κή Διοί­κη­ση Πο­λι­τι­κής Αε­ρο­πο­ρί­ας και σε μια σειρά από άλ­λους μι­κρό­τε­ρους ορ­γα­νι­σμούς –κά­ποιοι μά­λι­στα κοι­μού­νται τα βρά­δια μέσα στα κρα­τι­κά κτί­ρια.

Μια ολό­κλη­ρη υπη­ρε­σία αξίας 40 δισ. δο­λα­ρί­ων, η USAID, έχει πρα­κτι­κά κλεί­σει, με τις συμ­βά­σεις της να ακυ­ρώ­νο­νται και το ερ­γα­τι­κό της δυ­να­μι­κό να προ­γραμ­μα­τί­ζε­ται να πε­τσο­κο­φτεί από τις 10.000 θέ­σεις ερ­γα­σί­ας στις 600. Με μια έφοδο που σό­κα­ρε τους πα­λιό­τε­ρους βου­λευ­τές, τα μέλη της DOGE άρ­χι­σαν να ελέγ­χουν εμ­βά­σμα­τα αξίας τρι­σε­κα­τομ­μυ­ρί­ων δο­λα­ρί­ων, απέ­κτη­σαν πρό­σβα­ση σε προ­σω­πι­κούς αριθ­μούς κοι­νω­νι­κής ασφά­λι­σης, σε στοι­χεία τρα­πε­ζι­κών λο­γα­ρια­σμών, ακόμα και στους ια­τρι­κούς φα­κέ­λους Αμε­ρι­κα­νών πο­λι­τών…

Αλλά οι κα­τα­στρο­φι­κές συ­νέ­πειες που έχει στον πραγ­μα­τι­κό κόσμο η συ­ντρι­βή πολ­λών βα­σι­κών υπη­ρε­σιών έγι­ναν γρή­γο­ρα εμ­φα­νείς, με φάρ­μα­κα για τον HIV να μην πα­ρα­δί­δο­νται στη Νότια Αφρι­κή και αλλού, κλι­νι­κές δο­κι­μές που σώ­ζουν ζωές να δια­κό­πτο­νται και κρί­σι­μης ση­μα­σί­ας κυ­βερ­νη­τι­κά σάιτ να ανα­βο­σβή­νουν».

Μια κυ­βέρ­νη­ση που τρέ­φε­ται από βι­τριο­λι­κό μίσος

Ο Τραμπ υπο­στη­ρί­ζει εδώ και πολύ καιρό τη φα­ντα­σί­ω­ση περί «αντε­στραμ­μέ­νου ρα­τσι­σμού» κατά των λευ­κών. Τα ΜΜΕ που ασχο­λού­νται με τον πό­λε­μο του Τραμπ ενά­ντια στην «DEI wokeness» [ΣτΜ: ανα­φο­ρά στη «woke κουλ­τού­ρα» και στα προ­γράμ­μα­τα Δια­φο­ρε­τι­κό­τη­τας, Ισό­τη­τας και Συ­μπε­ρί­λη­ψης -DEI], έχουν εστιά­σει στις εκ­κα­θα­ρί­σεις που έχει εξα­πο­λύ­σει η κυ­βέρ­νη­σή του ενά­ντια σε αν­θρώ­πους που είχαν προ­σλη­φθεί ως DEI στο ομο­σπον­δια­κό κρά­τος. Αλλά η σα­ρω­τι­κή του επί­θε­ση έχει εξα­πο­λυ­θεί ενά­ντια σε όλα τα προ­γράμ­μα­τα «θε­τι­κών δρά­σε­ων» που είχαν δη­μιουρ­γη­θεί για να κα­τα­πο­λε­μη­θούν οι έμ­φυ­λες και φυ­λε­τι­κές δια­κρί­σεις –σε μια από τις νίκες του Κι­νή­μα­τος για τα Πο­λι­τι­κά Δι­καιώ­μα­τα.

