«Φυλακή ή επιστροφή» το δόγµα Πλεύρη-Μητσοτάκη στο προσφυγικό

Ένα ακροδεξιό ξεσάλωµα µε επικίνδυνες για τα ανθρώπινα δικαιώµατα προεκτάσεις λαµβάνει χώρα τους τελευταίους µήνες στο πεδίο της προσφυγικής πολιτικής στη χώρα.

Ο Θάνος Πλεύ­ρης, αφού κα­τά­φε­ρε, να πε­ρά­σει τη ντρο­πια­στι­κή τρο­πο­λο­γία για ανα­στο­λή των αι­τή­σε­ων ασύ­λου για τρεις µήνες σε πρό­σφυ­γες που κα­τα­φθά­νουν στην ελ­λη­νι­κή επι­κρά­τεια από χώρες της Βό­ρειας Αφρι­κής, ξε­δι­πλώ­νει σή­µε­ρα όλη τη ρα­τσι­στι­κή του ατζέ­ντα στο νέο νο­µο­σχέ­διο για τη µε­τα­νά­στευ­ση που έφερε µέσα στο κα­λο­καί­ρι στη βουλή.

Νικόλας Κολυτάς

Νο­µο­σχέ­διο ντρο­πής

Δια­βά­ζο­ντας κα­νείς τα µέτρα που ετοι­µά­ζε­ται να επι­βάλ­λει η κυ­βέρ­νη­ση Μη­τσο­τά­κη µέσα από αυτό το νο­µο­σχέ­διο θα ανα­τρι­χιά­σει κυ­ριο­λε­κτι­κά. Δεν είναι τυ­χαίο ότι η πιο αντι­µε­τα­να­στευ­τι­κή κυ­βέρ­νη­ση της Ευ­ρώ­πης, αυτή του Όρµπαν στην Ουγ­γα­ρία, ζή­τη­σε την… ελ­λη­νι­κή τε­χνο­γνω­σία Πλεύ­ρη σε ζη­τή­µα­τα προ­λη­πτι­κής απο­βο­λής των µε­τα­να­στών από τον κοι­νω­νι­κό ιστό, υπο­γρά­φο­ντας µνη­µό­νιο συ­νερ­γα­σί­ας µε το ελ­λη­νι­κό Υπουρ­γείο Με­τα­νά­στευ­σης στη Βου­δα­πέ­στη, ενό­ψει της εφα­ρµο­γής του νέου Συ­µφώ­νου για τη Με­τα­νά­στευ­ση και το Άσυλο. Η χώρα µας γί­νε­ται ένα διε­θνές υπό­δει­γµα άσκη­σης ακρο­δε­ξιάς αντι­µε­τα­να­στευ­τι­κής πο­λι­τι­κής και αυτό πρέ­πει να κρού­σει τον κώ­δω­να του κιν­δύ­νου σε όλους µας. Γιατί ο πό­λε­µος απέ­να­ντι στους πρό­σφυ­γες είναι ένας εν δυ­νά­µει πό­λε­µος ενα­ντί­ον όλων µας. Σε µια πε­ρί­ο­δο όξυν­σης των ιµπε­ρια­λι­στι­κών αντα­γω­νι­σµών και έξαρ­σης των πο­λε­µι­κών συ­γκρού­σε­ων, τα προ­σφυ­γι­κά υπο­κεί­µε­να αφή­νο­νται τε­λεί­ως απρο­στά­τευ­τα στη µέγ­γε­νη της Ευ­ρώ­πης Φρού­ριο.

