Η ελληνική πολεµική βιοµηχανία ετοιµάζεται για «πάρτυ»

Τα τύµπανα του πολέµου έχουν αρχίσει να χτυπάνε και η εξοπλιστική φρενίτιδα στην Ευρώπη δίνει τον τόνο. Στον ρευστό διεθνή συσχετισµό µεταξύ των ιµπεριαλιστικών «µπλοκ» η ΕΕ αποφασίζει να προχωρήσει σε ένα πρόγραµµα επανεξοπλισµού άνευ προηγουµένου.

Το δια­βό­η­το πρό­γρα­µµα Re-Arm Europe, θα δια­θέ­σει πό­ρους 800 δι­σε­κα­το­µµυ­ρί­ων ευρώ σε όπλα και συ­νο­λι­κά εξο­πλι­στι­κές δα­πά­νες, κα­ταρ­γώ­ντας προ­σω­ρι­νά δη­µο­σιο­νο­µι­κούς πε­ριο­ρι­σµούς και κό­φτες, που έχουν συρ­ρι­κνώ­σει τις δα­πά­νες για κοι­νω­νι­κές ανά­γκες.

Χρήστος Σταυρακάκης

Η κυ­βέρ­νη­ση της ΝΔ έχει κα­τα­στή­σει το ελ­λη­νι­κό κρά­τος «πρω­το­πό­ρο» στις εξο­πλι­στι­κές δα­πά­νες. Δεν είναι άλ­λω­στε τυ­χαίο ότι ο Μη­τσο­τά­κης έχει προ­σπα­θή­σει να πα­ρου­σιά­σει το ευ­ρω­παϊ­κό εξο­πλι­στι­κό πρό­γρα­µµα και ως απο­τέ­λε­σµα δικών του πιέ­σε­ων για ενί­σχυ­ση της κοι­νής ευ­ρω­παϊ­κής άµυ­νας. Είναι αλή­θεια ότι έχει ανοί­ξει δρόµο: το ελ­λη­νι­κό κρά­τος τα τε­λευ­ταία χρό­νια δα­πα­νά πάνω από 3% του ΑΕΠ για εξο­πλι­σµούς. Από το εξο­πλι­στι­κό πρό­γρα­µµα των 10 δισ. που είχε θέσει σε εφα­ρµο­γή η κυ­βέρ­νη­ση από την προη­γού­µε­νη θη­τεία της, προ­χω­ρά­ει σε νέο εξο­πλι­στι­κό πρό­γρα­µµα-µα­µούθ, το οποίο θα κο­στί­σει 25 δισ. ευρώ. Λε­φτό­δε­ντρα υπάρ­χουν µόνο για τις πο­λε­µι­κές δα­πά­νες.

Το «πάρτυ» των κα­πι­τα­λι­στών

Οι σει­ρή­νες του νέου εξο­πλι­στι­κού προ­γρά­µµα­τος ήχη­σαν στα αυτιά των ελ­λή­νων κα­πι­τα­λι­στών που βλέ­πουν µια πρώ­της τά­ξε­ως ευ­και­ρία να κά­νουν χρυ­σές δου­λειές µε δη­µό­σιο χρήµα και να αυ­ξή­σουν ακόµα πε­ρισ­σό­τε­ρο την κερ­δο­φο­ρία τους. Ήδη µε τις εξαγ­γε­λί­ες του Re-Arm Europe υπήρ­ξαν δη­µό­σιες το­πο­θε­τή­σεις τόσο του Μυ­τι­λη­ναί­ου (ΜΕΤΚΑ) όσο και του Ρο­ζο­λή (από το Σύν­δε­σµο Ελ­λή­νων Κα­τα­σκευα­στών Αµυ­ντι­κού Υλι­κού -ΣΕΚ­ΠΥ) που απαι­τού­σαν τη γεν­ναία συ­µµε­το­χή της ελ­λη­νι­κής αµυ­ντι­κής βιο­µη­χα­νί­ας στο νέο εξο­πλι­στι­κό πρό­γρα­µµα. Γιατί µπο­ρεί αφε­νός οι αµυ­ντι­κές δα­πά­νες να είναι στα­θε­ρά πάνω από 3% του ΑΕΠ όµως η συ­µβο­λή της αµυ­ντι­κής βιο­µη­χα­νί­ας στο ΑΕΠ κι­νού­ταν στο 0.5%. Υπήρ­ξε σο­βα­ρή πίεση του πο­λε­µι­κού κε­φα­λαί­ου να λάβει µε­γα­λύ­τε­ρο κο­µµά­τι της πίτας των εξο­πλι­στι­κών προ­γρα­µµά­των.