Στις 21 Γε­νά­ρη, ο Τραμπ υπέ­γρα­ψε το εκτε­λε­στι­κό διά­ταγ­μα «Για τον τερ­μα­τι­σμό των πα­ρά­νο­μων δια­κρί­σε­ων και την απο­κα­τά­στα­ση των αξιο­κρα­τι­κών ευ­και­ριών». Με αυτό, ανέ­τρε­ψε το κομ­βι­κό εκτε­λε­στι­κό διά­ταγ­μα του Προ­έ­δρου Λί­ντον Τζόν­σον του 1965, το οποίο απα­γό­ρευε σε ερ­γο­λά­βους και υπερ­γο­λά­βους που συ­νερ­γά­ζο­νται με το Δη­μό­σιο να κά­νουν δια­κρί­σεις στις προ­σλή­ψεις τους, απαι­τώ­ντας από αυ­τούς να ανα­λά­βουν θε­τι­κές δρά­σεις για να απο­τρα­πούν οι δια­κρί­σεις στην απα­σχό­λη­ση. Σε αυτά συ­μπε­ρι­λαμ­βα­νό­ταν η απαί­τη­ση να δη­μιουρ­γή­σουν οι ερ­γο­λά­βοι που συ­νερ­γά­ζο­νται με το ομο­σπον­δια­κό κρά­τος προ­γράμ­μα­τα προ­σλή­ψε­ων στα πλαί­σια της θε­τι­κής δρά­σης. Το 2014, ο Πρό­ε­δρος Μπα­ράκ Ομπά­μα υπέ­γρα­ψε ένα εκτε­λε­στι­κό διά­ταγ­μα το οποίο απα­γό­ρευε επί­σης τις δια­κρί­σεις στη βάση του σε­ξουα­λι­κού προ­σα­να­το­λι­σμού ή της ταυ­τό­τη­τας φύλου.

Ανα­τρέ­πο­ντας το διά­ταγ­μα του Τζόν­σον, με βάση το οποίο είχε δη­μιουρ­γη­θεί το Γρα­φείο Προ­γραμ­μά­των Συμ­μόρ­φω­σης με τις Ομο­σπον­δια­κές Συμ­βά­σεις  («OFCCP»), ο Τραμπ ου­σια­στι­κά έκοψε τα φτερά αυτού του Γρα­φεί­ου.

Στη συ­νέ­χεια, ο ανα­πλη­ρω­τής υπουρ­γός Ερ­γα­σί­ας, Βίν­σεντ Ν. Μι­κό­ουν, το πήγε πα­ρα­πέ­ρα, στέλ­νο­ντας ένα μέιλ που έδινε εντο­λή στο προ­σω­πι­κό του να «στα­μα­τή­σει άμεσα κάθε δρα­στη­ριό­τη­τα ελέγ­χου κι επι­βο­λής του νόμου». Τη δε­δο­μέ­νη στιγ­μή το OFCCP ασχο­λιό­ταν με πάνω από 2.000 έρευ­νες. Όπως εξή­γη­σε η ερ­γα­ζό­με­νη σε αυτό το Γρα­φείο Αλί­για Λεβίν: «Υπο­χρε­ω­θή­κα­με να επι­κοι­νω­νή­σου­με με τις εται­ρί­ες που ελέγ­χα­με για να τους πούμε ότι δεν χρειά­ζε­ται πλέον να συμ­μορ­φώ­νο­νται με τους κα­νό­νες και τις ρυθ­μί­σεις μας».

