Η γενοκτονία στη Γάζα φτάνει σε νέα ύψη απανθρωπιάς

Ένας από τους στόχους του Νετανιάχου όταν εξαπέλυσε αεροπορικούς βομβαρδισμούς κατά του Ιράν, ήταν και να απομακρυνθεί η διεθνής πολιτική, διπλωματική, δημοσιογραφική προσοχή από τα εγκλήματα που διαπράττει το Κράτος του Ισραήλ στα παλαιστινιακά εδάφη.

Πάνος Πέτρου

 

Με τον πλα­νή­τη να πα­ρα­κο­λου­θεί τις ανταλ­λα­γές πυ­ραύ­λων, να ανα­ρω­τιέ­ται για τις πι­θα­νό­τη­τες κλι­μά­κω­σης, να βομ­βαρ­δί­ζε­ται με αλ­λο­πρό­σαλ­λες αναρ­τή­σεις του Προ­έ­δρου των ΗΠΑ στα σό­σιαλ μί­ντια, το με­γα­λύ­τε­ρο έγκλη­μα της σύγ­χρο­νης επο­χής υπο­βαθ­μί­στη­κε ως «φόντο» ενός πε­ρι­φε­ρεια­κού πο­λέ­μου.

Καθώς αυτό συ­νέ­βη κι επει­δή μπο­ρεί να ξα­να­συμ­βεί στις επό­με­νες εβδο­μά­δες και μήνες της τα­ρα­χώ­δους κι αβέ­βαι­ης πε­ριό­δου στην οποία έχει μπει η Μέση Ανα­το­λή, οφεί­λου­με να μην ξε­χνά­με τη Γάζα.

Η «διε­θνής κοι­νό­τη­τα» συ­ζη­τά επί μα­κρόν το εν­δε­χό­με­νο μέ­τρων πί­ε­σης κατά του Ισ­ρα­ήλ ενώ σέρ­νει απρό­θυ­μα τα πόδια της… «όχι ακόμα». Οι κυ­βερ­νή­σεις και οι αξιω­μα­τού­χοι που δη­λώ­νουν ρητά αντί­θε­τοι στην προ­ο­πτι­κή εξα­να­γκα­στι­κής «με­τα­φο­ράς» του Πα­λαι­στι­νια­κού πλη­θυ­σμού, συ­μπε­ρι­φέ­ρο­νται λες και αυτή θα συμ­βεί «ξαφ­νι­κά» ένα πρωί, με κά­ποια επί­ση­μη ανα­κοί­νω­ση που θα κη­ρύσ­σει την έναρ­ξή της. Εν τω με­τα­ξύ το σιω­νι­στι­κό σχέ­διο βρί­σκε­ται σε πλήρη εξέ­λι­ξη…

Τα Κέ­ντρα του Θα­νά­του

Η λι­μο­κτο­νία, οι κα­θη­με­ρι­νές δο­λο­φο­νί­ες, η κα­τα­στρο­φή όλων των ζω­τι­κής ση­μα­σί­ας υπο­δο­μών δεν έχουν άλλο στόχο πέρα από το να κα­τα­στή­σουν τη Λω­ρί­δα της Γάζας μια κό­λα­ση στην οποία κα­νείς δεν θα μπο­ρεί να ζήσει. Το τε­λευ­ταίο και πιο χυ­δαία απάν­θρω­πο μέρος αυτού του σχε­δί­ου αφορά τα λε­γό­με­να «Κέ­ντρα Δια­νο­μής Τρο­φί­μων» που έστη­σε ο Ισ­ραη­λι­νός Στρα­τός από κοι­νού με αμε­ρι­κα­νι­κές εται­ρί­ες σε­κιού­ρι­τι και το σκιώ­δες «αν­θρω­πι­στι­κό ίδρυ­μα» Gaza Humanitarian Foundation (GHF) από το οποίο απο­χώ­ρη­σε κα­ταγ­γέ­λο­ντας ακόμα και ο άν­θρω­πος που είχε επι­λε­χθεί ως CEO του, άν­θρω­πος με πα­ρελ­θόν στις αμε­ρι­κα­νι­κές μυ­στι­κές υπη­ρε­σί­ες (!).

