– Από αυτή την πλευρά της Ιερουσαλήμ, για να πάμε στη Βηθλεέμ, αναγκαστικά θα περάσουμε από τα μέρη των Παλαιστινίων. Ισως μας κάνουν έλεγχο, μη φοβηθείς…
– Εμπειρία είναι να περάσουμε από τα παλαιστινιακά εδάφη.
– Ισραηλινά είναι τα εδάφη, απλά εκεί κατοικούν Παλαιστίνιοι…
Σπύρος Τσάμης
Ο Ισραηλινός οδηγός ταξί ανταπάντησε, όχι αυστηρά αλλά συμβουλευτικά, συνάντησε απάθεια στο βλέμμα μας. Γοητευμένος επειδή, πρώτος μήνας της άνοιξης του 2009 ήταν, η νύξη για τα παλαιστινιακά δίκαια είχε γεννήσει την, έστω και ήπια, αντίδρασή του. Η ίδια στιχομυθία ήταν ευτυχής συγκυρία, «προφανώς και έχω δίπλα μου έναν σκληροπυρηνικό» σκέφτηκα. Σε άλλη ευκαιρία θα είχα προκαλέσει ουσιαστικό διάλογο, τώρα όχι. Προείχε και ακολουθούσε η προσμονή της άφιξης, της εναπόθεσης προσδοκιών στον ιερό τόπο.
Μετά από περίπου δέκα χιλιόμετρα, στο στενό ανομοιογενές οδόστρωμα, με κόκκινα πετρώματα αριστερά και έρημο δεξιά μας, με σταθερά βήματα πετάχτηκαν κάθετα στην πορεία μας τρεις οπλοφόροι. «Οπως σου είπα…», τα λόγια του οδηγού. Ανοιξαν πόρτες, παράθυρα, έγινε έλεγχος, σωματικός και αποσκευών, από τους δύο, ενώ ο τρίτος είχε, μόνιμα, στραμμένη την κάννη πάνω μας. «Προσκυνητής είναι», συνεχίσαμε, μετά από λίγο φτάσαμε.
«Προορισμός», μονολόγησε η καρδιά, ο ναός της Γέννησης, ο τόπος της, στοιχισμένες ομάδες προσκυνητών, πολλοί ολιγομελείς κύκλοι: ορθόδοξοι, καθολικοί, Αρμένιοι, προτεστάντες, άλλοι μόνοι τους, προσευχές με διαφορετικό περιεχόμενο, ανάλογο με το δόγμα. Το κοινό ψέλλισμα της ικεσίας από κάθε ομάδα να συμβάλλει σε κατάνυξη, σε ηχηρή σιωπή. Εκπλήρωση!
Εύχομαι να το ζήσετε-αξιωθείτε όλοι σας. Καλά Χριστούγεννα! Με Χριστό…
efsyn.gr/
