Η παλαιστινιακή υπόθεση και το κίνημα αλληλεγγύης στη νέα συγκυρία

Συνεχίζουμε! Ως τη λευτεριά!

Μία σύ­ντο­μη πε­ρι­γρα­φή της κα­τά­στα­σης που επι­κρα­τεί είναι η εξής: Μπήκε φρένο στην γε­νο­κτο­νι­κή εκ­στρα­τεία, δί­νο­ντας κυ­ριο­λε­κτι­κά ανά­σες ζωής στον λαό της Γάζας. Η Λω­ρί­δα δεν προ­σαρ­τή­θη­κε, οι κά­τοι­κοί της δεν εκτο­πί­στη­καν. Οι Γα­ζαί­ες και οι Γα­ζαί­οι επι­στρέ­φουν επι­μέ­νο­ντας να μην εγκα­τα­λεί­ψουν τη γη τους. Βρί­σκουν συ­ντρίμ­μια, αφού το 90% είναι κα­τα­στραμ­μέ­να. Το σιω­νι­στι­κό κρά­τος επι­μέ­νει στα σχέ­διά του. Εφευ­ρί­σκει διά­φο­ρες «απει­λές» για να εξα­πο­λύ­ει κατά δια­στή­μα­τα φο­νι­κά χτυ­πή­μα­τα. Ο ρυθ­μός και η πο­σό­τη­τα της αν­θρω­πι­στι­κής βο­ή­θειας απέ­χει πολύ από τα συμ­φω­νη­μέ­να.

Μαρία Μπόλαρη

Η συμ­φω­νία για την κα­τά­παυ­ση του πυρός και την ανταλ­λα­γή κρα­του­μέ­νων ήταν απο­τέ­λε­σμα μιας αμοι­βαί­ας εξά­ντλη­σης σε μία ορια­κή συν­θή­κη. Οι ορ­γα­νώ­σεις της πα­λαι­στι­νια­κής αντί­στα­σης ορ­γά­νω­σαν ένα διετή επί­μο­νο ανταρ­το­πό­λε­μο φθο­ράς. Άντε­ξαν μέχρι τις πα­ρα­μο­νές της συμ­φω­νί­ας έχο­ντας την ενερ­γή υπο­στή­ρι­ξη του άμα­χου πλη­θυ­σμού. Υπό το ασή­κω­το βάρος της λι­μο­κτο­νί­ας και της απει­λής εξο­λό­θρευ­σης δέ­χτη­καν τη συμ­φω­νία.

Το κρά­τος του Ισ­ρα­ήλ έφτα­σε και αυτό σε μία ορια­κή κα­τά­στα­ση. Αντι­με­τώ­πι­ζε μία εσω­τε­ρι­κή κό­πω­ση. Οι σιω­νι­στές, έχο­ντας απο­θρα­συν­θεί τά­ρα­ξαν τα σχέ­δια του Τραμπ για «ήρεμη» Μέση Ανα­το­λή και την ανοχή των αρα­βι­κών κα­θε­στώ­των. Κυ­ρί­ως όμως, βρέ­θη­κε αντι­μέ­τω­πο με ένα κύμα κα­τα­δί­κης και απο­μό­νω­σης που πήρε με­γά­λες δια­στά­σεις στα μέσα του Σε­πτέμ­βρη.

Σε αυτό το γε­γο­νός κα­θο­ρι­στι­κός ήταν ο ρόλος του διε­θνούς κι­νή­μα­τος αλ­λη­λεγ­γύ­ης. Δια­δη­λώ­σεις εκα­τομ­μυ­ρί­ων σε εκα­το­ντά­δες χώρες, μπλο­κα­ρί­σμα­τα εμπο­ρευ­μά­των προς το Ισ­ρα­ήλ, απερ­γί­ες (με κο­ρυ­φαίο πα­ρά­δειγ­μα την Ιτα­λία) και ορ­γά­νω­ση με­γά­λων συμ­βο­λι­κών ενερ­γειών όπως αυτή του Global Sumud Flotilla για το σπά­σι­μο του απο­κλει­σμού της Γάζας.

