Καθημερινό μακελειό στην λαμπερή βιομηχανία του Τουρισμού

Εγκληματική αδιαφορία για τους εργαζόμενους

Η φε­τι­νή σεζόν για τον του­ρι­σμό ξε­κί­νη­σε με το θά­να­το δύο συ­να­δέλ­φων μας. Μια 59χρο­νη κα­μα­ριέ­ρα τραυ­μα­τί­στη­κε θα­νά­σι­μα στην Οία της Σα­ντο­ρί­νης όταν έπεσε πάνω της πτυσ­σό­με­νο κρε­βά­τι και την επό­με­νη μέρα ένας 65χρο­νος στο Φα­λη­ρά­κι της Ρόδου όταν εγκλω­βί­στη­κε σε πρέσα πλυ­ντη­ρί­ου. Αυτό το γε­γο­νός δεν απέ­τρε­ψε τον πρω­θυ­πουρ­γό από το να δη­λώ­σει πως η σεζόν άρ­χι­σε με εν­θαρ­ρυ­ντι­κά μη­νύ­μα­τα. 

Ελένη Πελέκη

Η αναλ­γη­σία του πρω­θυ­πουρ­γού δεν εκ­πλήσ­σει κα­νέ­νας. Τα ρεκόρ αφί­ξε­ων που ση­μειώ­νο­νται τα τε­λευ­ταία χρό­νια βα­ραί­νουν πε­ρισ­σό­τε­ρο στην ζυ­γα­ριά της κυ­βέρ­νη­σης από τα ρεκόρ των ερ­γα­τι­κών ατυ­χη­μά­των και δυ­στυ­χη­μά­των στον του­ρι­σμό. Η ΓΣΕΕ κα­ταγ­γέλ­λει ρεκόρ 25ε­τί­ας στα ερ­γα­τι­κά ατυ­χή­μα­τα ενώ φο­ρείς και σω­μα­τεία ξε­νο­δο­χϋ­παλ­λή­λων συν­δέ­ουν τα ατυ­χή­μα­τα με την ανυ­παρ­ξία επι­θε­ώ­ρη­σης ερ­γα­σί­ας και ελεγ­κτι­κών μη­χα­νι­σμών. 15.000 επι­χει­ρή­σεις του Νο­τί­ου Αι­γαί­ου υπά­γο­νται στο τμήμα Τε­χνι­κής Επι­θε­ώ­ρη­σης Ερ­γα­σί­ας του Πει­ραιά του οποί­ου ο προ­ϋ­πο­λο­γι­σμός δεν προ­βλέ­πει με­τά­βα­ση στα νησιά για προ­λη­πτι­κούς ελέγ­χους.

Ερ­γο­δο­τι­κή ασυ­δο­σία

Για άλλη μια σεζόν η κυ­βέρ­νη­ση και ο κρα­τι­κός μη­χα­νι­σμός αφή­νει χι­λιά­δες ερ­γα­ζό­με­νους/ες στον του­ρι­σμό απρο­στά­τευ­τους απέ­να­ντι στην ερ­γο­δο­τι­κή ασυ­δο­σία. Οι απα­ρά­δε­κτες συν­θή­κες ερ­γα­σί­ας που κατά και­ρούς απα­σχο­λούν τα μέσα ενη­μέ­ρω­σης δεν είναι παρά η κο­ρυ­φή του πα­γό­βου­νου. Είναι κοινό μυ­στι­κό πως στην πλειο­ψη­φία τους τα ερ­γα­τι­κά ατυ­χή­μα­τα δεν κα­τα­γρά­φο­νται ως τέ­τοια και οι συ­νέ­πειες βα­ραί­νουν σχε­δόν απο­κλει­στι­κά τους ερ­γα­ζό­με­νους/ες.

Με την απει­λή της από­λυ­σης ή/και της ανερ­γί­ας οι ερ­γα­ζό­με­νοι/ες είναι ανα­γκα­σμέ­νοι/ες να δου­λεύ­ουν δε­κά­ω­ρες βάρ­διες, για έξι ή και επτά μέρες την εβδο­μά­δα, με όλες τις επι­πτώ­σεις που μπο­ρεί να έχει αυτό για την σω­μα­τι­κή και ψυ­χι­κή υγεία και ακε­ραιό­τη­τα, χωρίς βέ­βαια τις ανά­λο­γες αμοι­βές. Οι συμ­βά­σεις ερ­γα­σί­ας, όταν υπάρ­χουν, δεν αντι­κα­το­πτρί­ζουν τα πραγ­μα­τι­κά ωρά­ρια ή τα κα­θή­κο­ντα και η εφαρ­μο­γή της ψη­φια­κής κάρ­τας ερ­γα­σί­ας είναι ανέκ­δο­το για τους πε­ρισ­σό­τε­ρους/ες από εμάς και σε καμία πε­ρί­πτω­ση δε θα μειώ­σει τα φαι­νό­με­να της αδή­λω­της ερ­γα­σί­ας. Η 59χρο­νη κα­μα­ριέ­ρα δού­λευε ανα­σφά­λι­στη, όπως δη­μο­σιεύ­τη­κε σε πολλά μέσα αλλά μετά από τη σύλ­λη­ψη των ιδιο­κτη­τών της επι­χεί­ρη­σης δεν φαί­νε­ται να έχει δοθεί συ­νέ­χεια στις έρευ­νες και να έχουν παρ­θεί τα απα­ραί­τη­τα μέτρα για την απο­φυ­γή αντί­στοι­χων πε­ρι­στα­τι­κών.

