Σταματήστε τώρα τους γενοκτόνους!

Άμεση κατάπαυση του πυρός / Έξω οι δυνάμεις κατοχής από Γάζα και Δυτική Όχθη / Διακοπή κάθε συνεργασίας Ελλάδας-Ισραήλ

Από τα ξη­με­ρώ­μα­τα της 18ης Μάρτη, το Κρά­τος του Ισ­ρα­ήλ συ­νε­χί­ζει την κα­τα­στρο­φή της Γάζας και τη σφαγή του πλη­θυ­σμού της από εκεί που την είχε δια­κό­ψει. Οι Πα­λαι­στί­νιοι της Γάζας με­τρούν ξανά –κατά εκα­το­ντά­δες– τους νε­κρούς τους, ενώ αντι­με­τω­πί­ζουν έναν ολο­κλη­ρω­τι­κό απο­κλει­σμό αν­θρω­πι­στι­κής βο­ή­θειας, δια­κο­πή ηλε­κτρο­δό­τη­σης, κα­τα­στρο­φή των κα­τα­λυ­μά­των και των υπο­δο­μών που είχαν πα­σχί­σει να ξα­να­στή­σουν όρθια τους τε­λευ­ταί­ους 2 μήνες.

Ενώ η συμ­φω­νία προ­έ­βλε­πε την από­συρ­ση των δυ­νά­με­ων κα­το­χής από τη Γάζα, με αντάλ­λαγ­μα την επι­στρο­φή των αιχ­μα­λώ­των που έχουν απο­μεί­νει, ο Νε­τα­νιά­χου τι­νά­ζει στον αέρα αυτή την προ­ο­πτι­κή, ξε­κα­θα­ρί­ζο­ντας ότι οι –όποιες– δια­πραγ­μα­τεύ­σεις θα γί­νουν «υπό ισ­ραη­λι­νά πυρά», ενώ ο υπουρ­γός Άμυ­νας του Ισ­ρα­ήλ απευ­θύ­νει στο λαό της Γάζας μια «τε­λι­κή προει­δο­ποί­η­ση», απει­λώ­ντας με «κα­τα­στρο­φή και ολο­κλη­ρω­τι­κή ερη­μο­ποί­η­ση».

Είναι προ­φα­νές ότι οι δη­λώ­σεις Τραμπ περί με­τα­τρο­πής της Γάζας σε «Ρι­βιέ­ρα» (χωρίς Πα­λαι­στί­νιους) απο­τέ­λε­σαν το αμε­ρι­κα­νι­κό πρά­σι­νο φως στα σιω­νι­στι­κά σχέ­δια εθνο­κά­θαρ­σης. Και αυτά τα σχέ­δια δεν πε­ριο­ρί­ζο­νται στη Γάζα.

Στη Δυ­τι­κή Όχθη, ο Ισ­ραη­λι­νός Στρα­τός έχει εκτο­πί­σει δε­κά­δες χι­λιά­δες Πα­λαι­στί­νιους από τους κα­ταυ­λι­σμούς προ­σφύ­γων, τους οποί­ους κα­τε­δα­φί­ζει ολο­σχε­ρώς και ο Νε­τα­νιά­χου κάνει λόγο για την πι­θα­νό­τη­τα να ανοί­ξει «ένα ακόμα με­γα­λύ­τε­ρο μέ­τω­πο εκεί». Στην Ιε­ρου­σα­λήμ, εν μέσω Ρα­μα­ζα­νιού, οι Ισ­ραη­λι­νές δυ­νά­μεις επί βδο­μά­δες απα­γο­ρεύ­ουν την πρό­σβα­ση χι­λιά­δων Πα­λαι­στι­νί­ων στο Τέ­με­νος Αλ Άκσα.

Το σιω­νι­στι­κό κα­θε­στώς επι­χει­ρεί επί δε­κα­ε­τί­ες να κα­τα­πιεί την ιστο­ρι­κή Πα­λαι­στί­νη, εκ­διώ­κο­ντας τους Πα­λαι­στί­νιους. Σή­με­ρα επι­διώ­κει μια δρα­μα­τι­κή επι­τά­χυν­ση αυτής της δια­δι­κα­σί­ας, σαν εκεί­νες του 1948 και του 1967.

Οι μεσ­σια­νι­κές φα­ντα­σιώ­σεις για το «Με­γά­λο Ισ­ρα­ήλ» απει­λούν τον Πα­λαι­στι­νια­κό λαό, αλλά η επι­βο­λή τους απει­λεί και την υπό­λοι­πη πε­ριο­χή.

