Δεν υπάρχει ειρήνη, χωρίς δικαιοσύνη

Η εντυπωσιακή στρατιωτική επιχείρηση οργανώσεων της παλαιστινιακής αντίστασης έστειλε ένα ηχηρό πολιτικό μήνυμα: Το παλαιστινιακό ζήτημα δεν έκλεισε, ούτε πρόκειται να κλείσει ερήμην των Παλαιστινίων.

Το μή­νυ­μα αυτό έχει πολ­λα­πλούς απο­δέ­κτες: Τη «διε­θνή κοι­νό­τη­τα» που κλεί­νει τα μάτια σε δε­κα­ε­τί­ες κα­τα­πά­τη­σης των δι­καιω­μά­των των Πα­λαι­στι­νί­ων και δεί­χνει να έχει απο­δε­χτεί τα «τε­τε­λε­σμέ­να» κα­το­χής και αποι­κιο­κρα­τί­ας που επέ­βα­λε με τη βία το Κρά­τος του Ισ­ρα­ήλ στα εδάφη όλης της ιστο­ρι­κής Πα­λαι­στί­νης. Τα αρα­βι­κά κράτη που «ανοί­γουν δου­λειές» με το Κρά­τος του Ισ­ρα­ήλ εγκα­τα­λεί­πο­ντας (ορι­στι­κά κι επί­ση­μα) τη διεκ­δί­κη­ση μιας λύσης του πα­λαι­στι­νια­κού ως προ­ϋ­πό­θε­ση «κα­νο­νι­κό­τη­τας» στην πε­ριο­χή. Την ίδια την ισ­ραη­λι­νή ηγε­σία που –απο­θρα­συ­μέ­νη από αυτές τις εξε­λί­ξεις και με την πλέον ακρο­δε­ξιά σύν­θε­ση στην ιστο­ρία– έχει κλι­μα­κώ­σει τα κα­θη­με­ρι­νά εγκλή­μα­τα (εκτο­πι­σμοί Πα­λαι­στι­νί­ων, έφο­δοι σε στρα­τό­πε­δα προ­σφύ­γων, δο­λο­φο­νί­ες και συλ­λή­ψεις, πο­γκρόμ από εποί­κους, νέες αρ­πα­γές πα­λαι­στι­νια­κών εδα­φών) και πί­στευε ότι μπο­ρεί να επι­βά­λει ορι­στι­κή τα­φό­πλα­κα στο πα­λαι­στι­νια­κό ζή­τη­μα.

Ήταν ένα απελ­πι­σμέ­νο κι ορ­γι­σμέ­νο μή­νυ­μα ότι τα θύ­μα­τα αυτού του διαρ­κούς εγκλή­μα­τος δεν θα τους κά­νουν τη χάρη να «εξα­φα­νι­στούν σιω­πη­λά» από τον χάρτη. Ότι δεν θα υπάρ­ξει ει­ρή­νη χωρίς δι­καιο­σύ­νη.

Ιδιαί­τε­ρα για τον πλη­θυ­σμό της απο­κλει­σμέ­νης Λω­ρί­δας της Γάζας, της «με­γα­λύ­τε­ρης υπαί­θριας φυ­λα­κής στον πλα­νή­τη», η στρα­τιω­τι­κή επι­χεί­ρη­ση ήταν επι­πλέ­ον κάτι ανά­με­σα σε «εξέ­γερ­ση κρα­του­μέ­νων» και από­πει­ρα συλ­λο­γι­κής από­δρα­σης. Οι Πα­λαι­στί­νιοι της Γάζας είχαν επι­χει­ρή­σει να στεί­λουν το ίδιο ακρι­βώς μή­νυ­μα και να επι­χει­ρή­σουν μια αντί­στοι­χη «από­δρα­ση» ει­ρη­νι­κά. Στη Με­γά­λη Πο­ρεία της Επι­στρο­φής, επί βδο­μά­δες και μήνες, χι­λιά­δες άν­θρω­ποι βά­δι­ζαν προς τον φρά­χτη που τους κρατά απο­κλει­σμέ­νους από τον υπό­λοι­πο κόσμο, από την γη από την οποία εκ­διώ­χτη­καν οι πρό­γο­νοί τους, από τα στοι­χειώ­δη αγαθά που επι­τρέ­πουν την επι­βί­ω­ση. Αντι­με­τώ­πι­σαν την φο­νι­κή βία του ισ­ραη­λι­νού στρα­τού και τη διε­θνή συ­νέ­νο­χη σιωπή.