Να δούµε όµως συ­γκε­κρι­µέ­να τι πε­ρι­λα­µβά­νει ο νέος νόµος που έφερε ο Θάνος Πλεύ­ρης στη Βουλή; Κα­ταρ­χήν κα­ταρ­γεί την άδεια δια­µο­νής για εξαι­ρε­τι­κούς λό­γους σε όσους µέ­νουν επτά χρό­νια στην Ελ­λά­δα και κάνει πιο αυ­στη­ρό το ποι­νι­κό πλαί­σιο αντι­µε­τώ­πι­σης της πα­ρά­νο­µης ει­σό­δου στη χώρα, προ­βλέ­πο­ντας ποινή φυ­λά­κι­σης δύο έτη και πρό­στι­µο 5.000 ευρώ. Χι­λιά­δες άν­θρω­ποι που ζουν και ερ­γά­ζο­νται στην Ελ­λά­δα επί πολλά χρό­νια, αλλά λόγω συν­θη­κών έχουν απω­λέ­σει τη νο­µι­µό­τη­τά τους, κιν­δυ­νεύ­ουν µε φυ­λα­κή (!). Ο τρα­µπι­σµός επι­χει­ρεί­ται να εν­σω­µα­τω­θεί άγα­ρµπα και αντι­συ­ντα­γµα­τι­κά στο ελ­λη­νι­κό δί­καιο, µε στόχο την εξα­φά­νι­ση µιας ολό­κλη­ρης κοι­νω­νι­κής κα­τη­γο­ρί­ας από τον ελ­λα­δι­κό χώρο. Όπως χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά ση­µειώ­νει η Εναλ­λα­κτι­κή Πα­ρέ­µβα­ση-Δι­κη­γο­ρι­κή Ανα­τρο­πή «Για πρώτη φορά στα νο­µο­θε­τι­κά χρο­νι­κά ποι­νι­κο­ποιεί­ται η πα­ρα­µο­νή στο ελ­λη­νι­κό έδα­φος χωρίς νο­µι­µο­ποι­η­τι­κά έγ­γρα­φα, κα­θι­στώ­ντας τη “µη ύπαρ­ξη” ολό­κλη­ρων οµά­δων πο­λι­τών τρί­των χωρών θε­µι­τό πο­λι­τι­κό στόχο».

Ο νόµος έκτρω­µα όµως δεν στα­µα­τά εκεί. Αυ­στη­ρο­ποιεί ακόµη πε­ρισ­σό­τε­ρο την ποι­νι­κή και διοι­κη­τι­κή αντι­µε­τώ­πι­ση της πα­ρα­µο­νής στη χώρα σε πε­ρί­πτω­ση µη συ­µµόρ­φω­σης µε την προ­θε­σµία οι­κειο­θε­λούς ανα­χώ­ρη­σης, µειώ­νο­ντάς την σε 14 ηµέ­ρες από 25 ηµέ­ρες. Μετά το πέρας αυτής της προ­θε­σµί­ας, αν υπάρ­ξει σύλ­λη­ψη του ίδιου προ­σώ­που προ­βλέ­πε­ται διοι­κη­τι­κή κρά­τη­ση που αυ­ξά­νε­ται από τρεις µήνες σε του­λά­χι­στον δύο χρό­νια ή, σε πε­ρί­πτω­ση επι­βα­ρυ­ντι­κών πε­ρι­στά­σε­ων, από έξι µήνες σε του­λά­χι­στον τρία χρό­νια, ενώ αυ­ξά­νε­ται η χρη­µα­τι­κή ποινή από 1.500 ευρώ σε 5.000 ευρώ και σε πε­ρί­πτω­ση επι­βα­ρυ­ντι­κών πε­ρι­στά­σε­ων από 3.000 ευρώ σε 10.000 ευρώ. Αν κά­ποιος συλ­λη­φθεί εκ νέου µετά την απέ­λα­σή του, το νο­µο­σχέ­διο προ­βλέ­πει ποινή φυ­λά­κι­σης του­λά­χι­στον τριών ετών και χρη­µα­τι­κή ποινή 10.000 ευρώ χωρίς τη δυ­να­τό­τη­τα µε­τα­τρο­πής της ποι­νής ή ανα­στο­λής, παρά µόνο αν δη­λώ­σει ο εν­δια­φε­ρό­µε­νος ότι θέλει να απο­χω­ρή­σει από τη χώρα. Η Ελ­λά­δα εν ολί­γοις µε τις ευ­λο­γί­ες Πλεύ­ρη-Μη­τσο­τά­κη µε­τα­τρέ­πε­ται σε µια απο­θή­κη ψυχών, σε ένα εθνι­κό Γκουα­ντά­να­µο χωρίς κα­νέ­να σε­βα­σµό στις διε­θνείς συν­θή­κες και στα αν­θρώ­πι­να δι­καιώ­µα­τα.