Οι δυ­νά­μεις ει­σβο­λής/κα­το­χής, αφού σφρά­γι­σαν τη Λω­ρί­δα της Γάζας εξω­θώ­ντας τον πλη­θυ­σμό σε ακραία πείνα και αφού απο­μά­κρυ­ναν κάθε ορ­γα­νι­σμό που δρού­σε στο πεδίο για την ανα­κού­φι­ση των Πα­λαι­στι­νί­ων, ανέ­θε­σαν στο σκιώ­δες GHF τη «δια­νο­μή βο­ή­θειας».

Τα εκα­το­ντά­δες κέ­ντρα δια­νο­μής που λει­τουρ­γού­σαν οι Υπη­ρε­σί­ες του ΟΗΕ και άλλες αν­θρω­πι­στι­κές ορ­γα­νώ­σεις για να μπο­ρούν να κα­λύ­ψουν με επάρ­κεια και αξιο­πρε­πείς συν­θή­κες τις ανά­γκες 2 εκα­τομ­μυ­ρί­ων αν­θρώ­πων, αντι­κα­τα­στά­θη­καν από… τέσ­σε­ρα κέ­ντρα της GHF. Ένα βρί­σκε­ται στο Διά­δρο­μο Νε­τζα­ρίμ, που κόβει τη Λω­ρί­δα στα δύο και τα άλλα τρία βρί­σκο­νται στο νο­τιο­δυ­τι­κό άκρο της Λω­ρί­δας, στα πα­ρά­λια της Ράφα. Τόσο ο μι­κρός αριθ­μός, όσο και η το­πο­θε­σία (μα­κριά από πε­ριο­χές όπου πα­ρα­μέ­νει με­γά­λος όγκος Πα­λαι­στι­νί­ων), δεί­χνει ότι δεν έχουν στη­θεί με γνώ­μο­να την διευ­κό­λυν­ση της πρό­σβα­σης σε τρό­φι­μα.

Συ­γκε­κρι­μέ­να, η το­πο­θε­σία έχει επι­λε­γεί με γνώ­μο­να να «ρυ­μουλ­κή­σουν» τον πλη­θυ­σμό της βό­ρειας Γάζας έξω από αυτήν και να εξω­θή­σουν τον κύριο όγκο των Γα­ζαί­ων στο νο­τιο­δυ­τι­κό άκρο της Λω­ρί­δας. Αυτό εξη­γεί την αλ­λα­γή πλεύ­σης του ακρο­δε­ξιού υπουρ­γού Μπε­ζα­λέλ Σμό­τριτς, που ενώ επί μήνες κραύ­γα­ζε «καμιά βο­ή­θεια στους Άρα­βες!», απο­δέ­χτη­κε τα κέ­ντρα δια­νο­μής, γνω­ρί­ζο­ντας ότι αυτά εντάσ­σε­ται στο σχε­δια­σμό της «Με­τα­φο­ράς» των Πα­λαι­στι­νί­ων. Από τις 11 Μάη, ο Νε­τα­νιά­χου δή­λω­νε σε σύ­σκε­ψη ότι «η πα­ρο­χή βο­ή­θειας θα έχει ως προ­ϋ­πό­θε­ση να μην επι­στρέ­φουν οι Γα­ζαί­οι στα μέρη από τα οποία ήρθαν στα Κέ­ντρα Δια­νο­μής».

Η σιω­νι­στι­κή προ­πα­γάν­δα ισχυ­ρί­ζε­ται ότι στό­χος είναι να «σπά­σει το μο­νο­πώ­λιο της Χαμάς» στη δια­νο­μή της βο­ή­θειας. Ασφα­λώς, αν κα­νείς θέλει να σπά­σει ένα μο­νο­πώ­λιο σε συν­θή­κες στέ­ρη­σης, έχει την επι­λο­γή να πλημ­μυ­ρί­σει το πεδίο με αφθο­νία. Ο πραγ­μα­τι­κός στό­χος του Ισ­ρα­ήλ είναι να επι­βά­λει το δικό του μο­νο­πώ­λιο πάνω στη δια­νο­μή βο­ή­θειας (τα κέ­ντρα βρί­σκο­νται κοντά σε βά­σεις των IDF), για να την με­τα­τρέ­ψει σε ερ­γα­λείο.

