«Η Αμερική σύντομα θα είναι πιο σπουδαία, πιο ισχυρή και ακόμη πιο εξαιρετική από ότι έχει υπάρξει ποτέ. Επιστρέφω στην προεδρία με την ισχυρή πεποίθηση και την αισιοδοξία ότι βρισκόμαστε στην αρχή μιας συναρπαστικής νέας εποχής εθνικής επιτυχίας. Ένα κύμα αλλαγής σαρώνει τη χώρα, λιακάδα σκεπάζει ολόκληρο τον κόσμο και η Αμερική μπορεί να αρπάξει αυτή την ευκαιρία, όπως δεν το έχει κάνει ποτέ στο παρελθόν».
Την ώρα που ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ Ντ. Τραμπ, περιέγραφε τη νέα μεγάλη εποχή των ευκαιριών και της ευημερίας που άνοιξε με την εκλογή του για την Αμερική και ολόκληρο τον κόσμο, συμπληρώνονταν δύο εβδομάδες από την έναρξη των δασικών πυρκαγιών στην πολιτεία της Καλιφόρνια, που μπήκαν μέσα στο ίδιο το Λος Άντζελες καταστρέφοντας τμήμα του και σκοτώνοντας τουλάχιστον 28 ανθρώπους. Οι ανεξέλεγκτες φωτιές έσβησαν τελικά χάρη στις βροχές που έπεσαν στα τέλη του Γενάρη, δίνοντας ανάσα στους κατοίκους.
Ηλέκτρα Κλείτσα
Όμως αυτή η πανηγυρική ομιλία δεν είχε πολύ χώρο για δυσάρεστες ειδήσεις. Ο Τραμπ αναφέρθηκε στο γεγονός όσο πιο συνοπτικά γινόταν, παρουσιάζοντάς το σαν αδυναμία της κυβέρνησης Μπάιντεν να ανταποκριθεί σε έκτακτες ανάγκες και καταστροφές, επειδή προτίμησε να ξοδεύει τα λεφτά των Αμερικανών στη «φύλαξη των συνόρων άλλων κρατών» (την ώρα που δεν μπορεί να φυλάξει τα νότια σύνορα των ΗΠΑ) και στο να συντηρεί «εγκληματίες που έχουν εισβάλει παράνομα στη χώρα από ολόκληρο τον κόσμο».
Αυτό όμως που πραγματικά ενόχλησε τον Τραμπ σε σχέση με τις φωτιές της Καλιφόρνια, το εξήγησε λίγο πιο κάτω:
«…βλέπουμε τις φωτιές να καίνε ακόμη με τραγικό τρόπο εδώ και εβδομάδες, χωρίς καν δείγμα άμυνας, να καταστρέφουν σπίτια και κοινότητες, επηρεάζοντας ακόμη και κάποιους από τους πλουσιότερους και ισχυρότερους ανθρώπους της χώρας μας … δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να συμβαίνει αυτό…».
Ο Τραμπ και οι όμοιοί του δεν ενοχλούνται όταν ο φυσικός πλούτος του πλανήτη γίνεται στάχτη, ούτε όταν οι λιγότερο πλούσιοι και ισχυροί χάνουν τα σπίτια τους, εκτοπίζονται ή σκοτώνονται. Τους απασχολεί μόνο το να μην κινδυνέψουν οι ίδιοι (οι αρκετά πιο πλούσιοι και ισχυροί) και βέβαια τα κέρδη τους. Κατά τα άλλα, μια καλή φυσική καταστροφή μπορεί να μετατραπεί σε σημαντική ευκαιρία αύξησης αυτών των κερδών…
Νέες ευκαιρίες
Σύμφωνα με την Σύνθια Στράθμαν, υπεύθυνη της ΜΚΟ «Strategic Actions for a Just Economy» η στεγαστική κρίση στο Λος Άντζελες ήταν ήδη «στο κόκκινο» πριν τις πυρκαγιές, με τις τιμές των ενοικίων να βρίσκονται κοντά στο 40% ψηλότερα σε σχέση με την υπόλοιπη χώρα. Μετά την καταστροφή πάνω 15.000 σπιτιών από τις φωτιές του Γενάρη, οι τιμές έχουν εκτοξευθεί, οδηγώντας σε απόγνωση τις πιο φτωχές από τις οικογένειες που έμειναν άστεγες.
Την ίδια ώρα αναμένεται να αυξηθούν και οι εξώσεις, καθώς πολλοί ιδιοκτήτες θα προτιμήσουν να διώξουν τους σημερινούς ενοικιαστές, εκτιμώντας ότι ανάμεσα σε αυτούς που αναζητούν σπίτι, μπορούν να βρουν νέους, πιο ευκατάστατους και έτοιμους να πληρώσουν οποιοδήποτε ποσό τους ζητηθεί. Περιστατικά υπερδιπλασιασμού των ενοικίων σε σχέση με λίγους μήνες, ή έναν χρόνο πριν είναι πλέον συνηθισμένα. Η συνταγή εξάλλου είναι γνωστή σε κάθε κερδοσκόπο που σέβεται τον εαυτό του. Μια καταστροφή δημιουργεί επιπλέον ανάγκες. Αυτός που μπορεί να τις καλύψει και δεν έχει ηθικές αναστολές, θα θησαυρίσει εις βάρος των πιο αδύναμων.
