Θα ξεκινήσω μάλλον κάπως απότομα. 14 Ιουνίου 2023. Καλλιμάρμαρο. Συναυλία Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Οσοι ήμασταν εκεί ξέρουμε τι συνέβη. Η λογική κάνει δύο βήματα πίσω, ψιθυρίζει «δεν υπάρχω» και αποσύρεται. Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας ήταν εκεί. Αλλοι για να θυμηθούν, άλλοι για να ξαναζήσουν, άλλοι απλώς για να τραγουδήσουν. Πολλοί πήγαν επειδή είναι παρόντες κάθε φορά, κάθε χρόνο, σε κάθε συναυλία σε όλη την Ελλάδα εδώ και δεκαετίες. Κάποιοι τραγούδησαν πιο δυνατά το «Σ’ ακολουθώ» επειδή κάποτε ερωτεύτηκαν αληθινά, ορισμένοι το «Πριν το τέλος» επειδή κάποτε χώρισαν οδυνηρά, άλλοι το «Χαιρετίσματα» επειδή αγωνίστηκαν ή αγωνίζονται μέχρι τώρα. Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, όμως, σε πείσμα των καιρών και όσων απορούν γιατί τραγουδάει ακόμη (η φωνή του, βέβαια, αρκεί ως απάντηση), δεν πρεσβεύει μόνο τα ιδιαίτερα βιώματα του καθενός από εμάς. Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου γεμίζει γήπεδα και θέατρα μέχρι και σήμερα επειδή ΑΝΤΕΧΕΙ. Το έχει πει με χίλιους τρόπους.
Γιώργος Μιχαήλ
«Αντέχω ακόμα, μάτια μου», «Κράτα, ρε φίλε, γερά», «Το παιχνίδι παίζεται ακόμα»…αυτό το μήνυμα στέλνει σε όλους, αυτός ο συμβολισμός προσελκύει ακόμη χιλιάδες και χιλιάδες, αυτή τη στάση ζωής προτείνει όταν στα 74 στέκεται πάνω στη σκηνή. Ορισμένοι βρέθηκαν στο Καλλιμάρμαρο νομίζοντας ότι θα ήταν η τελευταία συναυλία, ο αποχαιρετισμός. Αλλά ο μπαγάσας, ακόμη και μετά από μια συναυλία η οποία θα μπορούσε να είναι ένα θριαμβευτικό κλείσιμο, ένα εντυπωσιακό φινάλε, ένα συγκινητικό αντίο, δεν σταμάτησε αποδεικνύοντας ότι δεν είναι απλώς ένας τραγουδιστής, ένας φωνακλάς ή ρομαντικός τροβαδούρος αλλά κάτι περισσότερο…εκφραστής μιας φιλοσοφίας ζωής η οποία θέλει τον άνθρωπο να μη σταματά, να μην εγκαταλείπει, να ορθώνει ανάστημα στην όποια δυσκολία. Και αυτή η φιλοσοφία είναι πιο βαθιά από κάθε άλλη μεταφυσική, υπερβατική ή ασκητική, γιατί αυτή κινούσε πάντα την Ιστορία ένα βήμα μπρος. Γιατί συνδυάζει λογική και συναίσθημα. Ετσι σέβεται ο Βασίλης το κοινό του.
https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/440899_basili-akoma-zoyme-gia-na-s-akoyme
