Επιμέλεια: Θωμάς Γιούργας
Από το 2002 η 12η Ιουνίου θεσπίστηκε ως η μέρα ενάντια στην παιδική εργασία.
Σήμερα, τουλάχιστον 168 εκατομμύρια παιδιά ανά τον κόσμο ”εργάζονται” κάτω από βάναυσες συνθήκες (κυρίως σε γεωργικές εργασίες), κι έτσι στερούνται ελεύθερο χρόνο, πρόσβαση στην εκπαίδευση, και ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης που αντιστοιχούν στην ηλικία τους.
Τουλάχιστον 85 εκατομμύρια κορίτσια και αγόρια βρίσκονται σε συνθήκες σκλαβιάς. Χρησιμοποιούνται ως δούλοι του σεξ, στρατιώτες σε εμπόλεμες ζώνες, ζητιάνοι, μεταφορείς ναρκωτικών αλλά και υπό άλλες μορφές εκμετάλλευσης και κακοποίησης.
Σήμερα, θυμόμαστε τον Iqbal Masih, το παιδί από το Πακιστάν το οποίο δόθηκε ως σκλάβος από τον πατέρα του σε ηλικία 4 ετών. Ο Ικμπάλ αναγκάστηκε να δουλεύει για παραπάνω από 12 ώρες, 7 μέρες την εβδομάδα σε εργοστάσιο χαλιών. Τα περισσότερα από τα παιδιά που δούλευαν στο εργοστάσιο ήταν αλυσοδεμένα για αρκετές ώρες της μέρας.
Όμως, στην ηλικία των 10 ετών κατάφερε να αποδράσει δύο φορές και στην συνέχεια τελείωσε σε 2 μόνο χρόνια το τετραετές πρόγραμμα εκπαίδευσης για παιδιά με παρελθόν σκλαβιάς.
Ως ακτιβιστής κατά της παιδικής εργασίας βοήθησε χιλιάδες παιδιά να γλυτώσουν από τον εφιάλτη που ζούσαν.
Έδωσε ομιλίες κατά τις παιδικής σκλαβιάς στο Πακιστάν αλλά και σε άλλα μέρη ανά τον κόσμο όπως οι Η.Π.Α. και η Σουηδία και έγινε σύμβολο ενός κινήματος που όλο μεγάλωνε.
Η γενναιότητα που επέδειξε, οι συνειδήσεις που ξύπνησε και το κίνημα κατά της παιδικής εργασίας που γιγαντωνόταν άρχισε όμως να ενοχλεί και να απειλεί όσους ευνοούνταν από την ύπαρξη εκατομμυρίων παιδιών-σκλάβων.
Στις 16 Απριλίου 1995 ο Iqbal δολοφονήθηκε σε ηλικία 12 ετών.
Η μνήμη του είναι ακόμα ζωντανή!