Στα τέλη Απρι­λί­ου, η κυ­βέρ­νη­ση αντα­πο­κρί­θη­κε στις πιέ­σεις και ορ­γά­νω­σε σύ­σκε­ψη στην οποία συ­µµε­τεί­χαν εκ­πρό­σω­ποι όλων των µε­γά­λων κρα­τι­κών εται­ρειών (ΕΑΒ, ΕΑΣ), των ναυ­πη­γεί­ων Σκα­ρα­µα­γκά, Σα­λα­µί­νας και Ελευ­σί­νας, καθώς και πλη­θώ­ρας ιδιω­τι­κών επι­χει­ρή­σε­ων κάθε µε­γέ­θους –από τη Βιο­χάλ­κο και τη ΜΕΤΚΑ, έως τον Όµιλο Σα­ρα­κά­κη, τη ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, την Aeroservices, τον Όµιλο EFA, την Intracom Defense, τη MILTECH, την Prisma Electronics και τη Sotiria Technology.

Πολ­λές από αυτές ήδη έχουν κάνει χρυ­σές πο­λε­µι­κές δου­λειές. Η METLEN του Μυ­τι­λη­ναί­ου, επε­κτεί­νει το ερ­γο­στά­σιο της στο Βόλο για να κα­τα­σκευά­σει γαλ­λι­κά οχή­µα­τα µάχης, πα­ρου­σια­ζό­µε­νη ως πολύ δυ­να­τός παί­χτης στο µοί­ρα­σµα των εξο­πλι­στι­κών. Η Βιο­χάλ­κο του Στα­σι­νό­που­λου έχει προ­µη­θεύ­σει τον αµε­ρι­κά­νι­κο στρα­τό µε δε­κά­δες χι­λιά­δες βλή­µα­τα και εξε­τά­ζει την πε­ραι­τέ­ρω εµπλο­κή της µε την πα­ρα­γω­γή αλου­µι­νί­ων για πο­λε­µι­κά πλοία και πο­λε­µι­κά αε­ρο­σκά­φη. Η Intracom Defense, έχει αγο­ρα­στεί από την Ισ­ραη­λι­νή ετια­ρεία ΙΑΙ που εξει­δι­κεύ­ε­ται σε συ­στή­µα­τα αε­ρά­µυ­νας και παί­ζει κα­τα­λυ­τι­κό ρόλο στη σφαγή του Πα­λαι­στι­νια­κού λαού στη Γάζα. Πέρα από τις προ­α­να­φερ­θεί­σες εται­ρεί­ες, υπάρ­χουν και άλλες που διεκ­δι­κούν µε­ρί­διο από τα πο­λε­µι­κά κον­δύ­λια. Τέ­τοια είναι η Οnex, που έχει τα ναυ­πη­γεία στο Σκα­ρα­µα­γκά και στο Νε­ώ­ριο της Σύρου. Είναι η εται­ρεία η οποία έχει σύρει στα δι­κα­στή­ρια µε αγω­γές SLAPP µέλη του Πα­ρα­τη­ρη­τη­ρί­ου Ποιό­τη­τας Πε­ρι­βάλ­λο­ντος Σύρου, για τις δια­µαρ­τυ­ρί­ες τους σε σχέση µε τις πρα­κτι­κές της ετια­ρεί­ας ενά­ντια στην προ­στα­σία του φυ­σι­κού πε­ρι­βάλ­λο­ντος. Σε αυτά αξί­ζει να προ­στε­θεί και η εν­δε­χό­µε­νη εµπλο­κή της αµε­ρι­κά­νι­κης εται­ρεί­ας πα­ρα­γω­γής οπλι­κών συ­στη­µά­των Lockheed Martin, η οποία πι­θα­νο­λο­γεί­ται πως θα κα­τα­θέ­σει πρό­τα­ση εξα­γο­ράς της ΕΑΒ (Ελ­λη­νι­κή Αε­ρο­πο­ρι­κή Βιο­µη­χα­νία).