Με αυτό ο Τραμπ έκανε και μια προ­σω­πι­κή χάρη στον Ίλον Μασκ, καθώς η Tesla αντι­με­τώ­πι­ζε έρευ­να από το OFCCP μαζί με κά­ποιες άλλες εται­ρί­ες της Πε­ριο­χής του Κόλ­που [την Bay Area του Σαν Φραν­σί­σκο]. Η Επι­τρο­πή Ίσων Ευ­και­ριών Απα­σχό­λη­σης είχε κάνει μή­νυ­ση στην Tesla το 2023, κα­τη­γο­ρώ­ντας την ότι καλ­λιερ­γεί ένα ρα­τσι­στι­κό πε­ρι­βάλ­λον προς τους Μαύ­ρους ερ­γα­ζό­με­νους, ιδιαί­τε­ρα στη μο­νά­δα της στο Φρέ­μοντ της Κα­λι­φόρ­νια, δη­λώ­νο­ντας τα εξής:

«Του­λά­χι­στον από το 2015 και μέχρι σή­με­ρα, οι Μαύ­ροι ερ­γα­ζό­με­νοι στις εγκα­τα­στά­σεις πα­ρα­γω­γής της Tesla στο Φρέ­μοντ της Κα­λι­φόρ­νια, υφί­στα­νται συ­στη­μα­τι­κή φυ­λε­τι­κή κα­κο­ποί­η­ση, γε­νι­κευ­μέ­νη χρήση στε­ρε­ο­τύ­πων και εχθρό­τη­τα. Αντι­με­τω­πί­ζουν χρήση επι­θέ­των όπως διά­φο­ρες εκ­δο­χές της λέξης από “Ν” [ΣΤΜ: ανα­φο­ρά στο προ­σβλη­τι­κό negro, όπως το ελ­λη­νι­κό «Αρά­πης»], “μαϊ­μού”, “παιδί” [ΣτΜ: “boy”, ο αρ­νη­τι­κά φορ­τι­σμέ­νος όρος που χρη­σι­μο­ποιού­σαν οι δου­λο­κτή­τες όταν απευ­θύ­νο­νταν σε Μαύ­ρους άντρες]  και “μαύρη καρ*όλα”. Οι προ­σβο­λές χρη­σι­μο­ποιού­νταν ανοι­χτά και κα­θη­με­ρι­νά σε πε­ριο­χές με υψηλή κί­νη­ση και στους κόμ­βους συ­γκέ­ντρω­σης των ερ­γα­ζο­μέ­νων. Οι μαύ­ροι υπάλ­λη­λοι έβλε­παν συχνά γκρά­φι­τι που πε­ρι­λάμ­βα­ναν εκ­δο­χές της λέξης από “Ν”, σβά­στι­κες, απει­λές και κρε­μά­λες, πάνω στα γρα­φεία και σε άλλο εξο­πλι­σμό, στις τουα­λέ­τες, μέσα στα ασαν­σέρ, ακόμα και σε νέα οχή­μα­τα που μόλις έβγαι­ναν από τη γραμ­μή πα­ρα­γω­γής.

Η έρευ­να της Επι­τρο­πής Ίσων Ευ­και­ριών Απα­σχό­λη­σης δια­πί­στω­σε επί­σης ότι όσοι δια­τύ­πω­ναν αντιρ­ρή­σεις στην φυ­λε­τι­κή εχθρό­τη­τα υφί­στα­ντο διά­φο­ρα αντί­ποι­να, όπως τερ­μα­τι­σμούς συμ­βά­σε­ων, αλ­λα­γή κα­θη­κό­ντων, με­τα­φο­ρά σε άλλη θέση και άλλες ενέρ­γειες δυ­σμε­νούς απα­σχό­λη­σης».

Η σταυ­ρο­φο­ρία των Τραμπ και Μασκ ενά­ντια στα τρανς άτομα

Ο Τραμπ επί­σης εδώ και πολλά χρό­νια έχει επι­δεί­ξει την από­λυ­τη πε­ρι­φρό­νη­ση προς τα τρανς άτομα. Ο Μασκ συμ­με­ρί­ζε­ται αυτήν την απέ­χθεια απέ­να­ντί τους. Ισχυ­ρί­ζε­ται ότι «εξα­πα­τή­θη­κε» για να εγκρί­νει την ια­τρι­κή φρο­ντί­δα επι­βε­βαί­ω­σης φύλου στην απο­ξε­νω­μέ­νη πλέον τρανς κόρη του (ένα από τα 11 παι­διά του, με βάση την τε­λευ­ταία κα­τα­μέ­τρη­ση), δη­λώ­νο­ντας ότι ο «εγκε­φα­λι­κός ιός του woke σκό­τω­σε» τον γιο του.

