Σήμερα οι Ρώσοι θα προσέλθουν στις κάλπες για τις προεδρικές εκλογές της χώρας τους σε τρεις ημέρες – με ένα μόνο αναμενόμενο αποτέλεσμα. Ο νυν πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν θα κερδίσει άνετα. Ο Ρώσος πρόεδρος εκλέγεται με άμεση λαϊκή ψηφοφορία. Εάν κανένας υποψήφιος δεν λάβει πάνω από το 50% των ψήφων, τότε διεξάγεται δεύτερος γύρος μεταξύ των δύο πιο δημοφιλών υποψηφίων τρεις εβδομάδες αργότερα. Είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιείται πολυήμερη ψηφοφορία σε ρωσικές προεδρικές εκλογές, καθώς και η πρώτη που επιτρέπει στους ψηφοφόρους να ψηφίσουν ηλεκτρονικά.
Του συνεργάτη μας michael roberts 15 Μαρτίου
Δεν υπάρχει κανένας σοβαρός υποψήφιος της αντιπολίτευσης που να μπορεί να κερδίσει. Στην προεδρική ψηφοφορία του 2018, ο επιλαχών του Κομμουνιστικού Κόμματος Πάβελ Γκρουντίνιν εξασφάλισε το 11,8% των ψήφων, έναντι 76,7% του Πούτιν. Αυτή τη φορά στο ψηφοδέλτιο βρίσκονται ο Nikolai Kharitonov του Κομμουνιστικού Κόμματος, ο Leonid Slutsky του εθνικιστικού Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος και ο Vladislav Davankov του Νέου Λαϊκού Κόμματος. Αλλά όλοι αυτοί οι υποψήφιοι υποστηρίζουν σε γενικές γραμμές τις πολιτικές του Πούτιν, συμπεριλαμβανομένης της εισβολής στην Ουκρανία. Η συντριπτική πλειονότητα των ανεξάρτητων ρωσικών μέσων ενημέρωσης έχει απαγορευτεί και όποιος κριθεί ένοχος για τη διάδοση αυτού που η κυβέρνηση θεωρεί ως “σκόπιμα ψευδείς πληροφορίες” μπορεί να φυλακιστεί έως και για 15 χρόνια.
Ο Πούτιν θα κερδίσει όχι μόνο επειδή έχει αποδεκατίσει κάθε σοβαρή δύναμη της αντιπολίτευσης, αλλά επειδή η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία φαίνεται να μην έχει τουλάχιστον παραιτηθεί από την υποστήριξη του ρωσικού λαού, ακόμη και αν χάνονται ρωσικές ζωές. Ο κύριος λόγος γι’ αυτό είναι ότι, αντίθετα με τις ελπίδες και τις προσδοκίες των δυτικών αναλυτών, η ρωσική οικονομία δεν έχει καταρρεύσει και οι ρωσικές δυνάμεις φαίνεται να έχουν πλέον το πάνω χέρι στο εσωτερικό της Ουκρανίας.
Η πολεμική οικονομία της Ρωσίας αντέχει. Οι μισθοί έχουν εκτοξευθεί σε διψήφια ποσοστά, το ρούβλι είναι σχετικά σταθερό και η φτώχεια και η ανεργία βρίσκονται σε χαμηλά επίπεδα ρεκόρ. Για τους χαμηλόμισθους της χώρας, οι μισθοί τα τελευταία τρία τρίμηνα αυξήθηκαν ταχύτερα από ό,τι για οποιοδήποτε άλλο τμήμα της κοινωνίας, σημειώνοντας ετήσιο ρυθμό αύξησης περίπου 20%.
Η κυβέρνηση δαπανά μαζικά για την κοινωνική στήριξη των οικογενειών, την αύξηση των συντάξεων, την επιδότηση στεγαστικών δανείων και την αποζημίωση των συγγενών όσων υπηρετούν στο στρατό.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει εντείνει μια οξεία εργατικού δυναμικού έλλειψη καθώς οι στρατιωτικές επιστρατεύσεις αποσύρουν εργαζόμενους από την αγορά και μισό εκατομμύριο Ρώσοι έχουν εγκαταλείψει τη χώρα. Ο Πούτιν δήλωσε τον περασμένο μήνα ότι οι εργοδότες έχουν έλλειμμα 2,5 εκατομμυρίων ανθρώπων. Αυτό έχει ωφελήσει όσους Ρώσους εργαζόμενους δεν υπηρετούν στις ένοπλες δυνάμεις με ασφάλεια απασχόλησης, καθώς οι μάνατζερ διστάζουν να αφήσουν κανέναν να φύγει. Το ποσοστό ανεργίας παραμένει σε ιστορικά χαμηλό επίπεδο και οι προσδοκίες προσλήψεων έχουν εκτοξευθεί σε επίπεδο ρεκόρ.
