Θα προσέξατε φαντάζομαι στην τρίτη σελίδα του προηγούμενου φύλλου της «Ε», εκεί που προσπαθούμε να κάνουμε την ανάλυση της τρέχουσας πολιτικής κατάστασης, την τεκμηριωμένη επισήμανση που κάνει η Ι. Δρόσου ότι στην περίπτωση του ΟΠΕΚΕΠΕ συντρέχουν λόγοι αυτεπάγγελτης δίωξης για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης σύμφωνα με το άρθρο 187 του Ποινικού Κώδικα. Για την οποία δεν χρειάζεται άδεια της Βουλής, ώστε να συμπεριληφθούν και υπουργοί, καθώς η πράξη που διώκεται δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι τελείται στο πλαίσιο των υπουργικών καθηκόντων. Επικαλείται, μάλιστα, και γνώμη έγκριτου ποινικολόγου, σύμφωνα με την οποία η ευρωπαϊκή εισαγγελία έχει την αρμοδιότητα να προβεί στις αναγκαίες σχετικές ενέργειες.
Χαράλαμπος Γεωργούλας
Ο κίνδυνος, για την κυβέρνηση, είναι υπαρκτός. Ανακύπτει, όμως, ένα ερώτημα, που, εκτός από τη νομική πλευρά, έχει και πολιτική σημασία: γιατί δεν θα μπορούσε μια εγχώρια εισαγγελική αρχή να κάνει το ίδιο για μια τόσο σοβαρή υπόθεση;
Ενδείξεις υπάρχουν
Δεν νομίζω ότι λείπουν τα στοιχεία. Ο φάκελος της ευρωπαϊκής εισαγγελίας που έχει σταλεί στη Βουλή για τα περαιτέρω, περιέχει υπεραρκετά. Μόνο οι τηλεφωνικοί διάλογοι να ληφθούν υπόψη, σχηματίζεται η εικόνα μιας οργανωμένης εγκληματικής δραστηριότητας. Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις για δίκτυο με ιεραρχική δομή. Για σχέδιο, με βάση το οποίο η λειτουργία ενός δημόσιου οργανισμού συντονίζεται με τις επιδιώξεις της οργάνωσης, ώστε να προκύψει το προσδοκώμενο παράνομο όφελος, που δεν είναι μόνο οικονομικό. Υπάρχει διαπλοκή δικτύων στη διαδικασία υποβολής των αιτήσεων, διαπίστωσης των προϋποθέσεων και απόδοσης των επιδοτήσεων, που συγκροτούν μια πυραμίδα διαφθοράς και επηρεασμού ακόμη και των εκλογικών αποτελεσμάτων. Υπάρχουν ενδείξεις διεύθυνσης, διοικητικής κορυφής, που χορηγεί το «καλώς έχει», το σήμα για τη μια ή την άλλη ενέργεια.
Υπάρχουν ακόμα στοιχεία που μας δίνουν την εικόνα λειτουργίας ενός αμυντικού μηχανισμού προστασίας της δομής από «προσβολές», όπως μια νόμιμη καταγγελία, που υπάρχει κίνδυνος να αποκαλύψει τη δράση της εγκληματικής οργάνωσης. Τι άλλο μπορεί να είναι η ηχογραφημένη απειλή κατά της ζωής της υπαλλήλου που ξεσκέπασε τη δράση της οργάνωσης και η υπόμνηση ότι, όποιος αναλάμβανε να την εκτελέσει, θα καθάριζε με 50.000 ευρώ;
Ενδείξεις που οδηγούν σε ανάλογα συμπεράσματα, υπάρχουν όχι μόνο στα σκοτεινά, αλλά και σε δημόσια θέα, στο πολιτικό επίπεδο. Δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί ένδειξη λειτουργίας αμυντικού μηχανισμού ο κραυγαλέα διαφορετικός κοινοβουλευτικός χειρισμός, χωρίς καν τη φροντίδα για κάποιο στοιχειώδες νομικό υπόβαθρο, στις περιπτώσεις παραπομπής σε προανακριτική των Τριαντόπουλου και Καραμανλή, από τη μια, και των Βορίδη και Αυγενάκη, από την άλλη, που μένουν στο απυρόβλητο με την επιλογή της εξεταστικής επιτροπής αντί της προανακριτικής;