Σή­με­ρα ο Τραμπ έχει εξα­πο­λύ­σει ένα κυ­νή­γι μα­γισ­σών κατά των τρανς αν­θρώ­πων. Η συ­ντα­κτι­κή ομάδα των New York Times ση­μεί­ω­σε ότι «έχου­με να δούμε εδώ και ολό­κλη­ρες γε­νιές μια εκ­στρα­τεία τόσο ευ­θεί­ας στο­χο­ποί­η­σης μιας συ­γκε­κρι­μέ­νης ευά­λω­της μειο­νό­τη­τας σαν αυτήν που διε­ξά­γει». Όπως συ­νο­ψί­ζουν:

«Μέσα σε ελά­χι­στες ώρες, αυτή η ρη­το­ρι­κή άρ­χι­σε να κω­δι­κο­ποιεί­ται σε μια σειρά από εκτε­λε­στι­κά δια­τάγ­μα­τα και ενέρ­γειες που επι­χει­ρούν να απο­κλεί­σουν τα τρανς άτομα από κάθε πτυχή του αμε­ρι­κα­νι­κού δη­μό­σιου βίου: Τους αρ­νού­νται ακρι­βή έγ­γρα­φα ταυ­το­ποί­η­σης όπως τα δια­βα­τή­ρια. Επι­βάλ­λε­ται σε πα­νε­θνι­κό επί­πε­δο ο πε­ριο­ρι­σμός της ια­τρι­κής φρο­ντί­δας επι­βε­βαί­ω­σης φύλου για την τρανς νε­ο­λαία. Τα σχο­λεία που δια­θέ­τουν ου­δέ­τε­ρα από άποψη φύλου μπά­νια αντι­με­τω­πί­ζουν έρευ­νες. Ποι­νι­κο­ποιεί­ται η υπο­στή­ρι­ξη των εκ­παι­δευ­τι­κών σε τρανς μα­θη­τές-τριες. Το Ομο­σπον­δια­κό Γρα­φείο Φυ­λα­κών δια­τάσ­σε­ται να υπο­χρε­ώ­σει τις πε­ρί­που 1.500 τρανς κρα­τού­με­νες γυ­ναί­κες να εγκλει­στούν μαζί με άντρες».

Ο Τραμπ και ο Μασκ είναι από κοι­νού απο­φα­σι­σμέ­νοι όχι μόνο να προ­κα­λέ­σουν τη μέ­γι­στη δυ­να­τή βλάβη στα τρανς άτομα, αλλά και να δια­πρά­ξουν και μια τε­ρά­στια δη­μό­σια τα­πεί­νω­σή τους. Αυτό απο­δει­κνύ­ε­ται πιο έντο­να από την εντο­λή του Τραμπ να με­τα­φερ­θούν οι τρανς κρα­τού­με­νες γυ­ναί­κες σε αντρι­κές φυ­λα­κές, εκεί όπου σί­γου­ρα θα υπο­στούν φρι­κτή κα­κο­ποί­η­ση.

Αφού ο Τραμπ ανα­κοί­νω­σε την απα­γό­ρευ­ση στα τρανς θη­λυ­κά να συμ­με­τέ­χουν σε αθλή­μα­τα κο­ρι­τσιών και γυ­ναι­κών, λες και πρό­κει­ται για κά­ποια επι­κίν­δυ­νη απει­λή, ο πρό­ε­δρος της Εθνι­κής Κο­λε­για­κής Αθλη­τι­κής Ένω­σης Τσάρ­λι Μπάι­κερ, δή­λω­σε σε ένα πάνελ της Γε­ρου­σί­ας ότι με βάση τους υπο­λο­γι­σμούς του, αυτήν τη στιγ­μή αγω­νί­ζο­νται σε κο­λε­για­κά αθλή­μα­τα λι­γό­τε­ρες από 10 τρανς αθλή­τριες σε ένα σύ­νο­λο 510.000 ατό­μων.

