Η αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από την Συρία που ανακοινώθηκε από τον Ντόναλντ Τραμπ, θα δώσει την ευκαιρία στην οργάνωση Ισλαμικό Κράτος να ανασυνταχθεί, αλλά και στις τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις του Ταγίπ Ερντογάν μαζί με τους Σύριους «αντάρτες» συμμάχους του να τσακίσουν τους Κούρδους της βόρειας Συρίας και το κοινωνικό πείραμα της Ροζάβα.
Ο πόλεμος στη Συρία είχε ως αποτέλεσμα μέχρι τώρα μία αιματοχυσία που υπερβαίνει τις 500 χιλιάδες νεκρούς και τα 2 εκ. τραυματίες και με μία τεράστια ανθρωπιστική κρίση με 10 εκ. κάτοικους να έχουν χάσει τα σπίτια τους και περί τα 5,8 – 6 εκ. να είναι πρόσφυγες σε άλλες χώρες.
Ο τουρκικός στρατός, με τη ρωσική ανοχή, έχει εισχωρήσει σε βάθος στην επαρχία Ιντλίμπ(Αφρίν), αναπτύσσοντας δυνάμεις και καταλαμβάνοντας συγκεκριμένες στρατηγικές θέσεις. Στα ανταλλάγματα για τη συναίνεση του Κρεμλίνου, ήταν η Τουρκία, κατά την προώθησή της, να πολεμήσει την τζιχαντιστική οργάνωση Hayat Tahrir al-Sham (HTS), η οποία γεννήθηκε από την Αλ Νούσρα και αποτελεί τη δεύτερη ισχυρότερη δύναμη στο Ιντλίμπ μετά τους μαχητές της αντιπολίτευσης του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου.
Όμως σήμερα υπάρχουν πληροφορίες ακόμη και για στενές σχέσεις των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας με την εν λόγω οργάνωση. Παρατηρητές εκτιμούν πως ενδεχομένως ο Ερντογάν επιθυμούσε να χρησιμοποιήσει τους μαχητές της HTS ως μυστική εφεδρική δύναμη εναντίον των Κούρδων στη Βόρεια Συρία. Εξάλλου μετά το Ιντλίμπ, η προσοχή όλων θα στραφεί στους Κούρδους στις βορειοανατολικές περιοχές της Συρίας και στο εάν θα διατηρήσουν την αυτονομία τους ή αν θα καταλήξουν και πάλι υπό την κυριαρχία του Μπασάρ Αλ Άσαντ ή του Ερντογάν.
Το πείραμα της Ροζάβα δοκιμάζεται
Η βία της Τουρκίας κατά των Κούρδων μετά την πτώση της Αφρίν είναι ανηλεής.
Η Ροζάβα είναι ένα παράδειγμα ειρηνικής συνύπαρξης μεταξύ των κοινοτήτων. O καθηγητής Ανθρωπολογίας στο Μεταπτυχιακό Κέντρο του Πανεπιστημίου της Πόλης της Νέας Υόρκης, David Harvey υποστηρίζει πως οι προσπάθειες που γίνονται από τον κουρδικό λαό στην Ροζάβα αποτελούν εναλλακτική διέξοδο ρήξης με τον καπιταλισμό και την κρίση του. «Γίνονται προσπάθειες να δημιουργηθεί μια κοινότητα κινούμενη σε εναλλακτική, αντικαπιταλιστική κατεύθυνση, βασισμένη μάλιστα στην αυτάρκεια. Ο λαός της Ροζάβα έχει επιλέξει το μοντέλο της δημοκρατικής συνομοσπονδίας και δίνει μάχη για να τον δει να πραγματοποιείται. Αξίζει για εμάς να πάμε εκεί και να τους στηρίξουμε. Ο κουρδικός λαός δεν υποστηρίζει μόνο ριζοσπαστικές ιδέες, αλλά επιχειρεί να τις κάνει πράξη στο Κουρδιστάν», λέει ο καθηγητής σε συνέντευξή του.
Μέχρι το 2017 η Ροβάβα απαρτίζονταν από τρία καντόνια κουρδικής πλειοψηφίας: Αφρίν, Τζαζίρα και Κομπάνι. Τώρα, πολλοί φοβούνται ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις δεν θα έχουν κανένα εμπόδιο να συντρίψουν τη Ροζάβα.
Η κουρδική σημαία που ανεμίζει στον ψηλότερο λόφο του Κομπάνι συμβολίζει την πρώτη σημαντική ήττα των τζιχαντιστών στη Συρία – τα ερείπια όμως της πόλης, που κάποτε κατοικείτο από 40.000 ανθρώπους, μαρτυρούν το τεράστιο κόστος της μάχης αυτής. Μετά την επανάκτηση του Κομπάνι το 2015 από τις Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG) και τις Μονάδες Προστασίας Γυναικών (YPJ), οι Κούρδοι επέλεξαν να μην δηλώσουν ανεξαρτησία, αλλά να δημιουργήσουν μια «δημοκρατική ομοσπονδία» εμπνευσμένη από τον κοινοτισμό, χωρίς να αμφισβητούν τα σύνορα, δημιουργώντας επιτροπές συμφιλίωσης με τις άλλες μειονότητες και συμβούλια στα οποία εκπροσωπούνταν όλοι.
Αυτό που περιμένουν οι Κούρδοι είναι μια πολιτική λύση και μοιάζει με ουτοπία, καθώς η Ρωσία επέτρεψε στην Τουρκία να εισβάλει, ο δυτικός συνασπισμός με επικεφαλής τις ΗΠΑ και τη Γαλλία έκαναν τα στραβά μάτια και η διεθνής κοινότητα δείχνει αδιάφορη για τη σφαγή των κουρδικών δυνάμεων που ωστόσο νίκησαν το ISIS.
artinews.gr/