Ο αρ­χι­κός σχε­δια­σμός συ­γκέ­ντρω­σης των Πα­λαι­στι­νί­ων γύρω από τα Κέ­ντρα Δια­νο­μής, δεν έχει λει­τουρ­γή­σει. Το μακρύ τα­ξί­δι ως τα Κέ­ντρα Δια­νο­μής κά­νουν κυ­ρί­ως όσοι έχουν ακόμα τη φυ­σι­κή αντο­χή να δια­νύ­σουν την από­στα­ση και να επι­στρέ­ψουν πίσω στις οι­κο­γέ­νειες και τις κοι­νό­τη­τές τους κου­βα­λώ­ντας τρό­φι­μα μιας βδο­μά­δας. Ο κύ­ριος όγκος του πλη­θυ­σμού της βό­ρειας της Γάζας δεν κάνει το με­γά­λο και δύ­σκο­λο τα­ξί­δι, πα­ρα­μέ­νο­ντας στις θέ­σεις του, ενώ ο Ισ­ραη­λι­νός Στρα­τός δυ­σκο­λεύ­ε­ται να εμπο­δί­σει όλους όσους πη­γαί­νουν ως τα Κέ­ντρα Δια­νο­μής να πα­ρα­μεί­νουν εκεί –καθώς κά­νουν το τα­ξί­δι με την ελ­πί­δα να επι­στρέ­ψουν με τρό­φι­μα για τα αγα­πη­μέ­να τους πρό­σω­πα.

Όμως η στα­σι­μό­τη­τα του σχε­δί­ου «Με­τα­φο­ράς» με αυτήν τη μέ­θο­δο, δεν ση­μαί­νει ότι το Ισ­ρα­ήλ θα στα­μα­τή­σει να τη επι­διώ­κει. Ση­μαί­νει ότι θα κα­τα­φύ­γει σε κλι­μά­κω­ση, νέες κα­τα­στρο­φές και αυ­ξη­μέ­να επί­πε­δα φο­νι­κής βίας.

Αυτό συμ­βαί­νει στα ίδια τα Κέ­ντρα Δια­νο­μής, που έχουν με­τα­τρα­πεί σε «πα­γί­δες θα­νά­του». Σύμ­φω­να με τον Αχ­μέντ Αχ­μέντ (ψευ­δώ­νυ­μο) και την Ιμ­πτι­σάμ Μά­χντι, δη­μο­σιο­γρά­φους από τη Γάζα, οι Πα­λαι­στί­νιοι απο­κα­λούν «Hunger Games» τις σκη­νές που εξε­λίσ­σο­νται κα­θη­με­ρι­νά σε αυτά τα Κέ­ντρα, όπου πει­να­σμέ­νοι συρ­ρέ­ουν για να απο­σπά­σουν όποια βο­ή­θεια μπο­ρούν, εν μέσω πυρών από τον Ισ­ραη­λι­νό Στρα­τό.

Οι αντα­πο­κρί­σεις των δύο Πα­λαι­στι­νί­ων δη­μο­σιο­γρά­φων στο +972mag, γε­μά­τες από προ­σω­πι­κές ιστο­ρί­ες και μαρ­τυ­ρί­ες συ­γκλο­νί­ζουν. Όλες οι αφη­γή­σεις κα­τοί­κων της Γάζας συ­γκλί­νουν στην ίδια διά­θε­ση: Ξέ­ρουν ότι μπο­ρεί να πε­θά­νουν, αλλά δεν έχουν άλλη επι­λο­γή. Για τους ίδιους που λι­μο­κτο­νούν, αλλά και για τις οι­κο­γέ­νειές τους. Συ­νε­χί­ζουν να κι­νού­νται προς τα λίγα φορ­τη­γά ακόμα και αφού αρ­χί­σουν τα ξαφ­νι­κά αδι­καιο­λό­γη­τα Ισ­ραη­λι­νά πυρά. Ελ­πί­ζουν να γυ­ρί­σουν με φα­γη­τό για τα παι­διά τους. Ρι­σκά­ρουν να μην γυ­ρί­σουν ποτέ πίσω σε αυτά, ή να γυ­ρί­σουν με άδεια χέρια –και ει­λι­κρι­νά δεν μπο­ρού­με να γνω­ρί­ζου­με τι θε­ω­ρούν χει­ρό­τε­ρο.