Η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα είναι ακόμα χει­ρό­τε­ρη για εκα­το­ντά­δες συ­να­δέλ­φους μας από χώρες του τρί­του κό­σμου (Πα­κι­στάν, Μπα­γκλα­ντές κλπ) που κα­λύ­πτουν όλο και πε­ρισ­σό­τε­ρες θέ­σεις ερ­γα­σί­ας με ακόμη λι­γό­τε­ρα δι­καιώ­μα­τα. Εκτός από τις απάν­θρω­πες συν­θή­κες ερ­γα­σί­ας και τους εξευ­τε­λι­στι­κούς μι­σθούς οι άν­θρω­ποι αυτοί βρί­σκο­νται συχνά αντι­μέ­τω­ποι με ρα­τσι­στι­κές συ­μπε­ρι­φο­ρές και από τους ερ­γο­δό­τες αλλά δυ­στυ­χώς και από αρ­κε­τούς ερ­γα­ζό­με­νους. Μια συν­θή­κη που είναι ιδιαι­τέ­ρως κερ­δο­φό­ρα για τους επι­χει­ρη­μα­τί­ες αφού έχει δη­μιουρ­γή­σει ερ­γα­ζό­με­νους πολ­λών τα­χυ­τή­των και έχει ελα­χι­στο­ποι­ή­σει τα δι­καιώ­μα­τα και τις απαι­τή­σεις του ερ­γα­τι­κού δυ­να­μι­κού.

Οι επι­χει­ρη­μα­τί­ες του του­ρι­σμού δεν φαί­νε­ται να συμ­με­ρί­ζο­νται την αι­σιο­δο­ξία του πρω­θυ­πουρ­γού για την νέα σεζόν. Στη Σα­ντο­ρί­νη, για πα­ρά­δειγ­μα, η ένωση ξε­νο­δό­χων με πρό­φα­ση τη σει­σμι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα ζητά από την κυ­βέρ­νη­ση κι άλλα μέτρα στή­ρι­ξης των επι­χει­ρή­σε­ων, με­τα­ξύ των οποί­ων η απαλ­λα­γή από φο­ρο­λο­γι­κές και ασφα­λι­στι­κές υπο­χρε­ώ­σεις και την κα­τάρ­γη­ση της ψη­φια­κής κάρ­τας. Η ελα­στι­κο­ποί­η­ση της ερ­γα­σί­ας που είναι ήδη πραγ­μα­τι­κό­τη­τα για τους πε­ρισ­σό­τε­ρους/ες προ­βλέ­πε­ται να εντα­θεί χωρίς καμία μέ­ρι­μνα για την ασφά­λεια για την υγεία μας με τη δι­καιο­λο­γία πως “έτσι είναι η σεζόν, δεν βγαί­νου­με αλ­λιώς” και άλλα κλα­σι­κά και αγα­πη­μέ­να που ακού­με εδώ και χρό­νια. Αυτό είναι ένα πε­ρι­βάλ­λον που ευ­δο­κι­μούν τα “ατυ­χή­μα­τα” για τα οποία θα κα­τη­γο­ρη­θούν οι ίδιοι/ες ερ­γα­ζό­με­νοι/ες που ήταν απρό­σε­χτοι, αφη­ρη­μέ­νοι, βια­στι­κοί κλπ.