Οι αρι­στε­ρές πα­λαι­στι­νια­κές ορ­γα­νώ­σεις σωστά θυ­μί­ζουν το κί­νη­μα αλ­λη­λεγ­γύ­ης στον εθνι­κο­α­πε­λευ­θε­ρω­τι­κό αγώνα του Βιετ­νάμ και ενά­ντια στο κα­θε­στώς απαρτ­χάιντ της Νό­τιας Αφρι­κής. Τη διάρ­κεια αλλά και την πλη­θώ­ρα των μορ­φών δρά­σης που είχε. Η συμ­φω­νία του Σαρμ ελ Σέιχ δεν θα μπο­ρού­σε να είναι συμ­φω­νία ει­ρή­νης. Είναι μία πρό­τα­ση των ιμπε­ρια­λι­στών για να επε­ξερ­γα­στούν νέο σχέ­διο για τη Μέση Ανα­το­λή. Δεν πε­ριέ­χει το οτι­δή­πο­τε για το δι­καί­ω­μα στην αυ­το­διά­θε­ση του πα­λαι­στι­νια­κού λαού. Μόνο μέσα από την κα­τά­κτη­ση του μπο­ρεί να υπάρ­ξει πο­λι­τι­κή λύση με την όποια μορφή επι­λέ­ξει ο πα­λαι­στι­νια­κός λαός.

Οι δια­πραγ­μα­τεύ­σεις που ξε­κί­νη­σαν για το ηθε­λη­μέ­να ασα­φές δεύ­τε­ρο μέρος της συμ­φω­νί­ας, έχει με­γά­λα «αγκά­θια». Τον αφο­πλι­σμό της πα­λαι­στι­νια­κής αντί­στα­σης. Τη συ­γκρό­τη­ση Διε­θνούς δύ­να­μης στα­θε­ρο­ποί­η­σης (ερω­τη­μα­τι­κό η σύν­θε­ση). Την εξω­τε­ρι­κά διο­ρι­σμέ­νη διοί­κη­ση στη Γάζα.

Η πα­λαι­στι­νια­κή Υπό­θε­ση βρί­σκε­ται σε μία νέα φάση. Με πολ­λές δυ­σκο­λί­ες. Έχο­ντας πίσω της τε­ρά­στιες απώ­λειες. Έχο­ντας μπρο­στά της την ανοι­κο­δό­μη­ση, τους εκ­βια­σμούς και την σκιά της Συμ­φω­νί­ας του Όσλο. Την «χα­μη­λής έντα­σης» γε­νο­κτο­νία. Πολλά θα κρι­θούν από την αντο­χή του πα­λαι­στι­νια­κού λαού, τη συ­νέ­χεια και την κλι­μά­κω­ση του διε­θνούς κι­νή­μα­τος αλ­λη­λεγ­γύ­ης.

Οι ορ­γα­νώ­σεις της πα­λαι­στι­νια­κής αντί­στα­σης έχουν βρει πολ­λές φορές το δρόμο της ανα­σύ­ντα­ξης και της αντε­πί­θε­σης. Το διε­θνές κί­νη­μα αλ­λη­λεγ­γύ­ης χρειά­ζε­ται να αντα­πο­κρι­θεί στις νέες ανά­γκες. Κάτι που αφορά και εμάς ως τμήμα του. Εδώ, δεν φθά­σα­με στο επί­πε­δο κι­νη­μά­των άλλων χωρών.

Έχουν αξία όλα αυτά που ορ­γά­νω­σαν με πολύ κόπο συλ­λο­γι­κό­τη­τες αλ­λη­λεγ­γύ­ης, πο­λι­τι­κές ορ­γα­νώ­σεις, σω­μα­τεία, το αντι­ρα­τσι­στι­κό και το φε­μι­νι­στι­κό φε­στι­βάλ. Όλες οι φά­σεις, όλα τα πε­πραγ­μέ­να έχουν την ση­μα­σία τους. Οι πρώ­τες δια­δη­λώ­σεις, τα Σάβ­βα­τα στο Σύ­νταγ­μα ορ­γα­νω­μέ­να από την Πρω­το­βου­λία Αλ­λη­λεγ­γύ­ης στον Πα­λαι­στι­νια­κό Λαό Ερ­γα­τι­κών Σω­μα­τεί­ων και Συλ­λο­γι­κο­τή­των, τις δρά­σεις της ΠΕΝΕΝ στη Motoroil και την έδρα της Ένω­σης Ελ­λή­νων Εφο­πλι­στών, την πε­ρι­κύ­κλω­ση της βάσης της Elbit στην Κα­λα­μά­τα, τη συ­γκέ­ντρω­ση στο Υπουρ­γείο Εθνι­κής Άμυ­νας ενά­ντια στην DEFEA, μέχρι τις δια­δη­λώ­σεις της 10ης Αυ­γού­στου και τον «δικό» μας από­πλου από την Σύρο που ορ­γα­νώ­θη­κε με πρω­το­βου­λία του MarchtoGaza.