Ωµός ρα­τσι­σµός

Όµως δεν υπάρ­χει κα­νέ­να «φτια­σί­δω­µα» πίσω από αυτές τις σκλη­ρά ρα­τσι­στι­κές πο­λι­τι­κές. Το υπουρ­γείο Με­τα­νά­στευ­σης και Ασύ­λου υπό την ηγε­σία του Θάνου Πλεύ­ρη επι­χει­ρεί απρο­κά­λυ­πτα και ωµά να κα­νο­νι­κο­ποι­ή­σει ένα νέο είδος πο­λι­τι­κής ρη­το­ρι­κής που στο­χο­ποιεί συλ­λή­βδην τους πρό­σφυ­γες και µε­τα­νά­στες χωρίς καµία επί­φα­ση νο­µι­µό­τη­τας ή σε­βα­σµού στο κρά­τος δι­καί­ου. Στην επί­ση­µη σε­λί­δα του υπουρ­γεί­ου Με­τα­νά­στευ­σης και όχι στο προ­φίλ κά­ποιου κα­τα­δι­κα­σµέ­νου Χρυ­σαυ­γί­τη δια­βά­ζου­µε Δελ­τίο Τύπου µε τίτλο «Η Ελ­λά­δα δεν θα είναι φάρος για την πα­ρά­νο­µη µε­τα­νά­στευ­ση – Φυ­λα­κή ή επι­στρο­φή για όσους δεν δι­καιού­νται διε­θνή προ­στα­σία». Η κυ­βέρ­νη­ση Μη­τσο­τά­κη επι­χει­ρεί και µε τη βούλα να µε­τα­τρέ­ψει τη χώρα σε ένα κο­λα­στή­ριο για όσους ανα­ζη­τούν εδώ διε­θνή προ­στα­σία δί­νο­ντάς τους είτε την επι­λο­γή της φυ­λά­κι­σης, είτε την επι­λο­γή της επι­στρο­φής. Αν αυτό δεν αντι­βαί­νει κάθε λο­γι­κή προ­στα­σί­ας αν­θρω­πί­νων δι­καιω­µά­των, τότε πρα­γµα­τι­κά δεν µπο­ρού­µε να φα­ντα­στού­µε τι άλλο µπο­ρεί να είναι.

Ο Θάνος Πλεύ­ρης σε όλη τη διάρ­κεια του κα­λο­και­ριού αξιο­ποί­η­σε στο έπα­κρο την προ­νο­µια­κή προ­βο­λή που του πα­ρεί­χαν τα συ­στη­µι­κά ΜΜΕ αρ­θρώ­νο­ντας έναν πρω­το­φα­νή ρα­τσι­στι­κό λόγο από θε­σµι­κό πρό­σω­πο στη δη­µό­σια σφαί­ρα. Σε συ­νέ­ντευ­ξή του στο Mega έκανε λόγο όχι για κα­τα­τρε­γµέ­νους, αλλά για «κα­κο­µα­θη­µέ­νους» που επι­χει­ρούν να έρ­θουν πα­ρά­νο­µα στην Ελ­λά­δα, τους οποί­ους η κυ­βέρ­νη­ση δεν θα υπο­δε­χθεί µε «ανοι­χτά σύ­νο­ρα» ή µε «λου­λού­δια» όπως χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά δή­λω­σε. Μάλ­λον ο υπουρ­γός µπέρ­δε­ψε τους πρό­σφυ­γες µε όλα τα golden boys και τους διε­θνείς επεν­δυ­τές που επι­χει­ρούν να εξα­γο­ρά­σουν τα πάντα κο­ψο­χρο­νιά στην Ελ­λά­δα. Όµως, πέραν της πλά­κας, το δόγµα «απο­φα­σί­ζο­µεν και δια­τάσ­σο­µεν» που επι­βά­λει σε πα­ρό­ντα χρόνο η κυ­βέρ­νη­ση απέ­να­ντι στους πρό­σφυ­γες, είναι µια εν δυ­νά­µει απει­λή απέ­να­ντι σε οποιον­δή­πο­τε αντι­δρά στις πο­λι­τι­κές της. Χα­ρα­κτη­ρι­στι­κή είναι η επί­θε­ση του υπουρ­γού Με­τα­νά­στευ­σης στις ΜΚΟ που αντι­τά­χθη­καν στο µέτρο της τρί­µη­νης ανα­στο­λής αι­τή­σε­ων ασύ­λου για πρό­σφυ­γες από τη Βό­ρεια Αφρι­κή.