Η κλι­μά­κω­ση της βίας απέ­να­ντι στο «αδιέ­ξο­δο» του σχε­δί­ου μα­ζι­κής με­τα­φο­ράς παίρ­νει και άλλες όψεις: Ει­δι­κά στη βό­ρεια Γάζα, παίρ­νει τη μορφή της ολο­κλή­ρω­σης της Κα­τα­στρο­φής. Διέρ­ρευ­σαν στον Τύπο οι δη­λώ­σεις του Νε­τα­νιά­χου σε μια συ­νε­δρί­α­ση της Κοι­νο­βου­λευ­τι­κής Επι­τρο­πής Εξω­τε­ρι­κών Υπο­θέ­σε­ων και Άμυ­νας: «Κα­τα­στρέ­φου­με όλο και πε­ρισ­σό­τε­ρα σπί­τια. Δεν έχουν που­θε­νά να επι­στρέ­ψουν. Η μόνη φυ­σιο­λο­γι­κή έκ­βα­ση είναι ότι οι Γα­ζαί­οι θα θε­λή­σουν να φύ­γουν από τη Λω­ρί­δα. Το βα­σι­κό μας πρό­βλη­μα είναι οι χώρες υπο­δο­χής».

Γκέτο της Γάζας;

Καθώς ο λαός της Γάζας αρ­νεί­ται να απο­χω­ρή­σει και οι χώρες υπο­δο­χής απο­τε­λούν «πρό­βλη­μα»,  στα Ισ­ραη­λι­νά ΜΜΕ γί­νε­ται λόγος για τη λύση τριών «πε­ριο­χών συ­γκέ­ντρω­σης» μέσα στη Λω­ρί­δα της Γάζας, όπου θα επι­χει­ρη­θεί να στοι­βα­χτεί ο Πα­λαι­στι­νια­κός πλη­θυ­σμός. Οι χάρ­τες που διέρ­ρευ­σαν δεί­χνουν ότι τα 2 εκα­τομ­μύ­ρια Πα­λαι­στί­νιοι της ήδη πυ­κνο­κα­τοι­κη­μέ­νης Γάζας θα πρέ­πει να εγκλω­βι­στούν σε ζώνες που απο­τε­λούν λι­γό­τε­ρο από το 40% της μι­κρο­σκο­πι­κής λω­ρί­δας γης.

Οι «πε­ριο­χές συ­γκέ­ντρω­σης» θα είναι ασφυ­κτι­κά μι­κρές. Θα προ­βλέ­πουν απα­γό­ρευ­ση εξό­δου. Θα απο­τε­λούν ερεί­πια με απου­σία βα­σι­κών για την δια­βί­ω­ση υπο­δο­μών. Δεν είναι «πε­ριο­χές συ­γκέ­ντρω­σης», αλλά «στρα­τό­πε­δα συ­γκέ­ντρω­σης».

Ούτε αυτό το σχέ­διο είναι δε­δο­μέ­νο ότι θα πε­τύ­χει. Μπο­ρεί να συ­να­ντή­σει σή­με­ρα την άρ­νη­ση των Πα­λαι­στι­νί­ων να κλει­στούν στις «ζώνες». Μπο­ρεί να προ­κα­λέ­σει αύριο «εξε­γέρ­σεις των γκέτο». Μια τέ­τοια αντί­στα­ση θα λει­τουρ­γή­σει ως «αφορ­μή» για ακόμα με­γα­λύ­τε­ρα εγκλή­μα­τα. Οι τε­λευ­ταί­οι 20 μήνες δεί­χνουν ότι κάθε απο­τυ­χία των Σιω­νι­στών να κάμ­ψουν το λαό της Γάζας, δεν προ­κα­λεί υπο­χώ­ρη­ση αλλά κλι­μά­κω­ση της απαν­θρω­πιάς των με­θό­δων εθνο­κά­θαρ­σης.

Όπως κα­τα­λή­γει σε σχε­τι­κό άρθρο του ο Γκά­ντι Αλ­γκά­ζι στο +972mag:

