Γάζα, Δυτική Όχθη, Συρία, Λίβανος… Έξω τώρα οι δυνάµεις κατοχής!

Όταν γράφονταν αυτές οι γραµµές, παρέµεναν σε εξέλιξη οι έµµεσες διαπραγµατεύσεις µεταξύ της Χαµάς και του Ισραήλ στην Ντόχα.

Το γε­νι­κό πε­ρί­γρα­µµα της συ­µφω­νί­ας πα­ρα­µέ­νει στα­θε­ρό από την πε­ρα­σµέ­νη άνοι­ξη, αλλά η συ­γκε­κρι­µε­νο­ποί­η­σή του (για το χρόνο απο­χώ­ρη­σης του στρα­τού κα­το­χής, για τα ονό­µα­τα των αι­χµα­λώ­των προς ανταλ­λα­γή κ.ο.κ.) δεν είναι κα­θό­λου αυ­το­νό­η­τη. Σε κάθε πε­ρί­πτω­ση, το Ισλα­µι­κό Κί­νη­µα δή­λω­νε ότι έχει έτοι­µη και τη λίστα µε αι­χµα­λώ­τους προς ανταλ­λα­γή στην πρώτη φάση της κα­τά­παυ­σης πυρός. 

Πάνος Πέτρου

Γάζα

Στη Λω­ρί­δα της Γάζας, οι IDF συ­νε­χί­ζουν τα εγκλή­µα­τά τους. Η βάρ­βα­ρη πο­λιορ­κία της βό­ρειας Γάζας συ­νε­χί­ζε­ται, όπως και οι βί­αιοι ξε­ρι­ζω­µοί Πα­λαι­στι­νί­ων υπό την κάνη των όπλων και τα κα­τα­στρο­φι­κά χτυ­πή­µα­τα του πυ­ρο­βο­λι­κού και της αε­ρο­πο­ρί­ας ενά­ντια σε όποιο κτί­ριο πα­ρα­µέ­νει όρθιο. Ο Σιω­νι­στι­κός στρα­τός έβαλε επι­λε­κτι­κά στο στό­χα­στρο τα νο­σο­κο­µεία, τα οποία έθεσε εκτός λει­τουρ­γί­ας, µε πιο δια­βό­η­τη την επί­θε­ση στο νο­σο­κο­µείο Καµάλ Αντουάν και την αρ­πα­γή του ήρωα για­τρού Χου­σάµ Αµπού Σαφία που έµει­νε µέχρι τέ­λους στο νο­σο­κο­µείο που διεύ­θυ­νε και στά­θη­κε µόνος και τε­λευ­ταί­ος απέ­να­ντι στα Ισ­ραη­λι­νά τανκς. Ο χει­µώ­νας ήρθε στη Γάζα και υπάρ­χουν ήδη 8 νεκρά µωρά από υπο­θε­ρµία. Καθώς εξε­λίσ­σο­νταν οι δια­πρα­γµα­τεύ­σεις στην Ντόχα, οι δυ­νά­µεις κα­το­χής φαί­νε­ται ότι έβα­λαν στόχο να κλι­µα­κώ­σουν την εξο­λό­θρευ­ση Πα­λαι­στι­νί­ων, δο­λο­φο­νώ­ντας 200 αν­θρώ­πους (κυ­ρί­ως άµα­χους) µόνο στο τρι­ή­µε­ρο 3-5 Γε­νά­ρη. Πρό­κει­ται για µια λυσ­σα­σµέ­νη εκ­στρα­τεία που θέλει να στεί­λει µή­νυ­µα για το βαρύ κό­στος της συ­νέ­χειας της αντί­στα­σης.

Από την άλλη, η Πα­λαι­στι­νια­κή Αντί­στα­ση κάνει ό,τι µπο­ρεί για να ενι­σχύ­σει το «χέρι» των δια­πρα­γµα­τευ­τών της. Μετά από 15 µήνες πο­λέ­µου, οι ένο­πλες ενέρ­γειες των Πα­λαι­στι­νια­κών πο­λι­το­φυ­λα­κών δεν είναι σπο­ρα­δι­κές, αλλά συ­νε­χείς. Δεν περ­νά­ει κυ­ριο­λε­κτι­κά ούτε µια µέρα που να µην δέ­χε­ται επι­θέ­σεις ο Διά­δρο­µος Νε­τζα­ρίµ, ο οχυ­ρω­µέ­νος δρό­µος που έφτια­ξε ο στρα­τός κα­το­χής για να κόψει τη Γάζα στα δύο. Αλλά η πιο έντο­νη ένο­πλη δράση ανα­πτύσ­σε­ται στην ίδια την πο­λιορ­κη­µέ­νη βό­ρεια Γάζα. Στις αρχές του 2025, η Πα­λαι­στι­νια­κή Αντί­στα­ση άρ­χι­σε ξανά τις πε­ριο­δι­κές εκτο­ξεύ­σεις ρου­κε­τών προς το Ισ­ρα­ήλ, µέσα από τις πε­ριο­χές που «εκ­κα­θα­ρί­ζουν» εδώ και µήνες οι IDF, ως µή­νυ­µα αν­θε­κτι­κό­τη­τας. Οι αρι­θµοί που δίνει η ισ­ραη­λι­νή κυ­βέρ­νη­ση για τον αρι­θµό «εχθρι­κών µα­χη­τών» (25.000 τον Οκτώ­βρη του 2023, 20-23 χι­λιά­δες το Γε­νά­ρη του 2025), έχουν προ­κα­λέ­σει σύγ­χυ­ση στα ισ­ραη­λι­νά ΜΜΕ: Υπο­τι­µή­σα­µε εµείς τον αρ­χι­κό αρι­θµό; Στρα­το­λο­γούν αυτοί αστα­µά­τη­τα; Τι κά­νου­µε 15 µήνες εκεί πέρα;