Ωστόσο, ο πληθωρισμός έχει επιταχυνθεί- επιταχύνθηκε τον Φεβρουάριο στο 7,7% σε ετήσια βάση. Απλώς οι μισθοί αυξάνονται ταχύτερα. Ο μέσος μηνιαίος μισθός το 2023 έφτασε πάνω από 74.000 ρούβλια (814 δολάρια), περίπου 30% υψηλότερος από ό,τι πριν από δύο χρόνια. Πριν από το περασμένο έτος, η Ρωσία δεν είχε δει αύξηση του πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος άνω του 5% για πολλά χρόνια.
Και η πολεμική οικονομία της Ρωσίας δεν πέφτει, αλλά αυξάνεται. Το ΔΝΤ προβλέπει αύξηση του πραγματικού ΑΕΠ το 2024 κατά 2,6%, ξεπερνώντας την G7.
Τα τελευταία δύο χρόνια του πολέμου, η Ρωσία κατάφερε να αποφύγει τις κυρώσεις, ενώ επένδυσε σχεδόν το ένα τρίτο του προϋπολογισμού της σε αμυντικές δαπάνες. Κατάφερε επίσης να αυξήσει το εμπόριο με την Κίνα και να πουλήσει το πετρέλαιό της σε νέες αγορές, εν μέρει χρησιμοποιώντας έναν σκιώδη στόλο δεξαμενόπλοιων για να παρακάμψει το ανώτατο όριο τιμών που οι δυτικές χώρες ήλπιζαν ότι θα μείωνε το πολεμικό ταμείο της χώρας. Το μισό πετρέλαιο και τα πετρελαιοειδή της εξήχθησαν στην Κίνα το 2023. Και έγινε ο κορυφαίος προμηθευτής πετρελαίου της Κίνας το 2023, σύμφωνα με τα στοιχεία των κινεζικών τελωνείων. Οι κινεζικές εισαγωγές στη Ρωσία σημείωσαν άλμα άνω του 60% από την έναρξη του πολέμου, καθώς η χώρα μπόρεσε να προμηθεύσει τη Ρωσία με μια σταθερή ροή αγαθών, συμπεριλαμβανομένων αυτοκινήτων και ηλεκτρονικών συσκευών, καλύπτοντας το κενό των χαμένων εισαγωγών αγαθών από τη Δύση. Το εμπόριο μεταξύ της Ρωσίας και της Κίνας έφτασε τα 240 δισεκατομμύρια δολάρια το 2023, σημειώνοντας αύξηση άνω του 64% από το 2021, πριν από τον πόλεμο.
Σε αντίθεση με τις δυτικές προβλέψεις, η ρωσική βιομηχανία έχει αναπτυχθεί λόγω της παραγωγής που σχετίζεται με τον πόλεμο, ενώ η ζήτηση για εγχώρια προϊόντα έχει επίσης αυξηθεί λόγω της μείωσης των εισαγωγών λόγω των κυρώσεων. Η αυτοκινητοβιομηχανία – η οποία χτυπήθηκε σκληρά αρχικά, καθώς οι δυτικές και ιαπωνικές αυτοκινητοβιομηχανίες εγκατέλειψαν μαζικά τη Ρωσία – ανακάμπτει δυναμικά μήνα με το μήνα, καθώς έχουν παρέμβει κινεζικές εταιρείες.
Το επίπεδο χρησιμοποίησης της παραγωγικής ικανότητας στη ρωσική οικονομία έχει γενικά αυξηθεί και, σύμφωνα με διάφορες έρευνες, βρίσκεται σήμερα σε ιστορικά πολύ υψηλά επίπεδα.