«Ο 20ός αιώ­νας μας έδει­ξε, ξανά και ξανά, πόσο γρή­γο­ρα ρι­ζο­σπα­στι­κο­ποιού­νται οι ένο­πλες δυ­νά­μεις όταν επι­χει­ρούν υπό το δόγμα ολο­κλη­ρω­τι­κού πο­λέ­μου ενά­ντια σε άμα­χους πλη­θυ­σμούς. Σε τέ­τοιες συν­θή­κες ανέρ­χο­νται στη διοι­κη­τι­κή ιε­ραρ­χία οι πιο αφο­σιω­μέ­νοι στην κα­τα­στρο­φή –άν­θρω­ποι όπως ο Ισ­ραη­λι­νός Στρα­τη­γός Οφέρ Βι­ντέρ. Το πέ­ρα­σμα από ένα απο­τυ­χη­μέ­νο σχέ­διο με­τα­φο­ράς πλη­θυ­σμού στην πλήρη εθνο­κά­θαρ­ση, στην κλι­μά­κω­ση αυτής της κα­τα­στρο­φής πέρα από οτι­δή­πο­τε έχου­με δει ως τώρα, δεν προ­ϋ­πο­θέ­τει κά­ποιο με­γά­λο σχέ­διο. Αρκεί η σιωπή μας»…

Για άλλη μια φορά. Δεν στα­μα­τά­με να μι­λά­με για την Πα­λαι­στί­νη. Δεν θα στα­μα­τή­σουν, αν δεν τους στα­μα­τή­σου­με.

Η «σιω­πη­λή» κα­τα­στρο­φή της Δυ­τι­κής Όχθης
Α ν οι πο­λε­μι­κοί τυ­χο­διω­κτι­σμοί του Νε­τα­νιά­χου σε Ιράν, Λί­βα­νο κ.ά. απο­σπούν ενί­ο­τε τα βλέμ­μα­τα από τη Γάζα, αυτή πα­ρα­μέ­νει στις σκέ­ψεις και στις καρ­διές εκα­τομ­μυ­ρί­ων αν­θρώ­πων του διε­θνούς κι­νή­μα­τος αλ­λη­λεγ­γύ­ης στον Πα­λαι­στι­νια­κό λαό.

Αλλά η δί­καιη προ­σο­χή που προ­κα­λεί το μέ­γε­θος της θη­ριω­δί­ας και η ορια­κή κα­τά­στα­ση στη Γάζα, έχει προ­κα­λέ­σει μια υπο­τί­μη­ση των συ­στη­μα­τι­κών σιω­νι­στι­κών εγκλη­μά­των και της κλι­μά­κω­σής τους στη Δυ­τι­κή Όχθη.

Αν η Γάζα είναι «πρό­βλη­μα», από το οποίο το Κρά­τος του Ισ­ρα­ήλ θέλει να απαλ­λα­γεί, η Δυ­τι­κή Όχθη απο­τε­λεί «έπα­θλο» το οποίο ορέ­γε­ται ιστο­ρι­κά ο σιω­νι­σμός. Και στη σκιά της γε­νο­κτο­νί­ας στη Λω­ρί­δα της Γάζας, ο Ισ­ραη­λι­νός Στρα­τός προ­ω­θεί και τα σχέ­δια προ­σάρ­τη­σης της Δυ­τι­κής Όχθης.

Είναι γνω­στές οι συν­θή­κες ζωής στη Δυ­τι­κή Όχθη των εκα­το­ντά­δων στρα­τιω­τι­κών ση­μεί­ων ελέγ­χου και των συ­χνών επι­δρο­μών του στρα­τού Κα­το­χής. Αλλά κι εδώ υπάρ­χει κλι­μά­κω­ση κι επι­τά­χυν­ση. Καθώς ο Νε­τα­νιά­χου πή­γαι­νε σε πό­λε­μο με το Ιράν, οι IDF επέ­βα­λαν ολο­κλη­ρω­τι­κό λο­κντά­ουν στη Δυ­τι­κή Όχθη. Από την εξαι­ρε­τι­κά δύ­σκο­λη με­τα­κί­νη­ση, οι Πα­λαι­στί­νιοι αντι­με­τώ­πι­σαν μια πλήρη πα­ρά­λυ­ση, με τις δυ­νά­μεις κα­το­χής να υψώ­νουν πα­ντού νέους με­ταλ­λι­κούς φρά­χτες. «Κάθε χωριό έχει πλέον μια πύλη, έχου­με πα­γι­δευ­τεί», δη­λώ­νει Μαχ­φούζ Φά­ου­λια σε σχε­τι­κό άρθρο της Jewish Voice for Peace για τα πα­λαι­στι­νια­κά χωριά.