Δεν θα μπορούσαν να θεωρηθούν ενδείξεις οι μεθοδικές προσπάθειες συγκάλυψης, που ακολουθούν με μαθηματική ακρίβεια, κάθε φορά που δημιουργείται μια απρόβλεπτη ρωγμή; Πρόσφατα ο Ευκλείδης Τσακαλώτος σημείωσε μια «σύμπτωση» τέτοιου τύπου: την αναγγελία ένταξης του ΟΠΕΚΕΠΕ στην ΑΑΔΕ ακολούθησε η αναγγελία ένταξης σε αυτή την τελευταία και του ΣΔΟΕ. Ενός οργανισμού, δηλαδή, που ανάμεσα στα καθήκοντά του είναι και ο σχετικός με το σκάνδαλο έλεγχος του ΟΠΕΚΕΠΕ. Ελεγκτές και ελεγχόμενοι στο ίδιο «σπίτι» – και τα εν οίκω μη εν δήμω;
Θα πούνε πάλι ότι ποινικοποιούμε την πολιτική ζωή. Εμείς ή όσοι σε κάθε βήμα τους πια ανατριχιάζει ο μισός ποινικός κώδικας; Το ότι υπάρχουν ενδείξεις, πάντως, πως και μέλη μιας κυβέρνησης ενδέχεται να είναι μέλη εγκληματικής οργάνωσης, αλλά δεν κινείται προς την κατεύθυνση της διερεύνησης κάποιος εγχώριος δικαιοδοτικός θεσμός, αποτελεί μείζον πολιτικό ζήτημα. Γιατί δεν λειτουργεί, ακόμα και για λόγους αυτοπροστασίας του πολιτικού συστήματος, ένας τέτοιος αμυντικός μηχανισμός;
Ποιος θα σταθεί απέναντι στο καθεστώς;
Αυτό που βγάζει μάτι, ωστόσο, δεν είναι μόνο αυτή η πνιγηρή αίσθηση παραβίασης κάθε έννοιας νομιμότητας και ελέγχου. Είναι η έλλειψη ανατρεπτικής πολιτικής απάντησης για την απόκρουσή της. Και δεν αποτελεί επαρκή απάντηση αυτού του είδους το αυτονόητο αίτημα της παραίτησης της κυβέρνησης και της προσφυγής στις κάλπες. Δεν πρόκειται να κινητοποιηθεί κανείς και καμία, για να διαδεχτεί η μια κυβέρνηση την άλλη.
Αν κάτι μπορεί να παρακινήσει στη δράση για την κατάργηση του άδικου, αυταρχικού και ληστρικού νεοφιλελεύθερου καθεστωτικού οικοδομήματος, που εντατικά προχωρεί και υψώνεται απειλητικό τα τελευταία έξι χρόνια, είναι η πρόσκληση συμμετοχής του οργανωμένου δήμου στη δημοκρατική ανατροπή του. Στον σχεδιασμό και την υλοποίηση μιας βαθιάς δημοκρατικής τομής για τη θεσμοθέτηση, κατοχύρωση και θεσμική και κινηματική υπεράσπιση του δημοκρατικού κοινωνικού ελέγχου στις βασικές πτυχές της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής.
Για την τοποθέτηση των λαϊκών τάξεων, της μεγάλης πλειονότητας στο επίκεντρο με τη δημιουργία δημοκρατικών θεσμών ελέγχου της εκτελεστικής εξουσίας. Για τη θεσμοθέτηση της απαλλαγής της δικαστικής εξουσίας από τους μηχανισμούς υποταγής της στην εκτελεστική. Για την εισαγωγή θεσμών ελέγχου της διοίκησης βασικών δημόσιων οργανισμών και ιδιωτικών εταιριών κοινωνικής σημασίας από εκλεγμένους εκπροσώπους των εργαζομένων. Αυτή η έλλειψη μας κλέβει τη ζωή.
Χρειάζεται ένα όραμα αναγεννητικής ώθησης, σαν προϋπόθεση και επιστέγασμα μιας προγραμματικής πολιτικής και κοινωνικής σύγκλισης, που μπορεί να προκύψει από το διάλογο και την κοινή δράση του κινητοποιημένου λαού.
Αν δεν πάρουν την πρωτοβουλία γι’ αυτό δυνάμεις που διαθέτουν εχέγγυα αξιοπιστίας, το κενό θα το καλύψουν οι απομιμήσεις. Εκτός από τη φύση, και η κοινωνία δεν αγαπάει τα κενά.
https://epohi.gr/articles/oi-kleftes-organonontai-o-noikokyris-laos/
Σχόλια (0)