της Κατερίνας Μάτσα
Η Γαλλία, όπως άλλωστε και όλη η Ευρώπη κι ο κόσμος, μαστίζεται από την ακρίβεια. Η επιβίωση έχει γίνει εφιάλτης. Οι μισθοί -για όσους έχουν ακόμα δουλειά- δεν φτάνουν για να βγει το δεκαπενθήμερο. Την ίδια στιγμή τα κέρδη των βιομηχανικών κολοσσών έχουν φτάσει στα ύψη. Οι κοινωνικές ανισότητες έχουν πάρει τρομακτικές διαστάσεις. Η λαϊκή δυσφορία μεγαλώνει, η οργή ενάντια στην πολιτική του Μακρόν επίσης.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες έχουν ξεσπάσει μαζικές απεργίες για αυξήσεις μισθών, που κλιμακώνονται. Μπήκε ήδη στην τρίτη εβδομάδα η μεγάλη απεργία στον τομέα της ενέργειας. Απεργούν οι εργάτες της Total-Energies, διεκδικώντας αυξήσεις 10% για το 2022, αναδρομικά από τον Γενάρη μέχρι το Δεκέμβρη. Η απεργία έχει μεγάλη επιτυχία. Σε έξι από τα εφτά διυλιστήρια η λειτουργία έχει παραλύσει. Ένα στα τρία πρατήρια στη γαλλική επικράτεια έχει μείνει χωρίς καύσιμα. Οι ουρές έξω από τα πρατήρια που λειτουργούν είναι ατέλειωτες. Η κυβέρνηση έχει προχωρήσει σε πολιτική επιστράτευση των απεργών σε δύο ήδη δεξαμενές καυσίμων.
Σε συνέλευσή τους τη Δευτέρα 10 Οκτωβρίου, τα συνδικάτα στην ενέργεια αποφάσισαν ότι θα συνεχίσουν την απεργία που ξεκίνησε πριν δύο εβδομάδες στα διυλιστήρια και τις αποθήκες καυσίμων της Total-Energies και της Esso-ExxonMobil.
Κάτω από αυτή την πίεση η εργοδοσία δέχτηκε να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις. Προτείνει αύξηση 6% για το 2023. Αυτή η πρόταση έχει εξοργίσει τους εργάτες, που δεν πήραν καμιά αύξηση το 2021 και πήραν μόνο 2,35% για το 2022, τη στιγμή που ο διευθύνων σύμβουλος της Total πήρε για το 2021 μία αύξηση 52%, γεγονός που εκτόξευσε το ετήσιο εισόδημά του στα 5,9 εκατομμύρια ευρώ! Και, βέβαια, συνεχίζεται η νεοφιλελεύθερη πολιτική του Μακρόν, του Προέδρου των πλουσίων (και παράδειγμα προς βαλκανική μίμηση από τον Μητσοτάκη) που μειώνει τη φορολογία των μεγάλων εταιρειών με τα υπερκέρδη.
Η απεργία υποστηρίζεται από τις συνομοσπονδίες CGT και FO, που έχουν ήδη ανακοινώσει την επέκταση των απεργιών και σε άλλους κλάδους. Στις 18/10 αρχίζει η απεργία των σιδηροδρομικών και των δημοσίων υπαλλήλων, ενώ την Κυριακή 16 Οκτώβρη οργανώνονται από τη NUPES, το μέτωπο της Ανυπότακτης Γαλλίας με τους Οικολόγους, το γαλλικό ΚΚ και το Σοσιαλιστικό Κόμμα, διαδηλώσεις και πολύμορφες κινητοποιήσεις με κεντρικό στόχο μισθολογικές αυξήσεις ενάντια στην ακρίβεια.
Μετά την Βρετανία, όπου πρώτη στην Ευρώπη η εργατική τάξη ξεκίνησε το νέο κύμα απεργιακών αγώνων, στριμώχνοντας στη γωνία, την κλυδωνιζόμενη θατσερική κυβέρνηση της Λίζα Τρας, ο αγώνας τώρα στην Γαλλία ενάντια στον αθεράπευτα νεοφιλελεύθερο Μακρόν και την κυβέρνησή του ανεβάζει ψηλά το θερμόμετρο της ταξικής πάλης.
Και στα δικά μας!
neaprooptiki.gr