Όµως, ακόµη πιο χα­ρα­κτη­ρι­στι­κή είναι η διαρ­ροή του υπουρ­γεί­ου ότι ο Θάνος Πλεύ­ρης ετοι­µά­ζε­ται να λάβει νο­µο­θε­τι­κή πρω­το­βου­λία για τη δια­γρα­φή των ΜΚΟ που µε τον ένα ή τον άλλο τρόπο αντι­στρα­τεύ­ο­νται την κυ­βερ­νη­τι­κή πο­λι­τι­κή στο µε­τα­να­στευ­τι­κό από τα επί­ση­µα µη­τρώα. Αυτό µπο­ρεί να µη ση­µαί­νει διά­λυ­ση µιας ΜΚΟ, όµως επι­φέ­ρει τε­ρµα­τι­σµό της πρό­σβα­σής της στις δοµές όπου βρί­σκο­νται οι µε­τα­νά­στες.

Μά­λι­στα, σύ­µφω­να µε πηγές που επι­κα­λεί­ται όχι κά­ποιος τυ­χαί­ος αλλά η «Κα­θη­µε­ρι­νή», οι λόγοι για τους οποί­ους µπο­ρεί µια ΜΚΟ να δια­γρά­φε­ται από εδώ και στο εξής από τα επί­ση­µα µη­τρώα είναι οι εξής: 1. Εάν δια­κι­νεί στους µε­τα­νά­στες θέ­σεις κατά της επί­ση­µης µε­τα­να­στευ­τι­κής πο­λι­τι­κής της κυ­βέρ­νη­σης, 2. Εάν κι­νη­θεί νο­µι­κά κατά απο­φά­σε­ων που προ­βλέ­πουν διοι­κη­τι­κές κρα­τή­σεις και ανα­στο­λή ασύ­λου, και 3. Εάν απο­δει­χθεί πως τα χρή­µα­τα τα οποία λα­µβά­νει δεν αξιο­ποιού­νται για τους σκο­πούς που τα λα­µβά­νει. Με λίγα λόγια η κυ­βέρ­νη­ση επι­χει­ρεί να µε­τα­τρέ­ψει τις Μη Κυ­βερ­νη­τι­κές Ορ­γα­νώ­σεις σε… Αµι­γώς Κυ­βερ­νη­τι­κές Ορ­γα­νώ­σεις. Και αν αυτά είναι τα µέτρα που προ­ω­θού­νται απέ­να­ντι σε ΜΚΟ κα­τα­λα­βαί­νει κα­νείς τι έχει να συ­να­ντή­σει µπρο­στά του το αντι­ρα­τσι­στι­κό κί­νη­µα και η Αρι­στε­ρά συ­νο­λι­κό­τε­ρα.