Δεν θα μας σώ­σουν οι Δη­μο­κρα­τι­κοί, ούτε τα δι­κα­στή­ρια

Οι πρό­σφα­τες ενέρ­γειες συρ­ρί­κνω­σης του ομο­σπον­δια­κού κρά­τους από τον Τραμπ και τον Μασκ έχουν ως στόχο απλά να ανοί­ξουν το δρόμο για τις επερ­χό­με­νες ακόμα πιο θη­ριώ­δεις μειώ­σεις φόρων για τους πλού­σιους; Όχι. Αν και σχε­διά­ζουν όντως πε­ρισ­σό­τε­ρες μειώ­σεις φόρων, κρύ­βο­νται κι άλλα πράγ­μα­τα πίσω από τις ενέρ­γειες αυτού του ατί­θα­σου κι αχα­λί­νω­του δι­δύ­μου. Κάθε μέρα που περνά μας δίνει πε­ρισ­σό­τε­ρα στοι­χεία στην προ­σπά­θεια να απο­κρυ­πτο­γρα­φή­σου­με τη μα­κρο­πρό­θε­σμη ατζέ­ντα τους, αλλά είναι πρό­ω­ρο να προ­βλέ­ψου­με με ακρί­βεια ποιοι είναι οι τε­λι­κοί τους στό­χοι ή ακόμα κι αν έχουν τέ­τοιους. Σε κάθε πε­ρί­πτω­ση, ξέ­ρου­με ότι θα είναι κάτι κακό.

Ο Τραμπ είναι φα­να­τι­κός θαυ­μα­στής του αυ­ταρ­χι­κού ηγέτη της Ουγ­γα­ρί­ας Βί­κτορ Ορ­μπάν, τον οποίο κά­λε­σε πριν 2 μήνες να συ­να­ντη­θούν μαζί με τον Μασκ στο Μαρ-α-Λά­γκο. Ίσως ο Τραμπ θα ήθελε να μι­μη­θεί μια «εκλεγ­μέ­νη απο­λυ­ταρ­χία» σαν του Ορ­μπάν;

Τι κά­νου­με λοι­πόν από δω και πέρα; Δυ­στυ­χώς, έχου­με δια­θέ­σι­μα μόνο αρ­νη­τι­κά πα­ρα­δείγ­μα­τα. Δη­λα­δή τι να μην κά­νου­με. Όπως έγρα­ψε η Μόιρα Ντό­νε­γκαν στον «Γκάρ­ντιαν»:

«Το πρώτο πράγ­μα που δεν πρέ­πει να κά­νου­με είναι να στρα­φού­με στους Δη­μο­κρα­τι­κούς, οι οποί­οι από την εκλο­γή του Τραμπ και μετά έχουν βάλει τα κε­φά­λια τους στην άμμο. Πρώτα υπό­σχο­νται να αντι­στα­θούν στην τρα­μπι­κή κα­τά­λη­ψη του κρά­τους και μετά υπό­σχο­νται να συ­νερ­γα­στούν με τον Τραμπ σε αυτά που επι­μέ­νουν ότι απο­τε­λούν κοι­νές προ­τε­ραιό­τη­τες που συμ­με­ρί­ζο­νται. “Εκτι­μώ ότι μπο­ρού­με να βρού­με κοινό έδα­φος σε κά­ποια πράγ­μα­τα” δή­λω­σε η Γκρέ­τσεν Γουί­τμερ, κυ­βερ­νή­της του Μί­σι­γκαν η οποία συχνά ανα­φέ­ρε­ται ως μια μελ­λο­ντι­κή υπο­ψή­φια του Δη­μο­κρα­τι­κού Κόμ­μα­τος για την προ­ε­δρία. “Πρέ­πει να εξε­τά­ζου­με συ­γκε­κρι­μέ­να τα ζη­τή­μα­τα” δή­λω­σε ο Γε­ρου­σια­στής Μπέρ­νι Σά­ντερς, ο ηγέ­της της Αρι­στε­ράς από το Βερ­μόντ. “Δεν μπο­ρεί η στάση μας να συ­νί­στα­ται απλά στο να λέμε ότι είναι ιδέα του Τραμπ και άρα εί­μα­στε απέ­να­ντι”».