Οι Πα­λαι­στί­νιοι επι­χει­ρούν συ­στη­μα­τι­κά να πιέ­σουν για την απο­κα­τά­στα­ση των δι­καιω­μά­των τους με την πλέον ει­ρη­νι­κή κα­μπά­νια: Το διε­θνές κά­λε­σμα BDS, που ζητά Μποϊ­κο­τάζ-Κυ­ρώ­σεις-Από­συρ­ση Επεν­δύ­σε­ων από το Κρά­τος του Ισ­ρα­ήλ, ως μέσο πί­ε­σης μέχρι να τερ­μα­τί­σει την κα­το­χή, το απαρτ­χάιντ και την απα­γό­ρευ­ση επι­στρο­φής των προ­σφύ­γων. Το κί­νη­μα αυτό δέ­χτη­κε επι­θέ­σεις από το Κρά­τος του Ισ­ρα­ήλ και από πολ­λές δυ­τι­κές κυ­βερ­νή­σεις-συμ­μά­χους του, κά­ποιες εκ των οποί­ων το διώ­κουν και ποι­νι­κά.

Όλη αυτή η προϊ­στο­ρία ανα­δει­κνύ­ει την βαθιά υπο­κρι­σία των κυ­βερ­νή­σε­ων που σή­με­ρα κα­τα­δι­κά­ζουν τους «τρο­μο­κρά­τες» και δη­λώ­νουν θερμή στή­ρι­ξη στο δι­καί­ω­μα του Ισ­ρα­ήλ να «αμυν­θεί», όπως η κυ­βέρ­νη­ση της ΝΔ (αλλά και η αντι­πο­λί­τευ­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ), μιας και το ελ­λη­νι­κό κρά­τος έχει σφι­χταγ­γα­λια­στεί με το Κρά­τος-Τρο­μο­κρά­τη. Απέ­να­ντι σε όσους μι­λούν και φέ­ρο­νται λες και η ιστο­ρία ξε­κί­νη­σε να γρά­φε­ται την ημέρα έναρ­ξης της στρα­τιω­τι­κής επι­χεί­ρη­σης της Χαμάς, ο Ισ­ραη­λι­νός Χα­γκάι Ματάρ υπεν­θυ­μί­ζει σε άρθρο του: «Ο τρό­μος που αι­σθαν­θή­κα­με οι Ισ­ραη­λι­νοί μετά την ση­με­ρι­νή έφοδο, είναι η κα­θη­με­ρι­νή εμπει­ρία εκα­τομ­μυ­ρί­ων Πα­λαι­στι­νί­ων εδώ και υπερ­βο­λι­κά πολύ καιρό».

Οι κρα­τι­κοί αξιω­μα­τού­χοι και οι πο­λι­τι­κοί που σή­με­ρα κα­τα­δι­κά­ζουν την πα­λαι­στι­νια­κή αντί­στα­ση και στη­ρί­ζουν την ισ­ραη­λι­νή «άμυνα» ανά­βουν πρά­σι­νο φως στα σχέ­δια της κυ­βέρ­νη­σης Νε­τα­νιά­χου, που ετοι­μά­ζε­ται να υπεν­θυ­μί­σει για άλλη μια φορά στον πλα­νή­τη τι εν­νο­εί το Κρά­τος του Ισ­ρα­ήλ όταν δη­λώ­νει ότι «αμύ­νε­ται»:

Η Γάζα βομ­βαρ­δί­ζε­ται -κυ­ριο­λε­κτι­κά- αδιά­κο­πα, το Ισ­ρα­ήλ ανα­κοί­νω­σε ότι κόβει ολο­κλη­ρω­τι­κά το νερό και το ρεύμα στην απο­κλει­σμέ­νη λω­ρί­δα γης και κι­νη­το­ποιεί εκα­το­ντά­δες χι­λιά­δες εφέ­δρους. Ήδη πάνω από 100.000 Πα­λαι­στί­νιοι έχουν εκτο­πι­στεί και κα­νείς δεν μπο­ρεί να δια­νοη­θεί τι θα ακο­λου­θή­σει σε μια μα­ζι­κή έφοδο της θη­ριώ­δους ισ­ραη­λι­νής πο­λε­μι­κής μη­χα­νής.

Μπρο­στά σε αυτή την εφιαλ­τι­κή προ­ο­πτι­κή, οφεί­λου­με να στα­θού­με στο πλευ­ρό του πα­λαι­στι­νια­κού λαού, που στέ­κε­ται ως «Δαυίδ» απέ­να­ντι στο «Γο­λιάθ» με μο­να­δι­κό σύμ­μα­χο και ασπί­δα τη διε­θνή αλ­λη­λεγ­γύη.

Αλ­λη­λεγ­γύη στην Πα­λαι­στί­νη

/rproject.gr