Το σιω­νι­στι­κό κρά­τος δια­τη­ρεί στρα­τιω­τι­κές θέ­σεις στο νότιο Λί­βα­νο, μήνες μετά την κα­τά­παυ­ση του πυρός που υπο­τί­θε­ται πε­ρι­λάμ­βα­νε την πλήρη απο­χώ­ρη­σή του. Έχει διευ­ρύ­νει την ζώνη κα­το­χής στη νότια Συρία, την οποία βομ­βαρ­δί­ζει πε­ριο­δι­κά, ενώ εξα­πο­λύ­ει απει­λές ενά­ντια στο νέο κα­θε­στώς, απαι­τώ­ντας να μην ανα­πτύ­ξει δυ­νά­μεις νότια της Δα­μα­σκού. Απορ­ρί­πτει επι­δει­κτι­κά την πρό­τα­ση των αρα­βι­κών κρα­τών για ανοι­κο­δό­μη­ση της Γάζας χωρίς εκτο­πι­σμό των Πα­λαι­στι­νί­ων, δη­λώ­νο­ντας ότι αυτή… «δεν παίρ­νει υπόψη  την νέα κα­τά­στα­ση». Καθώς οι Χούθι της Υε­μέ­νης δή­λω­σαν ότι ξα­ναρ­χί­ζει ο απο­κλει­σμός πλοί­ων που κα­τευ­θύ­νο­νται στο Ισ­ρα­ήλ μέχρι να στα­μα­τή­σει ο απο­κλει­σμός της Γάζας, ο αμε­ρι­κα­νι­κός στρα­τός έχει εξα­πο­λύ­σει κα­τα­στρο­φι­κά χτυ­πή­μα­τα στην Υε­μέ­νη και ο Τραμπ απει­λεί με ακόμα χει­ρό­τε­ρα, ενώ κα­θι­στά το… Ιράν (!) υπεύ­θυ­νο για κάθε νέα ενέρ­γεια των Υε­μέ­νιων ανταρ­τών.

Η σιω­νι­στι­κή ηγε­σία οδη­γεί την αν­θρω­πό­τη­τα πίσω στις πιο σκο­τει­νές επο­χές της. Ένα αποι­κια­κό κρά­τος, εφαρ­μό­ζει συ­στη­μα­τι­κό Απαρτ­χάιντ κατά του ιθα­γε­νή πλη­θυ­σμού και όταν αυτός αντι­στέ­κε­ται σε αυτή την κα­τα­πί­ε­ση, βάζει μπρος την εναλ­λα­κτι­κή της εθνο­κά­θαρ­σης και της γε­νο­κτο­νί­ας. Υπη­ρε­σί­ες του ΟΗΕ κα­ταγ­γέ­λουν τη συ­στη­μα­τι­κή «κα­τα­στρο­φή της ανα­πα­ρα­γω­γι­κής ικα­νό­τη­τας των Πα­λαι­στι­νί­ων στη Γάζα», το Διε­θνές Δι­κα­στή­ριο ερευ­νά τη γε­νο­κτο­νία και έχει εκ­δώ­σει δια­δο­χι­κά «προ­σω­ρι­νά μέτρα» απο­τρο­πής της, το Διε­θνές Ποι­νι­κό Δι­κα­στή­ριο έχει εκ­δώ­σει εντάλ­μα­τα σύλ­λη­ψης για τον Νε­τα­νιά­χου και τον Γκα­λάντ. Και η σιω­νι­στι­κή ηγε­σία τους γρά­φει στα παλιά της πα­πού­τσια, καθώς οι ευ­ρω­παϊ­κές ηγε­σί­ες ψελ­λί­ζουν χλια­ρές κα­τα­δί­κες ή εκ­φρά­ζουν θολές «ανη­συ­χί­ες», αλλά αρ­νού­νται να δια­κό­ψουν σχέ­σεις και να επι­βά­λουν κυ­ρώ­σεις.

Τι άλλο πρέ­πει να γίνει για να αντι­με­τω­πι­στεί το Κρά­τος του Ισ­ρα­ήλ ως πα­ρί­ας, για να του επι­βλη­θεί διε­θνής απο­μό­νω­ση, όπως απαι­τούν δια­δη­λώ­σεις σε πολ­λές χώρες του πλα­νή­τη;

Το ίδιο ερώ­τη­μα και το ίδιο κα­θή­κον αφορά με έντα­ση και την Ελ­λά­δα.

