Είναι εξαιρετική ερμηνεύτρια. Είναι όμορφη και ανεξάρτητη. Να φταίει κάτι από αυτά που η Νατάσσα Μποφίλιου είναι μονίμως στο στόχαστρο επώνυμων και ανώνυμων, μικρόψυχων, εμμονικών αρθρογράφων ή κομπλεξικών και χυδαίων «διευθύνσεων» στα σόσιαλ μίντια που ξερνούν χολή και φασισμό εναντίον της;
Ναταλί Χατζηαντωνίου
Να φταίει ότι είναι αριστερή δηλωμένη και συνεπής και τολμά κάθε φορά να παίρνει θέση; Αυτό σίγουρα φταίει. Ξέρουμε πως, ειδικά όταν μία γυναίκα εκφράζει δημοσίως τολμηρή αριστερή πολιτική θέση, σηκώνει εναντίον της τους ανέμους της συντήρησης, της οπισθοδρόμησης, της πατριαρχίας, της χυδαίας ματσίλας, που προσπαθεί να κουρελιάσει ό,τι δεν χωράει στην προκάτ φαντασίωση της άβουλης καλλονής που, ισορροπώντας σε 12ποντα, μιλάει μόνο για συνταγές και τις γρίπες του παιδιού της. Οταν μια γυναίκα είναι καλή σ’ ό,τι κάνει. Οταν είναι δημόσια ανεξάρτητη, γιατί ζει από τη δουλειά της. Οταν έχει άποψη και τη λέει. Τότε πρέπει να τιμωρηθεί με τα πιο δηλητηριώδη και χυδαία σχόλια: σ’ έναν εμετό μίσους, σοσιαλμιντιακές «περσόνες», τρολ και τζάμπα μάγκες (και μάγκισσες) εφευρίσκουν σε λέξεις ό,τι πιο οξύ και επώδυνο και άδικο για την ηλικία της, το σώμα της, τον τρόπο που ντύνεται, τη δημόσια εικόνα της, τη δουλειά της. Δεν είναι αυτό λεκτική κακοποίηση; Δεν είναι λεκτικό «ξύλο» και «βιασμός»; Αλλά η Μποφίλιου (κι άλλες που συγκεντρώνουν κατά καιρούς ανάλογα πυρά, όπως η Τσανακλίδου) δεν τους κάνει τη χάρη να το βουλώσει και να γυρίσει στην κουζίνα της να πλύνει κάνα πιάτο. Νά το πρόβλημα. Νά, όμως, κι η μέθοδος. Στο τελευταίο κεφάλαιο του χιλιοπαιγμένου σίριαλ εναντίον της, η συμμετοχή της και μόνο στην «Ταράτσα του Χρόνου» στο Σύνταγμα έκανε το τοξικό «Χ», που όσο πάει μοιάζει του ιδιοκτήτη του σε μυαλά, να ξεκινήσει τον «πόλεμο» εκ των προτέρων. Εκ των υστέρων, το τερμάτισαν. Ακολούθησαν και όσες ιστοσελίδες απ’ όλο το δίωρο πολυσυμμετοχικό θέαμα στο Σύνταγμα περιορίστηκαν να γράψουν για την Μποφίλιου που τραγούδησε με καφίγια το «Τίποτα δεν πάει χαμένο». Να στοιχηματίσω ότι των χυδαίων τρολ θα ακολουθήσουν όσοι θα βρουν ευκαιρία να χτυπήσουν γι’ αυτό (και) τη «γιορτή του Δούκα»; Μα είναι που κι αυτή η γιορτή ήταν σαν την Μποφίλιου: όμορφη, φρέσκια, εξαιρετική καλλιτεχνικά, ανεξάρτητη και προοδευτική.
https://www.efsyn.gr/stiles/ano-kato/458507_den-plenei-kana-piato-i-mpofilioy
Σχόλια (0)