Θύ­ελ­λα αντι­δρά­σε­ων

Όπως είναι προ­φα­νές, όλα τα πα­ρα­πά­νω δεν θα περ­νού­σαν απα­ρα­τή­ρη­τα στη δη­µό­σια σφαί­ρα. Ένα κύµα σφο­δρής αντί­δρα­σης απέ­να­ντι στη σκλη­ρή ρα­τσι­στι­κή ατζέ­ντα Πλεύ­ρη-Μη­τσο­τά­κη ξε­δι­πλώ­θη­κε µέσα στο κα­λο­καί­ρι από φο­ρείς δια­φο­ρε­τι­κής αφε­τη­ρί­ας και προ­έ­λευ­σης. Η Ύπατη Αρµο­στεία του ΟΗΕ έκανε λόγο για δια­τά­ξεις που εγεί­ρουν σο­βα­ρές ανη­συ­χί­ες, προει­δο­ποιώ­ντας µά­λι­στα και για τον κίν­δυ­νο επι­βο­λής κυ­ρώ­σε­ων σε άτοµα που χρή­ζουν προ­στα­σί­ας. Η εκ­πρό­σω­πος της Διε­θνούς Αµνη­στί­ας ζή­τη­σε να απο­συρ­θούν δια­τά­ξεις που, κατά την άποψη της, κα­τα­στρα­τη­γούν το ενω­σια­κό δί­καιο, ενώ ο εκ­πρό­σω­πος του Ελ­λη­νι­κού Συ­µβου­λί­ου για τους Πρό­σφυ­γες κα­τήγ­γει­λε ποι­νι­κο­ποί­η­ση της µε­τα­νά­στευ­σης. Δε­κα­τρείς ορ­γα­νώ­σεις της κοι­νω­νί­ας των πο­λι­τών και µέλη του Δι­κτύ­ου Συ­νη­γο­ρί­ας για τα Δι­καιώ­µα­τα του Παι­διού, αι­τή­θη­καν αλ­λα­γές στα άρθρα 11, 15 και 18 του νο­µο­σχε­δί­ου του υπουρ­γεί­ου Με­τα­νά­στευ­σης για τις δια­δι­κα­σί­ες επι­στρο­φών. Οι σύλ­λο­γοι µο­νί­µων υπαλ­λή­λων του υπουρ­γεί­ου Με­τα­νά­στευ­σης και Ασύ­λου σε κοινή ανα­κοί­νω­σή τους έκα­ναν λόγο για ερ­γα­λειο­ποί­η­ση του µε­τα­να­στευ­τι­κού-προ­σφυ­γι­κού και µη σύν­νο­µη πα­ρέ­µβα­ση της πο­λι­τι­κής ηγε­σί­ας στο έργο των ερ­γα­ζο­µέ­νων στην Υπη­ρε­σία Υπο­δο­χής και την Υπη­ρε­σία Ασύ­λου.

Οι αντι­δρά­σεις όµως δεν στα­µά­τη­σαν εκεί. Για γε­νι­κευ­µέ­νη ποι­νι­κο­ποί­η­ση της πα­ρα­µο­νής των µε­τα­να­στών έκανε λόγο το Ελ­λη­νι­κό Φό­ρουµ Με­τα­να­στών, ενώ το Ελ­λη­νι­κό Φό­ρουµ Προ­σφύ­γων µί­λη­σε για τι­µω­ρη­τι­κό νο­µο­σχέ­διο. Δι­κη­γο­ρι­κοί Σύλ­λο­γοι πα­νελ­λα­δι­κά εξέ­φρα­σαν την ανη­συ­χία τους  για υπέ­ρµε­τρη αυ­στη­ρο­ποί­η­ση των µε­τα­να­στευ­τι­κών δια­τά­ξε­ων και άµεση ποι­νι­κο­ποί­η­ση του αλ­λο­δα­πού πο­λί­τη ενώ και οι Διοι­κη­τι­κοί Δι­κα­στές κα­τήγ­γει­λαν πως ενι­σχύ­ε­ται η κα­τα­στο­λή σε βάρος των µε­τα­να­στών. Προ­βλη­µα­τι­σµούς εξέ­φρα­σε και ο Συ­νή­γο­ρος του Πο­λί­τη, κά­νο­ντας λόγο για δια­τά­ξεις που αντί­κει­ται σε σειρά θε­µε­λιω­δών νο­µο­θε­τη­µά­των, όπως η οδη­γία για τις επι­στρο­φές. Την ίδια στι­γµή, το Ευ­ρω­παϊ­κό Δι­κα­στή­ριο για τα Δι­καιώ­µα­τα του Αν­θρώ­που έβγα­λε προ­σω­ρι­νή δια­τα­γή ασφα­λι­στι­κών µέ­τρων προς την κυ­βέρ­νη­ση να µην απε­λά­σει Σου­δα­νούς πρό­σφυ­γες που κρα­τού­νται στην Αµυ­γδα­λέ­ζα, χωρίς δυ­να­τό­τη­τα να κα­τα­θέ­σουν αί­τη­µα ασύ­λου. Με αυτόν τον τρόπο το Δι­κα­στή­ριο του Στρα­σβούρ­γου έβαλε ένα πρώτο φρένο στην εφα­ρµο­γή της αµφι­λε­γό­µε­νης τρο­πο­λο­γί­ας της κυ­βέρ­νη­σης, που τέ­θη­κε σε ισχύ τον Ιού­λιο. Οι αντι­δρά­σεις έφτα­σαν µέχρι την άλλη άκρη της γης µε τη Washington Post να κυ­κλο­φο­ρεί άρθρο µε τίτλο «Τρα­µπι­κή στρο­φή της Αθή­νας στο θέµα της µε­τα­νά­στευ­σης» και να ασκεί σκλη­ρή κρι­τι­κή την κυ­βέρ­νη­ση Μη­τσο­τά­κη για τα µέτρα που λα­µβά­νει γύρω από τη δια­χεί­ρι­ση του προ­σφυ­γι­κού.