Απά­ντη­ση των σω­μα­τεί­ων

Οι ευ­θύ­νες της κυ­βέρ­νη­σης είναι πραγ­μα­τι­κά εγκλη­μα­τι­κές. Όπως ανα­φέ­ρει και η ανα­κοί­νω­ση του Συν­δι­κά­του Ερ­γα­ζο­μέ­νων στον Του­ρι­σμό – Επι­σι­τι­σμό: “Βλέ­που­με κα­θη­με­ρι­νά στους χώ­ρους δου­λειάς να γί­νε­ται ένα πραγ­μα­τι­κό μα­κε­λειό, με θύ­μα­τα τους ίδιους τους ερ­γα­ζό­με­νους που πλη­ρώ­νουν κυ­ριο­λε­κτι­κά με τη ζωή και το αίμα τους την εγκλη­μα­τι­κή έλ­λει­ψη μέ­τρων ασφά­λειας και υγιεί­ας. Αυτά είναι τα κα­θη­με­ρι­νά «Τέμπη» που αντι­με­τω­πί­ζου­με μέσα στα σύγ­χρο­να κά­τερ­γα της λα­μπε­ρής βιο­μη­χα­νί­ας του Του­ρι­σμού, της ναυαρ­χί­δας της ελ­λη­νι­κής οι­κο­νο­μί­ας. Φτά­νει πια!

Είναι αδια­νό­η­το το γε­γο­νός ότι το 2025 άν­θρω­ποι ξε­κι­νούν να πάνε στη δου­λειά τους για το με­ρο­κά­μα­το και να κα­τα­λή­γουν να το πλη­ρώ­νουν με τη ζωή τους. Δεν είναι με­μο­νω­μέ­να πε­ρι­στα­τι­κά ούτε η «κακιά η ώρα». Είναι αυτή η πο­λι­τι­κή που εφαρ­μό­ζουν δια­χρο­νι­κά όλα τα κόμ­μα­τα που κυ­βέρ­νη­σαν που δί­νουν αέρα στα πανιά της ερ­γο­δο­σί­ας να δρα ανε­ξέ­λεγ­κτα, χωρίς να τηρεί ούτε καν τα στοι­χειώ­δη μέτρα ασφά­λειας.”

Η ανα­κοί­νω­ση και η κι­νη­το­ποί­η­ση του κλά­δου για την Πρω­το­μα­γιά ήταν μια καλή αρχή. Οφεί­λου­με όμως να διευ­ρύ­νου­με και να κλι­μα­κώ­σου­με τις δρά­σεις μας. Πρέ­πει να δυ­να­μώ­σουν οι φωνές μας σε κάθε νησί και του­ρι­στι­κό θέ­ρε­τρο με ενω­τι­κές πρω­το­βου­λί­ες και αγω­νι­στι­κές δρά­σεις. Γνω­ρί­ζου­με όλοι, όλες και όλ@ τα δι­σε­κα­τομ­μύ­ρια των κερ­δών που βγά­ζει κάθε χρόνο ο κλά­δος από τη δική μας ερ­γα­σία και είναι ντρο­πή τα αι­τή­μα­τα μας να πε­ριο­ρί­ζο­νται σε έναν αυ­θαί­ρε­το ρε­α­λι­σμό. Το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ που ελέγ­χει την πλειο­ψη­φία των σω­μα­τεί­ων του κλά­δου φέρει τη με­γα­λύ­τε­ρη ευ­θύ­νη για τις υπο­το­νι­κές δη­λώ­σεις και δρά­σεις που έχουν γίνει μέχρι τώρα αλλά πρέ­πει και οι υπό­λοι­πες αρι­στε­ρές δυ­νά­μεις να δο­κι­μά­σουν τις μα­χη­τι­κές τους προ­τά­σεις στην αρένα της τα­ξι­κής πάλης και διεκ­δί­κη­σης.

Δεν έχου­με καμία αυ­τα­πά­τη για το μέλ­λον που μας ετοι­μά­ζουν. Ένα μέλ­λον όπου οι ζωές μας είναι ανα­λώ­σι­μες τόσο στους χώ­ρους της δου­λειάς όσο και στα πο­λε­μι­κά παι­χνί­δια. Σε αυτό το μέλ­λον πρέ­πει να προ­τά­ξου­με το δικό μας όραμα, ένα όραμα ει­ρή­νης και συμ­φι­λί­ω­σης με αξιο­πρε­πείς μι­σθούς και ασφα­λείς συν­θή­κες ερ­γα­σί­ας. Οι συλ­λο­γι­κές και μα­ζι­κές δρά­σεις και κι­νη­το­ποι­ή­σεις είναι το μόνο απο­τε­λε­σμα­τι­κό μέτρο προ­στα­σί­ας και οφεί­λου­με να πά­ρου­με πε­ρισ­σό­τε­ρες πρω­το­βου­λί­ες προς αυτή την κα­τεύ­θυν­ση. Ή εμείς ή αυτοί. Οι ζωές μας πάνω από τα κέρδη τους.

https://rproject.gr/article/kathimerino-makeleio-stin-lamperi-viomihania-toy-toyrismoy