Οι πο­λε­μι­κές επι­χει­ρή­σεις του Ισ­ραη­λι­νού Στρα­τού στη Δυ­τι­κή Όχθη δια­φέ­ρουν από προη­γού­με­νες, καθώς έχουν ως στόχο την ολο­σχε­ρή κα­τα­στρο­φή των προ­σφυ­γι­κών κα­ταυ­λι­σμών. Η μαρ­τυ­ρι­κή και ηρω­ι­κή Τζε­νίν, αυτή η «σφη­κο­φω­λιά» στην σιω­νι­στι­κή αργκό, κα­τα­στρά­φη­κε ση­μα­ντι­κά το 2002 και ξα­να­χτί­στη­κε από τους Πα­λαι­στί­νιους πρό­σφυ­γες. Οι ση­με­ρι­νές επι­δρο­μές μοιά­ζουν να θέ­λουν να απο­τρέ­ψουν μια τέ­τοια εξέ­λι­ξη. Οι IDF έδιω­ξαν τους κα­τοί­κους του προ­σφυ­γι­κού κα­ταυ­λι­σμού τον πε­ρα­σμέ­νο Γε­νά­ρη και εμπο­δί­ζουν την επι­στρο­φή τους. Ανα­τι­νά­ζουν ολό­κλη­ρα μπλοκ πο­λυ­κα­τοι­κιών και ισο­πε­δώ­νουν με μπουλ­ντό­ζες τα σο­κά­κια και τους στε­νούς δρό­μους, ενώ εγκα­θι­στούν  κά­με­ρες πα­ρα­κο­λου­θή­σεις και χτί­ζουν στρα­τιω­τι­κά φυ­λά­κια. Κάθε φορά που οι το­πι­κές Πα­λαι­στι­νια­κές Αρχές επι­χει­ρούν να επι­σκευά­σουν υπο­δο­μές (νερό, ρεύμα), κα­τα­στρέ­φο­νται ξανά την επό­με­νη μέρα από τις δυ­νά­μεις Κα­το­χής.

Οι δυ­νά­μεις Κα­το­χής επι­χει­ρούν να «ανα­πλά­σουν» τον προ­σφυ­γι­κό κα­ταυ­λι­σμό, του οποί­ου η δομή (σο­κά­κια, μι­κροί δρό­μοι, γει­το­νιές, τρύ­πες με­τα­ξύ τοί­χων σπι­τιών) διευ­κό­λυ­νε πα­ρα­δο­σια­κά την Πα­λαι­στι­νια­κή Αντί­στα­ση να δρα απέ­να­ντι στις σιω­νι­στι­κές επι­δρο­μές. Μαζί με τη στρα­τιω­τι­κή στό­χευ­ση, υπάρ­χει και η πο­λι­τι­κή. Η «ανά­πλα­ση» του κα­ταυ­λι­σμού στο­χεύ­ει στη με­τα­τρο­πή του σε μια ακόμα «φυ­σιο­λο­γι­κή» γει­το­νιά της πόλης της Τζε­νίν. Γιατί τα πάντα σε αυτόν τον κα­ταυ­λι­σμό αντα­να­κλού­σαν την προ­σφυ­γι­κή ιδιό­τη­τα και την πε­ποί­θη­ση ότι μια μέρα οι κά­τοι­κοι θα γυ­ρί­σουν στις εστί­ες από τις οποί­ες εκ­διώ­χθη­καν πριν 77 χρό­νια. Σύμ­φω­να με τον Μο­χά­μεντ Αλ Σα­μπάγκ, επι­κε­φα­λής της Λαϊ­κής Επι­τρο­πής του κα­ταυ­λι­σμού, είναι η πρώτη φορά που οι σιω­νι­στι­κές απει­λές για ολο­σχε­ρή κα­τα­στρο­φή του γί­νο­νται πράξη σε τέ­τοια έκτα­ση και διάρ­κεια.