Στη νέα συ­γκυ­ρία χρειά­ζε­ται να κά­νου­με κα­θε­τί που θα εμπο­δί­ζει τους σιω­νι­στές και θα εξα­σφα­λί­σει χρόνο στις πα­λαι­στί­νιες συ­ντρό­φισ­σες, στους πα­λαι­στί­νιους συ­ντρό­φους. Με κα­μπά­νιες «βά­θους», που θα επι­κε­ντρώ­νουν στις κυ­ρώ­σεις, την δια­κο­πή κάθε εί­δους σχέ­σης με το σιω­νι­στι­κό κρά­τος, το μπλο­κά­ρι­σμα επεν­δύ­σε­ων φα­νε­ρών ή κα­λυμ­μέ­νων ισ­ραη­λι­νών συμ­φε­ρό­ντων.

Από αυτή για τον απο­κλει­σμό του κρά­τους του Ισ­ρα­ήλ από τη διορ­γά­νω­ση της Eurovision μέχρι την «υπο­δο­χή» των σιω­νι­στι­κών ομά­δων σε αθλη­τι­κές διορ­γα­νώ­σεις. Τις δρά­σεις με στόχο την δια­κο­πή προ­γραμ­μά­των πα­νε­πι­στη­μια­κής έρευ­νας μέχρι αυτές για το μπλο­κά­ρι­σμα απο­στο­λής στρα­τιω­τι­κού υλι­κού.

Αυτή η προ­σπά­θεια δεν αφορά μόνο τη διε­θνι­στι­κή αλ­λη­λεγ­γύη. Συν­δέ­ε­ται με την πάλη ενά­ντια στη δική μας άρ­χου­σα τάξη και την κυ­βέρ­νη­ση Μη­τσο­τά­κη. Που έχουν ανα­δει­χθεί στον κα­λύ­τε­ρο σύμ­μα­χο του σιω­νι­στι­κού κα­θε­στώ­τος. Που έχουν επεν­δύ­σει οι­κο­νο­μι­κά, πο­λι­τι­κά, στρα­τιω­τι­κά στον άξονα ΗΠΑ-Ισ­ρα­ήλ-Κύ­προς για ακόμα με­γα­λύ­τε­ρα κέρδη. Η πρό­σφα­τη υπο­γρα­φή του Συμ­φώ­νου για την Δια­τλα­ντι­κή Ενέρ­γεια είναι μία με­γά­λη επι­βε­βαί­ω­ση με πολύ επι­κίν­δυ­νες επι­πτώ­σεις και σε βάρος της Πα­λαι­στί­νης. Είναι το νέο success story της ελ­λη­νι­κής άρ­χου­σας τάξης απέ­να­ντι στο οποίο η Αρι­στε­ρά πρέ­πει να ανοί­ξει μέ­τω­πο.

Με την πάλη ενά­ντια στους εξο­πλι­σμούς και τα θη­ριώ­δη ποσά που αφαι­ρού­νται από τις κοι­νω­νι­κές ανά­γκες.

Με την πάλη ενά­ντια στον εθνι­κι­σμό που αφορά στον αντα­γω­νι­σμό ελ­λη­νι­κής και τουρ­κι­κής αστι­κής τάξης στην πε­ριο­χή.

Με την πάλη ενά­ντια στον ρα­τσι­σμό που σή­με­ρα έχει τη μορφή της ισλα­μο­φο­βί­ας.

Με την πάλη για δη­μο­κρα­τι­κές ελευ­θε­ρί­ες και δι­καιώ­μα­τα. Ενά­ντια στον αυ­ταρ­χι­σμό σε βάρος όλων μας. Ντό­πιων, προ­σφύ­γων, με­τα­να­στών και Ρομά.

Συ­νε­χί­ζου­με. Γιατί χωρίς δι­καιο­σύ­νη δεν υπάρ­χει ει­ρή­νη. Συ­νε­χί­ζου­με γιατί η πα­λαι­στι­νια­κή Υπό­θε­ση είναι και δική ΜΑΣ υπό­θε­ση…!

*Δη­μο­σιεύ­τη­κε στο Δελ­τίο Θυ­έλ­λης, τεύ­χος Νο­έμ­βρη-Δε­κέμ­βρη

https://rproject.gr/article/i-palaistiniaki-ypothesi-kai-kinima-allileggyis-sti-nea-sygkyria