Μεγάλη μέρα η σημερινή. Ισως, μάλιστα, και να είναι η τελευταία μας. Δεν έχω μπορέσει να το διασταυρώσω, αλλά σύμφωνα με όχι και τόσο έγκυρες δημοσιογραφικές πηγές, ο Βλαντίμιρ Πούτιν αναμένεται να ανακοινώσει σήμερα, πάνω στην επέτειο της μεγάλης νίκης επί της ναζιστικής Γερμανίας, τη «συντέλεια του κόσμου». Το πώς ακριβώς θα επέλθει δεν έχει διευκρινιστεί ακόμα, αλλά, μια χαρά πυρηνικό οπλοστάσιο διαθέτει, αν θέλει. Από τον Κιμ το περιμέναμε κι από αλλού μας ήρθε, θα πει κάποιος. Κι αφού ξεπεράσει την αρχική τρομάρα, μπορεί να σκεφτεί πως, τελικά, το να πατήσει το κουμπί ο Βλαδίμηρος ίσως να μην είναι και τόσο κακή ιδέα.
Κορίνα Βασιλοπούλου
Είναι χώρα και είναι κόσμος αυτός που ζούμε; Να μας καταληστεύουν τη ζωή, να μας δουλεύουν κατάμουτρα κι εμείς να έχουμε πέσει σε κατάσταση κατατονίας αντί να βρισκόμαστε διαρκώς στους δρόμους; Πέρα από όλους τους άλλους πολέμους ανά τον πλανήτη, να ζούμε εν έτει 2022 άλλον ένα πόλεμο σε ευρωπαϊκό έδαφος, να σκοτώνονται άμαχοι κι εκατομμύρια άλλοι να γίνονται πρόσφυγες;
Να βλέπουμε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής –όχι στο Ιράν, στο Αφγανιστάν, ούτε στη Σαουδική Αραβία– μια χούφτα ημιπαράφρονες να επιμένουν να απαγορεύσουν στις γυναίκες να κάνουν άμβλωση κι εδώ παραδίπλα μας, κάτι «άντρακλες» να σκοτώνουν τις δικές τους γυναίκες γιατί τους αντιμίλησαν ή ήθελαν να τους χωρίσουν; Η ανθρωπότητα, τελικά, δεν μαθαίνει και μοιάζει να γυρίζει αιώνες πίσω με μεγάλες δρασκελιές. Οπότε, Βλαδίμηρε, πάτα το. Δεν έγινε και τίποτα. Χώρια που θα γλιτώσουμε από τον επόμενο εκκαθαριστικό της ΔΕΗ και τον ΕΝΦΙΑ.
Αν το πατήσει τελικά, χάρηκα που σας γνώρισα. Αλλά, αν δεν το κάνει, θα ξυπνήσουμε και πάλι στην ίδια χώρα και στον ίδιο πλανήτη, με τα ίδια προβλήματα και κανένας από μηχανής θεός δεν θα μας σώσει, ούτε θα μας αφανίσει, αν δεν αποφασίσουμε να κάνουμε εμείς κάτι γι’ αυτά. Μπορούμε; Και κυρίως, θέλουμε; «Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς συντέλεια;» όπως θα έλεγε και ο ποιητής παραφρασμένος. «Αυτή ήταν μια κάποια λύσις».
efsyn.gr
