| Η απαράδεκτη μετακίνηση εντατικολόγου
και η αδικαιολόγητη καθυστέρηση πρόσληψης παιδιάτρου στο ΓΝ Αγρινίου
αποκαλύπτουν το πραγματικό πρόσωπο της αποδιάρθρωσης του Ε.Σ.Υ. |
| Λευτέρης Τηλιγάδας |
Η κατάσταση στο Γενικό Νοσοκομείο Αγρινίου δεν είναι απλώς προβληματική· είναι μια συστηματική υπονόμευση της ίδιας της έννοιας της δημόσιας υγείας. Η απόφαση της 6ης ΥΠΕ να μετακινήσει τον μοναδικό γιατρό που διορίστηκε φέτος στη ΜΕΘ (τον τρίτο δηλαδή μόνιμο εντατικολόγο, κρίσιμο για να μπορεί το τμήμα να σταθεί όρθιο), για 16 ολόκληρες ημέρες τον Δεκέμβριο στο ΓΝ Ζακύνθου δεν είναι απλώς «ακατανόητη». Είναι προκλητική, επικίνδυνη και απολύτως ενδεικτική μιας πολιτικής που αντιμετωπίζει τις ζωές των πολιτών σαν λογιστικό υπόλοιπο.
Μια ΜΕΘ που λειτουργεί οριακά, στηριζόμενη ήδη σε μετακινήσεις γιατρών από Ιωάννινα και Κέρκυρα, τώρα καλείται να συνεχίσει με ένα ακόμη κομμένο κομμάτι. Την ίδια στιγμή που, κάτω την πίεση εργαζομένων και κοινωνίας, το Υπουργείο επαναπροκηρύσσει θέση γιατρού λόγω ακραίας υποστελέχωσης, αποφασίζει να αποδυναμώσει κι άλλο το ίδιο τμήμα. Αν αυτό δεν είναι εμπαιγμός, τότε τι είναι; Πώς μπορεί μια κυβέρνηση να ισχυρίζεται ότι «ενισχύει το ΕΣΥ» όταν παίρνει γιατρούς από μονάδες που ήδη παλεύουν με το οριακό;
Και όλα αυτά δεν είναι μεμονωμένα. Στην Παιδιατρική του Αγρινίου, οι γιατροί υπηρετούν εδώ και μήνες κάτω από καθεστώς υπερεφημέρευσης, εντέλλεσθαι και εξουθένωσης,. ένα καθεστώς που θα είχε θεωρηθεί σκανδαλώδες οπουδήποτε αλλού εκτός από το ΕΣΥ. Η πρόσληψη της επικουρικής παιδιάτρου, που θα έδινε την πρώτη ουσιαστική ανάσα στο τμήμα, λιμνάζει εδώ και μήνες μέσα σε ένα λαβύρινθο «γραφειοκρατίας». Γραφειοκρατία που, ως δια μαγείας, εξαφανίζεται όταν πρόκειται για ιδιωτικές συμπράξεις, εργολαβίες και εξυπηρετήσεις συμφερόντων.
Αυτό που συμβαίνει στο Αγρίνιο δεν είναι απλώς τοπικό πρόβλημα. Είναι μια μικρογραφία της διάλυσης που συντελείται πανελλαδικά: υποστελέχωση, μετακινήσεις-μπαλώματα, εξουθένωση προσωπικού, εγκατάλειψη κοινωνικών αναγκών. Ένα ΕΣΥ που μετατρέπεται από πυλώνας φροντίδας σε μηχανισμό διαχείρισης της φτώχειας και της έλλειψης. Και για ποιο λόγο; Γιατί θεωρούν ότι περισσεύουμε. Ότι οι ανάγκες μας είναι «κόστος». Ότι ο ασθενής της περιφέρειας μπορεί να ζήσει με «το λίγοτερο». Ότι οι εργαζόμενοι μπορούν να αντέχουν το αδιανόητο επ’ αόριστον.
Πότε θα μάθουν στο Υπουργείο ότι δεν περισσεύει κανένας γιατρός όταν η κοινωνία χρειάζεται περισσότερους, ότι δεν περισσεύει κανένα παιδί που χρειάζεται παιδίατρο για να εξεταστεί με ασφάλεια, ότι δεν περισσεύει κανένας πολίτης που απαιτεί ένα σύστημα υγείας που να μην καταρρέει.
Η απόφαση μετακίνησης πρέπει να ανακληθεί άμεσα και ο διορισμός της παιδιάτρου πρέπει να ολοκληρωθεί τώρα, όχι «όταν μπορέσουν». Γιατί όσο το κράτος «παίζει καθυστερήσεις», η ζωή των ανθρώπων παραμένει σε αναστολή. Κι αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί.
https://agriniostories.gr/nosokomeio-agriniou-otan-i-kyvernisi-paizei-kathysteriseis/
Σχόλια (0)