Αυτή δεν είναι ρη­το­ρι­κή μάχης. Ο Σά­ντερς, που ήταν ο λαϊ­κι­στής ήρωας της αμε­ρι­κα­νι­κής Αρι­στε­ράς πριν ελά­χι­στα μόλις χρό­νια, δεί­χνει να υπο­στη­ρί­ζει συ­νερ­γα­σί­ες με τον Τραμπ όποτε είναι εφι­κτό.

Συ­νε­χί­ζει η Ντό­νε­γκον: «Το απο­τέ­λε­σμα δεν είναι τόσο ότι οι Δη­μο­κρα­τι­κοί είναι ένα πιο αδύ­να­μο κόμμα, όσο ότι δεν είναι κα­θό­λου κόμμα: Είναι οι εξ­τρε­μι­στές Ρε­που­μπλι­κα­νοί αυτοί –και μόνο αυτοί– που επι­κοι­νω­νούν δη­μό­σια στον κόσμο ένα όραμα για την Αμε­ρι­κή. Και οι κλα­ψιά­ρη­δες, υπο­τα­κτι­κοί πο­λι­τι­κοί που περ­νιού­νται για “αντι­πο­λί­τευ­ση” ποτέ δεν αντι­πα­ρα­βά­λουν ένα δικό τους όραμα παρά μόνο ψι­θυ­ρί­ζουν, τόσο χα­μη­λό­φω­να που μετά βίας ακού­γο­νται, την αδύ­να­μη απά­ντη­ση: “Ε μη φτά­σου­με και ως εκεί…”».

Μήπως τότε μπο­ρού­με να υπο­λο­γί­ζου­με στα δι­κα­στή­ρια; Κά­ποιοι ανα­λυ­τές επι­ση­μαί­νουν τις πο­λυά­ριθ­μες «προ­σω­ρι­νές δι­κα­στι­κές εντο­λές» δι­κα­στών που έχουν απο­κρού­σει κά­ποιες από τις χει­ρό­τε­ρες ακρό­τη­τες του Τραμπ (όπως η κα­τάρ­γη­ση του δι­καιώ­μα­τος στην ιθα­γέ­νεια για τα παι­διά που γεν­νιού­νται στις ΗΠΑ και η με­τα­φο­ρά τρανς γυ­ναι­κών σε αντρι­κές φυ­λα­κές) ως από­δει­ξη ότι θα τον ελέγ­ξει η δι­κα­στι­κή εξου­σία.

Αλλά αυτές οι εντο­λές είναι μόνο προ­σω­ρι­νές και μπο­ρούν εύ­κο­λα να φτά­σουν στο Ανώ­τα­το Δι­κα­στή­ριο των ΗΠΑ το οποίο είναι στε­λε­χω­μέ­νο με σύν­θε­ση στα­θε­ρά υπέρ του Τραμπ. Πρό­κει­ται, άλ­λω­στε, για το ίδιο Δι­κα­στή­ριο που έκρι­νε πέρσι ότι ο Τραμπ έχει ευ­ρεία ασυ­λία από ποι­νι­κές ευ­θύ­νες για πρά­ξεις κατά τη διάρ­κεια της θη­τεί­ας του.