Drill baby drill
«Η κρίση πληθωρισμού προκλήθηκε εξαιτίας των μαζικών δαπανών και των αυξανόμενων τιμών στην αγορά ενέργειας. Για τον λόγο αυτό σήμερα θα κηρύξω επίσης πανεθνική κατάσταση έκτακτης ανάγκης στον τομέα της ενέργειας. Θα “εξορύξουμε μωρό μου, θα εξορύξουμε”. Η Αμερική θα γίνει ξανά μια κατασκευάστρια χώρα και έχουμε κάτι που καμία άλλη κατασκευάστρια χώρα δεν θα έχει ποτέ: τις μεγαλύτερες ποσότητες πετρελαίου και φυσικού αερίου σε σχέση με κάθε άλλη χώρα στη γη. Και θα τα χρησιμοποιήσουμε».
Την ημέρα της ορκωμοσίας του, ο Τραμπ υπέγραψε μια σειρά «εκτελεστικά διατάγματα» που δίνουν την εικόνα της πολιτικής που θέλει να ακολουθήσει, από τη μετανάστευση μέχρι τη στέρηση δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ, αλλά και τις ελευθερίες και την ατιμωρησία που θεωρεί ότι θα πρέπει να απολαμβάνουν οι ακροδεξιοί οπαδοί του. Ανάμεσα σε άλλα, απέσυρε για δεύτερη φορά τις ΗΠΑ από τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα, ενώ οι απόφαση για «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» στην ενέργεια αναμένεται να διευκολύνει την αδειοδότηση μιας σειράς σχετικών έργων, από νέες εξορύξεις, μέχρι την κατασκευή αγωγών μεταφοράς υγρών ορυκτών καυσίμων.
Θα περίμενε κανείς ότι την ώρα που μια από τις μεγαλύτερες και σημαντικότερες πόλεις των ΗΠΑ βρίσκεται περικυκλωμένη από δασικές πυρκαγιές (ενώ μέχρι πριν λίγες μέρες καιγόταν και η ίδια) ο πρόεδρος της χώρας θα αναφερόταν έστω και προσχηματικά στην ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος, στη μάχη να αντιμετωπιστούν οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Αντί γι αυτό, ο Τραμπ επιμένει ότι οι εξορύξεις θα ενταθούν για να χρηματοδοτήσουν τη νέα χρυσή εποχή ανάπτυξης που ισχυρίζεται ότι εγκαινιάζει.
Παγκόσμια απειλή και τοπικές επιπτώσεις
Η ένταση των εξορύξεων και της χρήσης ορυκτών καυσίμων δεν αποτελεί απειλή μόνο για το κλίμα του πλανήτη (με όλες τις συνεπακόλουθες επιπτώσεις στη συχνότητα και την ένταση φυσικών καταστροφών και ακραίων καιρικών φαινομένων). Απειλεί επίσης να προκαλέσει μεγάλες καταστροφές στις ίδιες τις περιοχές των εξορύξεων και τις περιοχές που θα διασχίζουν οι νέοι αγωγοί. Η πολιτική που θέλει να εφαρμόσει ο Τραμπ δεν απειλεί γενικά και αφηρημένα «το κλίμα» ή «τον πλανήτη». Απειλεί πολύ συγκεκριμένα την ίδια την Αμερική, είτε με νέα επεισόδια διαρροών και ρύπανσης με ορυκτά καύσιμα σε στεριά και θάλασσα, είτε με ακόμη πιο μαζικά έκτακτα καιρικά φαινόμενα και καταστροφές.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι επειδή ο Τραμπ το θέλει, μπορεί να αυξήσει την παραγωγή ορυκτών καυσίμων θεαματικά. Παρά τα σχέδια του, όλα δείχνουν ότι οι εταιρείες εξορύξεων δεν σκοπεύουν να αυξήσουν δραστικά την παραγωγή, καθώς η ζήτηση για υδρογονάνθρακες στην παγκόσμια αγορά βρίσκεται σε υποχώρηση, επομένως δεν έχουν λόγο να προχωρήσουν σε μεγάλες νέες επενδύσεις, τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον. Βέβαια, θα αξιοποιήσουν τη ρητορική του Τραμπ ώστε να επιβάλλουν ακόμα μεγαλύτερη ευελιξία με χαλάρωση των περιβαλλοντικών όρων που εξακολουθούν να βρίσκονται σε ισχύ.
Σε κάθε περίπτωση, η μάχη του περιβαλλοντικού κινήματος στις ΗΠΑ και διεθνώς, τόσο απέναντι στις απροκάλυπτες, ισοπεδωτικές πολιτικές που προωθεί ο Τραμπ, όσο και ενάντια στον «πράσινο» καπιταλισμό των προσχημάτων και των μετριοπαθών πολιτικών, είναι μια μάχη επιβίωσης. Είτε πρόκειται για τις συνολικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, είτε για τοπικές περιβαλλοντικές καταστροφές, όσο κι αν καμιά φορά επηρεάζονται «οι πιο πλούσιοι και ισχυροί», τελικά αυτοί θα βρουν τρόπο να συνεχίσουν τη ζωή τους, σε αντίθεση με τους εργαζόμενους και τους φτωχούς.
https://xekinima.org/ipa-mia-synarpastiki-nea-epochi-kerdoskopias-stachtis-kai-petrelaioy/
Σχόλια (0)