Η πιο ση­µα­ντι­κή αντί­δρα­ση, όµως, σε όλα τα πα­ρα­πά­νω, οφεί­λει να είναι αυτή που δεν έχει δεί­ξει ακόµη την πρα­γµα­τι­κή της δύ­να­µη. Η αντί­δρα­ση από τα κάτω, η ενερ­γο­ποί­η­ση του ερ­γα­τι­κού κι­νή­µα­τος, της ρι­ζο­σπα­στι­κής Αρι­στε­ράς και της νε­ο­λαί­ας σε κα­τεύ­θυν­ση ρήξης µε τις ακρο­δε­ξιές ονει­ρώ­ξεις Πλεύ­ρη είναι αυτό που φο­βί­ζει πε­ρισ­σό­τε­ρο από όλα την κυ­βέρ­νη­ση. Αυτός είναι και ο λόγος που ναρ­κο­θε­τεί­ται από τώρα το πλαί­σιο αντι­πα­ρά­θε­σης, είτε µέσω στο­χο­ποί­η­σης των ΜΚΟ, είτε µέσω διώ­ξε­ων µε­µο­νω­µέ­νων αγω­νι­στών όπως του ακτι­βι­στή Ιά­σω­να Απο­στο­λό­που­λου. Η µα­ζι­κό­τη­τα του φε­τι­νού Αντι­ρα­τσι­στι­κού Φε­στι­βάλ, η πρω­το­φα­νής δυ­να­µι­κή των πα­νελ­λα­δι­κών κα­λε­σµά­των αλ­λη­λεγ­γύ­ης στην Πα­λαι­στί­νη το φε­τι­νό κα­λο­καί­ρι και η συσ­σω­ρευ­µέ­νη πο­λι­τι­κή οργή που εκ­φρά­ζε­ται µε κάθε αφο­ρµή, ανα­δει­κνύ­ουν µια ανα­δυό­µε­νη ρι­ζο­σπα­στι­κή πο­λι­τι­κο­ποί­η­ση που αν λάβει σχήµα και µορφή, µπο­ρεί να προ­κα­λέ­σει τε­ρά­στιους τρι­γµούς, όχι µόνο στην κυ­βέρ­νη­ση Μη­τσο­τά­κη αλλά και σε κάθε επί­δο­ξο κυ­βερ­νη­τι­κό δια­χει­ρι­στή. Απέ­να­ντι στο δί­λη­µµα «φυ­λα­κή ή επι­στρο­φή», πρέ­πει να αντι­τά­ξου­µε το πρό­τα­γµα του κοι­νού αγώνα µε τους πρό­σφυ­γες και τους µε­τα­νά­στες. Μόνο έτσι θα κα­τα­φέ­ρου­µε από την κοι­νω­νία των Πλεύ­ρη­δων, να φτά­σου­µε σε µια κοι­νω­νία αλ­λη­λεγ­γύ­ης και συ­µπε­ρί­λη­ψης.

https://rproject.gr/article/fylaki-i-epistrofi-dogua-pleyri-mitsotaki-sto-prosfygiko