Τα Ισ­ραη­λι­νά ΜΜΕ ισχυ­ρί­ζο­νται ότι η στρα­τιω­τι­κή επι­χεί­ρη­ση στην Τζε­νίν είναι «πι­λό­τος» για τη μοίρα που επι­φυ­λάσ­σει ο στρα­τός Κα­το­χής στα άλλα 18 προ­σφυ­γι­κά στρα­τό­πε­δα της Δυ­τι­κής Όχθης, «εφό­σον αυτά λει­τουρ­γούν όπως η Τζε­νίν». Στις 20 Ιούνη, το Ανώ­τα­το Δι­κα­στή­ριο (αυτή η «Ιερή Αγε­λά­δα» του φι­λε­λεύ­θε­ρου Σιω­νι­σμού στην αντι­πα­ρά­θε­σή του με τον ακρο­δε­ξιό) ενέ­κρι­νε την κα­τα­στρο­φή 90 κτι­ρί­ων στην Τζε­νίν. Την ίδια μέρα, Ισ­ραη­λι­νές δυ­νά­μεις κλι­μά­κω­ναν τις επι­θέ­σεις τους στους κα­ταυ­λι­σμούς στην Τουλ­κα­ρέμ και στην Νουρ Σαμς.

Η επί­θε­ση στους κα­ταυ­λι­σμούς είναι η άλλη όψη της επί­θε­σης στην UNRWA. Πρό­κει­ται για μια –του­λά­χι­στον συμ­βο­λι­κή– επί­θε­ση στο δι­καί­ω­μα της Επι­στρο­φής.

Πα­ράλ­λη­λα, το Ισ­ρα­ήλ συ­νε­χί­ζει την αρ­πα­γή και τον εποι­κι­σμό. Στις 29 Μάη, ανα­κοι­νώ­θη­κε η έγκρι­ση 22 νέων εποι­κι­σμών στη Δυ­τι­κή Όχθη. Πρό­κει­ται για τη με­γα­λύ­τε­ρη και τα­χύ­τε­ρη επέ­κτα­σή τους εδώ και δε­κα­ε­τί­ες, ενώ συ­νο­δεύ­ε­ται από τη νο­μι­μο­ποί­η­ση διά­φο­ρων «τε­τε­λε­σμέ­νων» που είχαν επι­βά­λει στο έδα­φος οι ακρο­δε­ξιοί σιω­νι­στές έποι­κοι.

Όπως και με τη βίαιη με­τα­φο­ρά του πλη­θυ­σμού της Γάζας, έτσι και με την προ­σάρ­τη­ση της Δυ­τι­κής Όχθης, είναι μια υπο­τι­θέ­με­νη «κόκ­κι­νη γραμ­μή» των διε­θνών κυ­βερ­νή­σε­ων. Αλλά και σε αυτήν την πε­ρί­πτω­ση, είναι ένα σχέ­διο που βρί­σκε­ται ήδη σε εξέ­λι­ξη χωρίς φαν­φά­ρες και με­γά­λες ανα­κοι­νώ­σεις.

Οι πολ­λα­πλές επι­θέ­σεις στο δι­καί­ω­μα στην Επι­στρο­φή, η γε­νο­κτο­νία στη Γάζα και τα σχέ­δια εθνο­κά­θαρ­σής της, η αρ­πα­γή της Δυ­τι­κής Όχθης, η ενί­σχυ­ση του «εβραϊ­κού χα­ρα­κτή­ρα» του Κρά­τους του Ισ­ρα­ήλ, συ­γκλί­νουν όλα μαζί σε μια στρα­τη­γι­κή: Η κυ­βέρ­νη­ση Νε­τα­νιά­χου δεν «δια­χει­ρί­ζε­ται» το Πα­λαι­στι­νια­κό, αλλά επι­χει­ρεί να το λύσει, με τους όρους του (Με­γά­λου) Ισ­ρα­ήλ.

Το εμπό­διο είναι πάντα το ίδιο επί δε­κα­ε­τί­ες. Η επί­μο­νη Πα­λαι­στι­νια­κή… ύπαρ­ξη, που συ­μπυ­κνώ­θη­κε στο σύν­θη­μα «Existence is Resistance». Και η ακλό­νη­τη συλ­λο­γι­κή τους υπο­μο­νή κι επι­μο­νή, η αμε­τά­φρα­στη λέξη «Σου­μούντ». Η Πα­λαι­στι­νια­κή Αντί­στα­ση κρατά το μέ­τω­πο ανοι­χτό επί δε­κα­ε­τί­ες. Αλλά η νίκη της περνά από την ενερ­γο­ποί­η­ση πολύ με­γα­λύ­τε­ρων δυ­νά­με­ων, στον αρα­βι­κό κόσμο και στις δυ­τι­κές «μη­τρο­πό­λεις»…

https://rproject.gr/article/i-genoktonia-sti-gaza-ftanei-se-nea-ypsi-apanthropias