Επι­πλέ­ον, όπως ισχυ­ρί­ζε­ται η Έλι Μάι­σταλ στο Nation:

«Θε­ω­ρη­τι­κά, αυτές οι [προ­σω­ρι­νές δι­κα­στι­κές] εντο­λές θα ήταν απο­τε­λε­σμα­τι­κές ως προ­σω­ρι­νές λύ­σεις. Το πρό­βλη­μα είναι τα δι­κα­στή­ρια δεν δια­θέ­τουν μη­χα­νι­σμούς επι­βο­λής. Δεν έχουν στρα­τό, ούτε αστυ­νο­μι­κή δύ­να­μη, ούτε την ισχύ να επι­βά­λουν τη θέ­λη­σή τους. Αντί­θε­τα υπο­τί­θε­ται ότι είναι δου­λειά της εκτε­λε­στι­κής εξου­σί­ας –εν προ­κει­μέ­νω του προ­έ­δρου– να επι­βλη­θούν οι απο­φά­σεις των δι­κα­στη­ρί­ων. Κι αν ο Τραμπ δεν το κάνει αυτό; Δεν έχου­με σο­βα­ρούς λό­γους να πι­στέ­ψου­με ότι ο Τραμπ θα επι­βά­λει την εφαρ­μο­γή μιας δυ­σμε­νούς δι­κα­στι­κής από­φα­σης ενα­ντί­ον του ίδιου. Δεν έχου­με κα­νέ­να λόγο να πι­στέ­ψου­με ότι θα επι­βά­λει την εφαρ­μο­γή κά­ποιας από­φα­σης ενα­ντί­ον του Μασκ. Είναι προ­φα­νώς ότι δεν εν­δια­φέ­ρε­ται να εφαρ­μό­σει τη δι­κα­στι­κή εντο­λή (και μαζί, ξέ­ρε­τε μωρέ, μια ολό­κλη­ρη νο­μο­θε­σία που ενέ­κρι­νε το Κο­γκρέ­σο και υπέ­γρα­ψε ο προ­κά­το­χός του) ενά­ντια στο TikTok».

Η Μάι­σταλ πρό­σθε­σε: «Προ­βλέ­πω ότι οι απο­φά­σεις του Ανώ­τα­του Δι­κα­στη­ρί­ου θα πε­ριο­ρί­ζουν κάπως το τι μπο­ρεί να κάνει ο Τραμπ ενώ ταυ­τό­χρο­να θα διευ­ρύ­νουν το τι μπο­ρούν να κά­νουν τα μη εκλεγ­μέ­να δι­κα­στή­ρια, και ιδιαί­τε­ρα τα Ρε­που­μπλι­κα­νι­κά δι­κα­στή­ρια, για να μπο­ρούν να μα­ταιώ­νουν δη­μο­κρα­τι­κά εγκε­κρι­μέ­νους νό­μους στο μέλ­λον».

Άρα, ακόμα κι αν ο Τραμπ και ο Μασκ τε­λι­κά εμπο­δι­στούν μέσα δι­κα­στι­κών δρά­σε­ων, θα έχουν ήδη επι­φέ­ρει με­γά­λη κα­τα­στρο­φή.

Όπως κα­τα­λή­γει και η Μάι­σταλ: «Μια δι­κα­στι­κή εντο­λή δεν μπο­ρεί να επι­βά­λει την εφαρ­μο­γή της από μόνη της. Δεν μπο­ρεί να αλ­λά­ξει γνώ­μες… Δεν μπο­ρεί να ανα­κτή­σει πράγ­μα­τα που χά­θη­καν ή κλά­πη­καν. Το μόνο που μπο­ρεί να μας σώσει εί­μα­στε εμείς οι ίδιες».

https://rproject.gr/article/i-gemati-misos-arpagi-tis-exoysias-apo-toys-tramp-mask