Η ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση πα­ρα­μέ­νει ένας από τους πιο θερ­μούς και αφο­σιω­μέ­νους συμ­μά­χους του κρά­τους-δο­λο­φό­νου. Εν μέσω απο­κλει­σμού της Γάζας από κάθε αν­θρω­πι­στι­κή βο­ή­θεια και εγκλη­μά­των στη Δυ­τι­κή Όχθη, η Λίνα Μεν­δώ­νη επι­σκέ­φτη­κε επί­ση­μα το Ισ­ρα­ήλ να σφί­ξει τα χέρια των εγκλη­μα­τιών. Λίγες μέρες πριν αρ­χί­σει η νέα αγριό­τη­τα στη Γάζα, ο υπουρ­γός Εξω­τε­ρι­κών του Ισ­ρα­ήλ είχε γίνει πα­νη­γυ­ρι­κά δε­κτός στην Ελ­λά­δα, για να συ­ζη­τή­σει το βά­θε­μα της συ­νερ­γα­σί­ας, την ανα­βάθ­μι­ση του «άξονα» Ελ­λά­δας-Κύ­πρου-Ισ­ρα­ήλ και την ενί­σχυ­ση του ρόλου των ΗΠΑ σε αυτόν («3+1»).

Πρέ­πει να σπά­σου­με αυτόν τον άθλιο και αντι­δρα­στι­κό άξονα. Να πιέ­σου­με και να επι­βά­λου­με δια­κο­πή κάθε συ­νερ­γα­σί­ας με τους γε­νο­κτό­νους. Όχι στο όνομά μας!

Να απαι­τή­σου­με την κα­τα­δί­κη των Ισ­ραη­λι­νών εγκλη­μά­των, με τη διε­θνή του απο­μό­νω­ση, με κυ­ρώ­σεις και μποϊ­κο­τάζ.

Να στα­θού­με με κάθε τρόπο στο πλευ­ρό της Πα­λαι­στι­νια­κής Αντί­στα­σης, στον αγώνα που δίνει από τη Ράφα ως την Τζε­νίν.

Ζούμε σε έναν κόσμο που ξυ­πνά­νε οι δαί­μο­νες του πα­ρελ­θό­ντος. Το «δίκιο του ισχυ­ρό­τε­ρου» εμ­φα­νί­ζε­ται πλέον ωμό στις διε­θνείς σχέ­σεις. Η εξο­πλι­στι­κή κούρ­σα κλι­μα­κώ­νε­ται δρα­μα­τι­κά και όλοι οι πόροι στρέ­φο­νται στην πο­λε­μι­κή οι­κο­νο­μία. Η διε­θνής ακρο­δε­ξιά και οι ιδε­ο­λο­γι­κές της (εθνι­κι­στι­κές, ρα­τσι­στι­κές, σε­ξι­στι­κές) σταυ­ρο­φο­ρί­ες τρο­φο­δο­τού­νται από αυτήν την πο­λι­τι­κή και πα­ράλ­λη­λα ερ­γά­ζο­νται για να εμπε­δω­θεί η «ηθική του πο­λε­μι­στή» στους πλη­θυ­σμούς. Η πο­λε­μο­κα­πη­λεία και η γλώσ­σα του «εθνι­κού συμ­φέ­ρο­ντος» ενι­σχύ­ουν τη με­τω­πι­κή επί­θε­ση στα δη­μο­κρα­τι­κά δι­καιώ­μα­τα.

Το Κρά­τος του Ισ­ρα­ήλ απο­τε­λεί σή­με­ρα τον «πρω­το­πό­ρο» αυτών των διε­θνών τά­σε­ων και το αντι­κεί­με­νο θαυ­μα­σμού των αντι­δρα­στι­κών δυ­νά­με­ων που απει­λούν να μας σύ­ρουν στο σκο­τά­δι. Απέ­να­ντί του στέ­κε­ται ο Πα­λαι­στι­νια­κός Λαός, και η επί­μο­νη πάλη του για ζωή με ελευ­θε­ρία και αξιο­πρέ­πεια τον κάνει «εμπρο­σθο­φυ­λα­κή» αυτού του διε­θνούς αγώνα. Δεν πρέ­πει να τον αφή­σου­με να δώσει αυτή τη μάχη μόνος.

Πε­ρισ­σό­τε­ρο από ποτέ, η μάχη για μια Ελεύ­θε­ρη Πα­λαι­στί­νη απο­τε­λεί μάχη για ολό­κλη­ρη την αν­θρω­πό­τη­τα.

https://rproject.gr/article/stamatiste-tora-toys-genoktonoys