Δυ­στυ­χώς η ένο­πλη αντί­στα­ση δεν έχει τη δύ­να­µη και τα µέσα να απο­τρέ­ψει την εκτε­τα­µέ­νη κα­τα­στρο­φή και τη γε­νο­κτο­νία κατά του πλη­θυ­σµού. Γι’ αυτό και η κα­τά­παυ­ση του πυρός πα­ρα­µέ­νει ζω­τι­κής ση­µα­σί­ας για το λαό της Γάζας. Αλλά οι ένο­πλες ορ­γα­νώ­σεις συ­νε­χί­ζουν να κά­νουν αυτό που αντι­στοι­χεί σε έναν ανταρ­το­πό­λε­µο: Να προ­κα­λούν κό­στος και στον εχθρό και να υπεν­θυ­µί­ζουν την ιστο­ρι­κή-δια­χρο­νι­κή αλή­θεια ότι η κα­το­χή θα φέρ­νει αντί­στα­ση, ελ­πί­ζο­ντας να µα­ταιώ­σουν τα σχέ­δια επα­νε­ποι­κι­σµού, προ­σάρ­τη­σης ή στρα­τιω­τι­κής/κα­τα­σταλ­τι­κής  «ει­ρή­νευ­σης» της Γάζας.

Δυ­τι­κή Όχθη

Στη Δυ­τι­κή Όχθη, τις τε­λευ­ταί­ες εβδο­µά­δες εξε­λίσ­σε­ται µια ακόµα ντρο­πια­στι­κή σε­λί­δα στην ιστο­ρία της Πα­λαι­στι­νια­κής Αρχής. Οι δυ­νά­µεις ασφα­λεί­ας του Μα­χµούντ Αµπάς επι­χει­ρούν να εκ­κα­θα­ρί­σουν την Τζε­νίν από ένο­πλες πο­λι­το­φυ­λα­κές. Ο Αµπάς, που απει­λεί­ται µε κα­τάρ­ρευ­ση από πολ­λα­πλές πλευ­ρές (το Ισ­ρα­ήλ θέλει να προ­σαρ­τή­σει τη Δυ­τι­κή Όχθη, οι Πα­λαι­στί­νιοι του έχουν γυ­ρί­σει την πλάτη), επι­χει­ρεί να ανα­κτή­σει τον έλεγ­χο της πε­ριο­χής για να απο­δεί­ξει (στον Τραµπ ίσως…) ότι πα­ρα­µέ­νει «ση­µα­ντι­κός παί­κτης». Το κάνει µε µε­θό­δους που θυ­µί­ζουν ανα­τρι­χια­στι­κά τις Ισ­ραη­λι­νές: Απο­κλει­σµός της Τζε­νίν, έφο­δοι και συλ­λή­ψεις, δια­κο­πή νερού και ρεύ­µα­τος (!). Μι­µή­θη­κε την Κα­το­χή ακόµα και στο κλεί­σι­µο του… Αλ Τζα­ζί­ρα, του βα­σι­κού αρα­βι­κού Μέσου που µε­τα­δί­δει πα­γκο­σµί­ως την αλή­θεια για όσα συ­µβαί­νουν στα κα­τε­χό­µε­να πα­λαι­στι­νια­κά εδάφη.

Με αφο­ρµή µια ένο­πλη επί­θε­ση που σκό­τω­σε 3 εποί­κους, ο Ισ­ραη­λι­νός Στρα­τός ξε­κί­νη­σε νέες µα­ζι­κές επι­θέ­σεις και οι έποι­κοι στή­νουν ενέ­δρες στους δρό­µου­ςτης Δυ­τι­κής Όχθης. Ο Ισ­ραη­λι­νός ακρο­δε­ξιός υπουρ­γός Οι­κο­νο­µι­κών (αλλά και ορι­σµέ­νος ως ντε φάκτο «Άρ­χο­ντας» της Δυ­τι­κής Όχθης) Μπέ­ζα­λελ Σµό­τριτς δη­λώ­νει ότι «η Να­µπλούς και η Τζε­νίν πρέ­πει να γί­νουν σαν την Τζα­µπά­λια» (την πόλη της βό­ρειας Γάζας που ισο­πέ­δω­σαν οι IDF).