Πέρα από τις εται­ρεί­ες της λε­γό­µε­νης «αµυ­ντι­κής» βιο­µη­χα­νί­ας συ­µµε­τεί­χαν και εται­ρεί­ες µε­ταλ­λουρ­γί­ας, υπο­δο­µών-κα­τα­σκευών, πλη­ρο­φο­ρι­κής και σύ­µφω­να µε δη­µο­σιεύ­µα­τα του οι­κο­νο­µι­κού Τύπου εκ­δη­λώ­νε­ται εν­δια­φέ­ρον και από εται­ρεί­ες πα­ρα­γω­γής καυ­σί­µων και ενέρ­γειας. Για να µπο­ρέ­σει να υλο­ποι­η­θεί ένα τέ­τοιο εξο­πλι­στι­κό πρό­γρα­µµα θα πρέ­πει να υπάρ­χει ένα ση­µα­ντι­κό υπο­στη­ρι­κτι­κό δί­κτυο που θα αφορά τη µε­τα­φο­ρά και απο­θή­κευ­ση πρώ­των υλών και προ­ϊ­ό­ντων, τις ενερ­γεια­κές πα­ρο­χές, την ψη­φια­κή ορ­γά­νω­ση. Θα δη­µιουρ­γη­θεί δη­λα­δή άλλη µια µε­γά­λη οι­κο­νο­µι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα, άµεσα συν­δε­δε­µέ­νη µε τις εξο­πλι­στι­κές δα­πά­νες.

Εάν συ­νυ­πο­λο­γι­στεί και η ανα­βά­θµι­ση των τε­λευ­ταί­ων χρό­νων των ΝΑ­ΤΟϊ­κών βά­σε­ων στην Ελ­λά­δα, η προ­ο­πτι­κή φα­ντά­ζει εφιαλ­τι­κή. Όλη η χώρα θα µε­τα­τρα­πεί σε ένα πο­λε­µι­κό ερ­γο­στά­σιο. Το µε­γά­λο µι­λι­τα­ρι­στι­κό project θα πρέ­πει να εξυ­πη­ρε­τη­θεί πάση θυσία και το­µείς της οι­κο­νο­µί­ας και της πα­ρα­γω­γής θα δου­λεύ­ουν σε αυτή την κα­τεύ­θυν­ση κατά προ­τε­ραιό­τη­τα. Άρα αυτές θα είναι οι προ­τε­ραιό­τη­τες στις µε­τα­φο­ρές, στην ενέρ­γεια, στις τη­λε­πι­κοι­νω­νί­ες, στην πρω­το­γε­νή πα­ρα­γω­γή που θα αφο­ρούν και τη δου­λειά δε­κά­δων χι­λιά­δων ερ­γα­ζο­µέ­νων. Αυτή η προ­τε­ραιό­τη­τα θα ση­µαί­νει ακόµα σκλη­ρό­τε­ρη λι­τό­τη­τα, καθώς η υγεία, η παι­δεία και γε­νι­κό­τε­ρα η κά­λυ­ψη των κοι­νω­νι­κών ανα­γκών θα απο­τε­λεί τρο­χο­πέ­δη για την πο­λε­µι­κή βιο­µη­χα­νία.

Ο επι­κίν­δυ­νος µύθος της πο­λε­µι­κής ανά­πτυ­ξης

Η πα­γκό­σµια στρο­φή στην πο­λε­µι­κή οι­κο­νο­µία προ­σπα­θεί ου­σια­στι­κά να επι­λύ­σει το πρό­βλη­µα υπερ­συσ­σώ­ρευ­σης κε­φα­λαί­ων που δεν µπο­ρούν να επεν­δυ­θούν πα­ρα­γω­γι­κά, πάνω στο έδα­φος της όξυν­σης των ιµπε­ρια­λι­στι­κών αντα­γω­νι­σµών και των πο­λε­µι­κών συ­γκρού­σε­ων. Τε­ρά­στια κε­φά­λαια κα­τευ­θύ­νο­νται στην πο­λε­µι­κή βιο­µη­χα­νία σε βάρος των κοι­νω­νι­κών ανα­γκών, παί­ζο­ντας µε τον κίν­δυ­νο του πο­λέ­µου. Αυτή η επι­λο­γή χρειά­ζε­ται την ανά­πτυ­ξη µιας αι­σχρής επι­χει­ρη­µα­το­λο­γί­ας που να διεκ­δι­κεί µια κά­ποια κοι­νω­νι­κή συ­ναί­νε­ση. Ήδη, έχει χυθεί πολύ µε­λά­νι και έχει ξο­δευ­τεί πολύς τη­λε­ο­πτι­κός χρό­νος για να πα­ρου­σια­στεί το εξο­πλι­στι­κό πρό­γρα­µµα της κυ­βέρ­νη­σης ως εθνι­κή επι­τυ­χία και ως ανα­βά­θµι­ση της αµυ­ντι­κής ικα­νό­τη­τας της χώρας. Όσο και να επεν­δύ­ουν στον εθνι­κι­σµό και την «εθνι­κή υπε­ρη­φά­νεια» η σκλη­ρή κοι­νω­νι­κή πρα­γµα­τι­κό­τη­τα λέει ότι για την πλειο­ψη­φία των ερ­γα­ζο­µέ­νων ο µι­σθός δε φτά­νει µέχρι το τέλος του µήνα.