Μια οικονομία πολέμου σημαίνει ότι το κράτος παρεμβαίνει και μάλιστα παρακάμπτει τις αποφάσεις του καπιταλιστικού τομέα για την εθνική πολεμική προσπάθεια. Οι κρατικές επενδύσεις αντικαθιστούν τις ιδιωτικές επενδύσεις. Κατά ειρωνικό τρόπο, στην περίπτωση της Ρωσίας αυτό επιταχύνθηκε από την απόσυρση των δυτικών εταιρειών από τις ρωσικές αγορές και από τις κυρώσεις. Το ρωσικό κράτος εξαγόρασε ξένες οντότητες ή/και τις μεταπώλησε σε Ρώσους καπιταλιστές που δεσμεύτηκαν στην πολεμική προσπάθεια.
Αλλά η πολεμική οικονομία της Ρωσίας θα επιστρέψει στην καπιταλιστική συσσώρευση όταν τελειώσει ο πόλεμος. Το ρωσικό υπουργείο Οικονομικών εκτιμά ότι τα δημοσιονομικά κίνητρα που σχετίζονται με τον πόλεμο το 2022-23 ισοδυναμούν με περίπου 10% του ΑΕΠ. Την ίδια περίοδο, η βιομηχανική παραγωγή που σχετίζεται με τον πόλεμο αυξήθηκε κατά 35%, ενώ η πολιτική παραγωγή παρέμεινε στάσιμη (μέχρι πρόσφατα), σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε από το Ινστιτούτο Αναδυόμενων Οικονομιών της Τράπεζας της Φινλανδίας.
Οι αυξημένες κοινωνικές και πολεμικές δαπάνες έχουν επίσης οδηγήσει σε ένα τεράστιο δημοσιονομικό κενό. Το κενό του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού ήταν 1,5 τρισεκατομμύρια ρούβλια στα τέλη Φεβρουαρίου, ενώ το υπουργείο Οικονομικών έχει προγραμματίσει έλλειμμα 1,6 τρισεκατομμυρίων ρουβλίων για ολόκληρο το 2024 και τα διαθέσιμα αποθεματικά του ταμείου πλούτου της Ρωσίας έχουν ήδη μειωθεί στο μισό. Μετά τις εκλογές, ο ρωσικός λαός μπορεί να αναμένει υψηλότερους φόρους, τουλάχιστον για τα υψηλότερα εισοδήματα.
Και η ρωσική οικονομία παραμένει θεμελιωδώς συνδεδεμένη με τους φυσικούς πόρους. Βασίζεται στην εξόρυξη και όχι στη μεταποίηση. Η εξόρυξη αντιπροσώπευε περίπου το 26% της ακαθάριστης βιομηχανικής παραγωγής τον Ιούλιο του 2023 και τρεις βιομηχανίες – εξόρυξη αργού πετρελαίου και φυσικού αερίου, παραγωγή οπτάνθρακα και διυλισμένων προϊόντων πετρελαίου και μεταποίηση βασικών μετάλλων – αντιπροσώπευαν περισσότερο από το 40% του συνόλου. “Το καθεστώς είναι ανθεκτικό επειδή κάθεται πάνω σε μια εξέδρα άντλησης πετρελαίου”, λέει η Elina Ribakova, μη μόνιμη ανώτερη συνεργάτης στο Peterson Institute for International Economics. “Η ρωσική οικονομία είναι τώρα σαν ένα βενζινάδικο που έχει αρχίσει να παράγει δεξαμενές”.
Η πολεμική παραγωγή είναι βασικά μη παραγωγική για τη συσσώρευση κεφαλαίου μακροπρόθεσμα. Και η δυνητική αύξηση του πραγματικού ΑΕΠ της Ρωσίας δεν υπερβαίνει πιθανώς το 1,5% ετησίως, καθώς η ανάπτυξη περιορίζεται από τη γήρανση και τη συρρίκνωση του πληθυσμού και τα χαμηλά ποσοστά επενδύσεων και παραγωγικότητας. Η αποδοτικότητα του ρωσικού παραγωγικού κεφαλαίου πριν από τον πόλεμο ήταν πολύ χαμηλή.
Η ρωσική πολεμική οικονομία είναι σε θέση να συνεχίσει τον πόλεμο για αρκετά χρόνια αν χρειαστεί, αλλά όταν ο πόλεμος τελειώσει, ο Πούτιν μπορεί να αντιμετωπίσει μια σημαντική πτώση της παραγωγής και της απασχόλησης.