Συ­ρία-Λί­βα­νος

Εν τω µε­τα­ξύ, ο Ισ­ραη­λι­νός υπουρ­γός Άµυ­νας, Ισ­ρα­έλ Κατζ έχει πάρει φόρα και εκτο­ξεύ­ει απει­λές κατά πά­ντων.

Όσον αφορά τη Συρία, προει­δο­ποιεί τη διε­θνή κοι­νό­τη­τα «να µην πι­στέ­ψει το ξέ­πλυ­µα των τζι­χα­ντι­στών», στο­χο­ποιώ­ντας το νέο κα­θε­στώς: «Πρό­κει­ται για µια τρο­µο­κρα­τι­κή συ­µµο­ρία που ήταν στο Ιντλί­µπ και κα­τέ­λα­βε τη Δα­µα­σκό…». Όσον αφορά το Λί­βα­νο, προει­δο­ποιεί: «Μέχρι σή­µε­ρα, κά­να­µε διά­κρι­ση ανά­µε­σα στο κρά­τος του Λι­βά­νου και τη Χε­ζµπο­λά… αυτό θα πάψει να ισχύ­ει αν κα­ταρ­ρεύ­σει η κα­τά­παυ­ση του πυρός». Ενώ «προει­δο­ποιεί» για τις προ­θέ­σεις των άλλων, το Ισ­ρα­ήλ ξε­σα­λώ­νει µε δική του πρω­το­βου­λία.

Με τους πιο συ­ντρι­πτι­κούς βο­µβαρ­δι­σµούς από τον πό­λε­µο του 1973 και µε την κα­τά­λη­ψη νέων (πέραν του κα­τε­χό­µε­νου Γκο­λάν) εδα­φών της νό­τιας Συ­ρί­ας, έχει κη­ρύ­ξει έναν «προ­λη­πτι­κό πό­λε­µο» που πα­ρα­µέ­νει µο­νο­µε­ρής… Αντί­στοι­χα στο νότιο Λί­βα­νο, µο­νο­µε­ρής έχει απο­δει­χθεί η κα­τά­παυ­ση του πυρός. Μόνο την πρώτη βδο­µά­δα της εφα­ρµο­γής της, η UNIFILκα­τέ­γρα­ψε 100 πα­ρα­βιά­σεις. Έκτο­τε, έχει­χα­θεί­το­µέ­τρη­µα, καθώς οι IDFέ­χουν µεν στα­µα­τή­σει τον ανη­λεή βο­µβαρ­δι­σµό στα προ­στά­στια της Βη­ρυτ­τού, στην Κοι­λά­δα Μπεκά κ.ά., αλλά πα­ρα­µέ­νουν στο νότιο Λί­βα­νο, όπου ανα­τι­νά­ζουν και κα­τε­δα­φί­ζουν σπί­τια, εµπο­δί­ζουν τους εκτο­πι­σµέ­νους να επι­στρέ­ψουν (33 νε­κροί κά­τοι­κοι της πε­ριο­χής σε ένα µήνα), και επι­χει­ρούν σε εδάφη που δεν είχαν µπο­ρέ­σει να προ­σεγ­γί­σουν πριν την κα­τά­παυ­ση του πυρός. Οι IDF αξιο­ποιούν τις 60 µέρες προ­θε­σµία να απο­χω­ρή­σουν ρη­µά­ζο­ντας το νότιο Λί­βα­νο. Όµως πλέον προ­κύ­πτουν αµφι­βο­λί­ες για το αν σκο­πεύ­ουν όντως να φύ­γουν στα τέλη Γε­νά­ρη.

Η Σιω­νι­στι­κή ηγε­σία έχει µε­θύ­σει από την επί­δει­ξη της υπε­ρο­πλί­ας της και τη διε­θνή ανοχή που απο­λα­µβά­νει, ενώ επι­χει­ρεί να λύσει τα αδιέ­ξο­δά της µε ακόµα πε­ρισ­σό­τε­ρο πό­λε­µο. Δεν θα στα­µα­τή­σει, αν δεν την στα­µα­τή­σου­µε. Με την Πα­λαι­στι­νια­κή Αντί­στα­ση στην πρώτη γρα­µµή, µε την ενερ­γο­ποί­η­ση των λαών της πε­ριο­χής στο πλευ­ρό της και µε τη δράση του κι­νή­µα­τος αλ­λη­λεγ­γύ­ης για να σπά­σου­µε τα διε­θνή στη­ρί­γµα­τα που απο­τε­λούν το µε­γα­λύ­τε­ρο όπλο των Σιω­νι­στών…

https://rproject.gr/article/gaza-dytiki-ohthi-syria-livanos-exo-tora-oi-dynaueis-katohis