Το αφή­γη­µα που επι­στρα­τεύ­ε­ται είναι αυτό της (πο­λε­µι­κής) ανά­πτυ­ξης και της δη­µιουρ­γί­ας νέων θέ­σε­ων ερ­γα­σί­ας. Πα­ρου­σιά­ζε­ται ότι ο µι­λι­τα­ρι­σµός µπο­ρεί να έχει οι­κο­νο­µι­κά οφέλη και µά­λι­στα για τις/ους ερ­γα­ζό­µε­νες/ους. Πρά­γµα­τι, βρα­χυ­πρό­θε­σµα θα µπο­ρού­σαν να υπάρ­χουν κά­ποια οφέλη από την όποια µι­λι­τα­ρι­στι­κή ανά­πτυ­ξη και από τη δη­µιουρ­γία θέ­σε­ων ερ­γα­σί­ας. Όµως, αυτά τα «οφέλη» θα ήταν και µι­κρής διάρ­κειας και θα ήταν πολύ µι­κρό­τε­ρα από τα τε­ρά­στια κέρδη που προ­µη­νύ­ο­νται για τους κα­πι­τα­λι­στές. Επι­πλέ­ον, θα σή­µαι­νε την απο­δο­χή, ότι για να µπο­ρού­µε να έχου­µε ένα κα­λύ­τε­ρο βιο­τι­κό επί­πε­δο θα πρέ­πει να ερ­γα­ζό­µα­στε για την προ­ο­πτι­κή του πο­λέ­µου και των πο­λε­µι­κών συ­γκρού­σε­ων, για την προ­ο­πτι­κή δη­λα­δή της σφα­γής και της εξό­ντω­σης των ερ­γα­ζο­µέ­νων για τα κέρδη των κα­πι­τα­λι­στών και της πο­λε­µι­κής οι­κο­νο­µί­ας. Αυτό µε τη σειρά του θα σή­µαι­νε και την ανά­λο­γη πει­θαρ­χία στους κα­νό­νες της πο­λε­µι­κής οι­κο­νο­µί­ας πο­λι­τι­κά και κοι­νω­νι­κά.

Για την κοι­νω­νι­κή πλειο­ψη­φία, για τον κόσµο που ζει από τη δου­λειά του, τα µι­λι­τα­ρι­στι­κά σχέ­δια ανά­πτυ­ξης δεν έχουν να προ­σφέ­ρουν καµία απο­λύ­τως προ­ο­πτι­κή πέρα από την εφιαλ­τι­κή του πο­λέ­µου και της ακόµα µε­γα­λύ­τε­ρης συρ­ρί­κνω­σης του κοι­νω­νι­κού κρά­τους και των κοι­νω­νι­κών υπη­ρε­σί­ων. Απέ­να­ντι στους εξο­πλι­σµούς χρειά­ζε­ται να προ­τά­ξου­µε τις ερ­γα­τι­κές και κοι­νω­νι­κές ανά­γκες, την αλ­λη­λεγ­γύη και την ει­ρή­νη µε­τα­ξύ των λαών για να µπο­ρέ­σου­µε να αντι­µε­τώ­πι­σου­µε τα πο­λε­µο­κά­πη­λα σχέ­δια των κα­πι­τα­λι­στών.

https://rproject.gr/article/i-elliniki-poleuiki-viouihania-etoiuazetai-gia-party